Short CommentEmergency Declaration ไฟลต์คลั่ง ฝ่านรกชีวะ (2022)ลุ้นระทึกลืมหายใจที่มีหัวใจ พลิกผันในใจไม่ใช่ที่เหตุการณ์ เป็นงานดีที่ต้องดูสำหรับดูไปบ่นไปแล้วหนังบางเรื่องต้องดูในโรงเท่านั้นถึงจะได้อรรถรสความบันเทิงเต็มอิ่ม ทว่าด้วยสถานการณ์ปัจจุบันที่ราคาของความเต็มอิ่มนั้นคือการจ่ายที่แพงเพราะการจะหอบหิ้วครอบครัวไปดูหนังสักเรื่องในโรงภาพยนตร์ในตัวจังหวัดคือการคิดการใหญ่โดยมีค่าใช้จ่ายที่สูงพอประมาณในช่วงเศรษฐกิจที่ที่ต้องคิดหนักกับการใช้จ่ายแบบนี้ หนังบางเรื่องที่ต้องดูในโรงจึงต้องมาย่อส่วนลงให้ดูจอที่ก็ไม่เล็กที่บ้านแต่บางครั้งการดูในสภาพแวดล้อมเปิดก็คือสมาธิในการดูไม่เต็มร้อย อีกประการที่หนังบางเรื่องผู้เขียนไม่สามารถดูได้ในโรงก็คือครอบครัวเพราะการจะตัดสินใจจ่ายค่าตั๋วและค่าน้ำค่าขนมเข้าไปดูหนังทั้งครอบครัวสักเรื่องจะต้องมีการลงมติกันว่าควรจะเข้าไปดูเรื่องไหนและส่วนใหญ่ก็จะตามใจคนรักหนังตัวเล็กที่ปัจจุบันเป็นหนุ่มน้อยแล้ว และหนังที่จะดูต้องดูได้ทุกคนจึงเป็นเหตุผลที่หนังเรื่องต่อไปนี้ผู้เขียนไม่มีโอกาสเต็มตาเต็มอารมณ์ในโรงภาพยนตร์และลุ้นอยู่ว่าจะได้ดูทางช่องทางไหน จนมาพบว่าแอบย่องเข้าฉายทาง Prime Video แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวจึงต้องเปิดดูอย่างเร็วกับหนังรวมดาราเกาหลีเรื่องนี้พัคแจฮยอก (อีบยองฮอน) กำลังจะพาลูกสาวที่เป็นโรคผิวหนังเหินฟ้าจากเกาหลีไปรักษาที่ฮาวาย แต่บนเที่ยวบินสู่เกาะสวาทหาดสวรรค์ไฟลต์นี้กลับมีบางอย่างผิดปกติตั้งแต่ก่อนเครื่องขึ้น เมื่อมีชายคนหนึ่งแอบเอาสิ่งแปลกปลอมเล็ดลอดขึ้นไปคือรยูจินซอก (อิมซีวาน) ขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ตำรวจกูอินโฮ (ซงคังโฮ) ก็ได้รับแจ้งว่ามีคำขู่จะจู่โจมเครื่องบินแล้วเมื่อสืบก็ทราบว่าคนที่ขู่นั้นก็คือรยูจินซอกที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ และสิ่งแปลกปลอมที่ขึ้นไปบนเครื่องนั้นคือเชื้อไวรัสที่ทำให้คนที่ได้รับเชื้อป่วยและตายอย่างรวดเร็ว และเมื่อเชื้อนั้นถูปล่อยบนเครื่องบินที่ไม่มีทางหนีบนเครื่องจึงมีผู้ช่วยนักบินชเวฮยอนซู (คิมนัมกิล) และหัวหน้าแอร์โฮสเตส (คิมโซจิน) ที่ต้องแก้ไขสถานการณ์บนอากาศ ด้านภาคพื้นก็มีคณะทำงานที่คอยติดตามและหาทางช่วยเหลือนำโดยรัฐมนตรีคมนาคม (จอนโดยอน) จนเมื่อเจ้าหน้าที่กูสืบไปพบว่าเชื้อนี้มีทั้งวัคซีนและยาต้านทำให้ผู้ติดเชื้อทั้งหมดบนเครื่องจะได้รับการรักษา ทว่าพวกเขากลับไม่ได้รับอนุญาตให้ลงจอดแม้กระทั่งบนแผ่นดินเกาหลีแล้วพวกเขาจะทำยังไงลุ้นระทึกสุดเร้าใจสร้างความสมดุลของเหตุการณ์ได้ดีแม้จะมีช่วงที่เห็นว่าจงใจบีบ จะว่าไปเรื่องนี้ก็ไม่ต่างจากงานตามสูตรที่ว่าด้วยเรื่องของผู้ก่อการร้ายที่โจมตีเครื่องบินที่ใช้ประโยชน์จากพื้นที่จำกัดที่ไม่มีทางหนีและความสิ้นหวังของมนุษย์ที่ติดอยู่ในนั้น ซึ่งจะว่าเป็นสูตรสำเร็จก็ใช่ที่เพราะเมื่อมีออกมาบ่อยโจทย์ยากคือทำอย่างไรจะกดอารมณ์คนดูได้และเรื่องนี้ค่อยๆกดด้วยการเปิดหน้าตัวละครร้ายตรงๆแล้วให้คนดูชิงชังในพฤติกรรม ทำให้สถานการณ์บนเครื่องตึงเครียดกดดันแล้วให้ความลุ้นระทึกทำงานของมันเพราะความอึดอัดจะทำให้คนดูใจจดจ่อ และที่ฉลาดคือการเล่าเรื่องสองทางระหว่างบนเครื่องกับภาคพื้นที่สมดุลไม่มีทางไหนล้ำหน้าแม้ว่าหน้าหนังจะเป็นเรื่องวิกฤติบนเครื่องแต่บนภาคพื้นที่มีทีมรับสถานการณ์ติดตามรวมไปถึงสืบหาก็สำคัญและบทก็เทหมดหน้าตักทั้งความลุ้นระทึกเร้าใจกับการสืบหาความจริง ทำให้ทั้งสองทางพาคนดูไปถึงจุดที่กัดฟันขบเล็บจิกหัวแม่เท้าหรือแทบลืมหายใจ กระทั่งแม้ช่วงท้ายจะเห็นว่าจงใจบีบอารมณ์แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะก่อนหน้านั้นหนังจัดการคนดูอย่างอยู่หมัดไปเรียบร้อย ไม่พลิกผันกับเหตุการณ์แต่พลิกผันในมโนสำนึกทำให้ในความตื่นเต้นสุดระทึกเป็นร่างกายที่มีวิญญาณ ด้วยความที่บทหนังเล่าตั้งแต่ต้นจนจบแบบครบประโยคคือประธานกริยาและกรรม สิ่งที่ตามมาคือคนดูจะรู้สึกเหมือนกับเป็นหนึ่งในผู้โดยสารเพราะคล้ายกับได้ร่วมต่อคิวขึ้นเครื่องไปกับพวกเขาซึ่งก็คือบทและการกำกับเล่าได้ จนเมื่อเหตุการณ์บานปลายคนดูจึงมีอารมณ์ร่วมเต็มที่ไปกับผู้โดยสารบนเครื่องไม่ใช่ผู้สังเกตการณ์ นั่นหมายความว่าเมื่อความสิ้นหวังมาเยือนจนมามีความหวังแล้วถูกผลักให้สิ้นหวังอีกครั้งคนดูจะรู้สึกตามนั้นจริงๆ และที่น่าสนใจคือความรู้สึกนี้อยู่บนภาคพื้นด้วยผ่านตัวละครเจ้าหน้าที่กูที่เป็นหนึ่งในครอบครัวคนที่อยู่บนเครื่องและภาพของครอบครัวที่หนังสื่อให้เห็นก็จับความรู้สึกได้อย่างน่าทึ่งเพราะคนดูก็ยังคงรู้สึกตาม แล้วเมื่อเหตุการณ์ทั้งบนเครื่องและภาคพื้นแทบเป็นไปตามสูตรคนดูจึงพอรู้บทสรุปแล้วแต่ที่ทำให้ร่างกายที่คุ้นตานี้มีหัวใจมีวิญญาณคือความหวังและความสิ้นหวังที่พลิกไปมาจนยากจะทานทน นั่นคือเหตุการณ์เป็นเส้นตรงแต่ที่พลิกหลายตลบคือมนโนสำนึกของคนทำให้ลุ้นไปจนสุดทางความกลัวจนไร้ทางออกทำให้เผยธาตุและการไถ่บาป หนังเกาหลีจะมีนัยยะแฝงเสมอซึ่งถ้าดูหนังเกาหลีมานานจะจับต้องได้แต่จะได้มากได้น้อยหรือกลายเป็นสวนเกินก็ขึ้นอยู่กับบทหนัง ซึ่งเรื่องนี้ก็ใช่ที่นัยยะแฝงดูมีความจงใจเพราะดูไปก็รู้สึกว่าตั้งใจใส่มาเพื่อดึงดราม่าแต่ที่ทำให้ไม่ล้นออกมาเพราะบทเล่าได้ครบอย่างที่ว่ามาข้างต้น กับของตายคือเรื่องข้างในจิตใจเรื่องของมโนสำนึกของมนุษย์ที่แบ่งชัดด้วยเหตุจากความกลัว และเป็นความกลัวที่ผลักมนุษย์ไปสู่จุดที่สิ้นหวังไร้ทางออกจนทำให้ใครก็ไม่สามารถประคองความดีงามในใจไว้ได้เพราะแม้แต่คนที่เห็นแก่ตัวยังก่นด่าว่าคนอื่นเห็นแก่ตัวเมื่อตนเองโดนเข้ากับตัวเอง หรือจะเป็นความรู้สึกผิดที่อยู่ในใจเมื่อการตัดสินใจที่ทำให้เกิดความสูญเสียของพัคแจฮยอกที่คล้ายเป็นตราบาปที่มีต่อผู้ช่วยนักบินชเวฮยอนซู สุดท้ายทุกอย่างก็มาจากความกลัวจนต้องหาขอนไม้มาไขว่คว้านั่นคือความเกลียดชังจึงไม่ต่างจากคนบนภาคพื้นที่กลัวเพราะรักชีวิตและมนุษย์ทุกคนเป็นเช่นนี้ และเมื่อการตัดสินใจบางอย่างคล้ายการไถ่บาปก็ทำให้ได้หลุดพ้นจนสามารถทำในสิ่งที่ควรทำได้สักทีการรวมนักแสดงเกรดเอที่ต่างคนต่างมีเวลาที่ดีของตัวเอง สิ่งที่เกาหลีมีดีอยู่อย่างคือมาตรฐานการแสดงที่สูงไม่ว่าจะเป็นนักแสดงแถวหน้าหรือแถวหลัง อย่างเรื่องนี้ที่รวมดาราที่คุ้นหน้าคุ้นฝีมือกันดีทั้งซงคังโฮหรืออีบยองฮอนที่รายซงคังโฮนั้นเป็นเต้ยในสายภาพยนตร์ส่วนอีบยองฮอนก็ไประดับอินเตอร์ได้แบบเนียนๆ หรือจะเป็นคิมนัมกิล,จอนโดยอน,คิมโซจิน,พัคแฮจุนก็คือไม่ใช่ระดับธรรมดาแม้กระทั่งอิมซีวานหรือซีวานที่เครดิตผลงานและชั่วโมงบินน้อยกว่าคนอื่นๆแต่ก็ไม่ใช่จุดด้อย เพราะทุกคนที่ว่ามาคือตัวละครแถวหน้าที่ต่างคนต่างมีเวลาที่น่าจดจำของตัวเองแม้ว่าจะมีเวลาขึ้นจอไม่เท่ากันเพราะการแสดงที่รับหน้าที่ของตัวเองได้อย่างไม่มีที่ติ ส่วนหนึ่งอาจเพราะฉากปะทะกันทางการแสดงไม่ได้มาเพื่อเชือดเฉือนเพราะต้องให้เหตุการณ์เป็นตัวพาอารมณ์ แต่เมื่อถึงเวลาไถ่บาปและการให้อภัยอีบยองฮอนกับคิมนัมกิลก็ทำให้คนดูขมในคอได้เช่นกัน หรือจะรวมนักแสดงสมทบที่คอเกาหลีคงคุ้นหน้ากันดีที่เมื่อถึงเวลาต้องบีบก็ทำให้คนดูที่บ่อน้ำตาตื้นอาจทนไม่ไหวเพราะการแสดงที่จับใจได้แม้แต่ตัวละครเล็กๆทุกอย่างที่ว่ามาทำให้เป็นหนังดีที่คู่ควรดูเพราะหนังจัดการได้ทุกอารมณ์ นี่คือหนังที่รู้สึกว่ามีอะไรตั้งแต่เปิดเรื่องด้วยภาพและเพลงที่ทำให้การปูเรื่องดูมีพลัง จนเมื่อถึงเวลาก็อัดความระทึกแบบกระตุกจิตเล็กๆมาให้แม้ว่าหนังที่เล่นกับเรื่องบนเครื่องบินหรือกับที่แคบๆไม่มีทางหนีแบบนี้จะมีให้ดูมากมาย แต่ชั้นเชิงของหนังเรื่องนี้ยังเอาดีได้ด้วยการจับเอาคนดูไปมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์โดยเบ็ดเสร็จ ซึ่งก็คือคนดูมีความรู้สึกตามไม่ใช่แค่มีส่วนร่วมธรรมดาเพราะคนดูจะคิดและตัดสินใจในสถานการณ์นั้นๆในฐานะผู้โดยสาร อันนำมาซึ่งอาการลุ้นระทึกขบเล็บจิกหัวแม่เท้าไม่ลุกไปเข้าห้องน้ำเพราะหนังมีพลังตรึงคนดูไว้กับเก้าอี้ได้ตลอดสองชั่วโมงกว่านิดๆ จนบางครั้งแอบคิดว่าถ้าดูในโรงน่าจะสาสมใจกว่านี้เพราะเมื่อดูที่บ้านแล้วมีอะไรมาแบ่งสมาธิเช่นเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ก็ทำให้หงุดหงิดหัวใจ เพราะกำลังลุ้นไปกับภาพบนจอด้วยความที่ถูกหนังตอกตรึงให้ติดไปกับเหตุการณ์ที่พัฒนาไปไม่ต่างจากเป็นหนึ่งในผู้โดยสาร และที่น่าทึ่งคือเมื่อถึงเวลาต้องตัดสินใจทำอะไรด้วยความเป็นมนุษย์ที่เหลืออยู่คนดูคันคิดและตัดสินใจตามไปด้วยดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก จาก Facebook 쇼박스(SHOWBOX)ภาพที่ 1,2,3,4,5,6,7,8 จาก cgv.co.kr ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ คุณจะชอบเรื่องเหล่านี้รีวิวจัดเต็ม Escape From Mogadishu : หนีตาย โมกาดีชู (2021) ตัวแทนเกาหลีในเวทีออสการ์ปีล่าสุด ที่ความมันส์สุดระทึกมาพร้อมคุณภาพคับจอความเห็นหลังชม Recalled : ระลึกหลอน (2021) ลุ้นระทึก พลิกผัน ชวนสงสัย ที่ "ซอเยจี" แบกเรื่องไว้สุดกำลังความเห็นหลังชม Sinkhole ฝ่าวิกฤต หลุมระทึก (2021) "สนุก ตื่นเต้น ลุ้นตามสูตร แต่เหมือนขาดอะไรบางอย่าง"รีวิวจัดเต็ม The Call : สายตรงต่ออดีต (2020) ระทึกลืมหายใจ ซับซ้อนแต่ดูง่าย ด้วยการแสดงชั้นยอดบทชั้นเยี่ยมความเห็นหลังชม Midnight คืนฆ่าไร้เสียง (2021) "อึดอัดคับแค้นเจียนคลั่ง ไม่ลุ้น...แต่ระทึกแทบกลั้นหายใจ"รีวิวจัดเต็ม Forgotten ความทรงจำพิศวง (2017) "ความเหนือชั้นของการเล่าเรื่องและชั้นเชิงที่พาให้คิด...แต่ไม่มีสิทธิ์คาดเดา"คอมมูนิตี้โลกคนรักหนัง ห้องหวีดซีรีส์ดังออกใหม่มาแรง ป้ายยาหนังดีหนังโดน