คุณเคยเป็นไหมที่คิดถึงใครบ้างคนทั้งที่คุณยังไม่เคยเห็นหน้าบ้างมัยคับถ้าไม่เคยผมมีหนังเรื่องนึงมาแนะนำซึ่งจะทำให้คุณรู้ว่าความรู้สึกที่ได้คิดถึงใครสักคนที่ไม่เคยเจอหน้ามันเป็นยังไงแล้วจะทำให้หัวใจคุณอบอุ่นไปด้วยความคิดถึงที่จะทำให้คุณประทับใจไม่มีวันลืม นั้นก็คือหนังเรื่อง คิดถึงวิทยา เป็นผลงานของค่าย GDH นำแสดงโดยบี้ สุกฤษฎิ์ และพลอย เฌอมาลย์ เป็นผลงานกำกับโดยนิธิวัฒน์ ธราธร หนังเรื่องคิดถึงวิทยา ยังกวาดรางวัลอีกหลายสาขาและส่งให้เพลงไม่ต่างกัน ที่วง 25 hours เป็นที่ทำให้ใครหลายคนเปิดซ้ำๆ กันเลยที่เดียวคับคิดถึงวิทยาจะเล่าเรื่องราวของคนสองที่มาสอนที่โรงเรียนเรือนแพแต่คนละช่วงเวลากัน โดยเปิดเรื่องโดยสองอดีตนักมวยปล้ำที่ได้มาสมัครเป็นครูที่โรงเรียนแห่งนึงแต่ต้องถูกส่งไปสอนนักเรียนที่สาขาเรือนแพที่อยู่กลางเขื่อนที่ลอบดวยภูเขาและพื้นน้ำอันกว้างใหญ่ ซึ่งที่แห่งนี้มีนักเรียนอยู่ 4 คนและเรียนกันคนละชั้นและเขาต้องสอนเด็กทุกคนด้วยตัวคนเดียวและที่นั้นยังไม่มีไฟฟ้าน้ำประปาและสัญญาณโทร์ศัพท์ทำให้สองเหงา จึงมีวันนึงสองได้เจอไดอารีของแอนครูที่เคยสอนที่โรงเรียนเรือนแพแห่งนี้ที่พอจะช่วยคลายเหงาแอนได้เขียนตัดพ้อถึงชีวิตที่ต้องมาเจอที่นี้แถมยังเลิกกับแฟนและได้ตั้งชื่อโรงเรียนนี้อีกว่า ถ.ท.ว ถูกทิ้งวิทยา สองได้อ่านเรื่องของแอนผ่านสมุดบันทึกของแอนเสมือเธอเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เข้าใจเขาจนกลายเป็นความผูกพันผ่านตัวหนังสือเขาก็ยิ่งเฝ้าคิดถึงตัวจริงของแอน แต่ก็ไม่รู้จะไปหาแอนที่ไหนจนในปีการศึกษาต่อมาแอนได้กลับมาสอนที่โรงเรียนเรือนแพอีกครั้งเด็กๆ ดีใจอย่างมากที่เจอแอนไดอารี่ของเธอที่เธอทิ้งไว้แอนจึงได้เปิดอ่านไดอารี่ของเธอก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าสองเขียนไดอารี่ต่อจากเธอเขาระบายความรู้สึกที่ตอนอยู่ที่นี้และเขายังเขียนถึงความหวังที่เขาอยากจะพบแอนสักครั้งนึง แอนจึงได้ไปถามเรื่องของครูสองจาก ผอ. และได้ตามหาครูสองตามที่อยู่แต่ก็ไม่เจอ แอนดีใจมากการได้รู้ว่ามีคนอีกคนที่เคยอยู่ในที่แห่งเดียวกับเธอคอยเฝ้าคิดถึงเธอ ความรู้สึกในการกลับมาสอนที่โรงเรียนแห่งนี้อีกครั้งของแอนก็เปลี่ยนไปจากเหมือนถูกทิ้งกลายมาเป็นความคิดถึง คิดถึงใครสักคนที่แม้แต่เธอเองก็ยังไม่เคยได้พบมาก่อน จนวันนึงมีจนหมายถึงครูสองมาถึงเด็กๆ ว่าจะมาหาครูแอนก็ยิ่งดีใจมากที่จะได้เจอครูสอง แต่เหมือนจะคลาดกันแต่แล้วแอนก็ตัดสินใจกลับมาที่โรงเรียนเรือนแพอีกครั้ง ตอนนั้นแอนมาถึงก็ไม่เจอใครแต่พอจะหันเรือกลับไฟจากโรงเรียนก็ติดขึ้นแล้วแอนก็ได้เห็นครูสองกำลังติดตั้งเครื่องปั่นไฟ และแล้วทั้งสองก็ได้เจอกันและทักทายกันด้วยท่าทางที่ดีใจมากความรู้สึกหลังจากได้ดูหนังเรื่อง คิดถึงวิทยา จบตอนนั้นผมบอกได้คำเดียวว่าผมรู้สึกอินไปกับตัวละครมากทำให้ผมแอบคิดถึงใครสักึนที่ผมก็ไม่รู้ว่าใครด้วยคับ หนังยังแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณของความเป็นครูที่อยากจะให้เด็กได้เรียนรู้จากการปฏิบัติมากกว่าที่จะเน้นวิชาการและมีประโยคนึงที่ผมชอบมากที่บอกว่า”การคิดถึงใครสักคนจากที่ไกล.. มันก็ทำให้เรามีความสุขได้เหมือนกันนะ” ผมดูหนังเรื่องไปประมาณเกือบสิบรอบหากเพื่อนสนใจลองหามาดูกันได้คับกับกนังเรื่อง คิดถึงวิทยาขอบคุณเครดิตภาพจาก : ภาพยนตร์เรื่องคิดถึงวิทยาด้วยคับ