สวัสดีค่ะเพื่อนๆวันนี้ปาเสอจะมาป้ายยานิยายปกสวยอีกแล้วเจ้าค่ะ🤣 ผลงานวาดปกของ อ.ฉางหยาง ซึ่งไม่ว่าจะเรื่องไหน ข้าน้อยก็โดนตกทุกเรื่อง ต้องอ่าน ต้องซื้ออยู่ร่ำไป นิยายเรื่อง "หลางตี๋ หมาป่าเหนือราชัน" มีทั้งหมด 4 เล่มจบ เป็นแนวการเมือง แย่งชิงบัลลังก์ การสู้รบระหว่างแคว้น และการแก้แค้น ซึ่งเนื้อหาเข้มข้มมากเจ้าค่ะ ดำเนินเรื่องแบบค่อยๆเล่า ค่อยๆเติบโตทั้งนายเอกและพระเอกทำให้เราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของทั้งคู่ ได้เห็นการวางแผนสู้รบและทวงคืนความยุติธรรมให้กับตระกูลของนายเอก ความรักของทั้งคู่ที่ค่อยๆก่อตัว บอกได้คำเดียวค่ะว่าวางไม่ลงจริงๆเริ่มเรื่องจะกล่าวถึงนายเอก "จิ้นเยวี่ย" องค์ประกันชาวต้าอวี่ที่ถูกส่งตัวไปแคว้นเป่ยหรงเพื่อเป็นหลักประกันในการลงนามสัญญาสงบศึกของทั้งสองแคว้น ช่วงที่เดินเข้าเขตแดนเป่ยหรงจิ้นเยวี่ยก็ได้พบกับพระเอกของเรา "เฮ่อหลันเฟิง" เด็กหนุ่มผู้มีนัยตาสีเขียวราวกับหมาป่าชั่วร้าย เฮ่อหลันเฟิงเป็นชาวเผ่าเกาซินที่พ่ายแพ้สงครามให้กับเป่ยหรง เขาจึงมักโดนเด็กในเผ่าเยี่ยไถของเป่ยหรงรุมแกล้ง ซึ่งตอนที่จิ้นเยวี่ยได้พบเฮ่อหลันเฟิงเขาก็กำลังโดนแกล้งอยู่ แม่ทัพหญิงไป๋หนีที่คอยคุ้มกันจิ้นเยวี่ยมาตลอดทางก็ได้ช่วยเหลือเขา แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อแม่ทัพจงเจาจิ้นหมิงจ้าว(พ่อของนายเอก) ได้เสียชีวิตกลางสนามรบ ทำให้สถานะองค์ประกันของจิ้นเยวี่ยไม่มีความจำเป็นอีกต่อไป ฮ่องเต้แคว้นเป่ยหรงจึงต้องการจะกำจัดเขา แต่ "เฮ่อหลันจินอิง"พี่ชายของพระเอกวางแผนพูดให้นายเอกรอดชีวิต แต่ก็นั่นแหละแค่รักษาชีวิตรอดได้แค่นั้น สถานะของจิ้นเยวี่ยกลับต้องกลายมาเป็นทาสของบ้านพระเอก จากบุตรแม่ทัพใหญ่กลายเป็นทาสชั้นต่ำ แถมแม่ทัพไป๋หนีที่คอยคุ้มครองก็หายไปทั้งคณะ จิ้นเยวี่ยคือเคว้งมาก ฉันอ่านไปยังสงสารน้องเลย คือชีวิตพลิกผันขนาดนี้ ดีที่มีเฮ่อหลันเฟิงคอยดูแล คอยปกป้องนายเอกตลอด ไม่ได้ทำให้นายเอกรู้สึกเป็นทาส และด้วยความที่น้องยังเด็กแม้จะฉลาดขนาดไหนก็ยังมีความคิดที่ผิดพลาดจนเกือบทิ้งชีวิตไว้ท่ามกลางหิมะเพราะต้องการหลบหนีกลับต้าอวี่ ดีที่ยังมีพรรคหมิงเยี่ยที่แม่ของนายเอกไปขอร้องไว้ให้มาคอยช่วยคุ้มกันจิ้นเยวี่ย เยวี่ยเหลียนโหลว หร่วนปู้ฉี และเฉินซวง ทั้งสามคอยช่วยเหลือจิ้นเยวี่ยตลอดเวลา จึงทำให้นายเอกตั้งสติได้ และวางแผนที่จะต้องกลับต้าอวี่ให้ได้ เพื่อไปสืบหาความจริงเรื่องที่พ่อของตนตายและตระกูลโดนใส่ร้ายโดนเนรเทศทั้งตระกูล ไหนจะการหายตัวไปของแม่ตัวเอง พี่สาวและแม่ทัพไป๋หนี่ที่เหมือนกับคนในครอบครัวอีกหลังจากนั้นการเอาชีวิตรอดของจิ้นเยวี่ยก็เริ่มขึ้น น้องฉลาดมาก รู้ว่าต้องทำตัวยังไงจึงจะมีชีวิตรอดกลับต้าอวี่ ขนาดตอนฮ่องเต้แคว้นเป่ยหรงเรียกตัว น้องก็สามารถพูดจาวางแผนกลยุทธ์การศึกออกมาได้ แต่ไม่ได้จบแค่นั้น รักษาชีวิตได้แต่ไม่อาจรักษาเกียรติไว้ได้ เพราะน้องถูกตีตรา"ตราประทับทาส" น้องเสียใจ เฮ้อหลันเฟิงปวดใจ (คนอ่านกรีดร้องเจ้าค่ะ) เรื่องราวต่างๆก็ค่อยๆเข้มข้นขึ้นเมื่อเฮ่อหลันเฟิงได้รู้ชาติกำเนิดที่แท้จริงของตัวเอง รับรู้ถึงการวางแผนแก้แค้นให้กับชาวเกาซินของจู่เยี่ยหญิงสาวที่เป็นเล่อหม่าของเฮ่อหลันจินอิง"คนผู้หนึ่งใช่เล่อหม่าของเจ้าหรือไม่ ยามเล่อหม่าปรากฏตัวคนเราจะรู้ได้เอง เสมือนมีสายฟ้าผ่าลงมากะทันหันในวันซึ่งท้องฟ้าแจ่มใสเป็นสีขาว มันทําให้เจ้าตกใจเจ้าจะควบคุมหัวใจตนเองไม่อยู่ หัวใจถูกคนผู้หนึ่งคว้าจับไว้ นับจากนั้นเจ้าก็จะถูกคนผู้นั้นกุมไว้ในมือแนบแน่น" ในส่วนความรักของพระเอก-นายเอก ทั้งคู่เริ่มรู้สึกถึงหัวใจของตัวเอง อ่านไปช่วงนี้ก็แบบน่ารักมากค่ะ เขาหวานกัน จับมือกัน หอมกัน จุ๊บกัน โอ๊ย แบบความรักใสๆมากค่ะ "ทุกคนในใต้หล้าล้วนมีดวงจันทร์เป็นของตนเอง" เฮ่อหลังเฟิง กล่าวเสร็จแล้วก็จุ๊บ💋แต่ยังไม่ทันจะหวานหยดย้อยก็มีเรื่องให้ผู้อ่านต้องน้ำตาตก🥹 เพราะจิ้นเยวี่ยมีหนทางที่จะได้กลับต้าอวี่แล้ว แต่...การจากกันครั้งนี้นำพาความเข้าใจผิดมาสู่พวกเขาทั้งสอง"แตกเสียแล้ว..."(หยกรูปหัวกวางได้แตกเป็นเสี่ยงๆ)ฉากนี้ปวดใจมากค่ะ😭 ข้าน้อยอ่านไปอยากจะด่า พระเอกมากค่ะ คือพอถึงช่วงนี้ข้าน้อยไม่สนอะไรแล้ว รีบอ่านอย่างเดียวค่ะ รีบอ่านให้ถึงตอนที่เขาได้พบกันอีกครั้ง ลุ้นมากค่ะผู้แต่งเหมือนแกล้งให้พวกเขาคลาดกันตลอด ข้าน้อยก็ไม่ย่อท้อรีบอ่านต่อ พอเขาได้พบกันเท่านั้นข้าน้อยก็แทบกรี๊ด!🥹 ดีใจกับจิ้นเยวี่ย"เจ็บหรือไม่...""เจ็บมาก...เจ็บแทบตาย! เจ้า...เจ้าใช้ศรเกาซินกับข้าได้อย่างไร...เจ้าเคยบอกว่าจะไม่..."ใช่ค่ะ ข้าน้อยอยากจะเข้าไปตบหัวเฮ่อหลันเฟิงมาก ทำกับจิ้นเยวี่ยของฉันได้อย่างไร แต่ทำอะไรไม่ได้เจ้าค่ะ ลูกเราชอบเขามาก แถมเรื่องราวหลังจากนี้บอกได้คำเดียวค่ะว่าวางไม่ลงจริงๆ เพราะทุกๆปมจะเริ่มคลี่คลาย ข้าน้อยบอกได้คำเดียวว่าเนื้อหาอัดแน่นมากเจ้าค่ะ เป็น 4 เล่มที่จุเนื้อหาล้วนๆอ่านจบยังรู้สึก เอ้า!จบซะแล้ว สรุป นิยายเรื่องนี้จบดีค่ะ อ่านไปลุ้นไป อ่านไปยิ้มไป อ่านไปเศร้าไปกับการสูญเสีย เราได้เห็นพัฒนาการของตัวละครแต่ละตัว ซึ่งตัวละครเยอะมาก ที่สำคัญตัวละครแต่ละตัวยังผูกกันด้วยโชคชะตา อ่านตอนแรกเหมือนพวกเขาจะไม่ได้เชื่อมโยงกัน พออ่านจบพวกเขากลับเชื่อมโยงกันด้วยเส้นโชคชะตาบางๆ ในส่วนของNC มีทั้งโคมและไม่โคมค่ะ😁 เรื่องNCเราก็ได้เห็นพัฒนาการของทั้งคู่ด้วยเช่นกัน จากที่ไม่ค่อยเป็นก็ถึงขั้นต้องไปสอบถามเยวี่ยเหลียนโหลว อ่านไปก็ฮาเจ้าค่ะขอทิ้งท้ายไว้สักนิดสำหรับคู่เยวี่ยเหลียนโหลวและจางโม่ประมุขพรรคหมิงเยี่ย...ข้าน้อยอยากกรี๊ด ข้าน้อยผิดไปแล้ว ข้าน้อยมีตาหามีแววไม่ ข้าน้อยคิดไม่ถึงจริงๆว่าพวกเขาจะมาโพนี้ ใครเป็นเหมือนข้าน้อยคอมเม้นท์บอกกันหน่อยนะคะ😅 สุดท้ายนี้อย่าลืมไปหาอ่านกันนะคะ "หลางตี๋ หมาป่าเหนือราชัน" ถาพทั้งหมดถ่ายและปรับแต่งโดยผู้เขียน :ปาเสอ ชะเง้อส่องผู้ภาพปกโดยผู้เขียน :ปาเสอ ชะเง้อส่องผู้