ทุกคนเคยคิดไว้กันไหมครับว่าถ้าคุณแต่งงานแล้วอยากจะไปฮันนีมูนดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันที่ไหน ผมว่าทุกคนน่าจะมีคำตอบในใจกันไว้บ้าง ไม่แน่บางคนอาจอยากไปมากกว่าหนึ่งที่ อย่างผมมีคิดไว้ว่าอยากไปทะเล แบบใกล้ตัวหน่อยก็ภูเก็ตหรือกระบี่ ถ้าไกลหน่อยก็อย่างฮาวาย คงจะเป็นสถานที่โรแมนติกน่าดู ที่ผมหยิบเรื่องนี้มาเกริ่นถาม เพราะนิยายที่ผมหยิบมากล่าวถึงในบทความนี้เกี่ยวข้องกับประเด็นนี้ครับ ทว่าตัวละครในนิยายเรื่องนี้ไม่ได้ไปเที่ยวฉลองความรักในสถานที่ธรรมดา เพราะพวกเขาและเธอไปในที่ที่คุณไม่คิดอยากจะไปอย่างแน่นอนเมืองอมนุษย์ เป็นเรื่องราวของคเชนทร์และม่านไหม คู่รักข้าวใหม่ปลามันที่เพิ่งแต่งงานกัน ทั้งสองตัดสินใจไปเที่ยวที่หมู่บ้านกะเหรี่ยงเพื่อใกล้ชิดธรรมชาติตามคำชวนของเจษฎา เพื่อนสนิทที่เป็นนักท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นิยม คเชนทร์เห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้ไปถ่ายรูปเพื่อทำงานและได้พาม่านไหมฮันนีมูนไปในตัว เพียงแต่พวกเขาไม่ได้ๆปเที่ยวกันเพียงแค่นั้น ยังมีผู้ร่วมคณะอย่างสองสามีภรรยา พรชัย เพชรี กับพรานดำ ผู้นำทางในการท่องเที่ยวและสองพี่น้องลูกหาบชนกลุ่มน้อยอย่างห้อยกับโหน ทั้งหมดแปดคนเดินทางเข้าป่าจนไปประสบเหตุเภทภัยทำให้หลงเข้าไปในนครลี้ลับนามเวียงกรพินทร ก่อนจะได้พบสมบัติมหาศาลที่นำพาหายนะปละความเป็นตายมาสู่ทุกคน สุดท้ายจะเหลือใครหนีรอดออกไปจากพงไพรมรณะแห่งนี้ได้อย่างปลอดภัยนิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเล่าเนื้อหาและสารสาระอย่างตรงไปตรงมา นัยยะหลักที่ถูกกล่าวถึงคือถ้าคุณโลภมากจะนำมาซึ่งความฉิบหาย ซึ่งเพราะการเล่าอย่างตรงไปตรงมานี้เองที่ทำให้ระหว่างอ่านผมรู้สึกอยู่สองอย่างคือ1. ตัวละครต่าง ๆ ในเรื่องแบนราบไร้มิติ แสดงนิสัยออกมาแบบด้านเดียวคือคนที่นิสัยแย่ก็แย่เลย คนที่ดีโลกสวยก็จะเป็นแบบนั้น ไม่ว่าคนเลวจะเจอคนดีทำดีใส่มากแค่ไหนก็ยังสารเลวได้เหมือนเดิม ในทางกลับกันคนดีเจอเลวใส่แค่ไหนก็ยังเป็นคนดีอยู่ กระทั่งกับการทำสิ่งผิดพลาดเผลอมีความละโลภตามตัวละครอื่น ก็ยังมีเหตุผลโลกสวยมารองรับในการทำผิดนั้นด้วยข้ออ้างที่น่าให้อภัย ซึ่งถามว่าแย่ไหม ก็ไม่เชิงครับ ข้อเสียคือมันดูปลอม ผมค่อนข้างรำคาญตัวละครหนึ่งในเรื่องที่แว๊ด ๆ ใส่คนอื่น พูดจาเหมือนมีวิญญาณสุนัขสิงในปากจนอยากเลิกอ่านไปกลางคันหลายรอบ แต่ก็ผ่านพ้นอ่านจนจบมาได้ ส่วนข้อดีของการที่ตัวละครแสดงออกด้วยมิติเดียว คงเป็นเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกอินง่ายมั่งครับ แบบพอเจอตัวละครแว๊ดใส่จนรำคาญบ่อย ๆ ทำให้ตอนที่ตัวละครนี้ตาย เรารู้สึกมีความสุขเล็ก ๆ ขึ้นมากหน่อยหนึ่ง2. นิยายเรื่องนี้ย่อยง่าย การเล่าอย่างตรงไปตรงมาอาจทำให้ช่วงแรกดูเนือย ๆ เพราะเนื้อหาเล่าตั้งแต่เริ่มเดินทาง จนไปที่พัก ปูนิสัยตัวละครต่าง ๆ แล้วเริ่มเดินทางต่อ จนไปพบเภทภัย พอถึงตรงจุดนี้แหละที่ทำให้รู้สึกอ่านตามได้อย่างสนุก เสียอยู่นิดเดียวเท่านั้นคือ สิ่งที่แฝงไว้ในเรื่องมีแค่การพูดเรื่องความโลภเพียงอย่างเดียว ทำให้ตลอดการเล่าถึงจะมีเหตุการณ์ระทึกตื่นเต้น แต่ทุกอย่างดูวนเวียน กระทำการซ้ำซาก เน้นย้ำอยู่เพียงจุดนี้ จนลดทอนความสนุกที่ควรมีมากกว่านี้ลงไปพอควร แต่ก็นั่นแหละครับ เพราะทุกอย่างมันย้ำคิดย้ำทำ เลยทำให้เป็นนิยายที่ย่อยง่ายอย่างไรก็ตาม นี่ไม่นิยายที่ไม่สนุกแต่อย่างใด เพราะอย่างที่เกริ่นไว้ว่าพอเข้าสู่ช่วงผจญภัยเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม ให้อารมณ์เหมือนดูหนังเรื่องอนาคอนด้าภาคสองไม่น้อยและแม้ตัวละครจะแบนราบแต่ช่วงท้ายเรื่องมีจุดพลิกผันให้ประหลาดใจได้เล็ก ๆ ที่สำคัญเรื่องนี้จบดีกินใจผมพอควรครับ แถมมีภาคสองต่อด้วย ไว้ถ้าผมได้อ่านเมื่อไหร่จะหยิบมารีวิวให้ฟังว่าเป็นเช่นไรนิยายเรื่องนี้เป็นผลงานของ Rabbit Rose ตีพิมพ์และจัดจำหน่ายโดยสำนักพิมพ์โซฟา พับลิชชิ่ง มีจำนวน 192 หน้า ราคาปก 175 บาท รูปเล่มสวยงาม หน้าปกน่าสะสมสรุปรวมหากใครชอบอ่านนิยายแนวผจญภัย ลี้ลับ มีผีหรืออสูรกาย สยดสยอง นองเลือดและเต็มไปด้วยด้านมืดของมนุษย์ เล่มนี้เหมาะมากครับ อ่านง่ายย่อยง่าย จบเพลิน ๆ ในสองสามวัน นับว่าฆ่าเวลาในช่วงอยู่บ้านได้เป็นอย่างดี