ยุคสมัยที่เกมออนไลน์รุ่งเรืองนั้นผมยังเรียนอยู่ในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง ยุคสมัยนั้นเกมออนไลน์แต่ละเกมก็มีการทัวร์ไปยังโรงเรียนต่าง ๆ เพื่อทำการแจกไอเทมและโปรโมทเกมของตนเองให้เป็นที่รู้จักของเด็ก ๆ ขณะเดียวกันทางโรงเรียนก็มีการรณรงค์ในโรงเรียนอย่างต่อเนื่องว่าให้เล่นเกมแต่พอดี ไม่สนับสนุนการเล่นเกมออนไลน์ที่มากเกินไป ความย้อนแย้งนี้ทำให้ผมคิดว่าเกมที่ผมเล่นอยู่คงไม่มีทางมาทัวร์ที่โรงเรียนผมแน่ ทว่าวันหนึ่งเกมที่ผมเล่นอยู่กลับมาทัวร์ที่โรงเรียนผมเสียอย่างนั้น วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์งานเกมในโรงเรียนที่ผมได้พบเจอมากันครับวันนั้นเป็นวันที่ผมจำได้ดี คาบเรียนก่อนพักเที่ยงของผมเลิกเร็วกว่าปกติเพราะอาจารย์สอนจบเร็ว ผมกับเพื่อนจึงได้ลงมากินข้าวที่โรงอาหารเร็วกว่าปกติ เมื่อกินเสร็จก็นัดกับเพื่อนว่าเราจะนั่งเล่นกันที่โรงยิม เมื่อผมมาถึงก็พบว่าโรงยิมคนเยอะมากกว่าผิดปกติ ตอนแรกผมก็นึกว่าคงจับกลุ่มกันเล่นบอร์ดเกมเศรษฐีกัน แต่พอหวาดสายตาดูโดยรอบ ทันใดนั้นผมได้พบกับป้ายอันหนึ่ง ในป้ายนั้นมีตัวละครที่ในเกมออนไลน์ที่ผมคุ้นเคยอยู่พร้อมเขียนว่าแจกไอเทมฟรีเพียงมาลงทะเบียน ผมรู้ทันทีว่าเกมออนไลน์ที่ผมเล่นมาทัวร์ที่โรงเรียน!!!แหล่งอ้างอิงรูปภาพประกอบบทความ : ภาพ โดย Jaruwan Boonsanong จาก Pixabayผมไม่รอช้าวิ่งเข้าไปตามหาโต๊ะลงทะเบียนทันที ทว่าผมหาไม่เจอ ผมเลยถามทีมงานใกล้ ๆ แถวนั้นว่าลงทะเบียนที่ไหน อยากได้ไอเทมมาก ๆ ทีมงานบอกว่าให้ต่อแถวล็อกอินก็รับรหัสไอเทมไปเติมที่บ้านได้เลย หลังจากขอบคุณความช่วยเหลือจากทีมงานเสร็จแล้วผมก็รีบตามหาแถวแล้วไปต่อทันทีแหล่งอ้างอิงรูปภาพประกอบบทความ : Ragnarok Online - Screenshots Section from STEAMแถวค่อย ๆ สั้นลงเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ถึงคิวของผม เนื่องจากผมเล่นเกมนั้นมานานมากจึงพยายามกด ID และ Password อย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้มีใครดูทัน หลังจากล็อกอินเสร็จแล้ว ทีมงานก็มอบรหัสไอเทมให้เป็นกระดาษแผ่นหนึ่ง ทีมงานบอกจะเติมเลยก็ได้นะ แต่ผมไม่เติมครับ!! ผมจะกลับเอาไปลุ้นที่บ้านคนเดียว ฮ่า ๆ หลังจากรับไอเทมเสร็จผมก็เดินไปดูรอบ ๆ ก็พบว่านอกจากส่วนลงทะเบียนแล้ว ส่วนอื่น ๆ ก็เป็นแค่ป้ายธรรมดา อาจจะดูธรรมดานะครับ แต่ในยุคสมัยนั้นแค่เกมออนไลน์มาทัวร์โรงเรียนแค่นั้นผมก็ดีใจแล้วแหล่งอ้างอิงรูปภาพประกอบบทความ : ภาพ โดย mohamed Hassan จาก Pixabay ณ. นาทีนั้นผมลืมไปแล้วว่านัดเพื่อนเอาไว้ มาเจอเพื่อนอีกทีก็โดนถามใหญ่ว่าไปไหนมาปล่อยให้รอตั้งนาน ฮ่า ๆ และนี่ก็เป็นงานเกมครั้งเดียวเลยที่มาโรงเรียนของผมครับ หลังจากนั้นก็ไม่มีเกมไหนมาอีกเลย ไม่รู้ว่ากระแสตอบรับไม่ดีหรือคุณครูในโรงเรียนไม่เห็นด้วยก้ไม่รู้เหมือนกัน แต่อย่างน้อยงานเกมนี้ก็ทำให้ผมมีความทรงจำดี ๆ กลับมาเก็บเอาไว้เล่าให้ทุกคนในตอนนี้ได้ฟังกัน ถึงแม้จะเป็นแค่ครั้งเดียวก็ตาม สำหรับวันนี้ผมขอตัวลาไปก่อนแล้ว พบกันใหม่ตอนต่อไป สวัสดีครับกด Follow เพื่อติดตามบทความใหม่ ๆ และอ่านบทความอื่น ๆ ได้ที่นี่ : https://creators.trueid.net/@9081Facebook Fanpage ของผู้เขียนบทความ : https://www.facebook.com/PDEsterTheCreator/แหล่งอ้างอิงรูปภาพปกบทความ : ภาพ โดย Gerd Altmann จาก Pixabay