Movie Review The Fable (2019) โหดไม่ถามชื่อ เก่าแต่ดีที่สนุกมันส์ปั่นกวนชวนฮาขากรรไกรปวดรวดไปถึงกรามตามประสางานสร้างจากมังงะนะจ๊ะตัวเอง รับชมหนังซีรีส์ระดับพรีเมียม กดสมัคร TrueID+ ดูได้ทุกที่ 24ชม. คลิก!! สารภาพตรงนี้เลยว่าที่มาของบทความนี้อาจต้องเหลากันยาวหน่อยเพราะนี่คือหนังที่ผู้เขียนดูค้างไว้ตั้งแต่ปีมะโว้แต่ตอนนั้นจำไม่ได้แล้วว่าเหตุผลกลใดจึงค้างไว้แบบนั้น จนเมื่อหลังจากที่เสร็จจากงานหนักๆจนมีเวลาพักบ้างประกอบกับฝนตกหนักทำงานกลางแจ้งไม่ได้จึงเลื่อนหาหนังดูก็พบว่ามีเรื่องนี้ที่ดูค้างไว้ สุดท้ายก็ได้ดูตามที่ตั้งเจตนาเมื่อนานนมจนจำไม่ได้ว่าวันไหนเดือนใดกับหนังญี่ปุ่นที่ความจริงผู้เขียนก็ดูอยู่เป็นประจำแหละ และเรื่องนี้ด้วยหน้าหนังที่น่าจะดูสบายคลายความเครียดจากภาวะการณ์ในปัจจุบันหลายอย่างผู้เขียนจึงตั้งใจดู แน่นอนว่าระยะหลังผู้เขียนดูหนังแบบปล่อยวางไปมากแล้วไม่ได้ฝืนตัวเองดูเพื่อการบางอย่างเหมือนเมื่อก่อนคือเลือกที่อยากดูเท่านั้นเมื่อดูก็มาเขียนบทความถึงซึ่งมันคือความอยากเขียน จึงเป็นที่มาของบทความของหนังที่เก่าหน่อยเรื่องนี้เพราะออกฉายมาแล้วตั้งแต่ปี 2019 เรียกว่าเก่าก็เก่าแต่บางทีของเก่ามันก็มีดี ยิ่งเรื่องนี้คืองานสร้างจากมังงะก็การันตีได้ว่ามันต้องมีดีสิน่าถึงได้กลายมาเป็นงาน Live Action และผลที่ได้เป็นดังนี้ Fable คือฉายาที่เรียกขานตำนานนักฆ่าที่ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นไผมาจากแห่งหนตำบลใดรู้แค่ว่าคือตำนานเมืองที่สามารถสังหารเป้าหมายในเวลาแค่หกวินาที แล้วเมื่อบรรลุภารกิจสุดท้ายเจ้าตำนานนักฆ่าก็ถูกเจ้านายสั่งให้พักงานด้วยการไปใช้ชีวิตสามัญที่โอซาก้าโดยใช้ชื่อว่าอากิระ ซาโตะ (จุนอิจิ โอคาดะ) แล้วเขาก็ต้องเดินทางร่วมกับโยโกะ (ฟูมิโนะ คิมูระ) ผู้ช่วยที่ต้องมาสวมบทเป็นน้องสาวไปใช้ชีวิตสุขสงบโดยมีข้อแม้ว่าห้ามฆ่าคนมิฉะนั้นจะโดนเจ้านายตามเก็บ แล้วเมื่อถึงโอซาก้าชายผู้ใช้ชีวิตเป็นนักฆ่ามาทั้งชีวิตต้องมาใช้ชีวิตเป็นผู้ชายธรรมดาลักษณะท่าทางเลยเหมือนไม่ค่อยเต็มบาทสักเท่าไหร่โดยเฉพาะเมื่อต้องหางานทำ จนเขาได้มาเจอกับมิซากิ (มิซุกิ ยามาโมโตะ) หญิงสาวที่ทำงานโรงพิมพ์แล้วนั่นคือจุดเริ่มของเรื่องวุ่นวายที่ตามมา เมื่อซาโตะเริ่มผูกพันกับมิซากิแต่แล้วมิซากิดันไปต้องตาพวกค้าประเวณีแถมยังมีนักฆ่าที่อยากล้มตำนานเพื่อกลายมาเป็นตำนานคนต่อไปตามล้างตามเช็ด แล้วเขาจะสามารถใช้ชีวิตสงบได้อีกหรือไม่และจะสู้ยังไงเมื่อฆ่าคนไม่ได้ เมื่อเป็นงานสร้างจากมังงะจึงไม่ต้องสนใจตรรกะและเหตุผลเดินหน้าตามสไตล์การ์ตูนจ๋าๆแต่ว่าไม่มั่วนะจ๊ะ คำถามคำโตที่อาจไม่ต้องการคำตอบเพราะคำตอบมีอยู่ในตัวคือท่านต้องการหาเหตุผลหรือตรรกะใดจากการ์ตูนโดยเฉพาะการ์ตูนญี่ปุ่นยิ่งเป็นแนวกวนๆฮาๆมาขายขำด้วย และนี่คือหนังที่สร้างจากการ์ตูนหรือมังงะที่ยังคงความเป็นมังงะอยู่เต็มที่ที่มีทั้งเบียวทั้งโม้ นั่นคือบทหนังเรื่องนี้มีความเป็นการ์ตูนแบบจ๋าๆเพราะมีความกวนความปั่นความเป็นอะไรที่มนุษย์มนาไม่ทำกันหรือทำไม่ได้อย่างรายพระเอกนี่หน้ามึน และวางโครงเรื่องไว้แบบแน่นๆคือเรื่องของมือสังหารระดับตำนานที่ต้องพักงานไปใช้ชีวิตธรรมดาแต่ว่าเรื่องก็ยังตามมารังควาญ ทำให้ยอดมือสังหารต้องออกโรงอีกครั้งเรื่องแบบนี้ไม่คุ้นเลยสักนิด แต่นี่คืองานสร้างจาการ์ตูนท่องไว้จะได้ไม่สนใจอะไรที่เคยเห็นมาแล้วก็เดินหน้าเข้าหาฉากโรมรันพันตูที่อย่าสนเลยว่าพระเอกจะเก่งกาจขนาดนั้น เอาเป็นว่าแม้จะเหมือนบ้านิดปั่นหน่อยกวนบ่อยๆเพื่อความฮาแต่สิ่งที่ว่ามากลับมาด้วยความเป็นระเบียบไม่มีมั่วนะจ๊ะ นี่มันคือการผสานกันอย่างลงตัวระหว่างอารมณ์ขันปั่นกวนม่วนแท้ในแบบการ์ตูนกับแอ็กชันมันส์ๆโม้ๆแต่แซ่บหลาย จะว่าเป็นงานแอ็กชันปนตลกก็ใช่หรือจะว่าเป็นแอ็กชันเพียวๆก็น่าจะได้หรือจะว่าเป็นหนังตลกก็ยังได้ไม่อายปาก เพราะหนังมีรสที่ค่อนข้างจัดจ้านทางด้านความบันเทิงผ่านบทหนังที่ตั้งใจมาเป็นแบบนี้ที่ก็คงเดินตามรอยมังงะมาอย่างเคร่งครัด ทำให้ในเวลาที่มีบนจอคนดูจะได้ครบทุกรสชาตทั้งในฉากแอ้กชันมันส์ๆปนโม้ตามสไตล์การ์ตูนอย่างพระเอกนี่ลุยเดียวกันคนเป็นสิบฝูงได้สบายอุรา แถมยังมาด้วยอารมณ์ขันที่พอดีแบบลั่นกันไปเมื่อแค่มองหน้าพระเอกที่ตีหน้ามึนๆไม่รู้เรื่องอะไรนอกจากการฆ่าคนแค่นั่นก็คันหัวใจเผลอยิ้มออกมาแล้ว แล้วด้วยพฤติกรรมแบบการ์ตู๊นการ์ตูนแบบนี้และที่สนุกเพราะมันทั้งกวนทั้งปั่นแถมยังไม่พอยังมีการบีบหัวใจกันด้วยนะเออจนอาจเรียกว่าเป็นความบันเทิงที่สุดจัดม่วนจัดรสชาตแซ่บหลาย แต่ทั้งที่มันมีความจัดจ้านในหลายทางทั้งความมันส์ความฮาหรือดราม่าบีบหัวใจแต่จะทำไงได้เพราะปรุงรสได้อย่างกลมกล่อมลงตัวจริงๆ แม้จะเป็นคาแร็กเตอร์การ์ตูนแต่กลายเป็นสร้างภาพจำให้ติดตาได้นั่นเพราะนักแสดงทำหน้าที่ได้สมบูรณ์แบบแบบนี้นี่เอง แม้ไม่ใช่นักแสดงแต่ก็ดูการแสดงมามากมายเลยพอมองออกได้ว่าการแสดงแบบไหนดีหรือแย่ เพราะการแสดงคือการถ่ายทอดเจตนาของบทให้ออกมาถูกต้องที่สุดจนคนที่ดูสามารถสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่บทต้องการให้รับรู้ถึงสิ่งนั้น และเรื่องนี้สิ่งที่ว่านั้นที่นักแสดงอย่างจุนอิจิ โอตาดะต้องทำให้ได้คือความเป็นการ์ตูนและรักษาคาแรกเตอร์จากตัวการ์ตูนที่แฟนๆรัก นั่นคือการไม่แสดงออกทางสีหน้าความรู้สึกบางเรื่องช้าดูสีท่าไม่ค่อยเต็มเต็งแต่เก่งในสิ่งที่ถนัดที่อาจเหมือนเล่นแข็งแต่ความจริงคือเนียนมากต่างหากเพราะเมื่อผ่านตาก็กลายเป็นภาพจำที่ใครก็ต้องนึกถึงถ้าเอ่ยถึงหนังเรื่องนี้หรือแม้กระทั่งการ์ตูนเรื่องนี้ นั่นหมายความว่านักแสดงสามารถถ่ายทอดคาแรกเตอร์การ์ตูนได้อย่างยอดเยี่ยมรวมถึงฟูมิโนะ คิมูระในบทโยโกะคู่หูที่กลายมาเป็นน้องสาวหรือมิซุกิ ยามาโมโตะในบทมิซากิ และแม้กระทั้งบทสมทบหลักที่กลายเป็นภาพจำกันไปได้ทุกคน จะมีหนังที่สร้างจากการ์ตูนสักกี่เรื่องที่คนที่ไม่เคยอ่านการ์ตูนมาอยากไปหาอ่าน สารภาพตรงนี้ว่าผู้เขียนเองก็โตมากับหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นในช่วงวัยหนึ่งอ่านมันอย่างบ้าคลั่งจนถึงวันนี้การ์ตูนญี่ปุ่นก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเพราะลูกชายคนเล็กชอบอ่านและซื้อเรื่องที่ชอบสะสมไว้แถมยังบังคับให้เรียกว่ามังงะ ซึ่งในความเป็นคนที่ชอบการ์ตูนญี่ปุ่น (ยุคเก่า) เมื่อมาดูหนังเรื่องนี้ยอมยังโดยดุษฎีว่าของเขาดีจริงถ้าว่ากันที่อารมณ์และรสสัมผัสของความเป็นการ์ตูน ก็ใช่ที่มีบ้างบางอย่างที่หนังคนแสดงจะทำไม่ได้แต่เท่าที่เป็นคือเข้าใกล้การ์ตูนที่สุดเหมือนเอาการ์ตูนมาเล่าให้มีความสมจริงทางด้านภาพขึ้นเท่านั้น ส่วนลูกเล่นและชั้นเชิงของความบันเทิงหรือการเข้าไปนั่งในใจคนดูของตัวละครก็ยังรักษาความเป็นการ์ตูนไว้ได้แบบเนี้ยบๆ ทำให้ในความเป็นหนังอาจดูรั่วๆไปบ้างแต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเพราะมันมีความเป็นการ์ตูนที่ไม่ต้องไปคิดหาอะไรมากมายในเรื่องตรรกะและเหตุผลจนกระทั่งเมื่อดูจบอยากไปหาการ์ตูนเรื่องนี้อ่านเพราะคงมาไม่หมดแน่และจะมีหนังสักกี่เรื่องที่ทำได้แบบนี้ ดูไปบ่นไป ขอบคุณภาพประกอบ ภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 จาก Instagram fable_movie จะฟังเพลงหรือดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID โหลดฟรี !