แม้ว่าชื่อหนัง และการเล่าเรื่องผ่านตัวละครหลักที่เป็น ‘ผี’ แต่ทว่า A Ghost Story กลับหาได้ใช่หนังสยองขวัญอย่างในชื่อเรื่อง อาจเพราะด้วยความที่หนังเรื่องนี้ผลิตโดยค่าย A24 ค่ายหนังอินดี้ทุนต่ำ ที่ก่อนหน้านี้เคยหยิบเอาเรื่องราวแม่มด มาเล่าให้กลายเป็นหนังดราม่า เกี่ยวกับศาสนาอย่าง The Witch มาแล้ว แถมในปีนี้ก็ยังมี It Come at Night หนังระทึกขวัญอินดี้อีกเรื่องที่ได้รับเสียงตอบรับดีไม่น้อยหนังเล่าเรื่องราวของคู่สามีภรรยาที่นำแสดงโดย เคซี่ย์ เอฟเฟล็ก และ รูนี่ย์ มาร่า ที่ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ที่กลางดึกมักมีเสียงประหลาดเช่น เสียงคนเดินไปมาบนชั้นสอง และเสียงเปียโนดังขึ้นเอง วันหนึ่งผู้เป็นสามีต้องมาเสียชีวิตเพราะประสบอุบัติเหตุรถยนต์ ก่อนที่วิญญาณของเขาจะฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในสภาพของ ‘ผี’ ที่มีผ้าขาวคลุมร่าง ที่ไม่มีใครมองเห็น ด้วยการสูญเสียที่ไม่มีคำพูดล่ำลาใด ๆ ทำให้วิญญาณของเขามีบ่วง และต้องยึดติดอยู่กับสถานที่ นั่นก็คือบ้านของเขาจนไม่สามารถที่จะไปไหนได้นี่เป็นหนังที่มินิมอลอย่างแท้จริง จนเรารู้สึกว่าเป็นหนังที่ค่อนข้างทุนต่ำแต่ดีงามเรื่องหนึ่งของปีนี้ก็ว่าได้ ด้วยนักแสดงนำที่มีหลัก ๆ เพียงสองคน แถมเทคนิคการสร้างต่าง ๆ ยังถูกนำเสนอในแบบจำกัดสถานที่ แต่ก็อย่างที่บอกว่ามันเป็นหนังมินิมอล แม้ว่ามันจะทุนต่ำแต่มันกลับสามารถนำเสนอออกมาได้ทรงพลัง เต็มไปด้วยการนำเสนอที่เฉียบ คม และลึกซึ้งเต็มไปด้วยประเด็นให้ตีความมากมายหนังใช้วิธีการนำเสนอที่แสนชาญฉลาดด้วยการให้คนดูสวมลอยเป็นตัว ‘ผี’ เกือบตลอดเวลาในการดูหนังเรื่องนี้ เพราะ ‘ผี’ ในหนังคือตัวละครอันเป็นปมปัญหาของเรื่อง คือตัวละครที่มีบ่วง และไม่สามารถแสดงตัว และสื่อสารใดๆ กับคนอื่นได้ ‘ผี’ ในเรื่องจึงเป็นเพียงคนเฝ้าดูให้ทุกอย่างเป็นไปตามยถากรรม เช่นเดียวกับคนดูที่เป็นเพียงผู้สำรวจเรื่องราว มันจึงทำให้คนดูสามารถมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครได้ไม่ยาก ซึ่งอารมณ์ที่คนดูจะรู้สึกไปกับหนังเรื่องนี้คือความเหงา อ้างว้าง และเจ็บปวด กับการยึดติด ทำให้ตัวละครหลักอย่าง ‘ผี’ ในหนังเรื่องนี้เป็นตัวละครที่ไม่ต้องลงทุนกับเสื้อผ้าหน้าผมหรือเมคอัพใด ๆ มีเพียงแต่ผ้าขาวลอยไปลอยมาไม่มีบทพูด(แถมไม่รู้ด้วยว่าใครแสดง) กลับเป็นตัวละครที่ทรงอิทธิพลต่อหนังมากนอกจากนั้นหนังยังใช้เทคนิคการถ่ายทอดต่าง ๆ ให้หนังออกมาดูเรียลมากๆ โดยเฉพาะฉากลองเทค (Long Take) ของหนังที่พาคนดูไปสำรวจพฤติกรรมได้อย่างสมจริง โดยเฉพาะลองเทคในฉากที่ รูนี่ย์ มาร่า ต้องกินพายไปร้องให้ไปตลอดเวลาสี่นาทีของฉากนี่ เป็นฉากที่บีบอารมณ์คนดูได้เป็นอย่างยิ่ง ประกอบกับการแสดงอันยอดเยี่ยมของมาร่า ที่ตีบทได้แตกกระจุย จนเราเห็นใจไปกับเธอ นอกจากนี้หนังยังใช้ดนตรีประกอบที่ให้อารมณ์เหงา ๆ อ้างว้าง แต่แฝงไปด้วยความลึกลับ น่ากลัวไปในตัว เพลงที่ทรงพลังที่สุดในหนังต้องยกให้เพลง I Get Overwhelmed ที่เข้ากับบรรยากาศของหนังอย่างลงตัวแต่ด้วยความที่ A Ghost Story เป็นหนังอินดี้ การเล่าเรื่องของหนังจึงค่อนข้างมีความซับซ้อน เข้าถึงได้ยาก และเต็มไปด้วยประเด็นให้คนดูได้ตีความ มันจึงเป็นหนังที่ไม่ค่อยเข้าตาในหมู่คนดูทั่วไปนัก แต่หนังกลับเป็นขวัญใจของบรรดานักวิจารณ์ซะมากกว่า อย่างไรก็ตามหนังเรื่องนี้ก็ถือว่าเป็นหนังจาก A24 อีกเรื่องที่เต็มไปด้วยคุณภาพทั้งในแง่ของการนำเสนอ และการแสดง ที่เต็มไปด้วยความเป็นศิลป์ในตัว ในแบบที่ไม่ต้องง้อวิชวล หรือความอลังการงานสร้างใด ๆ Cr. ภาพปก Cr1. Cr2. Cr3.