Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ ภาพยนตร์ดีการันตีด้วยรางวัลสุพรรณหงส์ ครั้งที่ 22ภาพยนตร์ที่เราชอบที่สุดไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ยังเป็นหนังเรื่องโปรดอันดับ1 ในใจ ทุกครั้งที่ช่อง7นำมาฉายเรามักจะดูเสมอแต่ล่าสุดวันที่ 25 ธันวาคมนี้ Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ จะเข้าทาง Netfilx ให้ได้รับชมกันแล้ว เป็นของขวัญวันคริสต์มาสที่ดีมากเพราะเป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับความรัก (แอบรัก ลืมรัก เลือกรัก) เรียกได้ว่ายิ้มทั้งน้ำตา เชื่อว่าหลายๆคนที่เคยดูเรื่องนี้จะต้องชอบเหมือนกันหรือใครที่ยังไม่เคยดู มาค่ะเดี๋ยวเราจะเล่าให้ฟัง อ่านเสร็จแล้วรีบดูเลยนะคะตัวอย่าง เรื่องย่อภาพยนตร์เรื่องนี้แบ่งออกเป็น3เรื่องราว เรื่องแรกจะพูดถึงเด็กผู้ชายทั้งสองคนมีโอกาสได้รู้จักกัน แชร์เรื่องราวความคิดจนเกิดเป็นความรู้สึกดีห้กัน เรื่องที่สองเป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่สามีเสียชีวิตไปแล้วแต่เธอไม่สามารถปล่อยวาง ยังยึดติดกับความรักคิดว่าสามียังอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์หนึ่งทำให้ฉุกคิดได้ เรื่องสุดท้ายชายหญิงคู่หนึ่งกำลังจะแต่งงานกัน ในคืนสละโสดเจ้าสาวได้เจอกับแฟนเก่าเข้าในขณะเดียวกันงานแต่งเกิดมีปัญหา เรื่องราวทั้งหมดจะจบลงอย่างไรติดตามใน Home ความรัก ความสุข ความทรงจำตัวละครเน รับบทโดย มาร์ช จุฑาวุฒิ ภัทรกำพลบีม รับบทโดย แจ็ค กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณาบัวจัน รับบทโดย ต่าย เพ็ญพักตร์ ศิริกุลชมภู่ รับบทโดย ทิพปภา แซ่โง้ว เหว่า รับบทโดย ณัฐพงษ์ อรุณเนตร์เสี่ยเล้ง รับบทโดย เจมส์ เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์ปรียา รับบทโดย นุ่น ศิรพันธ์ วัฒนจินดามอส รับบทโดย พิช วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุลน้าอร รับบทโดย ตุ๊ยตุ่ย พุทธชาด พงศ์สุชาติพี่เป๊ก รับบทโดย ลิฟท์ สุพจน์ จันทร์เจริญความเห็นหลังรับชมสำหรับเรารู้จักภาพยนตร์เรื่องนี้จากงานประกาศรางวัลสุพรรณหงส์ ครั้งที่ 22 ประมาณ11ปีที่แล้ว จากนั้นจึงไปหาเรื่องนี้ดูจากร้านเช่าหนังแถวบ้าน ครั้งแรกที่ดูชอบมากตั้งแต่บท ตัวละคร เพลงประกอบ ฉาก สถานที่ ทุกอย่างลงตัวหมดเลย ทั้งสามตอนเราประทับใจถึงแม้ว่าแบ่งเป็นสามตอนก็จริงแต่ว่าตัวละครมีความเชื่อมโยงกัน ตอนแรกเราชอบตัวละครหลักเน-บีม เคมีดีมากการแสดงเป็นธรรมชาติ สื่อสารออกมาชัดเจน รวมถึงพล็อตเรื่อง เด็กผู้ชายสองคนอยู่โรงเรียนเดียวกันต่างระดับชั้นไม่เคยรู้จักกัน ได้มาพูดคุยกันคนหนึ่งเป็นตากล้องเงียบๆไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแคร์อะไรแต่อีกคนเป็นนักกีฬาของโรงเรียนชอบเข้าสังคม ร่าเริง ลึกๆในใจอยากให้มีคนจำได้เพราะมักจะย้ายโรงเรียนบ่อยๆ ถ้าให้คิดย้อนไปตอนเราอยู่ม.1 เคยจำหน้าเพื่อนทั้งห้องเรียน จำชื่อเล่นรวมถึงชื่อจริงได้ด้วยซ้ำแต่พอวันเวลาผ่านไป เพื่อนๆเหล่านั้นเราก็ค่อยๆลืมหน้า ลืมชื่อไปตามกาลเวลาย้อนกลับมาดูหนังสือรุ่นต้องมานั่งคิดว่านี่ใครนะ มันก็จริงอย่างที่เนพูด แต่เนไม่ได้อยากให้คนทั้งหมดจำได้แค่อยากให้ใครบางคนจำเขาได้บ้างเท่านั้นเอง สังเกตจากเวลาเนถ่ายรูปบีมจะเอาตัวไปอยู่ในกล้องตลอด จากนั้นการได้พูดคุยกันของทั้งสองดำเนินไปเรื่อยๆจนเช้า เราชอบที่หนังให้คนสองคนได้มารู้จักกันในตอนกลางคืนพูดคุยกันมีทั้งเรื่องไร้สาระ เรื่องจริงจัง ถ่ายภาพให้กัน บรรยากาศหนังส่งให้โรแมนติกโดยไม่ต้องพยามอะไรเลย ในตอนแรกจบคาใจนิดหน่อย เขาจะได้ส่งรูปให้กันอีกรึเปล่าเพราะหลังจากการพูดคุยในคืนนั้นบีมจะไปแข่งเตะบอลต่อ เนเรียนจบแล้วจริงๆเขาต้องไปงานเลี้ยงรุ่นเพื่อถ่ายรูปให้เพื่อนๆแต่ก็ลืมไปเลยเพราะใช้เวลาอยู่กับบีมอย่างสบายใจ แล้วก็ตัดไปตอนที่สอง ตอนนี้คือฟินบอกเลย ดูไปยิ้มไป ฉากซ้อมชวนไปดูหนังเขินมาก ทุกคนต้องเคยแอบชอบคนในโรงเรียนละถ้าต้องมาจ้องตากัน อร้ายนึกแล้วเขิน ตอนนี้เป็นเหมือนกับช่วงดอกไม้กำลังเบ่งบานในใจ โลกกำลังสดใสเป็นสีชมพู ผิดกับอีกสอง สามเป็นความรักวัยผู้ใหญ่ตามที่รู้ๆกันจะไม่เหมือนกับความรักวัยเด็กสักนิด แอบกระซิบว่าสูบความน่ารัก สดใสให้เต็มที่เพราะตอนต่อไปจะมีน้ำตาเรื่องป้าบัวจัน ด้วยเรื่องนี้ปูมาบัวจันต้องดูแลสามีที่พูดไม่ได้ เวลาจะสื่อสารกันมักจะเขียนใส่กระดาษแผ่นเล็กเมื่อสามีบัวจันเสีย บัวจันใช้ข้อความเหล่านั้นเป็นตัวหล่อเลี้ยงจิตใจเหมือนกับว่าสามีไม่ได้จากเธอไปไหนไกลยังสื่อสารกันอยู่ จนกระทั่งเริ่มเกิดปัญหาต่างๆตามมาหลายอย่างเธอต้องยืนหยัดสู้ด้วยตัวเอง เรื่องนี้พี่ต่ายเล่นดีมากที่มาของการแสดงน้อยแต่มาก เสน่ห์ของหนังเรื่องนี้อีกอย่างคือภาษาเหนือเราเป็นคนเหนือเหมือนกัน ยิ่งนักแสดงอู้กำเมืองแบบเหนือแต้ๆมันตึงม่วนขนาด มีสองฉากที่ร้องไห้คือฉากที่บัวจันเข้าวัดกำลังจะขับรถออกไปแล้วเจอข้อความเก่าของสามี มันเศร้ามาก ความรู้สึกคิดถึงแต่กอดไม่ได้เพราะเขาไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว ดูฉากนี้กี่ครั้งมันจุกอกบรรยายไม่ถูก รวมถึงฉากที่สามีกำลังจะตายทุกครั้งที่บัวจันเข้าไปหากราฟหัวใจที่ตกอยู่ก็กลับมาเป็นปกติ บัวจันกลับบ้านไปทำบางอย่างเป็นอีกฉากที่บีบหัวใจมาก สุดท้ายถึงบัวจันจะเข้าใจทุกอย่างแต่หนังพาให้รู้สึกหน่วงถึงไม่เคยมีความรักคุณดูเรื่องนี้จะเข้าใจเลยว่าการได้รักใครมันเป็นยังไง ผิดกับเรื่องแรกคนละอารมณ์เลย ในตอนนี้จะมีตัวละครเสริมสร้างอรรถรสให้หนังคือคู่สามี อ้ายเหว่ากับชมพู่ ชมพู่นี่ถ้าเป็นบัวจันเราคงไล่ออกชีเป็นคนอีคิวต่ำ พูดไม่คิด แต่บางครั้งก็ตลก แต่นั้นแหละค่ะตัวสร้างสีสันของจริงเรื่องสุดท้าย คู่รักที่เราแอบงงว่าคบกันมาอย่างยาวนาน7ปีได้ยังไงเจ้าบ่าวไม่ค่อยพูด นิ่ง ขรึม เก็บอารมณ์ความรู้สึกถ้าลูกน้องทำอะไรให้ไม่พอใจเขาไล่ออกอย่างเดียว ผิดกับเจ้าสาวพูดเก่ง ร่าเริงสดใส เห็นอกเห็นใจผู้อื่น ดูตอนเด็กอินมากลุ้นว่าเสี่ยเล้งจะตัดสินใจยังไงตัวละครนี้ รักปรียามากถึงไม่พูดแต่การแสดงออกชัดเจนยอมขัดใจแม่ ยอมทำบางอย่างแสดงถึงความจริงใจของเสี่ยเล้งที่มีต่อปรียาไม่บอกละกันว่าทำอะไร หนังต้องการจะสื่อว่าความรักคือความอดทนและให้อภัยในวันที่ผิดพลาด พอกลับมาดูตอนที่โตขึ้นรู้สึกว่าในอนาคตเขาอาจจะไปกันไม่รอดถ้าเสี่ยเล้งยังไม่ยอมพูดยอมจา มันอึดอัดนะการพูดคุยกันเป็นสิ่งสำคัญเราพยายามจะสื่อสารแต่เขาไม่ตอบอะไรเลยเหมือนคุยกับกำแพง ไหนจะเรื่องสิ่งที่ปรียาทำผิดอีก ยากที่จะยอมรับได้เพราะมันคือจุดเริ่มต้นของการคบชู้ เมื่อเกิดความไม่ไว้วางใจความสัมพันธ์มักยากที่จะไปต่อ อย่างที่เพื่อนปรียาบอก การแต่งงานในนิยายคือตอนจบแต่ในชีวิตจริงการแต่งงานคือจุดเริ่มต้นในฐานะสามี-ภรรยา ตอนจบเรื่องนี้เป็นไปตามค่านิยมในสิบปีก่อนเราเข้าใจได้ ในตอนจบจะรวบตอนจบของทั้งสามตอนไว้บอกเลยอึ้ง เราดูแล้วถึงกับต้องดูเก็บรายละเอียดซ้ำอีกรอบเพราะภาพยนตร์สปอยมาตลอดบรรยากาศหนังตอนแรกชอบนะทำให้รู้สึกคิดถึงช่วงเวลาวัยเรียนแค่รูปสถานที่เปล่าก็สามารถเติมเต็มความทรงจำเก่าๆเข้าไปได้ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ส่วนตอนสองเป็นฉากเปิดเลยคือสามีบัวจันเดินในทุ่งลานกว้างๆ มันให้ความรู้สึกว่าเขามองเห็นรับรู้เรื่องราวทั้งหมด เมื่อวันที่บัวจันเข้มแข็ง ยอมรับความเป็นจริงได้แล้ว เขาถึงปล่อยวางและออกเดินทางไกล ส่วนของตอนสุดท้ายบรรยากาศให้เกี่ยวกับเพื่อน ยุค90 งานแต่งที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบแต่เต็มไปด้วยความเข้าใจ เพลงผ่านเลยไปฟังกี่ครั้งก็เพราะเหมือนเดิม อย่างที่บอกเพลงซาวด์ใส่ในหนังยังทำให้เราเข้าถึงอารมณ์หนังสุดๆ ผ่านเลยไปก็เช่นกันฟังเฉยๆว่าเพราะแล้ว ฟังในฉากจบ มันอัดแน่นไปด้วยอารมณ์หลากหลาย เข้าใจสิ่งที่พี่มะเดี่ยวผู้กำกับจะสื่อออกมาว่า อย่าแค่รู้จักรัก แต่ให้รู้สึกรักมากขึ้น เข้าใจจริงๆข้อคิดคิดอย่างไรก็พูดออกไปจะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลังความรักไม่ได้อยู่ไหนไกลเลยแต่อยู่รอบตัวเราต่างหากความรักคือการให้อภัย ประโยคเด็ดในภาพยนตร์ก็อยากให้มีใครบางคนจำเรื่องของผมได้บ้างแค่นั้นแต่วันนึงผมก็คงต้องไปจากที่นี่ ผมเลยอยากให้มีใครสักคนที่นี่จดจำผมได้ว่าครั้งนึงผมเคยอยู่ ณ ที่นี้คนเฮาจะฮักกั๋นอยู่ตวยกั๋นไปจนตายมันบ่อมีหรอก จะมีก่แต่ว่าฮักกันอยู่ด้วยกั๋นจนตายกั๋นไปข้างหนึ่งคุณอยากจะอยู่กับคนแบบไหนระหว่างคนที่คุณรู้ว่าจะทำผิดแบบไหนกับคนที่ไม่รู้จะทำผิดแบบไหนช่องทางรับชมสามารถรับชมได้ทาง Netflix วันที่ 25 ธันวาคมเป็นต้นไป ขอขอบคุณรูปภาพจากStudio Commuan : ปก ภาพ3.2Netflix : ภาพ1 HOME ความรัก ความสุข ความทรงจำ : ภาพ2.1/ 2.2 ภาพ3.1/3.3 ภาพ4.1/4.2/4.3ขอขอบคุณวิดีโอจากSahamongkolfilm International Co.,Ltd : HOME ความรัก ความสุข ความทรงจำ (Official Tr.)StudioCommuan Channel : ผ่านเลยไป Official MV จะฟังเพลงหรือดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID โหลดฟรี !