Series Review Jeongnyeon: The Star Is Born (2024) แรงบันดาลใจเปี่ยมล้นบนเรื่องความฝันและการฝ่าฟันที่ถ่ายทอดได้อย่างยิ่งใหญ่โดย "คิมแทรี" และเหล่ายอดฝีมือรอบกายเธอ รับชมหนังซีรีส์ระดับพรีเมียม กดสมัคร TrueID+ ดูได้ทุกที่ 24ชม. คลิก!! แรงบันดาลใจคือพลังที่ยิ่งใหญ่ที่จะสามารถบันดาลให้ใครหลายคนหรือบางคนทำอะไรสักอย่างอาจเป็นเรื่องใหญ่ที่ยิ่งใหญ่ต่อสังคมหรือบางครั้งอาจเป็นเพียงเรื่องเล็กๆที่ไม่ได้มีผลอะไรในวงกว้างแต่มันอาจเป็นเรื่องยิ่งใหญ่ของตัวเองนั่นก็อาจมาจากแรงบันดาลใจ แล้วแรงบันดาลใจนี่เองที่มักถูกยึดโยงกับความฝันที่สำหรับคนบางคนก็มีฝันที่ไกลที่ใหญ่พอที่จะเปลี่ยนอะไรบางอย่างแต่สำหรับบางคนก็อาจเป็นแค่เรื่องง่ายๆแต่อย่างน้อยการมีฝันที่จะทำหรือจะเป็นอะไรกระทั่งจะทำเพื่อใครก็ยังดีกว่าไม่มีความฝัน เพราะมีความฝันจึงมีแรงบันดาลใจที่จะวกกลับไปที่กล่าวมาข้างต้นแต่บางคราวสถานการณ์ในชีวิตที่เป็นอยู่อาจทำให้ความฝันที่ก่อเกิดแรงบันดาลใจถูกหลงลืมปล่อยทิ้งไว้ จึงอาจต้องมีอะไรมากระตุ้นเตือนว่าทุกคนต่างมีความฝันและเคยมีแรงบันดาลใจแต่มันถูกปล่อยทิ้งไว้ให้สนิมเกาะเกรอะกรังเต็มไปด้วยฝุ่นและสิ่งกระตุ้นนั้นอาจมาจากเพลงที่ฟังหนังที่ดูหรือละครที่ได้ติดตาม แล้วบางครั้งการมีฝันที่เริ่มจากเรื่องเล็กน้อยแต่อาจลงเอยด้วยความยิ่งใหญ่เช่นเรื่องนี้ที่เพิ่งจบลงไป ยุนจองนยอน (คิมแทรี) เด็กสาวกะโปโลจากมกโพผู้มีเสียงร้องเพลงดั่งสวรรค์บันดาลแต่ถูกแม่ (มุนโซรี) ห้ามไม้ให้ร้องเพลงอย่างน่าแปลกใจยิ่ง วันหนึ่งเสียงร้องของเธอไปเข้าหูของมุนอ๊กกยอง (จองอึนแช) เจ้าชายพระเอกแห่งคณะกุกกึกหญิงล้วนแมรันกุกกึกจนประทับใจจึงชวนจองนยอนไปดูการแสดง แล้วเมื่อได้ดูการแสดงกุกกึกที่มีทั้งการร้องการเต้นและการแสดงจองนยอนจึงเหมือนถูกมนต์สะกดจนเธอตัดสินใจที่จะไปสอบเข้าคณะแมรัน ทว่าอุปสรรคใหญ่คือแม่จองนยอนจึงหนีออกจากบ้านโดยมีความฝันเล็กที่ยิ่งใหญ่คือการกลายเป็นดวงดาวที่อยู่คนละฟากฟ้าด้วยการเป็นนักแสดงกุกกึกชั้นแนวหน้า แต่ที่คณะแมรันทางเดินนั้นไม่ง่ายเลยเพราะเด็กบ้านนอกอย่างจองนยอนต้องผ่านการต่อสู้เพื่อพิสูจน์ตัวเองมากมายและหนึ่งในนั้นคือคู่แข่งที่อาจมีความฝันเดียวกันคือฮอยองซอ (ชินเยอึน) แน่นอนเมื่อที่ยืนบนจุดสูงสุดย่อมมีเพียงที่เดียวอุปสรรคที่ขวางหน้าจองนยอนจึงมาอย่างไม่หยุดยั้งเพื่อที่จะพิสูจน์ว่าแรงบันดาลใจของจองยอนมีมากพอที่จะไปถึงฝันหรือไม่ เหล้าเก่าในขวดใหม่ว่าด้วยเรื่องความฝันและแรงบันดาลใจผ่านบทละครที่เนียนกริบ เรื่องของการมีฝัน การล่าฝัน การฝ่าฟัน แรงบันดาลใจที่มาพร้อมความมุ่งมั่นจะเป็นหรือจะทำบางอย่างเพื่อไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดเอาจริงคือไม่รู้ว่าผ่านตามามากขนาดไหนเพราะถ้านึกย้อนไปก็นับไม่ถ้วน นั่นคือบทละครของเรื่องนี้ไม่ได้มีอะไรใหม่เลยก็คือเด็กบ้านนอกหนึ่งที่เข้าสู่เมืองหลวงเพื่อเป็นดารา สิ่งที่ตามมาคือเรื่องการแข่งขันการต่อสู้ฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงที่ยืนบนจุดสูงสุดเป็นดาวจรัสฟ้าที่มีเพียงแค่ดวงเดียวซึ่งการต่อสู้นั้นจะเป็นดราม่าที่มาจากทั้งภายนอกและภายในตัวเอง แต่เรื่องแบบนี้อาจคุ้นยิ่งกว่าคุ้นก็ยังสามารถขายได้เรื่อยๆด้วยการเรียบเรียงบทให้ดีและกับเรื่องนี้มันคือการแสดงซ้อนการแสดงที่ถ้าลงลึกไปอีกคือการต่อสู้กันระหว่างพรสวรรค์และพรแสวงที่ออกมาเนียนกริบ ส่วนดราม่าซ้อนก็มาครบทุกระบวนท่าแต่สิ่งที่ทำให้สามารถดึงความสนใจได้ในความเก่าคร่ำคร่าของพล็อตคือเนื้อหาที่เล่าเรื่องของการแสดงละครเวทีกุกกึกที่คู่ควรต่อการรำลึกถึงจึงอาจต้องยอมรับว่าเข้าใจเล่น มีความเข้มข้นเร้าใจตามแนวผสานกับดราม่าในแบบเกาหลีที่มาพร้อมการขายวัฒนธรรมกลายๆ ถ้านี่คือการเอาเหล้าเก่าลงไปใส่ในขวดใหม่ที่บรรจุภัณฑ์น่าสนใจในความคลาสสิคที่ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงการแสดงลิเกบ้านเราเพราะมันดึงความสนใจได้ตั้งแต่แรกเห็นว่ามันจะออกมายังไง เพราะเหล้ามันก็คือเหล้ามันจะมีรสชาติที่กลมกล่อมหอมหวนก็ต่อเมื่อมันถูกหมักบ่มเป็นเวลานานและกับพล็อตเรื่องโบราณเช่นนี้ก็ไม่ต่างกัน รสชาติของมันจึงเป็นความเข้มข้นได้ตามแนวที่มันเป็นเพราะอย่างที่บอกถ้าทำถึงรสชาติก็จะดีและเรืองนี้เป็นแบบนั้น เพราะแรกเลยคือการมาขายของเชิงวัฒนธรรมทำให้คนดูสนใจแล้วว่าอะไรคือการแสดงกุกกึกหญิงแล้วเหตุใดเด็กบ้านนอกอย่างจองนยอนจึงต้องมนต์สะกดนั้น แล้วตามมาด้วยดราม่าในแบบเกาหลีที่ตัวร้ายจะไม่โหวกเหวกโวยวายกรี๊ดลั่นบ้านแต่ร้ายลึกมีจังหวะผ่อนหนักผ่อนเบามีบีบมีขยี้ในเวลาที่เหมาะที่ควร ทำให้ทุกอย่างในจำนวนสิบสองตอนคือการขายวัฒนธรรมที่อาจถูกลืมเล่าในแบบ K-Drama ที่เข้มข้นเร้าใจและลงตัว ฝันที่ยิ่งใหญ่อาจเริ่มต้นด้วยเรื่องเล็กๆแต่เมื่อขนาดความฝันมันใหญ่ขึ้นแค่แรงบันดาลใจที่มากล้นอาจไม่เพียงพอ เพราะเรื่องความฝันเป็นเรื่องปัจเจกบุคคลไม่ควรมีใครก้าวก่ายกันในเรื่องความฝันต่อให้เป็นบุพการีก็ไม่ยกเว้น ยุนจองนยอนและฮอยองซอต่างมีฝันและมีต้นทุนสูงเพราะอยู่ในร่มเงาของแม่ผู้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในทางของตน แต่ฝันของบางคนอาจเริ่มต้นที่เรื่องเล็กๆคือการมีเงินมากพอที่จะทำให้ครอบครัวสุขสบายแต่การจะเป็นแบนั้นสิ่งที่ต้องทำต้องเดินไปอาจเป็นเรื่องใหญ่ สองคนสองคู่แข่งในเรื่องนี้ต่างก็ถูกครอบงำความฝันจากแม่เพียงแค่มันเป็นคนละมิติจองนยอนคือแม่กดไว้เพราะตัวเองเคยผิดพลาดสูญสิ้นส่วนยองซอก็คือแม่ต้องการความยิ่งใหญ่ให้เหมือนตนเองแต่มั่นมันถูกแล้วหรือ แล้วที่ยืนบนจุดสูงสุดมันมีพื้นที่จำกัดเพียงที่เดียวแค่แรงบันดาลใจที่มากอาจไม่พอเพราะสิ่งที่ฝันมันใหญ่เกินตัวสิ่งที่ต้องต่อสู้จึงอาจมาจากภายในตัวเอง เพราะในที่สุดการชนะที่แท้จริงบนเส้นทางฝันอาจไม่ใช่การชนะคู่แข่งแต่เป็นการชนะใจตัวเองด้วยการยอมรับในความสามารถของคู่แข่งที่ความจริงไม่ได้มีอะไรขุ่นข้องหมองใจกันแต่มันแค่ความฝันพาดทับกันเท่านั้นที่สื่อให้เห็นในการแสดง "ตำนานเจดีย์แฝด" ในตอนสุดท้าย การถ่ายทอดบทบาทด้วยการแสดงซ้อนการแสดงได้อย่างยิ่งใหญ่ของ "คิมแทรี" ที่ถูกรายล้อมด้วยเหล่ายอดฝีมือ ถ้านับจากการดูคิมแทรีแสดงมาทุกเรื่องยอมรับว่าแต่ละเรื่องต้องมีบทที่เลิศเป็นตัวนำแล้วการแสดงของเธอจะออกมาเป็นความยิ่งใหญ่และเรื่องนี้คิมแทรีทำได้อย่างนั้น เพราะบทยุนจองนยอนเริ้มต้นด้วยฝันเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ความซับซ้อนมากมายจึงอยู่ในตัวละครนี้ทั้งเรื่องของแม่ พรสวรรค์ และความทะนงตนบนความถ่อมตัว และเป็นการแสดงซ้อนการแสดงที่เป็นการแสดงละครเวทีที่ต้องร้องต้องเต้นที่มองเห็นคือคิมแทรีต้องทำงานหนักทำการบ้านมาอย่างดีจึงเล่นได้ชวนขนลุกแทบทุกฉากทุกซีน แค่ลำพังคิมแทรีก็ทำให้เรื่องนี้ออกมายิ่งใหญ่อลังการเชิงอารมณ์มากพอแล้วยังได้นักแสดงรอบกายระดับยอดฝีมืออย่างรามีรันและมุนโซรีมาเป็นสายลมไต้ปีกที่ยอดเยี่ยม และที่ต้องไม่ลืมคือการแสดงซ้อนการแสดงที่ไม่แน่ใจนักว่าจงใจตามหลังอยู่ก้าวหนึ่งในการแสดงกุกกึกหรือเป็นรองคิมแทรีเพราะการแสดงยังสู้คิมแทรีไม่ได้จริงๆของชินเยอึนแต่นั่นกลับทำให้มิติเชิงลึกของเรื่องออกมาเยี่ยม และแน่นอนงานด้านภาพที่ไม่หลุดเลยในการเป็นละครย้อนยุคเพลงประกอบที่ปลุกเร้าแรงบันดาลใจขับส่งอารมณ์ได้อย่างถึงใจ พล็อตอาจเหมือนพบได้ทั่วไปแต่กลายเป็นความยิ่งใหญ่เพราะสามารถปลุกเร้าแรงบันดาลใจขนลุกน้ำตาซึมได้เรื่อยๆ แม้ว่าความรู้สึกที่มีอาจต้องยอมรับว่ายังต้องการบางอย่างจากเรื่องนี้ที่บทสรุปอยู่บ้างแต่นั่นมันคือความต้องการส่วนตัวคือจบดีแต่ไม่อิ่ม ยอมรับว่าผู้เขียนไม่ได้ดูละครเกาหลีออกอากาศสดแบบดูทุกคืนที่ออกอากาศมานานแล้วเพราะส่วนใหญ่จะดูวันรุ่งขึ้นของสองตอนที่ออกอากาศเช่นถ้าออกอากาศเสาร์อาทิตย์ก็จะดูวันจันทร์สองตอน แต่เรื่องนี้ที่เริ่มต้นดีตอนกลางก็ยังดึงดูดจนต้องรอเวลาสามทุ่มของคืนวันเสาร์และวันอาทิตย์เพื่อต้องรอตอนต่อไปอีกที ทั้งที่ความจริงพล็อตเรื่องแบบนี้สามารถพบเจอได้ทั่วไปกวาดตามองในแอปสตรีมมิ่งใดก็มีแต่ก็เหมือนฝันของจองนยอนที่อาจเป็นเรื่องง่ายๆธรรมดาๆแต่สุดท้ายกลายเป็นความยิ่งใหญ่ ที่ว่ายิ่งใหญ่คือการเอาวัฒนธรรมที่คู่ควรต่อการอนุรักษ์มาขายได้ดีผ่านการเป็นละครย้อนยุคที่สมบูรณ์ แล้วตลอดสิบสองตอนยอมรับเลยว่าทุกลูกเล่นที่ใส่มาสามารถปลุกเร้าแรงบันดาลใจจนขนลุกน้ำตาซึมได้ครั้งแล้วครั้งเล่า ดูไปบ่นไป ขอบคุณภาพประกอบ ภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2,3,4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6,7,8 จาก Instagram tvn_drama เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !