Short CommentMiss Shetty Mr Polishetty เชฟสาวกับนายตลก (2023)เสน่ห์แบบหนังอินเดียแท้ๆที่ค้ำจุนงานรอมคอมเรื่องนี้ที่ขาดๆเกินๆให้ออกมาดูเพลินได้อย่างน่าประหลาดเพราะเสน่ห์ของหนังจะเป็นตัวชี้วัดและแบ่งแยกแนวหนังที่ต่างกันออกมาให้จริตทางรสนิยมของคนดูมาสัมผัสก่อเกิดเป็นความชื่นชอบเฉพาะทางเช่นเดียวกับที่ดูไปบ่นไปหลงเสน่ห์ทางดราม่า และเสน่ห์ของหนังนี่เองที่จะเป็นแรงดึงดูดที่มีพลังให้คนดูตัดสินใจเลือกดูหนังสักเรื่องซึ่งแนวที่อยู่คู่กับโลกภาพยนตร์มานานและมีมาให้ดูจากทุกชาติทุกภาษาคือหนังโรแมนติกผสมตลก หรือที่เรียกกันแบบเก๋ๆว่าหนังโรแมนติกคอมมิดี้ที่ย่อลงไปอีกคือเรียกว่าหนังรอมคอมที่เสน่ห์ของแนวหนังมีพลังอยู่หลายส่วนเพียงพอให้คนดูที่ไม่ต้องการความหนักหน่วงทางอารมณ์ได้ซ่องเสพ เสน่ห์ของหนังอีกอย่างที่สามารถดึงดูดคนดูได้มากพอคือเอกลักษณ์ของแต่ละชาติแต่ละภาษาที่นำเสนอหนังออกมาให้เลือกดูสักเรื่อง เพราะทุกชาติทุกภาษาต่างก็มีตำราการนำเสนอหนังแนวต่างๆที่ไม่ต่างกันมากนักแต่เอกลักษณ์ของชนชาติต่างหากที่ชัดและเป็นเสน่ห์ที่น่าลุ่มหลง หนึ่งในนั้นคืออินเดียที่ชัดมากในตัวตนของหนังแล้วถ้าเสน่ห์ของแนวหนังบวกกับเสน่ห์ของความเป็นหนังอินเดียล่ะจะออกมายังไงในหนังแนวรอมคอมสักเรื่องคงน่าดูไม่น้อยAnvitha Shetty (Anushka Shetty) เชฟสาวที่กำลังรุ่งในสหราชอาณาจักรซึ่งไม่โหยหาความรักและพยายามปฏิเสธการแต่งงานเพราะดูแลตัวเองและแม่ได้ตามสไตล์ผู้หญิงเก่ง ทว่าเมื่อ Anvitha ต้องพบความจริงที่ว่าแม่ของเธอป่วยและมีชีวิตอยู่อีกไม่นานแล้วคำขอสุดท้ายของแม่คือการมาตายบนแผ่นดินเกิดที่อินเดีย Anvitha จึงต้องพาแม่กลับมา จนเมื่อสิ้นแม่ที่เป็นทุกอย่างเธอจึงรู้สึกชีวิตขาดตกไปจนความว่างเปล่ามาเกาะกุมและแล้วเธอก็นึกได้ว่าแม่ยังมีเธออยู่เคียงข้างต่อให้ไม่มีความรักหรือสามี และแล้ว Anvitha ก็ตัดสินใจที่จะมีลูกโดยที่ไม่มีสามีด้วยการทำเด็กหลอดแก้วแต่มาตรฐานการเลือกวัตถุดิบของเธอก็สูงเธอจึงต้องหาผู้บริจาคสเปิร์มที่ถูกคัดเลือกมาเป็นพ่อของลูกของเธอ แล้วหวยก็มาออกที่ Sidhu Polishetty (Naveen Polishetty) นักแสดงตลกเดี่ยวไมโครโฟนที่มีหลายอย่างเข้าทาง Anvitha จึงเข้าหา Sidhu ด้วยการหลอกว่าจะจ้างเขาแสดงเพื่อสืบปูมหลัง ทว่าการได้อยู่กับสาวสวยอย่าง Anvitha เข้าจริงๆ Sidhu กลับตกหลุมรักเธอแล้วเมื่อความจริงปรากฎจะเป็นอุปสรรคสำหรับใครจุดประเด็นได้ดีทำให้วัตถุดิบมีคุณภาพจนออกมาน่าสนใจและปรุงแต่งมาได้รสชาตดีพอตัว หนังก็ยังเป็นตามสูตรของหนังรอมคอมทั่วไปอาจเพราะทางไปของหนังแนวนี้มีจำกัด ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะหนังแนวนี้จะวัดกันที่รายละเอียดและไอเดียที่จะเอามาขายว่าคนดูจะซื้อหรือไม่ซึ่งเรื่องนี้ว่ากันที่การอยากมีลูกแต่ไม่อยากมีความรัก กระนั้นความรักก็คือความรักที่ไม่อาจควบคุมได้ต่อให้ไม่ต้องการมันก็จะมาเพราะสูตรมันเป็นแบบนี้แต่ที่จุดประเด็นได้ดีคือเรื่องของการทำเด็กหลอดแก้วและการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ไม่มีสามีไม่ได้แต่งงานที่อาจเป็นของแสลงในสังคมอินเดียแต่ต่างประเทศเป็นเรื่องปกติ ซึ่งหนังก็หยิบเอาประเด็นนี้มาเล่นจนสนุกกับความเข้าใจผิดเพราะบริบททางสังคมของฝ่ายชายทำให้หนังออกมารสชาตดีพอตัวจากการที่ได้ยิ้มได้หัวเราะไปตลอกทาง กระนั้นประเด็นที่จุดไว้กลับไม่ใส่ให้แรงอย่างที่คิดเพราะไม่ได้แตะต้องเรื่องผลกระทบรวมถึงเรื่องรองเรื่องความฝันกับเส้นทางชีวิตของฝ่ายชายที่สัมผัสได้จุดติดแล้วแต่ก็เล่ามาอย่างเบาบาง ทำให้หนังออกไปทางบันเทิงมากกว่าจะซ้อนดราม่าให้จับใจอย่างน่าเสียดายดูเพลินได้ด้วยเสน่ห์ของความเป็นหนังอินเดียที่ช่วยทำให้ดูลื่นไหลในหนังที่ยาวเกินไปจนดูยืดเยื้อแบบนี้ ระยะหลังอาจปฏิเสธไม่ได้ว่าหนังอินเดียรุ่นใหม่มีความเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อยด้วยการที่พยายามไม่ยืดเยื้อ และสำหรับหนังอินเดียใหม่ๆบางเรื่องก็ตัดเอาเรื่องเพลงออกไปหรืออาจมีแต่ไม่ได้ออกมาร้องเล่นเต้นระบำกันแล้วทำให้ประหยัดเวลาฉายไปไม่น้อย แล้วกับเรื่องนี้ถ้าว่ากันตามจริงกับเรื่องที่เล่าสามารถตัดบางสถานการณ์ออกไปทำให้หนังจบได้ภายในชั่วโมงครึ่งได้ด้วยซ้ำแต่หนังก็ออกมาสองชั่วโมงกว่าเกือบครึ่ง ซึ่งก็คือการใส่อะไรที่ไม่ควรใส่เล่าเรื่องที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์นั่นคือเล่าไปแล้วเรื่องไม่พัฒนากลายเป็นความยืดเยื้อและแน่นอนฉากร้องเพลงปาเข้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง กระนั้นถ้าคิดให้ดีนี่ก็คือเสน่ห์ของหนังอินเดียแม้จะพูดภาษาเตกูลูที่ไม่คุ้นหูเท่าภาษาฮินดีที่มักจะเป็นแบบนี้คือเหมือนจะยืดเยื้อแต่ก็หยุดดูไม่ได้และบางครั้งเพลงที่ใส่เข้ามาก็ครึกครื้นดีนักแล นั่นหมายความว่าถ้าชินกับหนังอินเดียในแบบเดิมๆหรือหนังอินเดียแท้ๆจะดูสนุกและเพลินในแบบของหนังอินเดียที่แต่นี้ก็ถือว่าลื่นไหลแล้วหนังเต็มไปด้วยรอยแผลมากมายแต่ถ้ามองข้ามไปได้ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายเพราะตอนสุดท้ายก็จัดการอารมณ์ได้อยู่ แต่แม้จะดูได้ดูเพลินก็คงไม่สามารถสรรเสริญได้เพราะยังมีรอยแผลมากมายทั้งในแง่ของตัวเรื่องและเชิงเทคนิค สำหรับตัวเรื่องนั้นแน่นอนความยืดเยื้อคือการพยายามให้เห็นความรักที่ก่อตัวแต่เอาจริงคือไม่ได้ผล ซึ่งกับฝ่ายชายนายตลกก็พอเข้าใจมองเห็นได้ว่าตกหลุมรักเชฟสาวแน่นอนเพราะขนาดผู้เขียนยังละสายตาจากเธอไม่ได้แต่กับอีกฝ่ายมองไม่ออกเลยว่าเชฟสาวจะไปเผลอใจรักนายตลกเอาตอนไหน เพราะไม่มีปัจจัยหรือจุดเปลี่ยนใดชัดพอยิ่งมิติตัวละครที่ดูยังไงก็ไม่น่าจะไปตกหลุมรักได้ยิ่งทำให้กลายเป็นเคมีของพระเอกนางเอกไปคนละทาง แต่อย่างน้อยตอนจบก็จัดการอารมณ์ได้เพราะดึงอารมณ์ร่วมได้แม้จะรู้สึกว่าอยู่ดีๆก็จับยัดใส่มาก็ไม่เป็นไรและเรื่องเหล่านี้มองข้ามไปได้ไม่เสียหาย แต่ที่มองข้ามไม่ได้เลยคือการบันทึกเสียงที่ดูลอยๆเหมือนเป็นสียงพากย์ทับแม้จะเปิดภาษาเตกูลูต้นฉบับทำให้ในบางอารมณ์ไม่สามารถพาหัวใจไปยังฝั่งฝันได้เพราะดูลอยและแข็งกระด้างเกินไปการแสดงที่อาจไม่ดีที่สุดแต่เสน่ห์ส่วนตัวของนักแสดงก็แบกไว้ด้วยการดึงสายตาคนดูได้ เมื่อเคมีนักแสดงไปคนละทางในหนังแนวนี้สิ่งที่ตามมาคือเสน่ห์ของนักแสดงไม่สมดุลคือเอียงไปทางใดทางหนึ่งซึ่งหมายความว่าต้องมีคนหนึ่งคนใดแบกอีกคนไว้ และเรื่องนี้ชัดเลยว่า Anushka Shetty แบกทั้งตัวเรื่องและพระเอก Naveen Polishetty ไว้เต็มสองบ่า ส่วนหนึ่งเพราะการออกแบบมิติตัวละครพระเอกให้เสน่ห์ของตัวละครไม่ชัดแถมยังมีความน่ารำคาญในบางลีลาทำให้เสน่ห์ส่วนตัวไม่ออกไม่สามารถเทียบเคียงกับนางเอกได้ กลับกันอีกฝ่ายแม้จะไม่ถึงกับแสดงได้ดีที่สุดบางมุมยังไม่เหมือนกับเป็นเชฟด้วยซ้ำแต่ความนิ่งและความมีวุฒิภาวะทำให้เป็นตัวละครที่ดูดีกว่า ต่อมาที่เป็นคือเสน่ห์ส่วนตัวฉายออกมาจนสามารถดึงสายตาคนดูได้กับดวงตากลมโตคู่นั้นจนการดูเธอแสดงที่อาจไม่ใช่การแสดงที่ต้องยกย่องแต่พลังงานบางอย่างสามารถสร้างความเพลิดเพลินในการดูได้ ซึ่งก็คือการใช้เสน่ห์แบกหนังที่ไม่ใช่ว่าจะดีเลิศมากมายซ้ำยังมีรอยแผลเต็มไปหมดให้กลายเป็นงานที่ดูเพลินเพราะเจริญตานับเป็นงานรอมคอมอินเดียแท้ๆที่เอาแค่ดูเพลินๆไม่ต้องคิดมากอาจไม่ใช่หนังชั้นเลิศแต่ก็ดูสนุก สารภาพว่าผู้เขียนอ่านชื่อเรื่องภาษาไทยของเรื่องนี้แล้วพลันคิดถึงการ์ตูนสาวดอกไม้กับนายกล้วยไข่จากขายหัวเราะซึ่งนับเป็นการตั้งชื่อไทยที่ถูกต้องตรงประเด็นเห็นภาพชัดสำหรับหนังสักเรื่อง กระนั้นที่ต้องตำหนิอย่างแรงคือหนังลงสตรีมทาง NETFLIX ได้สักระยะแล้วและผู้เขียนก็กดดูแล้วแต่ดันไม่มีซับไทยไอ้ครั้นจะฟังภาษาอังกฤษก็เป็นเสียงพากย์ไม่ได้อารมณ์ จนผ่านไปสักระยะถึงมีซับไทยจึงเริ่มดูใหม่กับหนังรอมคอมในแบบอินเดียแท้ๆที่น่าจะถูกใจคอหนังอินเดียและคุ้นกับความเป็นอินเดีย นั่นเพราะความเป็นอินเดียนั่นเองที่ทำให้หนังดูเพลินขึ้นมาและบางครั้งความเป็นอินเดียอีกนั่นแหละที่สร้าง Mindset ไว้ไม่ให้คิดมากเพราะบางครั้งหนังอินเดียก็ไม่ต้องการตรรกะ ทำให้หนังเรื่องนี้ที่ภาพสวยปานดูมิวสิควีดีโอที่รุ่นลูกผู้เขียนไม่รู้จักแล้วและมีรอยแผลเต็มไปหมดเรื่องนี้ให้กลายเป็นหนังที่ดูสนุกดูรวดเดียวจนจบได้เพราะเสน่ห์ของแนวหนังบวกเสน่ห์ของความเป็นหนังอินเดียและเสน่ห์ของนักแสดงดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2,4,6,8 / ภาพที่ 3,5,7 จาก Instagram netflix_in ถ้าคุณชอบหนังอินเดีย คุณจะชอบเรื่องเหล่านี้https://entertainment.trueid.net/detail/gJR4oz4AeYQ0https://entertainment.trueid.net/detail/VKO5wMY69JMbhttps://entertainment.trueid.net/detail/05JDB3380aE4https://entertainment.trueid.net/detail/ZEaP6ZWG4RgYhttps://entertainment.trueid.net/detail/q3NvDjbwvwb3 จะฟังเพลงหรือดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID โหลดฟรี !