Movie ReviewCity Hunter ซิตี้ฮันเตอร์ (2024)อาจไม่สมบูรณ์แบบหรือเดาทางง่ายแต่เป็นความคลาสสิคที่ปรับตัวตามยุคสมัยอย่างสนุกและใกล้เคียงกับความทรงจำในอดีตที่สุดเมื่ออดีตกาลนานมาแล้วในยุคที่อินเตอร์เน็ตยังเป็นลมเป็นฝนไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไรและจะมามีบทบาทกับชีวิตขนาดไหนเพราะยังไม่เข้ามานั้น ผู้เขียนในวัยหนุ่มรุ่นกระทงมีความบันเทิงหลักคือการอ่านหนังสือทุกชนิดและสิ่งที่แพร่หลายตอนนั้นคือการ์ตูนญี่ปุ่นที่บางเล่มก็ปกหายไปเหลือแต่เนื้อในเพราะผ่านสายตาและมือคนอ่านมานับครั้งไม่ถ้วน นั่นเพราะหนังสือหรือการ์ตูนบางเล่มได้ถูกแบ่งปันให้อ่านกันในหมู่เพื่อนฝูงและที่จำได้แม่นเลยก็มีหลายเรื่องและหนึ่งในนั้นก็มีการ์ตูนที่ประทับในความทรงจำคือความตลกจนอ่านแล้วนั่งขำกระจายจนมารดาของผู้เขียนที่ยังไม่ชราในตอนนั้นหาว่าบ้า เพราะความทะลึ่งทะเล้นลามกนิดหน่อยแต่ก็มีช่วงจริงจังและความสนุกความมันส์ประสาการ์ตูนที่เหมาะสำหรับผู้ชายแต่ผู้หญิงอ่านก็ไม่เสียหาย นั่นคือความทะลึ่งทะเล้นและเท่ของกระทาชายนายซาเอบะ เรียวเจ้าของฉายาซิตี้ฮันเตอร์อันเป็นชื่อเรื่องที่ตอนนั้นไม่ได้อ่านเรียงลำดับด้วยซ้ำแต่เพิ่งมาได้อ่านเรียงแบบจริงจังเมื่อโตแล้ว แล้วเมื่อมีหนังที่สร้างจากการ์ตูนที่ประทับใจในอดีตมาทุกครั้งมีหรือที่ผู้เขียนจะพลาดซาเอบะ เรียว (เรียวเฮ ซูซุกิ) นักสืบเอกชนเจ้าของฉายาซิตี้ฮันเตอร์ที่มีชื่อเสียงระบือลือลั่นทั้งทางความลามกทะลึ่งตึงตังและแน่นอนฝีมือการสืบคดีที่ฉกาจฉกรรจ์ แล้วคดีล่าสุดของเรียวกับคู่หูมาคิมูระ ฮิเดยูกิ (มาซาโนบุ อันโดะ) ก็ได้รับงานเพราะความอึ๋มของผู้ว่าจ้างให้ตามหาหญิงสาวคนหนึ่งตือคุรุมิ (อาซึกะ ฮานามูระ) ที่หายไป แล้วเมื่อเจอกับคุรุมิกลายเป็นว่าเธอมีพลังประหลาดเหนือมนุษย์แล้วหนีไปได้แต่แล้วภัยก็มาเยือนมาคิมูระเมื่อเขาถูกชายลึกลับที่มีพลังและคุ้มคลั่งสังหารทิ้งให้น้องสาวมาคิมูระ คาโอริ (มิซาโตะ โมริตะ) รอดชีวิต แน่นอนมาคิมูระฝากให้เรียวดูแลคาโอริแต่เรียวเลือกที่จะเฉยเมยเพราะเหตุผลบางอย่างคาโอริจึงพยายามตามตื๊อจนสุดท้ายเรียวก็ใจอ่อนยอมให้ร่วมสืบคดี แล้วในที่สุดเรียวกับคาโอริก็เจอกับคุรุมิที่ตามหาแต่ว่าเธอกลับไม่มีพี่สาวซึ่งหมายความว่าเรียวถูกหลอกให้ตามหาเธอ และสุดท้ายเรียวและคาโอริก็รู้ว่าสาเหตุที่ทำให้มนุษย์มีพลังสูงขึ้นมาจากยาที่กำลังมีการพัฒนาที่มีชื่อว่าแองเจิลดัสต์ แล้วเรียวกับคาโอริจะทำลายแผนการร้ายของคนที่ผลิตยาได้ยังไงออกจะโบราณไปสักนิดแต่ก็ชัดเจนซื่อตรงที่จะเป็นงานสร้างจากมังงะที่ความคลาสสิคมีความร่วมสมัย การจะดูงานที่สร้างจากความประทับใจบางครั้งก็ใจหวั่นๆแต่แม้จะเป็นแบบนั้นถ้ามีการสร้างซิตี้ฮันเตอร์มาก็ดูทุกฉบับ ซึ่งที่ผู้เขียนประทับใจมาก่อนน้านี้ดันเป็นเวอร์ชั่นฝรั่งเศษเมื่อปี 2019 ที่ยอมลงทุนดูพากย์ไทยเพราะเสียงเรียวต้องเสียงน้าต๋อย เซมเบ้เท่านั้นและเรื่องนั้นใช่ ซึ่งกับเวอร์ชั่นนี้ที่ไม่ใช่ผู้เขียนจึงเลือกดูภาษาญี่ปุ่นต้นฉบับเพราะประสาทหูมันชินกับเสียงเรียวดั้งเดิมแล้วและเวอร์ชั่นนี้ก็ยังคงหยิบเอาหนึ่งในคดีที่เรียวต้องไขคือคดีแองเจิลดัสต์ที่ความจริงผู้เขียนลืมรายละเอียดไปแล้วเพราะมันก็นาน แล้วการเขียนบทเพื่อเล่าเรื่องก็เห็นชัดว่าเคารพมังงะเต็มที่เท่าที่จะทำได้โดยเล่าตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการเจอกันของคู่หูคู่ตุนาหงันและคู่กัดเรียวกับคาโอริ แน่นอนการเล่าเรื่องเรียงเวลาแบบเดินหน้าไปกับเรียวก็ออกจะดูโบราณไปหน่อยแต่เมื่อพินิจดูว่าการ์ตูนเรื่องนี้ผ่านเวลามากี่ปีมันก็คือความคลาสสิค แล้วก็เอามาปรับเข้ากับบริบทที่ทันสมัยขึ้นและทำได้อย่างลงตัวจึงกลายเป็นความคลาสสิคที่ร่วมสมัยเน้นความบันเทิงในแบบมังงะที่เข้าใกล้ความรู้สึกนั้นเต็มที่แม้จะมีบางอย่างที่ยังไม่สมบูรณ์ สำหรับคนที่อ่านมังงะมาก็จะมีภาพติดตาที่กลายเป็นสัญลักษณ์ส่วนตัวของซิตี้ฮันเตอร์นอกจากลายเส้นที่สวย แรกเลยคือรถมินิสีแดงสุดคลาสสิคที่ต้องมีถ้าไม่มีไม่ใช่ต่อมาคือพลังปี๊ปของเรียวจอมลามกที่มีทั้งเวอร์ชั่นหน้าทะเล้นและหน้าหล่อเวลาเอาจริง อีกอย่างที่ควรมีแต่เวอร์ชั่นนี้ไม่มีหรืออาจจะยังไม่ถึงเวลาคือฆ้อน 1t ที่พาดลงไปที่เรียวโดยคาโอริและซึ่งเอาจริงมันก็เป็นเรื่องยากที่จะถ่ายทอดออกมาให้สมจริงได้ กระนั้นหนังก็มาพร้อมอาการเน้นความบันเทิงเต็มที่ในแบบที่มังงะเป็นจนเรียกได้ว่าจับอารมณ์ได้เช่นฉากที่มาคิมูระตายแล้วกอดเรียวที่เรียกว่าแทบเป๊ะทุกองค์ประกอบ แน่นอนด้วยเวลาฉายเพียงเท่านี้อาจมีบางอย่างที่ไม่มาหรือไม่ถึงเวลาแต่แค่นี้ก็นับว่าใกล้เคียงกับความรู้สึกตอนอ่านมังงะหรือดูอนิเมะเต็มที่แล้ว เช่นเดียวกับทุกคดีที่เรียวทำก็จะเป็นแบบนี้ที่เดาทางได้ไม่ยากแต่บางครั้งคนดูก็ไม่ได้ต้องการอะไรที่ซับซ้อน แต่ต้องการดูว่าซิตี้ฮันเตอร์ฉบับนี้ดีพอหรือยังซึ่งถ้าว่ากันตามตรงก็คือดีพอหรือดีมากด้วยซ้ำทั้งมันส์ทั้งฮากระจายที่อาจรู้เรื่องราวทุกอย่างแต่ความสนุกไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย ด้วยความที่หยิบเอาเรื่องคดีที่เรียวเคยไขมาขึ้นจอและความเป็นการ์ตูนของซิตี้ฮันเตอร์ที่เป็นเอกลักษณ์และเวอร์ชั่นนี้ก็ยังคงความเป็นการ์ตูนได้อย่างตรงปก ดังนั้นสิ่งที่เคยได้รับจากฉบับการ์ตูนฉบับนี้ก็ได้รับตามสมควรทั้งความตลกโปกฮาที่อาจทะลึ่งทะเล้นแต่ไม่สกปรก ทั้งยังได้ฉากแอ็กชันที่ผสมกันระหว่างความเป็นการ์ตูนกับความสมจริงในแบบของเรียวโหมดเอาจริงทำให้ดูมันส์ไม่ใช่น้อยและนั่นก็ทำให้ดูอย่างสนุกสุดมันส์เพลิดเพลินเจริญใจ กระนั้นด้วยความที่เคยผ่านตามาก็พอรู้เรื่องราวว่าจะเดินไปยังไงต่อและบทสรุปจะลงเอยแบบไหนแต่พลังความสนุกนั้นไม่ได้ลดลงเลย นั่นเพราะจังหวะในการปล่อยของและเวลาฉายที่พอดีทำให้ไม่มีเวลาให้เสียเรื่องจึงเดินไปข้างหน้าอย่างเมามัน ทำให้เวลาผ่านไปแทบไม่รู้ตัวแม้ว่าในสมองอาจจะยังคิดถึงอะไรที่น่าจะมีหรือรอคอยลูกเล่นอะไรที่จะมี และในเวอร์ชั่นนี้นับเป็นงานดีที่กระชับไม่เยอะให้มากความเพราะว่ายังไงหนังที่สร้างจากการ์ตูนก็ต้องสนุกเอาไว้ก่อนและเรื่องนี้เป็นแบบนั้นแม้จะมีภาพติดตามาจากมังงะแต่สำหรับเวอร์ชันนี้ก็คือว่าดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ในการขึ้นจอแบบคนแสดง เอาจริงถ้าว่ากันที่ตัวละครเรื่องซิตี้ฮันเตอร์จะมีภาพติดตาทำให้หานักแสดงที่หน้าตาไปทางนั้นค่อนข้างยากและเรื่องนี้ถ้าจะเทียบแบบนั้นก็ยังห่างไกล ทว่าเรียวเฮ ซูซุกิกลับเป็นเรียวได้ทั้งวิญญาณจากการถ่ายทอดบุคลิกของซาเอบะ เรียวได้อย่างสุดยอดทำให้ไม่เหลือความตะขิดตะขวงใจแม้แต่น้อย จะมีก็แต่มาคิมูระที่รับบทโดยมาซาโนบุ อันโดะที่เห็นปุ๊บก็รู้เลยว่าใช่และเวลาที่มีเพียงเท่านั้นเขาก็ทำได้ย่างยอดเยี่ยม เช่นเดียวกับมิซาโตะ โมริตะที่ส่วนเว้าส่วนโค้งยังไม่เท่าคาโอริในการ์ตูนแต่ก็ไม่รู้สึกว่าขัดหูขัดตาแค่ยังมีบางอย่างที่ยังเข้าขากับเรียวไม่ลื่นไหลเท่าที่ควรเท่านั้นซึ่งอาจเป็นเพราะเพิ่งมาเป็นคู่หูกันมิติบางอย่างจึงยังไม่มา เสียดายที่บทซาเอโกะที่เรียวชอบกะลิ้มกะเหลี่ยของฟูมิโอะ คิมูระยังไม่เด่นเท่าที่ควรทำให้เหมือนยังมีอะไรขาดๆไป ซึ่งเท่าที่เป็นก็คือดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ในการคัดเลือกนักแสดงมาสวมบทตัวละครที่คนดูติดตาแล้วถ้ายังมีภาคต่อมาก็อยากเห็นว่าใครจะมาเล่นเป็นพี่โล้นร่างยักษ์อุมิโบซึหรือฟอลคอนเพื่อรักเพื่อนแค้นของเรียวกันนะเมื่อมาครบทั้งอารมณ์และความสนุกอาการถวิลหาอดีตก็ตามมาทำให้ดูจบแล้วยังไม่อิ่ม นี่คืองานสร้างจากมังงะหรือการ์ตูนที่เคยชื่นชอบได้อย่างยอดเยี่ยมในความเห็นส่วนตัวเพราะมาครบทุกอย่างทั้งความสนุกที่เคยอ่านมาและอารมณ์ดราม่าที่ในการ์ตูนก็มีและทำได้ดีมากเสียด้าย แน่นอนว่าเมื่อมาเป็นหนังอารมณ์บางอย่างที่ควรจะทำได้ดีกว่าแต่ก็ยังไม่ขนาดนั้นอาจเพราะผู้เขียนรู้แล้วว่าเรืองราวที่เห็นจะมีดราม่าไม่ได้โดนกระชากอารมณ์แบบไม่รู้อะไรมาก่อน ดังนั้นเมื่อมาหมดทั้งความสนุกและเรื่องเชิงอารมณ์สิ่งที่ตามมาคืออาการถวิลหาอดีตวันวานในหนังสือการ์ตูนเก่าคร่ำคร่าผ่านมือนักอ่านมาไม่รู้กี่คนจนมาถึงมือ เพราะซิตี้ฮันเตอร์เป็นการ์ตูนเนื้อหาผู้ใหญ่เรื่องแรกๆเลยกระมังที่ผู้เขียนเริ่มอ่านจากสำนักพิมพ์มิตรไมตรีหรือวิบูลย์กิจ ที่การอ่านไม่ได้เรียงเล่มหนึ่งสองสามเหมือนที่ลูกชายคนเล็กที่เริ่มสะสมมังงะเป็นในปัจจุบันแต่ก็น่าแปลกที่แม้จะอ่านข้ามไปข้ามมาสุดท้ายก็ยังรู้ต้นชนปลายได้ หรือเพราะการ์ตูนหรือมังงะคือสิ่งที่จรรโลงโลกในจินตนาการในบางช่วงวัยแล้วหนังเรื่องนี้ก็มาเติมเต็มความทรงจำนั้น สุดท้ายเมื่อดูจบแล้วยังอยากดูต่อเหมือนการอ่านจบเล่มแล้วอยากอ่านต่อจนคิดว่าทำไมไม่สร้างเป็นซีรีส์นะเพราะว่าถึงตอนนี้ยังไม่อิ่มเลยดูไปบ่นไป8https://www.youtube.com/watch?v=tQB89RCFDBg&ab_channel=NetflixThailand ขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3,4,5 / ภาพที่ 6,7 / ภาพที่ 8 จาก Instagram netflixjpVDO ตัวอย่าง จาก YouTube Netflix Thailandคอมมูนิตี้โลกคนรักหนัง ห้องหวีดซีรีส์ดังออกใหม่มาแรง ป้ายยาหนังดีหนังโดน