รีวิวหนัง "Gladiator II นักรบผู้กล้า ผ่าแผ่นดินทรราช 2" ผ่านไป 25 ปี สานต่อไม่สายเลย

จากหนังระดับตำนานความคลาสสิกที่ขึ้นหิ้งไปเมื่อเกือบ ๆ 25 ปีที่แล้ว หนังที่คว้ารางวัลออสการ์ได้อย่างเกรียงไกร แล้วกลับสานต่ออีกครั้งในปัจจุบันที่หลายคนอาจจะฉงนว่า..ทำต่อทำไมอีกกันนะ แต่มันก็กลายออกมาเป็น "Gladiator II นักรบผู้กล้า ผ่าแผ่นดินทรราช 2" ที่จะผู้ชมกลับไปยังอาณาจักรโรมในห้วงสมัยที่อยู่ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ กลายออกมาเป็นหนังเอพิคแอคชันสุดอลังการสมราคาคุย

Gladiator II นักรบผู้กล้า ผ่าแผ่นดินทรราช 2 เป็นเรื่องราวอันยิ่งใหญ่ที่เกี่ยวกับอำนาจ การวางกลอุบาย และการล้างแค้นที่เกิดขึ้นในกรุงโรม หลายปีหลังจากที่ได้เห็นวีรบุรุษผู้เป็นที่เคารพอย่างแม็กซิมัสเสียชีวิตจากน้ำมือของน้าของเขา ลูเชียส ถูกบังคับให้เข้าไปในโคลอสเซียม หลังจากที่บ้านของเขาถูกยึดครองโดยจักรพรรดิผู้เผด็จการ ที่บัดนี้เป็นผู้นำโรมซึ่งปกครองด้วยความเข้มงวดและโหดร้าย ด้วยความแค้นในหัวใจและอนาคตของจักรวรรดิที่อยู่ในความเสี่ยง ลูเชียสต้องหันกลับไปมองอดีตเพื่อค้นหาความแข็งแกร่งและเกียรติยศ เพื่อคืนความรุ่งเรืองของโรมให้กับผู้คนของเขา

"ริดลีย์ สก็อต" ได้กลับมาสานต่อสิ่งที่เขาได้เคยสร้างความเกรียงไกรเอาไว้ เมื่อปี 2000 อีกครั้ง ซึ่งกลายออกมาเป็นผลงานที่น่าประทับใจของเขาอีกชิ้นหนึ่ง แบบไร้รอยต่อทอเต็มผืนจริง ๆ เพราะเขาทราบดีว่าคนดูอยากจะเห็นอะไร มีสิ่งไหนที่เขาจะแก้มือจากสิ่งที่ยังไม่มีโอกาสได้ทำในหนังต้นฉบับ ที่เทคโนโลยีและเครื่องมือในวงการภาพยนตร์อาจจะยังไม่เทียบเท่าชั้นในปัจจุบันนั่นเอง

Gladiator II ยังคงเต็มไปด้วยลายเส้นความเป็นลุงริดลีย์อยู่เต็มไปหมด หากว่าใครเป็นแฟนหนังของลุงก็จะรู้ดีว่าเอกลักษณ์ของเขา มักจะสร้างผลงานที่ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนออกมาได้ยิ่งใหญ่สมราคาคุย แล้วงานชิ้นนี้ก็ถือว่าเป็นต่อเติมและเติมเต็มให้กับจินตนาการในตำนานโคลอสเซียม ที่เสมือนกับการสานต่อลมหายใจให้กับตำนานนี้อีกครั้ง ที่ไม่ต่างกับการปลุกผี แต่ขยายเรื่องราวนี้ให้ไปต่อได้อย่างมีเสน่ห์

โดยภาคนี้ได้ "เดวิด สคาร์ปา" ที่เคยร่วมงานกับลุงริดลีย์มาจาก Napoleon และ All the Money in the World มารับหน้าที่ปลุกปั้นเขียนบทหนังให้ ในแง่กิมมิกและรายละเอียดต่าง ๆ ต้องยอมรับว่าไม่ได้แปลกใหม่อะไรขนาดนั้น ก็ยังคงหยิบเอาเสน่ห์ที่คุ้นเคยและกลิ่นอายจากหนังต้นฉบับมาใส่เอาไว้ได้ด้วยดี เป็นบทหนังง่าย ๆ ที่ไม่ได้มีอะไรซับซ้อน แต่ก็ยังสามารถสร้างความบันเทิงและเพลิดเพลินให้กับผู้ชมได้อย่างประทับใจ

แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า จังหวะการเล่าเรื่องได้กลายเป็นส่วนหลักที่ขับเคลื่อนให้หนังดูสนุกได้มากยิ่งขึ้น นี่คือหนังที่มีความยาว 2 ชั่วโมงกว่า ๆ แต่กลับทำให้เราไม่ได้รู้สึกยาวนานอะไรขนาดนั้นเลย เนื้อเรื่องง่าย ๆ ที่เข้าถึงแก่นแท้แบบไม่ต้องกรองอะไรทั้งสิ้น อีกทั้งยังไม่จำเป็นต้องมีพื้นฐานจากหนังภาคแรกมาก็พอจะดูเข้าใจได้เช่นกัน (เพราะทางผู้เขียนก็ลืมรายละเอียดจากภาคแรกไปแล้วเช่นกัน) จึงนับว่าในพาร์ทการร้อยเรียงเรื่องราวของหนังเป็นตัวเอกที่มาช่วยไว้ได้อย่างมีสีสัน

ยิ่งได้มาประกอบร่างและผนวกเข้ากับงานสร้างและโปรดักชันต่าง ๆ ที่อลังการตามแบบฉบับลุงริดลีย์ บอกได้ว่ายังคงทำได้และทำถึงในทุก ๆ องก์ของหนังแบบของจริง ไม่ว่าจะเป็นฉากเปิดที่เป็นฉากสงคราม หรือฉากไฮไลต์ต่าง ๆ กับประลองต่อสู้ในโคลอสเซียม สร้างออกมาได้ยิ่งใหญ่ทั้งหมด ราวกับว่ามีงบประมาณแบบไม่จำเป็นทำนองนั้นเลย แต่หนังก็ใช้ทุนสร้างไปเกือบ ๆ 300 ล้านได้อยู่

เซ็ตติ้งฉากต่าง ๆ ที่อาจจะดูออกไปสักหน่อยว่าเป็นฉาก แต่ก็ไม่ได้จุดด้อยที่ขัดหูขัดตาใด ๆ มีความเป็นลิเกไปนิด ๆ แต่ก็เข้ากับความเว่อวังสไตล์กรุงโรมเป็นอย่างดี งานออกแบบเสื้อผ้าและการแต่งหน้าทำผมก็ยังจัดได้ว่าใส่ใจในรายละเอียดด้วยดี ถึงแม้ว่ามันจะยังไม่สามารถขับความเปล่งประกายออกมาได้ถึงที่สุดก็ตาม ขณะที่งานเพลงได้ "แฮร์รี เกร็กสัน-วิลเลียมส์" มารับหน้าที่แทน ฮันส์ ซิมเมอร์ ที่ยังคงกลิ่นอายความคลาสสิกเอาไว้ และหนังยังเลือกใช้เพลงประกอบเพลงเดิมอีกด้วย

และไฮไลต์ที่เด็ดดวงสุด ๆ ของ Gladiator II ก็ต้องยกให้กับพาร์ทการแสดง ที่เรียกได้ว่าขนลุกตั้งแต่เปิดโผรายชื่อนักแสดงกันเลยทีเดียว "พอล เมสคัล" กับการก้าวขึ้นมาเป็นพระเอกหนังบ็อกซ์บัสเตอร์ฟอร์มใหญ่ครั้งแรกของเขา มันเต็มไปด้วยการแสดงที่ทรงพลังจริง ๆ เพราะเขาคือหนุ่มที่ถนัดและมีประสบการณ์จากการใช้อินเนอร์ทำการแสดงมาตลอด และเขาก็หยิบเอาเสน่ห์ตรงนั้นมาใส่ กลายเป็นแกลดดิเอเตอร์คนใหม่ที่มีเนื้อมีหนังและมีแนวคิดที่เต็มไปด้วยมิติเกินกว่าที่บทใส่เข้ามาให้เสียอีก

ขณะที่ "เปโดร ปาสคาล" ที่เหมือนจะไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่กลับทำให้ดีเด่นได้จากการแสดงของเขาโดยแท้ เขาสามารถผลักดันตัวละครนี้ออกมาได้อย่างขันแข็ง แม้ว่าโครงสร้างบทปั้นเข้าขึ้นมาแบบลุ่ม ๆ ดอน ๆ ไปสักหน่อย แต่เขาถ่ายทอดออกมาได้ดี และ "โจเซฟ ควินน์" ที่เป็นอีกหนึ่งผลงานที่จ้างร้อยแต่เขาเล่นให้ระดับล้านอีกครั้ง ใส่เต็มสุด ๆ กับบทจักรพรรดิที่คะนองอำนาจ ที่ใส่อินเนอร์ซ่อนความไร้พิษไร้ภัยได้อย่างชวนชม

แล้วก็ยังมี "เดนเซล วอชิงตัน" ที่ละสายตาไปไม่ได้เลย เป็นอีกคนที่บทหนังปั้นขึ้นมาแบบรสชาติแปลก ๆ เล็กน้อย แต่ความเป็นมืออาชีพของเขาสามารถถ่ายทอดออกมาได้เทียบชั้นการก้าวไปสู่เวทีรางวัลได้สบาย ๆ ทั้งสีหน้าแววตาและอินเนอร์ต่าง ๆ ที่มาประกอบกันคือความดีงามในทุก ๆ ซีน ส่วนอีกคนที่กลับมาในภาคนี้ก็คือ "คอนนีย์ นีลเซน" ที่ยังคงอินเนอร์ความแม่และความเป็นลูซิเลียแบบต้นฉบับได้อย่างไม่เปลี่ยนแปลง

จะว่าไปแล้ว Gladiator 2 ก็กลายเป็นหนึ่งในหนังมหากาพย์เรื่องยิ่งใหญ่ ที่ก็สักพักใหญ่ ๆ แล้วที่เราไม่ได้สัมผัสประสบการณ์หนังที่ถ่ายทอดความรู้สึกนี้ให้ระหว่างการชมภาพยนตร์ ต้องมาอยู่ในมือของนักสร้างระดับตำนานตัวจริง ที่เขารู้ดีและรู้ทิศทางที่จะไป กลายออกมาเป็นผลงานที่ค่อยข้างทำได้และทำถึง ไปได้ค่อนข้างสุดในการต่อเติมเรื่องราวใหม่ที่ไม่คิดว่าจะเวิร์กขนาดนี้ และยังไปได้ดีกับสร้างความบันเทิงครบรสตอบโจทย์คนดูได้อย่างน่าประทับใจ

จึงกล่าวได้ว่าการกลับมาสานต่อตำนานอีกครั้งในรอบ 25 ปี ไม่มีคำว่าสายเกินไปเลย นี่กลายเป็นหนังที่สามารถมาลบล้างความเชื่อมที่ว่า "หนังอยู่บนหิ้งอย่าไปแตะต้อง" ได้อีกครั้ง เพราะในเมื่อถ้ามีไอเดียดี ๆ กับองค์ประกอบต่าง ๆ ที่เหมาะเจาะแล้ว การเนรมิตความคลาสสิกและความยิ่งใหญ่ครั้งใหม่ก็สามารถบังเกิดขึ้นได้อีกครั้ง เหมือนกับผลลัพธ์ที่ Gladiator II ทำออกมาได้ค่อนข้างน่าสดุดี