ภรรยา-คนสนิท “ฉลอง ภักดีวิจิตร” เปิดใจทั้งน้ำตา
ภรรยา-คนสนิท “ฉลอง ภักดีวิจิตร” เปิดใจทั้งน้ำตา
เป็นอีกหนึ่งข่าวเศร้าของวงการบันเทิง เมื่อผู้กำกับชื่อดัง “อาหลอง ฉลอง ภักดีวิจิตร” ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง (ผู้กำกับภาพยนตร์) ได้จากไปอย่างสงบในวัย 93 ปี ล่าสุด “เล็ก พิมพ์สุภัค” ภรรยา “อาฉลอง” รวมไปถึงคนสนิทอย่าง “ป๋าโก๋” ก็ได้ออกมาเปิดใจว่า
ภรรยา : เริ่มตั้งแต่คุณอาเข้าโรงพยาบาล ตั้งแต่วันที่ 28 ส.ค. จนถึงวันที่ 23 ก.ย. ก็เข้าไปหาคุณอาทุกวัน ยกเว้นวันก่อนที่จะเสีย คุณหมอสั่งนัดเยี่ยม ช่วงแรกเขารู้สึกตัวดี แต่ช่วงกลางช่วงหลังเริ่มมีเชื้อที่ปอดเพิ่ม แล้วก็เริ่มเป็นฝ้า
ภรรยา : คุณหมอก็แนะนำว่าด้วยวัย และคุณอาก็รักษาหลายปีแล้ว ก็... ก็ไม่รู้จะพูดยังไง ด้วยวัย 94 ปี แรงคุณอาก็ไม่ไหว ช่วงหลังคุณอามีการใส่ท่อ พูดไม่ได้ ก็ใช้มือ แล้วก็จะพูด เราก็บอกว่าอย่าพูดเดี๋ยวเจ็บ ก็ไม่ได้อะไรกัน แต่ก็เข้าไปเจอหน้าทุกวัน
ภรรยา : เราก็บอกเขาว่าไม่ต้องห่วง พ่อจะได้ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างไม่มีอะไรให้พ่อต้องห่วง (เห็นว่าอาอยากไปกอง?) แกชอบมากค่ะ เป็นชีวิตจิตใจเลย ก็บอกแกว่าให้แข็งแรง เดี๋ยวไปเที่ยวที่กองกับป๋า เขาก็ยิ้มมีความสุขแล้วจริงๆ ช่วงแรกแกดีขึ้นเยอะ แต่ช่วงหลังอาจเป็นเพราะอากาศ ด้วยวัยด้วย
ป๋าโก๋ : ไวมาก เพราะคุณพิมไป 24 ผมไป 25 วันที่ 28 เข้าโรงพยาบาล ใจหายเหมือนกัน เหมือนเสียคนที่รักมาก (เสียงสั่น) ก็จะทำให้ดีที่สุด ก็ได้รับอา ส่งอา ก็จะส่งให้ดีที่สุด ก็บอกอาว่าคุณอาเดินทางเลย ก็ขอให้ไปสู่สิ่งที่ดีๆ ตามที่ตั้งใจไว้ แล้วก็เชิญขึ้นรถจากโรงพยาบาลมาที่วัด
ป๋าโก๋ : คุณอาก็สอนไว้มากมาย ตั้งแต่เข้าวงการได้เพราะคุณอา ท่านคือครูที่สอนการแสดง และมาสอนให้กำกับ สอนหลายๆอย่างของการทำละคร
ภรรยา : ก็คุณอาไปสบายแล้ว อยากให้คุณอาหลับให้สบายไม่ต้องห่วง (เสียงสั่น) ที่ผ่านมาก็บอกตลอด คือคุณอาจะห่วงเรา เพราะเราอยู่คนเดียว เราก็บอกว่าพ่อไม่ต้องห่วงนะ พ่อจะได้ไม่เจ็บ ไม่ต้องทรมาณแล้ว
ป๋าโก๋ : ก็จะสานต่อ เพราะเรามีละครกับช่อง7อยู่ ที่ผ่านมาคุณอาไม่ได้ว่างนะครับ พักอยู่ที่บ้านจริงแต่ก็แนะนำบท เพราะก็คอยบอกละครเป็นแบบนี้นะ ไม่ใช่แค่เราดูนะ ประชาชนเขาดู อาทำกับช่อง7มา 28 ปี แกจะพูดคำนี้ตลอด แล้วผมก็มารับไม้ต่อกับคุณพิมตอนที่อาไม่สบาย และภาพถ่ายล่าสุดกับคุณอาเรื่องมรกตสีรุ้ง ที่ป่านพวงศ์ ช่วงสาย.. (เสียงสั่น) อาบอกว่า ป๋าจะมาดูอาวันนี้วันสุดท้ายแล้วนะ เพราะว่าอาจะพัก หลังจากกลับไปหาหมอ เราบอกอาไม่ต้องพักหรอก มาเถอะ เข็นมาก็มา มาอย่างเดียว สุดท้ายก็ตามที่เห็นครับ แกรักงานมาก บางทีดูเทปโทรหาผม 3-4 ทุ่ม เสียงแกเป็นเอกลักษณ์ “ป๋า อันนี้อาคิดว่าแก้” อาจะพูดแค่นี้ ส่วนจะแก้ไม่แก้อาไม่ว่า แต่เราจะแก้ตามที่อาแนะนำ