#หีบชวนอ่าน “วันหนึ่ง...ความทรงจำจะทำให้คุณแตกสลาย”สวัสดีครับทุก ๆ คน ที่ติดตาม “น้องหีบ” มาเป็นเวลานานแสนนาน วันนี้ น้องหีบขอพาทุก ๆ ท่านเข้าสู่มิติใหม่แห่งการรีวิว ที่จะแยกหมวดหมู่เอาไว้อย่างชัดเจน เพื่อให้การติดตามทุก ๆ อย่างง่ายขึ้นไปกว่าเดิมมาก ๆสำหรับช่วงนี้ ได้แก่ช่วง #หีบชวนอ่าน ซึ่งในช่วงนี้หีบจะมาแนะนำหนังสือที่น่าอ่าน ซึ่งผมอ่านแล้วรู้สึกน่าสนใจและอยากบอกต่อครับผม โดยสิ่งสำคัญสำหรับการรีวิวนี้คือ “ไม่สปอยล์” เนื้อหาสำคัญของหนังสือเล่มนั้นแน่นอนครับผมสำหรับวันนี้ ผมจะมารีวิวหนังสือแนวเรื่องสั้นที่สะท้อนสังคมออกมาได้อย่างเจ็บแสบและล้ำลึก นั่นคือผลงานชื่อยาวๆ ว่า “วันหนึ่ง ความทรงจำจะทำให้คุณแตกสลาย”ความน่าสนใจของหนังสือเล่มนี้คือ เป็นผลงานที่เขียนขึ้นโดยคุณลี้ จิดานันท์ เหลืองเพียรสมุท นักเขียนรางวัลซีไรต์ปีพ.ศ. 2560 ที่อายุน้อยที่สุดครับผม และที่สำคัญ เธอยังมีอีกนามปากกาหนึ่งที่สาววายคงจะเคยคุ้นไม่มากก็น้อย สำหรับการเขียนนิยายแนว Yaoi นั่นคือ ร. เรือในมหาสมุท ครับผมสำหรับหนังสือเล่มนี้ เป็นพ็อกเก็ตบุ๊กส์ขนาดเล็ก เล่มไม่หนามากครับ ประกอบไปด้วยเรื่องสั้นทั้งหมด 9 เรื่อง แต่ละเรื่องราวนั้น มีแก่นหลักของเรื่องที่สื่อมาถึงคนอ่านอย่างเราแตกต่างกัน หากแต่นำพาสู่ความแตกสลายทั้งสิ้น แต่แล้วไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม มันกลับช่วยทำให้เราได้มองเรื่องราวรอบตัวได้ในอีกมุมหนึ่ง ผมมั่นใจเลยว่าต้องมีเรื่องสั้นสักเรื่องในทั้งหมด ที่กระแทกใจคุณทุกคนอย่างหนักหน่วงแน่นอนซึ่งในรีวิวนี้ผมจะไม่กล่าวถึงเรื่องสั้นใดๆ เป็นพิเศษเพื่อหลีกเลี่ยงการสปอยล์เนื้อหานะครับ แต่จะกล่าวถึงโดยรวมของหนังสือเล่มเล็กๆ ที่สร้างความรู้สึกที่แสนยิ่งใหญ่นี้ซึ่งเกิดกับตัวผมมานำเสนอแทนครับ9 เรื่องสั้นภายในเล่มนั้นประกอบด้วยเศษของที่ตกแตกล่องหนตายตะแคงชมรมคนฆ่าตัวตายเด็กสาวที่ถูกข่มขืนทางรูหูการฆ่าตัวตายของพลวัตห้ามมองหน้าพระเจ้าการมาถึงของอีกาดำทั้งหมด 9 เรื่องราว 9 รสชาติ 9 อารมณ์ที่ควรค่าแก่การอ่านมากๆ ครับต้องบอกก่อนเลยว่า นักเขียนท่านนี้มีจุดเด่นมากๆ อยู่หนึ่งเรื่อง นั่นคือการ “สร้างคำถาม” จากเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง เพื่อต่อยอดเป็นเรื่องราวได้อย่างน่าอัศจรรย์ และเรื่องราวเหล่านั้นก็ค่อยๆ แทรกปมหลัก แก่นหลักของเรื่องราวเอาไว้อย่างแยบยล แม้ว่ามันจะเป็นการตั้งคำถามอย่างปัจเจกของเธอเพียงคนเดียวก็ตาม หากแต่มันคือแรงกระเพื่อมของความรู้สึกที่ใครๆ ก็ต่างต้องเคยสัมผัสและรู้สึก เพียงแต่เราอาจจะไม่ได้ตั้งคำถามใดๆ จากเรื่องราวที่มองข้ามนั้นได้คมกริบเช่นเธอเรื่องสั้นทุกเรื่องเป็นงานเขียนทรงคุณค่าสะท้อนรูปแบบสังคมของเราออกมาด้วยคำถาม การจิกกัด และการเสียดสีอย่างแนบเนียน เรื่องราวในแต่ละตอนนั้นจะพาเราเข้าสู่สิ่งที่เกิดขึ้นจริง ในโลกที่ไม่เคยเกิดขึ้นจริง การนำเสนอเรื่องราวของเธอนั้นอ่านง่าย ไม่ได้ใช้การบรรยายที่สละสลวย หรือพรรณนาใดๆ แต่เป็นการนำเสนอด้วยความตรงไปตรงมาของภาษา ทว่ากลับใช้เรื่องราวเหล่านั้นโลดแล่นไปมาในความคิดของเราได้อย่างหนักหน่วงจิดานันท์ เหลืองเพียรสมุท ยังคงทำหน้าที่นักเขียนผู้นำเสนอเรื่องราวในเล่มนี้ได้อย่างเหลือเชื่อ ด้วยการสร้างความก้ำกึ่งของโลกขึ้นมาที่มีทั้งความจริง และความเสมือน ตบแต่งเรื่องราวเข้าไปจนทั้งหมดกลายเป็นโลกของเรื่องราวอีกใบ ซึ่งมันเป็นการสะท้อนเอาอีกด้านของสังคมที่แสนดำมืดซึ่งเราต่างพบพานนั้นมาเผยแพร่ คุ้ยมันออกมา ตั้งคำถามต่อเรา ดึงมันออกมาเพื่อให้เราพบว่า...เราเองก็คงจะเป็นหนึ่งในตัวละครของเรื่องราวนั้นๆ ได้อย่างง่ายดายหนึ่งในเรื่องที่ชอบและแสนเจ็บแสบมากที่สุดสำหรับเรื่องนี้ก็คือ... “ตายตะแคง” เป็นเรื่องราวบางส่วนเป็นของตัวละครหลักที่หวาดกลัวว่าแมลงสาบตัวหนึ่งจะเข้ามากัดแทะหนังสือของเธอ...เธอจึงฆ่ามัน กระทั่งได้เห็นว่ามันตายในลักษณะตะแคงข้าง ก่อนที่เธอจะตรวจสอบหนังสือของเธอ...ปรากฏว่าหนังสือของเธอนั้นไม่มีการสึกหรอใดๆ จากการกัดเลยแต่เธอฆ่าแมลงสาบตัวนั้นไปแล้ว...เพราะเธอกลัวมัน จะ กัดหนังสือเธอเพราะมันคือแมลงสาบเป็นบางส่วนของเรื่องราวเท่านั้น...เรื่องนี้ฝังอยู่ในความรู้สึกของเรามานานแสนนานครับ มันทำให้ผมรู้สึกได้เลยว่า กำลังสะท้อนให้เห็นอะไรในสังคมปัจจุบัน เราทำรายกันได้ง่ายๆ ด้วยเหตุผลจากความหวาดกลัวโดยยังไม่ทันได้สัมผัสจึงความเป็นไปหรือความจริงแท้...เพียงแค่อีกฝ่ายไม่ใช่ “พรรคพวก”ทุกๆ ครั้งที่อ่านเรื่องสั้นนี้ ผมรู้สึกหัวใจสั่นตลอดเวลา เพราะไม่เคยคิดเลยว่าแค่แมลงสาบตัวเดียว มันแค่ตายไปแล้ว มันกลับกลายเป็นตัวจุดประกายความคิดของตัวนักเขียนแล้วนำเสนอมันออกมาอย่างคมคายและแฝงคำถามต่างๆ ไว้ได้อย่างล้ำลึกอย่างที่บอกไว้ว่ามันคือความปัจเจกในคำถาม แต่มันคือความปัจเจกที่ใครต่อใครก็เคยพบเจอ ดังนั้น เรื่องราวเหล่านั้นจึงไม่ใช่แค่เรื่องสั้นแต่มันจะแทรกซึมเข้าไปในเรื่องราวชีวิตของคุณแล้วสะท้อนมันออกมาเพื่อให้เราหาคำตอบจากสิ่งใดๆ ที่เก็บไว้ เพราะหากว่าวันหนึ่ง เรายังเก็บมันไว้เช่นนั้นโดยไม่หาทางออก มองมันเป็นเพียงอดีต...มันจะทำให้คุณแตกสลายยังมีเรื่องสั้นอีกมากมายในเล่มนี้ ที่จะดึงคุณเข้าไปในโลกอีกใบ ผมอยากแนะนำให้คุณได้อ่านเพื่อดึงตัวเองกลับไปสู่อดีตที่ปิดไว้ ในบางครั้ง เราอาจจะได้คำตอบบางอย่างในชีวิตผ่านตัวละครเหล่านั้นที่เป็นเสมือนเข็มทิศนำทางอยู่ก็ได้ครับ...เชื่อสิครับ หากอ่านเรื่องสั้นเล่มนี้แล้ว...อดีตที่มันจะแตกสลาย จะถูกแก้ไขด้วยตัวคุณเองจิดานันท์ เป็นนักเขียนที่ผมชื่นชมและชื่นชอบ ด้วยความที่ผมและเธออายุเท่ากัน ยิ่งทำห้ผมรู้สึกชื่นชมทั้งกระบวนการความคิด การนำเสนอเรื่องราว และมองเธอเป็นไอดอลสำหรับตัวเองในครั้งนี้ ผมจึงแนะนำหนังสือเล่มเล็กๆ ที่อ่านง่ายและความหมายไม่เล็กนี้กับทุกคน...แล้วในโอกาสหน้าผมจะมาพาทุกคนดื่มด่ำล้ำลึกไปกับ “สิงโตนอกคอก” รวมเรื่องสั้นรางวัลซีไรต์ที่จะทำให้คุณรักนักเขียนคนนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น...แล้วมาหาคำตอบของความทรงจำไปพร้อมๆ กันนะครับสวัสดีครับเรื่องและภาพโดย น้องหีบ