รีวิวหนัง "Babygirl เบบี้เกิร์ล" เร่าร้อนแฟนตาซีราคะ แบบต้องกราบการแสดงแม่นิโคล

และนี่คือหนังที่มีกระแสอื้ออึงมาจากเทศกาลหนังต่าง ๆ เมื่อช่วงกลางปี 2024 ที่ว่ากันว่าจะเป็นผลงานที่ทำให้ตัวแม่ตัวมัม "นิโคล คิดแมน" กลับขึ้นมายืนหยัดอยู่แถวหน้าของเวทีรางวัลต่าง ๆ ได้อีกครั้ง...แล้วก็ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้นจริง ๆ ใน "Babygirl เบบี้เกิร์ล" หนังดรามาอีโรติกสุดเข้มข้นในความสัมพันธ์ที่บีบคั้นขึ้่นด้วยความซับซ้อนแห่งความต้องการทางเพศ ที่กลายเป็นผลงานที่ระเบิดอารมณ์ทางการแสดงได้อย่างสุดจึ้งของแม่ 

Babygirl เป็นเรื่องราวแห่งความซับซ้อนของอิทธิพลที่ขับเคลื่อนด้วยพลังแห่งตัณหาที่อบอวลอยู่ในแวดวงวิชาชีพ เมื่อ โรมี ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทที่มีชื่อดัง ได้ลุ่มหลงเข้าไปพัวพันในความสัมพันธ์ต้องห้ามกับเด็กฝึกงานผู้ทรงเสน่ห์ อย่าง ซามูแอล ที่มีอายุรุ่นลูกของเธอ มันนำไปสู่บ่วงเกมที่ทำให้ผู้หญิงเก่งต้องอ่อนระทวยเพราะห้วงอารมณ์ราคะ

ผู้กำกับและนักแสดงสาวชาวดัชท์ "ฮาลินา เรย์น" มารับหน้าที่กำกับและเขียนบทหนังเรื่องนี้ นี่คือผลงานการสร้างหนังใหญ่เรื่องที่สองของเธอ ถัดจากตลกเขย่าขวัญ Bodies Bodies Bodies เมื่อไม่กี่ปีก่อน ที่เป็นการหยิบเอาโครงสร้างแห่งความสัมพันธ์ลึกซึ้งของมนุษย์ มาผสมเข้ากับวิกฤตวัยกลางคนของหญิงสาวที่กำลังประสบความสำเร็จในชีวิตด้วยดีในทุก ๆ ด้าน แต่ความลุ่มหลงค่อย ๆ กัดกินเธอจากพลังแห่งความต้องการ

เอาจริง ๆ คอนเซ็ปต์และพล็อตหนัง Babygirl อาจจะไม่ได้มีความแปลกใหม่อะไรนัก เพราะเราก็น่าจะเคยสัมผัสคอนเทนท์หนังในรูปแบบนี้ที่ยังมีสร้างออกมาเรื่อย ๆ กับความสัมพันธ์ต้องห้าม ความต้องการถลำลึก การข้ามเส้นบาง ๆ ที่ใช้พลังแรงปรารถนาในการนำทาง รวมทั้งประเด็นเชิงชู้แบบข้ามรุ่นข้ามวัย ด้วยแต่เป็นอะไรที่มีเยอะเกลื่อนวงการไปหมด บทหนังอาจจะยังไม่ดีแต่ก็ไม่ได้แย่อะไร การเล่าเรื่องยังไม่ค่อยมีเสน่ห์ไปหน่อย แต่โครงสร้างในความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครถือว่าทำได้ดี

ในแง่องค์ประกอบงานสร้างก็ถือว่าใช้ได้ ด้วยความที่เป็นหนังอีโรติกจากฝีมือการแสดงของผู้กำกับหญิง ทำให้การนำเสนอและการถ่ายทอดออกมาในลักษณะที่เต็มไปด้วยลูกเล่นเชิงศิลป์อย่างเป็นเอกลักษณ์ ไม่ได้เห็นภาพฉาวโฉ่ไปในทางวาบหวิวซาบซ่าเพียงอย่างเดียว มุมกล้องถือว่ามีกิมมิกที่ดี สะท้อนภาพฉาก 18+ ออกมาได้อย่างมีนัยยะและมีจริตที่เหมาะเจาะในแบบที่เป็นการปรับจูนระหว่างการการแสดงกับผู้ชมมาเจอกันตรงกลางได้ดี

งานประพันธ์ซาวน์ประกอบหนังจากฝีมือ "คริสโตบอล ทาเปีย เดอ เวียร์" ค่อนข้างโดดเด่นอย่างน่าทึ่ง จังหวะดนตรีของเขาได้ช่วยเข้ามาปรุงแต่งและเสริมอารมณ์ของตัวหนังเรื่องนี้ได้อย่างน่าประทับใจ อีกทั้งยังการคัดเลือกเพลงประกอบในหนังเรื่องนี้ค่อนข้างมีรสนิยมที่น่าสนใจไม่น้อย ไม่ว่าจะเอาเพลง Never Tear Us Apart ของ INXS หรือ Father Figure ของ George Michael มาใช้ถ่ายทอดในหนัง ก็ค่อนข้างเหมาะเจาะด้วยอารมณ์ดี

แต่หนึ่งในไฮไลต์ที่โดดเด่นสุด ๆ ของ Babygirl ก็ต้องยกนิ้วให้กับการแสดงที่ทุ่มสุดตัวของคุณมัม นิโคล คิดแมน ที่บอกได้เลยว่า ถ้าไม่ได้แอคติ้งของแม่มาช่วย หนังเรื่องนี้ก็น่าจะขาดเสน่ห์ไปเยอะทีเดียว นิโคลสามารถแบกรับหนังที่โยก ๆ เอน ๆ เรื่องนี้เอาไว้ด้วยบ่าของเธออย่างทรงพลัง เธอคือตัวหลักที่สามารถคอนเน็กกับนักแสดงคนอื่น ๆ ด้วยการรับส่งบทต่อกันได้ด้วยความเป็นมืออาชีพของเธอเอง

"แฮร์ริส ดิกคินสัน" หรือ "อันโตนิโอ บันเดรัส" ต่างเป็นตัวละครที่ต้องอยู่ใต้ปีกของแม่นิโคลในหนังเรื่องนี้ แม้ว่าการแสดงของพวกเขาจะทำออกมาได้ค่อนข้างน่าประทับใจ แต่น่าเสียดายที่บทหนังยังไม่ได้ให้ความสำคัญกับคาแรกเตอร์พวกเขาได้เทียบเท่ากับตัวละครของแม่นิโคลที่ต้องยืนหนึ่งในหนังเรื่องนี้เป็นหลัก แต่กระนั้นพวกเขาก็ช่วยกันส่งเสริมในส่วนของการแสดงออกมาได้อย่างขันแข็งด้วยดี

โดยภาพรวมแล้ว Babygirl อาจจะยังไม่ใช่หนังสายรางวัลที่เปี่ยมล้นไปด้วยคุณภาพอัดแน่นในทุก ๆ องค์ประกอบ แต่อย่างน้อย ๆ นี่ก็คือผลงานการแสดงที่ดีจัดจ้านอีกครั้งหนึ่งของนิโคล คิดแมน ที่บทหนังได้ส่งถึงพลังการแสดงของเธอเป็นอย่างดี หนังอาจติด ๆ ขัด ๆ ในแง่ของเสน่ห์การเล่าเรื่องไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่จุดด้อยที่แย่แต่อย่างใด เพียงแค่ยังไม่ใช่พล็อตที่แปลกใหม่อะไรมาก ร้อยเรียงไปตามห้วงอารมณ์และรสนิยมความแฟนตาซีในความสัมพันธ์ของตัวละครไปเรื่อย ๆ กับความพยายามสะท้อนให้เห็นว่า...ยิ่งถลำลึกก็ยิ่งไร้การควบคุม