Short CommentDiary of a Prosecutor : บันทึกไม่ลับฉบับนายอัยการ (2019)บันทึกที่บันเทิงมีหัวใจมีอารมณ์ความรู้สึก ในมุมความเป็นมนุษย์ สังคม และความจริงสิ่งหนึ่งที่ทำให้ดูไปบ่นไปชอบดูละครเกาหลีที่หาดูง่ายมากกว่าแต่ก่อนมากคือความหลากหลายในแง่มุมการนำเสนอ แม้ว่าโครงเรื่องหรือแก่นที่ต้องการจะสื่อกับคนดูให้รู้สึกบางอย่างหรือพลันได้คิดอาจจะไม่ถึงกับแปลกใหม่ แต่การบิดบริบทบางมุมก็อาจทำให้น่าสนใจเช่นเรื่องของอาชีพต่างๆที่เป็นฟันเฟืองในการขับเคลื่อนสังคม เพราะถ้าว่ากันตรงนี้ผู้เขียนคิดว่าละครเกาหลีได้เล่าเรื่องของบุคลาการในอาชีพต่างๆได้หลากหลายในทุกกลไกน้อยใหญ่ให้คนดูทางบ้านได้เห็นในแง่มุมหนักบ้างเบาบ้างดีบ้างร้ายบ้างคละเคล้ากันไปแทบทุกสาขา และส่วนใหญ่โจทย์หลักในการมัดใจคนดูคือความเข้มข้นของเนื้อหาความดราม่าจึงมาเสมอในงานเหล่านี้แต่บางครั้งดราม่าก็มีดีในตัวถ้ามีไอเดียนำเสนอดีๆอย่างการบอกเล่าความเป็นมนุษย์ในตัวหมอใน Hospital Plalist หรือบอกกับคนดูว่าตำรวจก็มีหัวใจมีความรู้สึกใน Live เป็นต้น จนมาถึงเรื่องนี้ที่หยิบเอาผู้ทำหน้าที่ในการใช้กฎหมายเพื่อจรรโลงสังคมอย่างอัยการมาเล่าในความหมายเดียวกันและคมคายเช่นกัน เพราะมองเห็นหัวใจและความเป็นปุถุชนแม้จะต้องต่อสู้กับบางอย่างในสมองของคนดูก็ยังทำได้ดีเรื่องเกิดขึ้นที่จินยองเมืองที่ทิวทัศน์งดงามปานภาพวาดท้องฟ้าสีครามน้ำทะเลสวย มีกระทาชายสองคนที่แอบไปตกปลาในเขตทหารแล้วโปลิสมาคนหนึ่งกระโดดลงน้ำอีกคนถูกจับและเรื่องก็เผยว่าคนที่ถูกจับคืออีซอนอู (อีซอนคยุน) ที่เป็นอัยการในสำนักงานอัยการจังหวัดแต่ดันถูกตำรวจจับ และที่จังหวัดจินยองก็เป็นเมืองที่น่ารักผู้คนเป็นมิตรคดีอาญาที่เข้ามาจึงเป็นเรื่องสัพเพเหระมีหนักมีเบาแต่ก็ไม่ใช่คดีที่หนักหนาทำให้บรรยากาศในที่ทำงานสบายๆ กระทั่งการมาของอัยการชามยองจู (จองรยอวอน) อัยการตงฉินที่ถูกย้ายมาจากโซลที่เคร่งครัดในการทำงานไม่ต่างจากหุ่นยนต์กฎหมาย และเมื่อที่นี่มีอัยการที่อาจจะดูสบายๆแต่ก็เป็นคนที่เที่ยงธรรมและยืดหยุ่นจนเกือบยานเพราะมีหัวใจคืออัยการอีซอนอูการปะทะกันระหว่างสองขั้วจึงเกิดขึ้น แล้วความตึงกับความหย่อนนั้นดันมีความหลังฝังใจต่อกันที่ฝ่ายหนึ่งรู้อีกฝ่ายหนึ่งสงสัยทำให้บรรยากาศมาคุเมื่อมีคนหนึ่งทำให้อีกหลายคนดูแย่ แต่ทุกครั้งที่มีการจัดการคดีก็จะมีอะไรมาสะกิดใจใครบางคนเพราะคดีที่ได้รับอาจเป็นเรื่องของสามัญชนและอัยการก็ยังเป็นปุถุชนคนบางคนจึงได้รับบทเรียนชั้นเชิงเดิมคือขีดเส้นแบ่งทางนิติธรรมและมโนธรรมเพื่อผลักคนดูให้เลือกข้างที่ยังได้ผล สิ่งที่ต้องสู้กับความรู้สึกลึกๆของคนดูคือภาพของอัยการที่เคยผ่านมาที่มีทั้งดีและร้ายแต่อาจต้องยอมรับว่าภาพจำคือความเข้มขมึงตึงในการจัดการกับคดีและการบังคับใช้กฎหมายไม่ว่าจะเป็นมุมดีหรือบิดเบือนก็ตาม และแน่นอนเมื่อเล่าเรื่องของการใช้กฎหมายมาจัดการอารมณ์คนดูชั้นเชิงที่ใช้ยังคงเดิมคือการแบ่งข้างระหว่างนิติธรรมและมโนธรรมให้ชัด ด้วยการวางตัวละครที่ตึงจนเกือบขาดขัดตัวละครที่เที่ยงธรรมแต่ยืดหยุ่นจนเกือบหย่อนให้ได้เลือกข้าง แถมยังขยันให้ฝั่งมโนธรรมแพ้อยู่ร่ำไปที่เข้าใจว่าจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงจากข้างในฝั่งนิติธรรมในภายหลังและนั่นคือเชื้อไฟในใจคนดูที่ถูกจุดติด ทั้งยังร่วมด้วยการถูกกระทำจากระบบที่เป็นกรอบที่มาจากวัฒนธรรมองค์กรและความเป็นมนุษย์ เพราะเมื่อเรื่องเล่าถึงอาชีพความเจริญก้าวหน้าต้องมาจึงมีแง่มุมความน่ารังเกียจส่วนบุคคลผ่านวัฒนธรรมองค์กรที่มีทั้งคนสอพลอและคนไม่ยอมคนให้ได้รู้สึกอยากกระโดดถีบ และเหล่านี้คืออารมณ์ร่วมหลักที่ดึงคนดูได้ชะงัดแม้จะใช้มานักต่อนักแล้วก็ตามทุกข้อพิพาทในสังคมจะเล็กใหญ่ก็ต้องมีคนจัดการและเป็นกระจกสะท้อนให้ได้เรียนรู้ อย่างที่บอกคือเรื่องนี้เป็นแนวทางที่จัดการความรู้สึกคนดูได้ด้วยดราม่าแต่เป็นดราม่าย่อยกับเรื่องพื้นฐานที่คนอย่างเราๆอาจไม่สนใจเช่นเดียวกับ Live (2018) ที่มาก่อนและลงตัวที่สุดใน Hospital Playlist (2020) ที่มาทีหลัง แล้วเมื่อเป็นบันทึกของคนในสาขาอาชีพที่เป็นฟันเฟืองหลักของสังคมซึ่งในที่นี้คืออัยการที่คนทั่วไปอาจไม่เคยสัมผัส สิ่งที่เรื่องนี้มอบให้คนดูก็คือทุกข้อพิพาททางกฎหมายที่เป็นคดีอาญาต้องมีอัยการเป็นคนจัดการในทุกเรื่องน้อยใหญ่ แล้วเรื่องเล็กน้อยบางครั้งก็เป็นเรื่องที่อาจไม่มีใครสนใจไม่เป็นข่าวแต่เป็นเรื่องพื้นฐานของชีวิตในบางเรื่องราวที่เป็นดราม่าย่อยจึงมีเรื่องของอารมณ์มากำหนดความรู้สึกให้ได้สัมผัสว่ามีบางอย่างซ่อนอยู่ข้างในข้อพิพาทที่อาจไม่เป็นที่สนใจนั้น ซึ่งอาจเป็นเรื่องที่สามารถกระตุกหัวใจหรือมโนสำนึกของตัวละครบางคนที่แน่นอนว่าต้องการสื่อถึงบางคนก็คือคนดูแล้วแต่จะสัมผัสได้ในแง่มุมไหน แล้วที่ต้องชื่นชมคือนับว่าทำได้ดีที่ทำให้เจ้าหน้าที่ที่ดูไกลตัวอย่างอัยการให้เข้ามาใกล้จนเกือบเอื้อมถึงเพราะโลกแห่งความจริงและสังคมจริงมักเป็นเช่นนี้ แม้จะขัดใจที่คนที่บทสรุปในเรื่องราวหรือคนบางคนไม่ได้รับผลของการกระทำแต่ต้องเข้าใจว่าทุกวันนี้โลกและสังคมแห่งความจริงมีเรื่องแบบนี้ให้เห็นอยู่เสมอ แล้วเมื่อเรื่องนี้จัดการอารมณ์คนดูด้วยการบีบเต็มที่ให้คนดูรู้สึกเหมือนถูกกระทำจากพฤติกรรมต่ำตมจนแทบทนไม่ไหว คนดูจึงหวังอะไรที่มากกว่านี้เพราะนี่คือละครที่อาจจะสะท้อนชีวิตจริงแต่ก็คือละคร สุดท้ายคนที่ทำอะไรแย่ๆก็ไม่ได้รับผลของการกระทำที่เป็นรูปธรรมซ้ำยังเห็นคนสอพลอได้ดีในบั้นปลายจึงอาจจะกลายเป็นรอยด่างของเรื่องนี้ที่กว่าจะมาถึงจุดนี้ทำร้ายจิตใจหนักมามาก แต่เพราะนี่คือการสะท้อนแง่มุมความเป็นมนุษย์ของเหล่าอัยการว่ายังมีความเป็นมนุษย์และมนุษย์ก็มีอุปนิสัยที่หลากหลายน่ารักบ้างน่าชังบ้างน่ารังเกียจบ้างก็ต้องยอมรับว่ามี เช่นเดียวกันคือการบอกกับคนดูว่าบางปัญหาที่เป็นเรื่องเชิงโครงสร้างไม่ใช่เรื่องที่จะขุดโค่นลงได้เพราะมันหมักหมมจนเน่ามานานทั้งในเชิงระบบและทัศนคติ ทำให้เรื่องนี้แม้จะดูขัดใจในบางลีลาแต่ถึงที่สุดก็ต้องยอมรับให้ได้เพราะเมื่อหันกลับมามองโลกจริงทุกวันนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้นการวางตัวนักแสดงที่บุคลิกหลากหลายในงานแนวนี้ที่ออกมาน่าชื่นชม เพราะเรื่องนี้ตั้งใจมาบอกกับคนดูว่าทุกคนที่เห็นล้วนเป็นมนุษย์ที่ชีวีตมีจิตใจต้องเจออะไรต่างกรรมต่างวาระตามสถานะและให้คนดูได้รู้ว่าหน้าที่ของอาชีพอัยการเป็นอย่างไร จึงออกมาเป็นบันทึกเรื่องราวผ่านตัวละครของอีซอนคยุนที่ดูผ่อนคลายแต่มองเห็นความเที่ยงธรรมเสมอเป็นศูนย์กลางของเรื่องเป็นมนุษย์จริงๆที่ทำให้คนดูรู้ว่าอัยการก็เป็นคน แต่บุคคลที่รายล้อมก็ใช่ย่อยเพราะต่างคนก็มีหน้าที่รับผิดชอบบทที่ต่างกันไปตามบุคลิกและสถานะโดยเฉพาะจองรยอวอนที่รับหน้าที่จัดการความรู้สึกว่าเมื่อไหร่คนคนนี้จะเรียนรู้ความเป็นมนุษย์เสียที แน่นอนทุกคนรอบข้างได้ยกระดับเรื่องที่อาจไม่มีเรื่องหลักระยะยาวแบบนี้ให้น่าติดตามทั้งอีซุงแจในบทหัวหน้าโจ,คิมควังคยูในบทอัยการฮง,อีซังฮีในบทอัยการโอและจอนซุงอูในบทน้องใหม่อัยการคิม หรืออาจรวมถึงฝั่งที่น่าชิงชังรังเกียจอีกหลายคนที่อาจจะไม่น่ารักแต่ก็คือจัดการอารมณ์คนดูได้และสามารถบอกกับคนดูได้ว่าคนแบบนี้ที่เห็นมีอยู่จริง ซึ่งก็คือส่วนผสมชั้นดีที่ทำให้การเลือกข้างของคนดูได้ผลอย่างดีเยี่ยมในแง่อารมณ์เรื่องนี้ยังมีจุดบกพร่องมากมายแต่ในแง่ความรู้สึกและหัวใจกลับไม่มีอะไรต้องตำหนิ อาจเพราะผู้เขียนหรือคนดูอีกมากคุ้นเคยกับละครที่มีจุดเริ่มต้นและมีจุดจบจึงเห็นว่าเรื่องนี้ที่เล่าเป็นเรื่องดราม่าย่อยๆมีหลายเรื่องที่ปล่อยทิ้งไว้หรือเป็นบทสรุปที่ปลายเปิดมากเกินไป ซึ่งก็เข้าใจดีว่าเจตนาให้เป็นแบบนั้นเพราะบางเรื่องราวก็ไม่อาจจัดการได้เพราะกรอบและเส้นแบ่งบางอย่างแต่เมื่ออารมณ์คนดูถูกจุดติดให้เร่าร้อนแล้วปล่อยไว้อย่างนั้นก็เลยดูไม่ถูกใจนัก แต่ถ้าว่ากันเรื่องความรู้สึกนี่คือเรื่องที่บอกกับคนดูว่าทุกคนคือมนุษย์ที่ต้องเดินบนพื้นโลกเหมือนกันแต่มีอารมณ์ความรู้สึกและอุปนิสัยต่างกัน หลายเรื่องที่เล่าก็จับต้องได้ทางความรู้สึกมาสะท้อนการใช้ชีวิตในปัจจุบันได้ที่อาจมีบ้างที่เปลี่ยนมุมมองเปลี่ยนทัศนคติบางอย่างหรือกระทั่งปล่อยวางเมื่อรากเหง้าบางอย่างมันเน่าแต่มันลึกเกินกว่าใครคนใดคนหนึ่งจะขุดถอนกระทั้งรู้สึกดีที่ใครสักคนได้เรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์ที่ยืดหยุ่นได้เสียที และสำหรับเรื่องนี้คือความบันเทิงที่ดูเพลินแสนสนุกอาจไม่ถึงกับอบอุ่นดีต่อใจแต่เป็นงานที่ถ้าได้ดูก็จะได้อะไรมากกว่าความบันเทิงแน่นอนดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 จาก tv.jtbc.joins.com อ่านบทความผลงานของ "อีซอนคยุน" โดย "ดูไปบ่นไป" ได้ที่นี่รีวิวจัดเต็ม My Mister : คุณลุงของฉัน (2018) ความรันทดที่แสนงดงาม ทำให้กลายเป็นหนึ่งใน Best Of The Best ของใครหลายคนในความทรงจำ Pasta (2010) เก่าแต่ดีของ "กงฮโยจิน" ที่ตัวละครและพัฒนาการลงตัวดีมากความเห็นหลังชม Kingmaker (2022) ยอดเยี่ยมจนไม่ควรพลาดกับความเข้มข้นระทึกพลิกผันเร้าใจในหนังที่พูดกันทั้งเรื่องความเห็นหลังชม Payback: Money and Power เล่ห์แค้น: เงินและอำนาจ (2023) คุณภาพที่มาพร้อมความเร้าใจกับความแปลกใหม่ในเรื่องเก่าเล่าซ้ำเดิม และอ่านบทความละครเกาหลีที่เนื้อหาคลายกันได้ที่นี่รีวิวจัดเต็ม Prison Playbook : ฟ้าพลิก ชีวิตยังต้องสู้ (2017) ตลกร้ายที่ใสและงดงาม มีความเป็นมนุษย์ และลงตัวทุกองค์ประกอบรีวิวจัดเต็ม Black Dog: Being A Teacher (2019) "ถ้ามองด้วยใจเกลียดชัง หญ้าทุกใบก็คือวัชพืช แต่หากมองด้วยความเมตตา คนทุกคนก็คือดอกไม้"รีวิวจัดเต็ม Hospital Playlist เพลย์ลิสต์ชุดกาวน์ (2020) "ละมุนอบอุ่นใจ กับมุมใหม่ของซีรีส์การแพทย์ ที่งดงาม เชิดชู และเป็นมนุษย์"รีวิวจัดเต็ม Hospital Playlist 2 เพลย์ลิสต์ชุดกาวน์ (2021) "เพลย์ลิตส์แห่งสัจธรรมชีวิตที่กระจ่างใส ที่ในเรื่องร้ายยังมีเรื่องดี"ในความทรงจำ Ms. Hammurabi (2018) "ตาต่อตาฟันต่อฟัน" กล้าตั้งคำถามและสู้กับระบบและอำนาจรีวิวจัดเต็ม Live สุขเคล้าเศร้า ชีวิตในเครื่องแบบ (2018) "งานเชิดชูที่ดราม่ามาหนัก อาจดูเหมือนเร่งและบีบแต่ก็ดูเพลิน"ความเห็นหลังชม One Dollar Lawyer (2022) สนุก กวน ฮา ปั่น ผสานดราม่าหนักเบาได้เข้าท่าจนน่าเสียดายที่จำนวนตอนน้อยไปเกาะติดซีรีส์เรื่องใหม่ๆ App TrueID โหลดฟรี!