In My Memories: Reply 1994 (2014): หอมกลิ่นความทรงจำที่ถวิลหาที่ยังตราตรึง กับปริศนาแห่งหัวใจเพราะปัจจุบันมีรากฐานมาจากอดีตและอดีตก็เคยคือปัจจุบันเมื่อเวลานั้น ปัจจุบันในเวลานี้ก็คืออนาคตเมื่อตอนนั้นและปัจจุบันในตอนนี้ก็จะกลายเป็นอดีต ทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคนเราที่ไม่มีทางปฏิเสธได้ว่าจะถูกจารึกไว้เป็นความทรงจำไม่ว่าจะดีหรือร้าย แล้วเมื่อเวลาล่วงผ่านเมื่อมีอะไรมากระทบหรือค้นพบกุญแจที่ไขลิ้นชักความทรงจำอารมณ์ถวิลหาอดีตก็จะผุดขึ้นมา และมันจะเป็นเช่นนี้กับมนุษย์ทุกคนไม่มีทางฝืนหรือหลีกพ้นเพราะอดีต ปัจจุบัน และอนาคตคือเงื่อนไขของเวลาที่มนุษย์ไม่สมารถควบคุมได้ แต่บางครั้งกุญแจที่ไขลิ้นชักความทรงจำก็มาในรูปแบบหนังหรือละครที่ดู และเมื่อดูไปบ่นไปได้ดูอะไรแบบนี้ชีวิตที่ได้ผ่านอะไรมากมายจวนครึ่งร้อยก็จะฉายภาพความทรงจำเหล่านั้นออกมาให้ถวิลหามัน และการคิดถึงความทรงจำในอดีตเพื่อเป็นบทเรียนให้ปัจจุบันแล้วไปสู่อนาคตที่ถูกที่ควรอาจเป็นจุดมุ่งหมายของซีรีส์ตระกูลนี้ที่จะบอกกับคนดูปี 2013 ที่เป็นปัจจุบัน (ตอนนั้น) กลุ่มเพื่อนที่เคยอาศัยชายคาหอพักชินชนด้วยกันได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้งในงานขึ้นบ้านใหม่ของซองนาจอง (โกอารา) ซึ่งประกอบด้วยโจยุนจิน (มินโดฮี) , ซัมซอนโพ (คิมคยองซุน) , แฮแท (ซนโฮจุน) , บิงเกอเร (บาโร) ที่เป็นเพื่อนสนิทของนักเบสบอลระดับสตาร์ชิลบง (ยูยอนซอก) และคนสุดท้ายอดีตพี่ใหญ่ในหอเจ้าของฉายาพี่ขยะ (จองอู) แล้วเมื่อทุกคนได้ดูวีดีโองานแต่งงานของซองนาจองก็คือจุดเริ่มต้นของการรำลึกถึงอดีตตั้งแต่ทุกคนมาเจอกันในหอพักและใช้ชีวิตนักศึกษามหาวิทยาลัยด้วยกันในปี 1994 แล้วเรื่องก็พาคนดูไปค้นหากุญแจปริศนาความรักของซองนาจองเมื่อหนึ่งในห้าของผู้ชายที่เธอได้พบเจอตอนนั้นคือเจ้าบ่าว แต่จะเป็นใครเรื่องก็ปั่นหัวคนดูได้ด้วยการย้อนความทรงจำคนดูไปพร้อมกับตัวละคร เมื่อคนที่เคยผ่านช่วงเวลานั้นมาก็จะถวิลหาและคิดถึงอะไรก็ตามที่มีผลต่อความทรงจำถ้าวัดกันที่ Reply 1988 คือความสมบูรณ์ลงตัวที่สุดของซีรีส์ตระกูลนี้ก็นับว่าซีรีส์ชุดนี้ก็ผ่านอะไรมามาก และสารภาพตรงนี้ว่าผู้เขียนดู 1988 ก่อนแล้วมาดูเรื่องนี้และดู 1997 ไม่จบ อาจเพราะกุญแจใน 1997 ถูกเฉลยใน 1994 แล้วความลุ้นเลยหายไปก็มีส่วน แต่ที่มีส่วนอย่างมากคือความทรงจำของผู้เขียนในปี 1997 เป็นคนละช่วงวัยกับเรื่องที่เล่าความรู้สึกจับใจเลยเข้าไม่ถึง ซึ่งถ้าวัดกันที่ 1994 (ที่มาก่อน) กับ 1988 เรื่องหลังคือการวางปริศนาความรักที่ใส่ชั้นเชิงการสืบหาความจริงหลอกล่อให้คนดูคาดเดามาปั่นหัว เลยเหมือนการขายความโรแมนติกผ่านเรื่องของมิตรภาพของเพื่อนมหาวิทยาลัยที่กำลังจะก้าวพ้นวัย จึงเป็นงาน Comimg Of Age ชั้นดีมากกว่าจะเป็นเรื่องครอบครัวมิตรภาพและความรักดังเช่น 1988 ที่ดูลงตัวกว่าเพราะมิติหลากหลายกว่า กระนั้น 1994 ก็มีดีในตัวในการซ่อนปริศนาไว้หลังช่วงวัยที่เริ่มมองความรักอย่างจริงจังก่อนที่บทสรุปจะอบอุ่นและใจฟูแล้วหากซองนาจองใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เป็นดังพี่ชายที่แสนดีมาทั้งชีวิต แน่นอนเธอมีใจให้พี่ขยะแต่ไม่อาจเอื้อมเพราะใกล้ชิดเกินไปในแบบพี่กับน้อง แต่บทก็ไม่ได้ปกปิดว่าส่วนลึกในใจพี่ขยะก็ไม่ต่างจากซองนาจองแต่การที่ได้รับความรักประหนึ่งลูกชายแท้ๆจากพ่อและแม่ซองนาจองก็ทำให้ไม่อาจเอื้อมเช่นกัน และเมื่อความรักที่ถูกเร้นแล้วนิ่งอยู่กับที่ย่อมต้องมีปัจจัยแทรกซ้อนคือความรักเช่นกันและมาในรูปแบบนักกีฬารูปหล่อนิสัยดีชิลบง แต่ถึงที่สุดรักสามเส้าก็คือซองนาจองและพี่ขยะมีใจให้กันแต่ชิลบงก็ไม่เคยสิ้นศรัทธาในความรักที่เขามี แถมด้วยปัจจัยมากมายที่แปรผันทำให้คาดเดาไม่ได้ว่าสุดท้ายซองนาจองจะเลือกใคร แต่นั่นคือชั้นเชิงที่ร้ายกาจเพราะคนดูจะเลือกแทนซองนาจองไปแล้วและแบ่งข้าง นั่นคือคนดูมีความรู้สึกร่วมกับซองนาจองที่มีชายแสนดีสองคนเข้ามาในชีวิต แต่ถ้าจะเสียดายคือช่วงท้ายพยายามปั่นหัวคนดูเยอะเกินไปเลยกลายเป็นยืดเยื้อเล็กๆ เพราะยุค 90 คือยุคแห่งการเปลี่ยนผ่านจากอะนาล็อกสู่ดิจิตอลหลายคนจึงมองว่ายุค 90 คือความคลาสสิค แต่น่าเสียดายที่ความคลาสสิคนั้นไม่ได้ถูกเอามาใช้ให้เต็มที่ต่างจาก 1988 (ที่มาทีหลัง) ก็ใช่ที่บริบททางสังคมมีส่วนเพราะยุคนั้นคือยุคทองของหนังฮ่องกงที่ทรงอิทธิพลที่ได้ถูกอ้างอิงถึงเลสลี่ จางหรือหวังจู่เสียนและเห็นเงาลางๆของหนังโปเยโปโลเย ทำให้สัมผัสของบริบททางสังคมบันเทิงของเกาหลีจูนไม่ติดกับความรู้สึกคนดู แต่ยุค 90 ก็มีอะไรให้คิดถึงมากมายทั้งดนตรีป็อปบั๊บเบิลกัม ยุคของมิวสิควีดีโอร้องให้กลางสายฝน เพจเจอร์แพ็คลิงค์โฟนลิงค์ ยุคแห่งกล้องโกดักและฟิล์มสีฟูจิที่กล้องโพลารอยด์คืออะไรที่ต้องทึ่ง ทุกอย่างที่มีถูกบอกเล่าให้คิดถึงแต่มีผลกับจิตใจไม่มากเพราะเรื่องเน้นไปที่เนื้อหาของปริศนาความรัก และสิ่งที่ชัดที่สุดก็คือมิตรภาพของเพื่อนมหาวิทยาลัยที่เป็นวัยที่โตพอที่จะเมาได้รั่วได้เรื้อนได้ที่จับใจมากกว่าแต่ถ้าไม่เปรียบเทียบกับ 1988 จะเห็นความสวยงามของความรัก ที่ได้ก่อตัวจากความใกล้ชิดที่ใครคนหนึ่งได้รับการได้ทำอะไรเพื่อตัวเองของคนอีกคนมาทั้งชีวิต และความรักที่ทำให้คนคนหนึ่งทำเพื่อคนอีกคนหนึ่งได้ทุกอย่างมาทั้งชีวิตเช่นกัน ทว่าสิ่งที่สัมผัสได้เหล่านี้ถูกบทละครที่ใช้ชั้นเชิงหล่อหลอกคนดูที่ได้ผลจัดการให้ได้รู้สึกแต่ก็เหมือนจะสูญเสีย เพราะตลอดทางที่เรื่องนี้เดินทางไปคนดูจะสัมผัสได้ถึงการมีอะไรในใจต่อกันของพี่ขยะกับซองนาจองและลุ้นว่าเมื่อไหร่จะบอกกัน แต่เมื่อไม่เอ่ยมันออกมาก็ต้องมีคนมาแทรกก็คือชิลบงที่รุกหนักและเปิดหน้ามาเลยว่าตกหลุมรักซองนาจอง จึงไม่ต่างจากบทเรียนของคนที่มีความรักมีใจให้กันแต่มัวอ้ำอึ้งกลัวสูญเสียความสัมพันธ์จนสุดท้ายอาจเสียหมดทุกอย่าง ทำให้เรื่องส่วนนี้ได้ใจเต็มที่เพราะคนดูรู้สึกอย่างที่บทต้องการและเมื่อถึงเวลาเฉลยที่อาจจะไม่ถึงกับเหนือคาดอะไรแต่มันก็คือสิ่งที่ควรเป็นเหมือนเป็นเอกลักษณ์ของซีรีส์ Reply หรือไม่ที่นางเอกต้องรั่วเรื้อน และกับเรื่องนี้นางเอกนัยน์ตาสวยโกอาราได้ใช้มิติความรั่วเรื้อนออกมาเต็มที่เพราะเรื้อนสุดๆจนกระทั่งในความรู้สึกยังนึกว่าชิลบงโดนยาตัวไหนมา แต่เมื่อคิดอีกทีสายตาคนอาจมองเห็นอะไรต่างกันและสิ่งที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ก็คือความเรื้อนและความน่ารำคาญที่เหมือนติดตัวโกอารามาทุกเรื่องที่กลายมาเป็นบุคลิกที่ลงตัวของซองนาจอง นั่นคือใช้ความน่ารำคาญมาส่งบทให้ดีข้นอีกระดับแต่ที่ชัดเจนในสายตาและการแสดงออกคือจองอูในบทพี่ขยะที่แสดงให้เห็นทัศนคติและมิติทางใจจนกระทั่งแม้คนดูที่เป็นผู้ชายยังรู้สึกว่าคนคนนี้คือคนที่น่าคบหา และถ้าได้เป็นมิตรสหายจะกลายมาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่สามารถร่วมทุกข์ร่วมสุขในฐานะเพื่อนแท้ได้อย่างสนิทใจ และยังรวมไปถึงเสน่ห์และการแสดงที่สมบทบาทของยูยอนซอกและเหล่าผองเพื่อนที่เป็นผงชูรสชั้นดีเมื่อเข้าใจได้ว่านี่คืองานที่มาก่อนก็จะทำใจได้ว่าอะไรที่เป็นที่ติหรือริ้วรอยบางประการคือสิ่งที่พาไปสู่ความสมบูรณ์แบบในงานที่มีทีหลัง และด้วยเหตุการณ์ตามยุคสมัยที่เคยได้สัมผัส เสียงดนตรีที่คุ้นเคย เพลงที่ติดหู แม้ว่าจะสัมผัสอารมณ์ถวิลหาอดีตได้ไม่รุนแรงแต่ก็ยังหอมกลิ่นความทรงจำวันวาน ยังได้เห็นแฟชั่นการแต่งตัวทรงผมอุปกรณ์เครื่องใช้ที่เคยใช้ กระทั่งการยืนรอหน้าตู้โทรศัพท์หยอดเหรียญที่เด็กรุ่นลูกผู้เขียนคงไม่ได้เห็นอีกแล้ว การได้คิดถึงเพื่อนมหาวิทยาลัยที่ได้เริ่มการร่ำสุรากับเพื่อนรู้ใจในวัยนั้น การได้แอบมองรุ่นพี่ปีสองปีสาม การรับน้อง การได้เหล่น้องปีหนึ่งเมื่อตัวเองเป็นรุ่นพี่จนได้เจอกับสตรีที่มาเป็นคู่ชีวิตและไม่เคยมองใครอื่นอีกเลยจนวันนี้ สิ่งเหล่านี้ได้ผุดขึ้นมาในห้วงคำนึงแม้จะไม่จัดจ้านทุกความทรงจำ แต่ก็ยังมีภาพในหัวให้มองเห็นที่มาพร้อมกับชั้นเชิงที่ดูสนุกดูจบแล้วประทับใจก็จึงกลายมาเป็นงานในความทรงจำดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 / ภาพที่ 9 จาก program.tving.com หมายเหตุ ผู้เขียน "ดูไปบ่นไป" คือบุคคลเดียวกับ Facebook Fanpage ดูไปบ่นไปอ่านบทความซีรีส์อีกหนึ่ง Reply โดย "ดูไปบ่นไป" ได้ที่นี่รีวิวจัดเต็ม Reply 1988 : วัยหวาน วันวาน ฉันรักเธอ 1988 (2015) อุ่นไอรักสัมผัสหัวใจ เคล้ากลิ่นหอมหวานของวันวานเกาะติดซีรีส์เรื่องใหม่ ๆ ได้ที่ App TrueID โหลดฟรี !*STAR COVER"อย่ามัวแต่ดูมาดังกัน"*ทรูไอดีคอมมูนิตี้ ขอชวนทุกคนมาสนุกโคฟเวอร์ พร้อมลุ้นรับเงินรางวัลมูลค่ารวมกว่า 7,000 บาท (5 รางวัล) โคฟคนที่ใช่ ไลก์คนที่ชอบ 'ร่วมสนุกได้ที่ ทรูไอดีคอมมูนิตี้ ห้อง cover บนแอปทรูไอดี'คลิกเลย >> https://ttid.co/UAnK/7y9jfqkqอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม >> https://bit.ly/3O1cmUQร่วมสนุกตั้งแต่วันที่ 10 มิถุนายน 2565 - วันที่ 11 สิงหาคม 2565