ชวนชมOnce Upon a Small Town บันทึกรักในเมืองเล็ก (2022)"สดชื่นสบายตาดีต่อใจ กับการกลับคืนสู่รากเหง้าและค้นพบหัวใจ"อีกครั้งที่ต้องบอกว่าเกาหลีใช่ว่าจะมีอะไรใหม่ๆมาขายตลอดเวลา ยังมีเรื่องซ้ำๆเดิมๆมาเล่าอยู่เสมอโดยที่ถ้าลองนึกดูให้ดีโดยไม่ให้ภาพที่ปรากฎตรงหน้าพาหัวใจไปสุดซอยจนมองไม่เห็น และกับคนที่ดูค่อนข้างละเอียดอย่างดูไปบ่นไปที่วัยรุ่นข้างบ้านบอกว่า "ดูเอาเรื่อง" คือสังเกตได้เพราะงานที่ทำคือดูแล้วคิดตาม เช่นเดียวกับละครแนวที่สร้างมาเพื่อให้คนดูดูแล้วรู้สึกดีที่เรียกติดปากว่าแนว Feel Good ที่มีจุดประสงค์เพื่อเยียวยาหัวใจที่เหนื่อยล้าของคนดูจากความยากลำบากในชีวิตในแต่ละวัน และเรื่องแนวนี้ที่เห็นบ่อยๆคือตัวเอกจะต้องไปใช้ชีวิตในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย โดยมากจะเป็นชนบทแล้วไปพบกับคนที่จะมาเป็นคนของใจผ่านทิวทัศน์ที่ดูแล้วสบายตาจะสีเขียวของทุ่งนาป่าเขาหรือสีฟ้าของน้ำทะเลก็ว่าไป และแน่นอนตัวละครสมทบต้องมีสีสันมากันเป็นกลุ่มเพื่อเปลี่ยนมิติทางใจตัวเอกด้วยน้ำใสใจจริงและเรื่องนี้ก็เป็นเช่นนั้นแต่ทำไมยังได้ผลเหมือนมีเวทมนตร์ฮันจียุล (ชูยองอู) สัตวแพทย์หนุ่มที่ชีวิตกำลังดีที่กรุงโซลต้องรับโทรศัพท์แจ้งข่าวที่น่าจะเป็นข่าวร้าย แล้วเขาก็ต้องกลับบ้านเก่าที่หมู่บ้านอีดงในชนบทพื้นที่เกษตรกรรมเพื่อไปพบว่าเขาต้องมาดูแลโรงพยาบาลสัตว์ประจำหมู่บ้านแทนปู่ที่พาย่าของเขาเดินทางไปเที่ยวรอบโลก แต่เมื่อแรกเจอของฮันจียุลกับหมู่บ้านอีดงก็ไม่สวยงามเมื่อเจ้าหน้าที่สายตรวจอันจายอง (จอย) คิดว่าเขาเป็นขโมยเลยจัดการเข้าให้ แต่เมื่อทุกคนรู้ว่าฮันจียุลคือสัตวแพทย์ที่จะมาแทนคนเก่าจึงปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดีแต่ที่ว่าดีของคนชนบทก็ทำให้คนกรุงอย่างฮันจียุลรู้สึกแปลก และการเป็นสัตวแพทย์ในชนบทที่ประชาการล้วนทำเกษตรกรรมนั้นจึงไม่ต่างจากนรกเพราะไม่ได้รักษาแค่หมาแมวเหมือนโรงพยาบาลสัตว์ในกรุง แต่ฮันจียุลต้องเผชิญกับทั้งหมูทั้งแพะทั้งไก่งวง แล้วคนที่มาให้เห็นหน้าอยู่เป็นประจำไม่ต่างจากเงาที่ตามติดฮันจียุลก็คืออันจายองที่คล้ายกับมีอะไรในใจกับฮันจียุลสักอย่างเส้นเรื่องเดิมเนื้อเรื่องแทบจะเดิมที่ยังได้ผลเหมือนมีมนตร์สะกด เพราะเรื่องของใครสักคนที่ต้องไปอยู่ในที่สถานที่แปลกไปจะด้วยเหตุใดก็ตามคนดูที่ดูละครเกาหลีมามากก็จะนึกออก เอาที่ใครๆก็ได้ดูก็มีอย่าง When The Camellia Blooms หรือที่เพิ่งประทับใจกันมาก็ Hometown Cha Cha Cha เพราะแทบถอดมาจากเบ้าหลอมเดียวกันคือพระเอกชาวกรุงที่ต้องไปอยู่ชนบทเพื่อพบรักเก่าที่บ้านเกิด และการได้ค้นพบความหลังครานี้ก็คือการเปลี่ยนแปลงเพื่อหลอมรวมชาวกรุงอย่างเขาให้เข้ากับความงดงามของชนบทที่งามทั้งทิวทัศน์และน้ำใจผู้คนรับรองไม่หนีไปจากนี้ แต่ทุกครั้งที่เรื่องประมาณนี้มาขึ้นจอคนดูก็พร้อมจะเทใจให้เพราะบางครั้งหัวใจคนดูเองต่างหากที่ต้องการเรื่องแบบนี้มาปลอบประโลม แล้วด้วยมิติทางใจที่จับต้องได้ผ่านบทละครที่สะกิดใจคนดูได้ตั้งแต่ต้นแบบเรื่องนี้ที่ยังคงทำได้ดีเพราะเริ่มต้นมาสองตอนพร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนดูที่ดูพร้อมความสบายใจสำนึกรักบ้านเกิดที่จะมาสะกิดความคิดถึงท้องทุ่งไร่นาลุงป้าข้างบ้านและอาหารปรุงสุกใหม่ แม้จะต่างบริบททางสังคมแต่รากเหง้าอาจไม่ต่างกันเมื่อเกาหลีกับบ้านเราก็คงไม่พ้นคนหนุ่มสาวที่ต้องย้ายจากถิ่นฐานเพื่อไปทำงานในเมืองกรุงเพียงเพราะคำว่าชีวิตที่ดี และเรื่องประมาณนี้คงจะบอกกับคนดูบ้านเขาว่าบางทีชีวิตที่ดีก็ใช่ว่าจะเป็นชีวิตในเมืองเสมอไป แต่การอยู่กับทุ่งนาสีเขียวของต้นข้าวที่ปลูกใหม่ๆสวนผลไม้ที่กำลังออกผลและการใช้ชีวิตที่เรียบง่ายหลอมรวมกับวิถีชนบทก็อาจเป็นชีวิตที่ดีได้ เพราะเรื่องก็ชี้ชัดระหว่างพระเอกฮันจียุลที่เสาะแสวงหาชีวิตที่ดีที่กรุงโซลกับนางเอกอันจายองที่มีชีวิตที่ดีในการรับใช้ชุมชน หรือจะรวมพระรองที่เป็นเกษตรกรอย่างอีซังฮยอน (แบคซังชุล) ด้วยก็คงได้ เพราะการได้เห็นทิวทัศน์ทุ่งนาสีเขียวที่มีเบื้องหลังเป็นภูเขาหรือการเดินผ่านสวนผลไม้ก็ทำให้หัวใจคนดูที่มีชีวิตคล้ายพระเอกได้คิดถึงรากเหง้าที่จากมาทิวทัศน์ที่ดูแล้วสดชื่นสบายตาช่วยส่งให้เสน่ห์นักแสดงได้ฉายออกมาจนราศีจับ สารภาพเลยว่าผู้เขียนจำนักแสดงสมทบได้กว่านักแสดงนำเสียอีกในเรื่องนี้โดยเฉพาะแก๊งสมาคมแม่บ้านที่เป็นของมันต้องมีในแนวนี้ที่เห็นปุ๊บก็จำหน้าได้แค่จำชื่อไม่ได้เท่านั้น แน่นอนบทสมทบเหล่านี้คือมิติที่จะส่งให้พระเอกได้มองเห็นวิถีและการเปรียบเทียบในใจก็คือปัจจัยภายนอกที่จะมาเปลี่ยนแปลง ส่วนปัจจัยภายในคือเรื่องที่ซ่อนไว้ในความทรงจำของพระเอกก็มีเสน่ห์น่ามองจนต้องไปค้นหาผลงานเก่าว่าเคยผ่านตามาจากเรื่องไหนบ้างก็คือจอยที่เมื่อค้นดูปรากฎว่าเครดิตผลงานไม่มากและบทยังไม่เป็นที่ต้องตา แต่กับเรื่องนี้มาแล้วกับราศีที่จับต้องรวมถึงพระเอกอย่างชูยองอูหรือพระรองอย่างแบคซังชุลที่ค้นดูเครดิตที่ผ่านมาก็คือไม่ต่างกัน และส่วนที่เสริมราศีให้จับต้องนักแสดงนำได้คือทิวทัศน์เบื้องหลังที่ดูสดชื่นรับกับความสดใสของนักแสดงที่มาพร้อมมิติที่ใสในใจอย่างลงตัวที่สุดแล้วทำไมต้องดู... ก็ใช่ที่เนื้อเรื่องก็ไม่ใหม่นักแสดงก็ไม่ใช่เบอร์ใหญ่แต่สิ่งที่ต้องการมอบให้กับคนดูชัดที่เห็นตั้งแต่สองตอนแรก เพราะบางครั้งชีวิตที่ดีอาจมีนิยามในหัวใจต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนชนบทอย่างผู้เขียนที่เคยไปผจญภัยใช้ชีวิตเมืองอยู่นานจนกลับมาบ้านและอยู่กับชีวิตแบบนี้จนสาบานว่าจะไม่กลับไปอยู่ป่าคอนกรีตอีก เพราะเรื่องอาจตั้งใจบอกกับคนดูว่าทุกคนยังมีรากของตนเองไม่ว่ารากนั้นจะอยู่ในเมืองหรือในชนบทก็คือรากแต่ต่างกันตรงสถานที และที่ที่มีความรักความอบอุ่นรออยู่ก็คือบ้านแล้วสิ่งที่ตามมาจากการดูเรื่องนี้ก็คือดูไปพร้อมกับรอยยิ้มที่สบายใจตลอดเวลาฉายที่ไม่ยาวเพียงตอนละประมาณสามสิบนาที แต่แม้จะสั้นก็ใช่ว่าจะรวบรัดเพราะทุกอย่างที่พึงมีในละครแนวนี้มาครบทั้งเสน่ห์และเคมีนักแสดง ทิวทัศน์ที่งดงาม สีสันของตัวละครที่เมื่อดูจบคนดูคงหลับสนิทได้เพราะได้ผ่อนคลายสบายใจ แล้วอาจมีบ้างที่หลับไปพร้อมกับภาพบ้านเกิดมาปรากฎในฝันไม่ดูก็คงได้แต่ถ้าดูแล้วจะรู้สึกดีมีความสุขดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2,3,4,5,6,7 จาก Instagram kakaotv.official อ่านบทความซีรีส์ที่มีเนื้อหาคล้ายกับเรื่องนี้โดย "ดูไปบ่นไป" ได้ที่นี่รีวิวจัดเต็ม When The Camellia Blooms : วันที่ดอกไม้เบ่งบาน (2019) คำพิพากษากับฟ้าหลังฝน มรสุมชีวิตกับความเรียบง่าย งดงามและจริงใจรีวิวจัดเต็ม Crash Landing On You : ปักหมุดรักฉุกเฉิน (2019) พลังรักเหนือพรหมแดน สวยงาม และนิรันดร์รีวิวจัดเต็ม Hometown Cha Cha Cha (2021) เรียบง่าย งดงาม อบอุ่น มองเห็นด้วยตา สัมผัสได้ด้วยใจรีวิวจัดเต็ม Racket Boys (2021) มิตรภาพ หัวใจ ความรัก แรงผลักดัน ที่เล่าได้ "ดีต่อใจ"รีวิวจัดเต็ม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "เราไม่ได้เกิดมาบนโลกนี้เพื่อทรมานหรือเป็นทุกข์"รีวิวจัดเต็ม Do Do Sol Sol La La Sol โน้ตรักทำนองหวาน (2020) หัวใจที่ถูกเยียวยาด้วยความจริงใจและพลังบวก "ดี...แต่แค่เกือบสุด" จะฟังเพลงหรือดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID โหลดฟรี !