Her Love Boils Bathwater (2016) 60 วัน เราจะมีกันตลอดไป“อุ่นใดๆโลกนี้มิมีเทียบเทียม อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง” หนัง “ความรักของแม่” เรื่องนี้จะบอกว่าโลกสวยมันก็ใช่ จะบอกว่ามันโหดร้ายก็ไม่ผิดนัก เพราะในเรื่องดีงามที่เกิดขึ้นผลของมันก็มาจากอีกด้านของการถูกทิ้งขว้าง เช่นกันฟุตาบะ โคโนะ (Rie Miyazawa) สาวใหญ่อดีตเจ้าของโรงอาบน้ำที่เธอจำเป็นต้องปิดกิจการ เนื่องจากเมื่อหนึ่งปีที่แล้วสามีของเธอหนีออกจากบ้านหายตัวไป ทิ้งให้เธออยู่กับ อาสุมิ โคโนะ (Hana Sugisaki) ลูกสาวตามลำพังกันสองคน ตอนนี้ ฟุตาบะ กลายมาเป็นพนักงานขายขนมในร้านเบเกอรี่ ที่ต้องเทียวไปโรงเรียนเพื่อรับรู้ปัญหาของลูกสาว ที่มักจะถูกเพื่อน ๆ ในโรงเรียนแกล้งเป็นประจำ ด้วยการทำงานหนักมาตลอดบวกกับความเครียดเรื่องของ อาสุมิ ทำให้ ฟุตาบะ เป็นลมล้มลงไปขณะที่กำลังทำงาน เพียงแต่ว่าเมื่อไปตรวจอย่างละเอียดที่โรงพยาบาลแล้ว เธอก็ต้องเจอกับข่าวร้ายเมื่อหมอบอกว่าในตอนนี้เธอกำลังเป็นมะเร็งตับอ่อนระยะที่สี่…นาฬิกาชีวิตของเธอเหลืออย่างมากคงอีกไม่เกินสามเดือน ฟุตาบะ ที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับทำอะไรไม่ถูก ทำได้เพียงกลับไปที่โรงอาบน้ำเก่าของตัวเองและแอบนอนร้องไห้อยู่ในนั้น แต่ทันทีที่ลูกสาวอย่าง อาสุมิ โทรมาถามว่าทำไมแม่ถึงกลับดึกจังเธอหิวข้าวแล้ว คนเป็นแม่อย่าง ฟุตาบะ กลับสลัดความเศร้าออกไปได้ทั้งหมดและรีบกลับบ้านมาเพื่อลูกสาวของเธอเอง เพราะว่าเวลาของเธอนั้นเหลืออีกไม่มากแล้ว สิ่งที่เธอพอจะทำได้ในตอนนี้ก็คือยืนหยัดเพื่อให้ลูกสาวอย่าง อาสุมิ สามารถก้าวเดินต่อไปในอนาคตได้ก่อนดูผมไม่ได้คาดหวังเลยนะสำหรับหนังเรื่องนี้ แต่พอดูจบแล้วต้องบอกว่า “โคตรของโคตรรดีงามเลย” คือถึงหนังเรื่องนี้มันจะเศร้าสะเทือนใจและพูดถึงเรื่องราวความสูญเสียก็จริง แต่หนังมันโคตรจะมีพลังผลักดันชีวิตคนให้ก้าวเดินไปข้างหน้าเลย และหนังเองก็ไม่มีแต่ความหวัง มุมมองโลกสวยไปทั้งหมด หนังยังอยู่กับโลกความเป็นจริงที่ว่าบางครั้งเราควรอยู่ในที่ที่ต้องการเรา ดีกว่าไปโหยหาความรักจากใครที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของตัวเราเรื่องการผลักดันให้ผู้คนก้าวไปข้างหน้ากับการอยู่ในที่ที่ต้องการเรา (การถูกทอดทิ้ง) อย่างที่กล่าวมาด้านบนคือประเด็นหลักของหนังที่พยายามสื่อถึง…ทำออกมาได้โดนใจและตรงประเด็นสุด ๆ แถมยังมีอะไรมาเซอร์ไพส์ให้เราประหลาดใจซ้ำซ้อน สร้างอิมแพ็คกับความรู้สึกของเราได้ดีอีกด้วย เมื่อขยี้ปมต่าง ๆ ไปจนสุดทางแล้วพอถึงฉากที่ต้องเสียน้ำตามันเลยไหลออกมาง่าย ๆ อย่างไม่ต้องบีบคั้นอารมณ์ของเราเลยชอบประโยคหนึ่งจากบางตัวละครที่บอกว่า “ฟุตาบะ เป็นเหมือนคนที่เธอทำอะไรแล้ว มันเหมือนจะกลายเป็นบุญคุณ จนเราต้องทำอะไรบางอย่างตอบแทนเธอ” เหมือนกับทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอ ล้วนต่างผลักดันให้ชีวิตของตัวเองก้าวไปข้างหน้า เพื่อตอบแทนสิ่งที่ ฟุตาบะ พยายามทำในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต อาสุมิ ที่พยายามฮึดสู้กับความกลัวในใจ เพื่อผ่านเรื่องการกลั่นแกล้งในโรงเรียน รวมทั้งใครบางคนที่เคยเป็นเพียงคนไม่ได้เรื่องและทอดทิ้งเธอไป แต่เธอก็ดึงเขากลับมาในชีวิตอีกครั้งแม้จะมาพร้อมปัญหา ที่เหมือนจะเข้ามาสุมให้เธอต้องแก้ไขเพิ่มขึ้นมาอีกถามว่าหนังเรื่องนี้บอกอะไรกับคนดูอย่างเรา ส่วนตัวผมเองคงจะบอกว่าจริงอยู่ที่ความผูกพันทางสายเลือดนั้นสำคัญ แต่ความผูกพันจากการเลี้ยงดูด้วยความรักนั้นสำคัญกว่า เพราะบางคนเขาก็ทำได้แค่ให้กำเนิดแต่หากสิ่งที่เกิดไม่ได้มาจากความรักแล้ว มันอาจจะไม่แปลกนักหากเขาจะไม่รักสิ่งที่เกิดขึ้นมา แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้วนั้นจะไม่เป็นที่ต้องการของใครเลย เพราะว่าอาจจะมีที่ไหนสักแห่ง ที่รัก ต้องการและพร้อมจะดูแลให้ความอบอุ่น เพียงแค่เราต้องหาที่แห่งนั้นให้เจอเท่านั้นเองเหมือนกับประโยคหนึ่งจากเด็กน้อย อายูโกะ ที่เล่นเอาผมเสียน้ำตา "จากนี้ไปหนูสัญญาจะทำงานให้มากขึ้น...แล้วก็มากขึ้น ดังนั้นได้โปรด ถ้าไม่ว่าอะไร...หนูอยากจะขออยู่ที่บ้านหลังนี้ด้วย แต่ถ้ายัง...เรื่องแม่ยังรักได้ไหมคะ" ความในใจจากเด็กน้อยอย่าง อายูโกะ ที่เพิ่งพบกับความผิดหวังมาหมาด ๆ หลังจากที่รู้ว่าตัวเองไม่เป็นที่ต้องการ แต่ว่าอย่างน้อยเธอก็ได้รู้ว่าที่ไหนมีความรัก ที่พร้อมจะมอบให้กับเธอ“แต่หากที่สุดแล้วเราหาไม่เจอจริง ๆ ก็ขอให้มีที่แห่งนั้น ที่รักและต้องการเรา…อย่างน้อยก็ในหัวใจของตัวเราเอง”สรุปแล้ว Her Love Boils Bathwater (2016) 60 วัน เราจะมีกันตลอดไป เป็นหนังที่โคตรจะดีงามเลยนะ แนะนำเลยสำหรับใครที่พลาดไปยังไม่ได้ดู เป็นหนังที่แม้เราจะเศร้ากับเรื่องราวชะตากรรมของตัวละคร แต่อีกด้านหนึ่งมันก็เป็นด้านสว่างที่ผลักดันชีวิตของคนเรา ให้ก้าวไปข้างหน้าได้ในวันที่ต้องเจอกับปัญหาDirector: Ryôta Nakanoขอบคุณเครดิตรูปภาพจากภาพยนตร์ : Her Love Boils Bathwater (2016) เขียนโดยแอดมิน เพจ ปีนรั้วดูหนัง