Movie ReviewBreaking and Re-entering ปล้นย้อนศร (2024)บันเทิงแบบไม่เล่นใหญ่ที่เสียดายลูกบ้ามาไม่สุดทำให้ถึงจะสนุกแต่ยังดูกั๊กๆเพราะไม่ทิ้งความจริงจังตามแนวหนังไต้หวันเมื่อบทความก่อนหน้านี้ผู้เขียนเพิ่งเขียนถึงหนังจีนที่เป็นหนังจีนแผ่นดินใหญ่ที่ดูสนุกแต่ยังมีเอกลักษณ์ของความเป็นหนังจีนแผ่นดินใหญ่คืออาการยัดเยียดบ้าง ซึ่งสำหรับหนังจีนหรือหนังที่พูดภาษาจีนนั้นหลักๆแล้วถ้าจะแยกก็จะมาจากสามพื้นที่ที่มีแนวทางต่างกันหนึ่งคือหนังจีนแผ่นดินใหญ่อย่างที่ว่า สองคือหนังฮ่องกงที่ไว้วันหลังถ้าได้เขียนถึงหนังฮ่องกงสักเรื่องจะมาอธิบายว่าความต่างมันเป็นอย่างไร และสามคือหนังไต้หวันที่เอกลักษณ์คือการเล่าเรืองที่ดูเป็นจริงมากกว่าไม่ยัดเยียดหรือขยี้และมีความจริงจังมากกว่า ซึ่งถ้าเข้าใจตรงนี้ก็จะแยกออกว่าความบันเทิงที่ได้รับจากหนังจีนจากแหล่งต่างกันจะต่างกันโดยที่ไม่เอามาเปรียบเทียบเพราะต่างก็มีดีมีด้อยต่างกันไป เช่นเดียวกับหนังไต้หวันที่มักจะจริงจังกับทุกเรื่องอาจเพราะอยากเล่าเรื่องชีวิตให้ถึงแก่นของการใช้ชีวิตที่เรียกง่ายๆว่าแทรกดราม่าและคมความคิดไว้เสมอ แต่บางครั้งความจริงจังก็ย้อนมาทำร้ายหนังทำให้บางอย่างที่ควรไปสุดทางกลับไม่สุดอย่างน่าเสียดายเช่นเดียวกับเรื่องนี้ ป๋อจุน (เฉินป๋อหลิน) คือหัวหน้าและมันสมองของทีมโจรกรรมขั้นเทพที่มีสมาชิกอีกสามคนคือเหวินหาว (เจซี หลิน) ผู้เชียวชาญการต่อสู้และซื่อสัตย์กับพี่น้อง,ลุงบิน (เฟรดเดอริค ลี) เซียนการปลอมตัวและเกา (เคนท์ ไช) แฮ็กเกอร์ที่พูดเป็นต่อยหอย งานล่าสุดของทีมคือการถูกจ้างให้ปล้นธนาคารของเฉินไห่จุย (อู๋คังเหริน) ซึ่งทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี แต่เมื่อจะส่งมอบเงินกลับพบว่านี่คือกับดักที่เฉินไห่จุยวางไว้เพื่อขโมยเงินจากธนาคารมาเป็นเงินส่วนตัวโดยมีแพะรับบาปคือทีมปล้นและเฉินชูเหวิน (เซซิเลีย ชอย) ผู้จัดการ ทว่าเฉินซูเหวินกลับเป็นคนรักเก่าที่เคยสั่นคลอนหัวใจของป๋อจุนและนั่นทำให้ป๋อจุนหวั่นไหวอีกครั้งเมื่อหญิงสาวที่เขาไม่เคยลืมกำลังจะลำบาก ป๋อจุนจึงแก้ลำด้วยการวางแผนจะเอาเงินกลับไปใส่ตู้เซฟคืนที่ครั้งนี้อาจไม่ง่ายอย่างเก่าเมื่อเจ้าของเงินดันไม่อยากให้เงินกลับไปอยู่ในตู้เซฟ แล้วป๋อจุนจะหาทางออกอย่างไรให้รอดพ้นจากการถูกจับและช่วยหญิงอันเป็นที่รักให้พ้นภัยที่บอกเลยว่างานนี้หนักหนา...มั้งนะย้อนศรอย่างสนุกเมื่อนี่ไม่ใช่แค่หนังวางแผนปล้นแต่เป็นการวางแผนเอาเงินไปคืนจึงบรรเจิดและบันเทิง สิ่งแรกที่ต้องชื่นชมคือความเข้าใจคิดเพราะนี่ก็ชัดเลยว่าเป็นหนังวางแผนปล้นที่เคยๆที่มาทางเบาสมองมากกว่าประลองปัญญาด้วยการสวนทาง คือแทนที่จะวางแผนปล้นแล้วหนีไปแบบเนียนๆแต่กลายเป็นโอละพ่อที่ต้องเอาเงินกลับมาคืนที่เก่า ถ้ายังไม่หนำใจพอคือเจ้าของเงินดันไม่อยากให้กลับมาคืนที่เดิมเรื่องจึงชุลมุนวุ่นวายขายความฮาได้สะบั้นหั่นแหลก ซึ่งถ้าว่ากันที่การย้อนศรครั้งนี้บทหนังยังเล่าง่ายๆมีซ้อนเรื่องซ่อนเงื่อนปมไว้เฉลยในเวลาที่เหมาะสมแต่การที่หนังบทหนังไม่ได้มัดให้แน่นจึงไม่มีอะไรให้ลุ้นมากคือรู้แหละว่าทีมปล้นจะเอาตัวรอดได้ แต่ที่สงสัยจริงๆคือจะทำได้อย่างไรต่างหากซึ่งนั่นคือความน่าติดตามหลักและมันมาจากความคิดที่บรรเจิดทำให้ในเรื่องที่เหมือนของเก่าเล่าซ้ำกับหนังวางแผนปล้นที่เนี้ยบบ้างไม่เนี้ยบบ้างแบบนี้มีความต่าง จึงทำให้หนังออกมาเป็นความบันเทิงที่บรรเจิดดูสนุกลื่นไหลไปได้อย่างน่าติดตาม น่าเสียดายที่เสนอตัวเป็นหนังตลกแต่ลูกบ้าไม่สุดเพราะไม่ยอมทิ้งความจริงจังทำให้เหมือนยังกั๊กๆแต่ต้องเข้าใจว่านี่คือหนังไต้หวัน ความเป็นหนังไต้หวันนั้นจะน้อยจะมา (ซึ่งส่วนใหญ่จะมาก) คือจะมีความจริงจังในบทหนังและการเล่าเรื่องต่อให้เป็นหนังตลกก็ตาม แต่ใช่ว่าหนังไต้หวันจะไม่มีหนังที่ลูกบ้าและความห่ามที่ใส่สุดๆคือแม้จะไม่ค่อยเห็นแต่ก็มีซึ่งถ้าท่านได้ดู Miss Shampoo (2023) จะรู้เองว่าถ้าไต้หวันจะขายความฮาแบบบ้าก๋ากั่นหนังออกมาสนุกขนาดไหน แต่เรื่องนี้ถ้าว่ากันที่ความฮาก็ถือว่าใช้ได้เพราะยังมีความลื่นไหลมุกที่ยิงมาก็ได้ผลคนดูยังหัวเราะได้แต่ที่น่าเสียดายคือการไม่ยอมทิ้งความจริงจังและประเด็นดราม่าที่ทำให้เหมือนยังกั๊กๆไปไม่สุดคือก็ตลกนะแต่ยังไม่ถึงกับกระจุยกระจาย ซึ่งความจริงหนังพร้อมมากที่จะใส่ลูกบ้ามาให้สุดกว่านี้เพราะหนังมีอะไรมากมายที่เหนือมโนสำนึกว่าจะเป็นแบบนั้นไปได้อย่างไรกัน แต่ต้องเข้าใจนิดหน่อยว่านี่คือหนังไต้หวันที่จะไม่ทิ้งความจริงจังแม้กระทั่งในหนังที่น่าจะบ้าบอเช่นเรื่องนี้ที่ความจริงจังมาฉุดรั้งไม่ให้ไปได้สุดทางอย่างที่ควรการแสดงที่แสบเอาการแม้จะเป็นคาแรคเตอร์เคยๆแต่ดันถูกความจริงจังถ่วงไว้ หนังแนวนี้ว่ากันตามตรงตัวละครมักจะเป็นแบบนี้เสมอคือมีคาแร็คเตอร์ที่ต่างกันเพราะถนัดคนละด้านและเรื่องนี้ก็ยังชัดเจนตามนั้นไม่ผิดเพี้ยน ซึ่งด้วยความที่เป็นหนังที่ตั้งใจมาเบาสมองมากกว่าให้ลุ้นระทึกกับภารกิจปล้นย้อนศรตัวละครจึงออกมาแสบแบบพอดีตัว แต่น่าเสียดายที่บทป๋อจุนของเฉินป๋อหลินดูเบาบางเกินไปจนดูไม่เหมือนหัวหน้าและมันสมองของทีมผิดกับบทลุงบินของเฟรดเดอริค ลีที่เนียนตากว่า สวนนักแสดงที่คุ้นหน้ากันดีอย่างเจซี เฉินหรือเคนท์ ไช่ที่คนดูหนังไต้หวันบ่อยๆก็จะเห็นหน้าบ่อยก็ชั่วไม่มีดีไม่ปรากฎเช่นเดียวกับเซซิเลีย ชอย แต่ที่ไม่เคยทำให้ผิดหวังคืออู๋คังเหรินที่เล่นมาทุกบทบาทแล้วมั้งและเรื่องนี้ก็ยังทั้งแสบทั้งกวนขโมยหนังไปไว้ในมือได้อย่างสิ้นซาก ซึ่งด้วยการที่บทหนังไม่ยอมทิ้งความจริงจังนั่นเองที่ทำให้ในส่วนของความจริงจังมาเป็นตัวถ่วงไว้ไม่ให้การแสดงเล่นสนุกได้อย่างเต็มที่เพราะมีเรื่องดราม่ามาขวางไว้ ซึ่งก็น่าเสียดายที่ได้นักแสดงที่มีเสน่ห์แต่ไม่ใส่สุดๆเลยกลายเป็นตัวละครฝ่ายดีไม่มีใครติดตาได้เลย เป็นหนังที่ดูสนุกแบบไม่เล่นใหญ่ไม่พยายามทำอะไรเกินตัวทำให้ดูเพลินแม้ว่าถ้าบ้าได้กว่านี้จะสนุกไปอีกแค่ไหน แม้จะดูเหมือนกั๊กและไปไม่สุดทางอย่างที่ควรไปกับหนังที่น่าจะบ้าและฮาได้กว่านี้แต่สิ่งที่หนังยังมีดีทำให้ดูสนุกนั่นคือความพอดีตัว เอาจริงหนังไต้หวันส่วนมากจะเป็นแบบนี้คือไม่ออกตัวว่าเป็นหนังฟอร์มยักษ์อะไรเอาการเล่าเรื่องมาสู้กับความระเบิดเถิดเทิงของหนังจากที่อื่น ซึ่งเรื่องนี้การเล่าเรื่องจัดว่าสนุกเพราะปล้นย้อนศรอย่างที่ว่าและความที่หนังไม่พยายามใหญ่โตก็ทำให้ลื่นไหลและดูเพลินเพราะไม่พยายามเกินตัว แถมด้วยเวลาฉายที่ไม่มากคือชั่วโมงครึ่งกว่านิดหน่อยทำให้ความจริงจังที่ฝังอยู่ที่เนื้อในไม่สามารถถ่วงได้เกินไปกว่านี้ นั่นคือหนังเดินหน้าไปหาความบันเทิงได้อย่างสมควรจะเป็นด้วยการเดินเรื่องที่เร็วพอดูแม้ว่าจะทำให้มองเห็นความไม่เนี้ยบและไม่น่าเชื่อถือของแผนการปล้นย้อนศรถึงแม้จะมีการเฉลยทีหลังก็ยังช่วยไม่ได้มากเท่าไหร่ ซึ่งเมื่อเป็นแบบนี้คือไม่เน้นความเนี้ยบตรงนั้นอยู่แล้วถ้าจะลองเล่นแบบลูกบ้าเต็มพิกัดน่าจะดีกว่านี้สนุกกว่านี้และฮาได้กว่านี้ กระนั้นเท่าที่มีก็เป็นหนังที่ดูสนุกดูเพลินได้ไม่เสียดายเวลาดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก,ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที 3 / ภาพที่ 4 จาก Facebook MandarinVision 華文創 ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ คุณจะชอบเรื่องเหล่านี้ https://entertainment.trueid.net/detail/0PDgkvG7pyoE https://entertainment.trueid.net/detail/2vq25zpo7YKk https://entertainment.trueid.net/detail/OLOAzk4YbzVX จะฟังเพลงหรือดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID โหลดฟรี !