Movie ReviewGodzilla Minus One (2023)ยอดเยี่ยมสมการรอคอยเมื่อคุณภาพมาพร้อมความบันเทิงสุดอลังเพราะจะมีกี่ครั้งที่หนัง Godzilla จะมีหัวใจด้วยความที่ผู้เขียนโตมาในยุคโทรทัศน์ขาวดำเมื่อวัยเด็กและเป็นผู้มี Godzilla ในหัวใจมาตั้งแต่ขนหน้าแข้งยังไม่ขึ้นและได้ก้าวพ้นวัยมากับ Godzilla จนวันหนึ่งก็เลิกติดตามมันไปเพราะโตขึ้น กระนั้นเมื่อมีโอกาสก็ยังดูเสมอเมื่อมีหนัง Godzilla มาให้ดูจนมีลูกคนเล็กเมื่อ Godzilla โกฮอลลีวู้ดแบบจริงจังเมื่อปี 2014 ที่ลูกชายคนเล็กของผู้เขียนได้กลายมาเป็นสาวก Godzilla ด้วยกันทำให้จากนั้นก็ดูหนัง Godzilla เสมอทั้งเวอร์ชั่นญี่ปุ่นหรือฝรั่งกระทั่งงานอะนิเมชัน จนเมื่อปีที่ผ่านมาลูกชายคนเล็กพร้อมกับผู้เขียนได้เฝ้าตั้งตารอหนัง Godzilla เรื่องล่าสุดจากทางญี่ปุ่นคือ Godzilla Minus One เพื่อที่จะพากันตีตั๋วเข้าไปสนุกพร้อมกันในโรงเหมือนทุกครั้งที่หนัง Godzilla เข้าฉาย ทว่าการรอคอยก็ไม่สมหวังเพราะหนังไม่เข้าฉายในบ้านเราแถมยังไม่รู้ชะตากรรมว่าจะได้ดูจากช่องทางไหนจนเมื่อนานเข้าก็เริ่มทำใจและเกือบลืมไปแล้วว่ารอดู แต่สุดท้าย Godzilla Minus One ที่สองพ่อลูกรอคอยกันดันย่องเงียบเข้า NETFLIX แบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยชนิดที่ตกใจปนสมใจ แถมยังมาตอนที่ลูกคนเล็กกลับบ้านพอดีในได้ทีดูกันเสียเลยซึ่งผลออกมาดังนี้โคอิชิ ชิคิชิม่า (เรียวโนสุเกะ คามิกิ) นักบินรบหน่วยพิเศษที่เครื่องบินขัดข้องต้องลงจอดบนเกาะแต่คืนนั้นหน่วยทหารช่างและเขาก็ถูกโจมตีจากสัตว์ประหลาดยักษ์ที่เรียกกันว่าก็อดซิลลา (โกจิร่า) แต่ก็กลายเป็นความรู้สึกผิดเพราะความกลัวของเขาทำให้ยิงปืนไม่ได้จนทหารช่างที่อยู่บนเกาะต้องสังเวยชีวิตแต่เขารอดกลับมาได้เพื่อมาพบว่าโตเกียวก็อยู่ในสภาพล่มสลายหลังสงครามโลกครั้งที่สองยุติ แล้วชะตากรรมก็พาให้เขาได้พบกับโนริโกะ โออิชิ (มินามิ ฮามาเบะ) หญิงสาวที่คอยปกป้องเด็กทารกคนหนึ่งที่โคอิชิไม่สามารถปล่อยให้พวกเธอตกไปเผชิญชีวิตที่ยากไร้ไปกวานี้ทั้งสามคนจึงอยู่ด้วยกันเรื่อยมา จนเมื่อโคอิชิได้งานเก็บกู้ทุ่นระเบิดในทะเลที่รายได้ดีชีวิตของคนทั้งสามก็เริ่มดีขึ้นมาแต่ทว่าเจ้าสัตว์ประหลาดก็อดซิลลาก็ได้โผล่มาอีกครั้งที่คราวนี้มันโตขึ้นกว่าเมื่อโคอิชิเผชิญหน้ากับมันครั้งแรก และหลังจากที่ก็อดซิลลาถล่มเมื่อจนราบคาบโดยไม่มีอะไรสามารถหยุดยั้งมันได้เลยแถมโนริโกะก็ยังมาจากไป สงครามระหว่างโคอิชิกับก็อดซิลลาก็ได้เริ่มอีกครั้งพร้อมแผนการกำราบก็อดซิลลาของทางการแต่จะได้ผลหรือไม่บทภาพยนตร์ที่เนี้ยบแน่นผสานเรื่องสองส่วนได้ลงตัวอย่างไร้ที่ติ ความจริงถ้าจะมองให้ละเอียดเรื่องนี้สามารถแบ่งเรื่องเล่าออกเป็นสองเรื่องได้หนึ่งก็แน่นอนนี่คืองานเอพิคหายนะโลกจากการโจมตีของสัตว์ประหลาดยักษ์คือก็อดซิลลา สองคืองานดราม่าที่เล่าเรื่องของบาดแผลจากสงครามทั้งภาพใหญ่และภาพเล็กที่เหมือนเป็นงานแอนตี้สงครามเล็กๆเมื่อเห็นมุมมองบางอย่างที่มีต่อสงครามโลกครั้งที่สองที่ญี่ปุ่นเป็นผู้รุกราน แล้วหนังจับเอาสองส่วนนี้มาเล่าด้วยกันได้อย่างกลมกล่อมจนอาจเรียกได้ว่าไร้ที่ติก็คงไม่กระดากเพราะการเชื่อมโยงเรื่องเข้าหากันทั้งที่เหตุและผลไปคนละทาง นั่นคือไม่รู้ว่าก็อดซิลลามาจากไหนและทำไมต้องโจมตีโตเกียวเพราะหนังเลือกไม่ไปทางนั้นหรืออาจเรียกได้ว่าไม่ปูพื้นฐานทางก็อดซิลลาเลยก็คงใช่ แต่สิ่งนั้นกลับถูกลบเลือนไปด้วยการเล่าเรื่องของบาดแผลจากสงครามและการฟื้นฟูทั้งบ้านเมืองและสภาพจิตใจทั้งในองค์รวมและทางส่วนบุคคล แล้วให้สองเรื่องทำหน้าที่ต่างกันแต่ไปด้วยกันได้อย่างสุดลงตัวโดยให้เรื่องของก็อดซิลลาถล่มเมืองมากระตุ้นอะดรีนาลีนแล้วให้เรื่องดราม่ามาจับหัวใจได้อย่างเนี้ยบมีดราม่าที่พอดีแต่ก็จับใจทำให้มีหัวใจจนใครจะไปคิดว่าอาจมีคนเสียน้ำตากับหนังก็อดซิลลา มาว่ากันที่ด้านดราม่าก่อนที่ความเป็นหนังญี่ปุ่นก็จะประมาณนี้คือมีความพอดีไม่บีบคั้นแต่ค่อยๆจับใจไม่ขยี้ แต่การเล่าเรื่องความสัมพันธ์ที่ได้และการปูเรื่องบาดแผลในใจที่เอาจริงก็ไม่ได้เล่ามากแต่ให้สถานการณ์เป็นตัวบอกคนดูมากกว่า แต่กลายเป็นการเดินหน้าไปด้วยความลงตัวเพราะทุกเรื่องที่เล่าในทุกมิติล้วนมีจุดเริ่มต้นมาจากสงครามและการแพ้สงครามจนทำให้ทุกคนต้องเจอกับภาพแร้นแค้น กระนั้นก็ลังไม่ลืมใส่เรื่องความดีงามในหัวใจมนุษย์เข้ามาว่าเมื่อถึงเวลาก็พร้อมที่จะช่วยเหลือกันแม้ว่าอาจจะต้องเสียสละก็ตามเพราะถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำ อันที่จริงมิติเชิงลึกแบบนี้มักเห็นบ่อยๆในหนังหรือซีรีส์อาจรวมถึงมังงะและอนิมะญี่ปุ่น แต่กลับไม่เห็นเป็นความจำเจเรื่องที่เล่ามีความลึกจนเข้ากลางใจทั้งๆที่มีเรื่องให้เล่ามากมายหลายมิติหลายตัวละครแต่กลับสามารถจับใจได้ ยกตัวอย่างเรื่องของความรักที่ต้องเก็บกดไว้ของพระเอกกับนางเอกหรือเรื่องของการปกป้องประเทศชาติที่เล่าได้อย่างจับใจจนใครจะเชื่อว่าหนังสัตว์ประหลาดหรือหนังก็อดซิลลาจะเป็นหนังที่มีหัวใจได้และใครจะคิดว่าจะขอบตาอุ่นชื้นหรือเสียน้ำตาให้หนังก็อดซิลลาได้เมื่อคุณภาพทางงานสร้างมาอย่างยอดเยี่ยมด้วยงานด้านภาพที่ตื่นตาทำให้ตื่นใจได้ มาถึงด้านของการเป็นงานเอพิคหายนะโลกที่แน่นอนต้องขายงานเทคนิคด้านภาพที่เรื่องนี้การันตีด้วยรางวันออสการ์ด้านวิชวลเอฟเฟกต์ เพระความเป็นหนังก็อดซิลลาที่ขนาดมีความสำคัญภาพจึงออกมาเป็นภาพมุมกล้างที่ยอมรับเลยว่างานด้านภาพและงานเทคนิคสวยเนียนกริบ ทำให้ในฉากทำลายล้างหรือฉากแอ็กชันที่เป็นจุดขายกลายเป็นความตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจคนดูสนุกไปกับภาพการทำลายล้างตรงหน้าอย่างถึงอกถึงใจ แน่นอนอาจมีบ้างที่คล้ายกับเป็นงานยุคเก่ากับการเคลื่อนไหวของก็อดซิลลาที่ผู้เขียนคิดเองว่าเป็นการรำลึกและให้อารมณ์ถวิลหาอดีตสำหรับแฟนรุ่นเก่าอย่างผู้เขียน เพราะมีหลายฉากที่เห็นชัดเลยว่าเหมือนเอามาจากกรุของความคลาสสิคแล้วเอามาใส่เทคนิคตามยุคสมัยทำให้ได้ทั้งอารมณ์และหัวใจเมื่ออาการคิดถึงเข้ามา นั่นหมายความว่าหนังก็อดซิลลายังไงก็ต้องมีฉากแบบนี้ที่ยังสร้างความตื่นใจได้ถ้าทำได้ถึงพอ แต่ก่อนจะมาถึงตรงนี้ก็ต้องเล่าเรื่องให้ได้ก่อนอารมณ์คนดูจึงจะเต็มที่จนกระทั่งแม้จะสงสารก็อดซิลลาจับใจแต่ก็ไม่อาจโทษมนุษย์ได้เหตุที่หัวใจไปผูกกับตัวละครมนุษย์ไปเรียบร้อยเพราะเหตุผลที่มีน้ำหนักพอจะมีกี่ครั้งที่ตัวละครมนุษย์ในหนังก็อดซิลลาจะกลายเป็นที่จดจำ โดยปกติแล้วหนังก็อดซิลลามักจะมาเพื่อขายฉากทำลายล้างหรือการต่อสู้กันระหว่าก็อดซิลลากับสัตว์ประหลาดตัวอื่น ทำให้ทุกเรื่องที่มีมาตัวละครมนุษย์มักไม่ต่างจากตัวประกอบที่จับยัดเข้ามาเพื่อให้มีบ้างแต่ผลออกมาบางครั้งกลายเป็นตัวถ่วงและน่ารำคาญแต่เรื่องนี้ไม่เป็นอย่างนั้น เพราะอย่างที่บอกคือหนังเล่าเรื่องดราม่าได้อย่างลงตัวมีมิติเชิงลึกทำให้จับใจคนดูได้แถมยังมาพร้อมการแสดงที่ยอดเยี่ยมของเรียวโนสุเกะ คามิกิกับมินามิ ฮามาเบะที่อาจเรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกเลยกระมังที่หนังก็อดซิลลามีพระเอกนางเอกแบบจริงๆจังๆ ทั้งยังได้นักแสดงสมทบที่ส่งเสริมตัวเรื่องและมีผลต่อหัวใจอย่างซากุระ อันโดะที่นี่ก็ระดับนางเอกรวมไปถึงยูกิ ยามาดะ,มุเนทากะ อาโอกิ,ฮิเอทากะ โยชิโอกะและคุราโนสุเกะ ซาซากิที่อาจมีเวลาบนจอไม่เท่ากันแต่ทุกคนกลายเป็นที่จดจำได้ เพราะเมื่อดูจบคนดูจะยังจำได้ว่าใครเป็นใครไม่ใช่ดูจบแล้วลืมไปเลยว่าตัวละครมนุษย์ที่มาร่วมจอเป็นใครมาจากไหนนั่นเพราะการเล่าเรื่องในฝั่งมนุษย์ที่ได้ผลอย่างแยบยลนั่นเองเป็นงานที่ถึงคุณภาพที่มาพร้อมความบันเทิงสุดอลังจนยังเสียดายไม่หายที่ไม่ได้ไปตื่นตาตื่นใจในโรง ในมุมมองของผู้เขียนนี่คือหนังที่ถึงพร้อมด้านคุณภาพทั้งงานด้านบทภาพยนตร์ที่ไม่รู้จะจับผิดตรงไหนแม้จะติดใจนิดๆกับแรงจูงใจของก็อดซิลลาก็ตาม แต่เมื่อมาเล่าด้วยการเชื่อมเรื่องระหว่างมนุษย์กับเรื่องของสัตว์ประหลาดเข้าด้วยกันอย่างเนียนตาแล้วก็ไม่ต้องไปสนใจอะไรเพราะหนังทรงพลังมากในการดึงดูดคนดู แน่นอนหนังมีความสนุกตามแนวที่เชื่อเถอะว่าดูอีกรอบก็ยังสนุกแถมยังเป็นความสนุกที่มีหัวใจเพราะมิติที่อยู่ข้างหลังจับสัมผัสได้จนมาหมดทั้งหดหู่สะเทือนใจและเห็นใจ ด้วยงานด้านเทคนิคพิเศษที่เป็นจุดขายในการเนรมิตฉากและจุดขายหลักคือฉากทำลายล้างให้ออกมาอย่างสุดอลังการด้านความบันเทิงทำให้อดเสียดายไม่หายที่ไม่ได้เข้าไปสัมผัสประสบการณ์ภาพที่ตื่นตาและเสียงที่กระหึ่มเร้าใจในโรง สุดท้ายนี่คือหนังที่สามารถทำให้แฟนรุ่นเก่าได้สนุกไปพร้อมกับการรำลึกความทรงจำแล้วยังสามารถได้ใจคนรุ่นใหม่ที่ว่าหนังก็อดซิลลาก็มาพร้อมกับคุณภาพระดับยอดเยี่ยมทุกทางได้จนต้องประทับตราว่า "อย่าเพิ่งตายถ้ายังไม่ได้ดู"ดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 จาก Insagram godzilla231103ภาพที่ 8 จาก Insagram netflixthเปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !