ต้นหนามแมวผีชื่อนี้มีที่มานะคะ เจ้าเหมียวที่ทุกคนเห็นในภาพ คือแมวของโบว์เองค่ะ อยู่ด้วยกันมาจะ 6 ปีแล้ว ต้องเล่าก่อนเลยว่าเจ้าเหมียวตัวนี้ โบว์ได้มาจากที่โรงเรียน จากโรงเรียนค่ะ ทุกคนไม่ได้ฟังผิด ฮ่าๆๆ ที่ชื่อว่า"ต้นหนาม" เพราะว่าตอนแรกที่เจอคือยังตัวเล็กๆอยู่เลย แล้วไม่รู้ไปทำท่าไหน อาจจะโดนหมาที่โรงเรียนไล่เลยทำให้วิ่งไปซ่อนตัวอยู่ในพงต้นหนามของป่าข้างโรงเรียน โบว์และเพื่อนก็กำลังจะเดินกลับบ้านค่ะ แต่ก็เหมือนจะได้ยินเสียงแมว พอหันไปอ้าว มีแมวอยู่ในพงหนามจริงๆด้วย โบว์ก็เลยตัดสินใจพอกลับบ้าน เอามาเลี้ยงซะเลย ชื่อต้นหนามก็ได้มาจากที่ๆเจ้าเหมียวมานี่แหละค่ะ ไม่มีอะไรมากเลย ตอนนี้ต้นหนามโตมากแล้วจนบางทีก็ดื้อบ้างซนบ้าง และด้วยสีของต้นหนามเองที่เป็นสีดำ จริงๆตอนแรกคือที่บ้านบอกว่าไม่ให้เลี้ยงเพราะว่าแมวสีดำเป็นแมวที่ไม่ดี หรือว่าจะเรียกง่ายๆว่าเป็นแมวผีนั่นเอง แต่ก็นะโบว์คิดว่าไหนๆก็เอาเจ้าเหมียวมาแล้ว ถึงจุดนนี้ก็คือต้องเลี้ยงไว้เพราะเอ็นดูเหลือเกิน เพราะงัั้นชื่อเต็มของเจ้าเหมียวก็คือ "ต้นหนามแมวผี" นั่นเอง ไปรู้จักกับต้นหนามกันนะทุกคนต้นหนามเป็นแมวที่มีตัวเดียวในบ้าน เพราะที่เหลือคือหมาหมดเลย ที่บ้านเลี้ยงหมาอยู่ประมาณ 3 ตัว และก็เป็นไปตามคาดนะคะ แมวที่เลี้ยงไว้ก็คือเข้าได้กับหมาทุกตัวเลย เล่นด้วยกันบ้าง บางทีก็ไปกินนมหมาบ้าง อันนี้คือเรื่องจริงนะคะทุกคน เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานซักหน่อย บางทีเจ้าต้นหนามก็ทำตัวเหมมือนเป็นเจ้าบ้านแทนพวกหมาที่เฝ้าบ้านกันเลยทีเดียว เดินสำรวจบ้าน ดูความเรียบร้อยต่างๆ ที่สำคัญคือ "ต้นหนาม" จะไม่ค่อยชอบนอนบนผ้าหรืออะไรนุ่มๆที่เตรียมไว้ให้ คือตัดภาพที่แมวจะต้องนอนอะไรสวยๆงามๆออกไปเลยค่ะ เพราะเจ้าต้นหนาม นอนบนพื้นค่ะ พื้นที่หมายถึงดิน ดินทราย เลยค่ะ!! ด้วยสีตัวที่ดำและการอยู่ของเจ้าต้นหนามคือคล้ายๆกับหมาขึ้นไปทุกวันแล้ว ถ้ามันสามารถไปนอนโคลนได้ มันอาจจะทำไปแล้วค่ะ คิดว่านะคะ ....อยู่กับหมาแบบพี่น้องท้องเดียวกัน อย่างที่บอกนะคะ เจ้าเหมียวอยู่กับหมาที่บ้านแบบที่ว่าเหมือนมาจากท้องเดียวกันเลย ไม่มีอะไรจะมาแยกว่าคือหมาหรือแมว จริงๆโบว์ว่ามันคือสิ่งที่ดีนะคะ การได้มองเห็นมิตรภาพต่างสายพันธุ์ คือความสุขที่ธรรมชาติได้สร้างขึ้นมาให้กับโลกนี้แล้ว ไม่แปลกที่หมาแมวบางตัวถึงไม่กัดกัน และสามารถอยู่ร่วมกันได้ ทุกอย่างต้องใช้เวลาเรียนรู้และปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม ตอนแรกที่ต้นหนามมาอยู่ที่บ้าน ก็ยังไม่ได้เข้ากับหมาได้ไม่เท่าไหร่ ด้วยเวลาและสภาพแวดล้อม ระยะเวลาเป็นวันเลื่อนเป็นเดือนเป็นปีทำให้เกิดมิตรภาพที่สวยงามนี้ขึ้น สุดท้ายแล้วการเลี้ยงหรือการดูแลสัตว์เลี้ยงอย่างไรแล้วก็ต้องมีความรับผิดชอบ ดูแลเขาอย่างดีที่สุด เพราะชีวิตของเขาเราเลือกที่จะรับมาดูแลแล้ว ดังนั้นการเลี้ยงสัตว์ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะคะ หากไม่มีเวลาดูแลเอาใจใส่ก็ไม่ควรนำเขามาทำให้ลำบาก เพราะสัตว์ก็มีหัวใจเช่นกัน ไม่ใช่ว่าจะรักตอนไหนจะทิ้งตอนไหนก็ได้