รีวิวหนัง "Furiosa: A Mad Max Saga" ลายเส้นปู่จอร์จยังเด่น กับเฮียคริสที่มาช่วยชีวิตไว้

การกลับมาอีกครั้งในรอบทศวรรษของจักรวาลสมรภูมิโลกกันตร์ของผู้กำกับชั้นครู "จอร์จ มิลเลอร์" ที่ยังคงเป็นของหากินเดนตายที่ยังไม่ยอมหมดมุกไปง่าย ๆ กลายเป็นหนังแห่งชาติออสเตรเลียที่เจิดจรัสในแวดวงภาพยนตร์ของยุคนี้ คัมแบ็กมาใน "Furiosa: A Mad Max Saga ฟูริโอซ่า มหากาพย์ แมด แม็กซ์" ที่เป็นเหมือนส่วนต่อขยายที่โฟกัสเล่าตำนานต้นกำเนิดของนักสู้สาวแขนกลในตำนาน ว่าเธอผ่านร้อนผ่านหนาวอะไรมาบ้าง 

Furiosa: A Mad Max Saga เล่าย้อนกลับไปเมื่อครั้งโลกล่มสลาย ได้กำเนิดสาวน้อย ฟิรูโอซ่า ที่ได้ถูกแย่งชิงจากกลุ่มแมนนี มาเธอร์ส ผู้รักสันติ และตกไปอยู่ในมือของ ไบค์เกอร์ ฮอร์ด ผู้ยิ่งใหญ่ ที่นำโดย วอร์ลอร์ด เดเมนตัส พวกเขากวาดล้างดินแดนรกร้างและพบเข้ากับป้อมปราการซึ่งมี อิมมอร์ทัล โจ เป็นประธาน ในขณะที่ ไทรแอนท์ ทั้งสองทำสงครามเพื่อแย่งชิงอำนาจ ฟูริโอซ่าจะต้องเอาชีวิตรอดจากการทดลองมากมาย ในขณะเดียวกันเธอก็ต้องหาทางกลับบ้านให้ได้

เป็นที่แน่นอนว่าวิสัยทัศน์ของปู่จอร์จ มิลเลอร์ ต่อจักรวาลหนังที่เขาสร้างมันขึ้นมากับมือ แม้ว่าจะผ่านล่วงเลยไป 4-5 ทศวรรษแล้ว แต่ไอเดียและคอนเซ็ปต์ความดิบเถื่อนสอดเสียดสังคมก็ยังคงร่วมสมัยอยู่จนถึงทุกวันนี้ จึงเป็นสิ่งที่ทำให้แฟรนไชส์หนัง Mad Max แทบจะไม่มีความล้าสมัยในการนำเสนอประเด็นต่าง ๆ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม โดยการกลับมาครั้งนี้ก็ยิ่งตอกย้ำด้านมืดและความโลภของมนุษย์มากยิ่งขึ้นด้วย

ปู่จอร์จก็ยังคงเป็นปู่จอร์จ ที่ผลงานของเขายังคงลายเส้นและลายเซ็นเอาไว้อันเป็นเอกลักษณ์ กับงานสร้างที่ถึงใจถึงอารมณ์ ดิบเถื่อนและค่อนข้างทำถึงในหลาย ๆ องค์ประกอบ เพียงแต่ว่า Mad Max: Fury Road ภาคที่แล้วได้สร้างมาตรฐานเอาไว้ค่อนข้างสูงในหลาย ๆ องค์ประกอบเลยทีเดียว จึงส่งผลทำให้ Furiosa ต้องเผชิญหน้ากับภาวะแรงกดดันไม่เบา ที่ไม่อาจจะสามารถเลี่ยงการถูกคาดหวังและเปรียบเทียบกับหนังเรื่องก่อนไปได้

ดังนั้นผลลัพธ์ที่ออกมาก็พบว่า Furiosa: A Mad Max Saga ก็ยังคงเป็นหนังในจักรวาลเดิมของปู่จอร์จที่ยังถ่ายทอดออกมาได้เต็มไปด้วยอรรถรส และเซอร์วิสแฟน ๆ ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ เพียงแต่ในแง่องค์ประกอบและลีลาของหนังภาคนี้ จัดได้ว่ายังสู้ภาคก่อนไม่ค่อยในหลาย ๆ จุด เสน่ห์และความทรงพลังในหนังภาคนี้ค่อนข้างจางหายไปอย่างน่าเสียดาย อาจจะเพราะด้วยเส้นเรื่องที่ค่อนข้างยุ่งเหยิงไปหน่อย ถึงจะเป็นสตอรีที่แข็งแรงดี แต่เหมือนลืมใส่เครื่องปรุงรสบางอย่ง ทำให้ยังไม่ชูรสออกมาได้เพียงพอ

สำหรับหนังเรื่องนี้ก็ยังคงได้ปู่จอร์จร่วมเขียนบทกับ "นิค ลาธูริส" คู่หูคนคุ้นเคยอีกเช่นเคย แต่คงจะต้องบอกว่าบทหนังน่าจะเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่ทำให้รู้สึกผิดหวังเบา ๆ ทั้งที่ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย เพราะเข้าใจว่านี่คือหนังภาคย้อนและเล่าถึงต้นกำเนิดของตัวละครหนึ่งในหนังชุดนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าเส้นเรื่องที่ค่อนข้างแข็งแรงดี กลับถูกนำมาใช้และถ่ายทอดด้วยวิธีการและลีลาที่ยังไม่ถึงอารณ์ได้ดีเท่าที่ควร

แม้ว่า Furiosa: A Mad Max Saga ยังคงเป็นบทที่มีภาษาที่สวยงามอันเป็นไฮไลต์เช่นเคย แต่พล็อตเรื่องกับมีชิ้นส่วนของเนื้ออยู่ในปริมาณที่ไม่ได้เยอะนัก เมื่อต้องมาอยู่บนหนังที่มีขนาดความยาวถึง 2 ชั่วโมงครึ่งเรื่องนี้ ก็พลอยทำให้รู้สึกว่าหนังมัวแต่เซอร์วิสแฟน ๆ มากเกินไป จนทำให้การขับเคลื่อนของหนังไปได้แค่ช้า ๆ แม้จะส่งเสริมทดแทนได้ดีกับฉากแอคชันอลัการที่ชวนตื่นตา แต่จังหวะการปูเรื่องช่วงแรกก็ยาวไปหน่อย กับความไหลลื่นในช่วงท้ายของหนังก็ดูจะสั่นห้วนเกินไปนิด กลายเป็นสัดส่วนที่ไม่ค่อยสมดุลกันนัก

แน่นอนว่าในแง่งานสร้างยังต้องยกนิ้วให้เหมือนเคย Furiosa: A Mad Max Saga เหมือนเป็นการสานต่อสิ่งที่ภาค Fury Road เคยได้กรุยทางเอาไว้แบบเป๊ะ ๆ หลายองค์ประกอบก็น่าจะเป็นสิ่งที่เราเคยได้เห็นมาจากหนังเรื่องที่แล้วเป็นส่วนใหญ่ โดยมันถูกนำมาแต่งเติมและต่อเติมขยายจินตนาการออกไปอีก ที่ต้องยอมรับงานการแอคชันที่มาเพื่อเอาใจแฟนหนังโดยเฉพาะ ก็ยังเป็นจุดที่ทำได้ดีและทำได้ถึง แทบจะทุก ๆ ซีนเลยทีเดียว

ถึงแอบเสียดายหน่อย ๆ ตรงที่ความโดดเด่นที่เคยทำเอาไว้ได้ดีจา Fury Road ไม่ได้ถูกเน้นย้ำมากนักในภาคนี้ นั่นก็คือการประพันธ์เพลงประกอบในหนัง แม้ว่าหนังจะยังคงได้ ทอม ฮอลเคนบอร์ก หรือ Junkie XL กลับมาร่วมงานอีกครั้ง แต้ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามาตรฐานจากภาคที่แล้วทำไว้ได้ยอดเยี่ยม เมื่อกลับมาต่อเติมในภาคนี้ มันดันกลายเป็นเพียงแค่การแตะ ๆ แบบผิวเผิน และเพลงไม่ได้ทำออกมาได้เด่นแบบที่เคยเป็น

ทางด้านการแสดง "อันยา เทย์เลอร์-จอย" ก็คือเพชรเม็ดงามจริง ๆ นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งการพลิกคาแรกเตอร์ครั้งสำคัญของสาวน้อยคนนี้ ที่ต้องยอมรับแบบตรงไปตรงมาว่าลีลาการบู๊ของเธออาจจะยังค่อนข้างใหม่ไปสักหน่อย บางฉากบางตอนก็ยังส่งพลังไปได้ไม่ถึงจุดที่น่าจะเป็น แต่เธอก็ขับอินเนอร์ทางการแสดง โดยเฉพาะการสื่อสารผ่านสีหน้าและแววตากลมโตของเธอออกมาได้อย่างเป็นประโยชน์ไม่น้อย

แล้วนักแสดงเด็กที่มารับบทเป็นฟูริโอซ่าในยังเด็ก ก็เป็นอีกคนที่จะไม่พูดถึงก็คงไม่ได้ เรียกได้ว่ามีซีนที่โดดเด่นเป็นลำดับต้น ๆ ของเรื่องนี้เลย เธอคือ "เอไลลา บราวน์" เด็กสาวลูกครึ่งออสซี-เอสโตเนีย ที่กำลังเฟื่องฟูกับการเป็นดาราเด็กดาวรุ่งในตอนนี้ การแสดงของเธอก็เหมาะเจาะกับประสบการณ์ที่สั่งสมมาจริง ๆ โดยเฉพาะการสื่อสารผ่านสีหน้าและแววต

แต่การมาของ "คริส เฮมสเวิร์ธ" ในเรื่องนี้ก็ถือว่าเป็นอะไรที่เหมาะเจาะพอดีมาก ๆ เพราะนี่คือการโดดมารับบทตัวร้าย ที่ทั้งน่าหมั่นไส้และน่าหลงใหลไปพร้อม ๆ กัน กลายเป็นว่าเฮียคริสได้ใช้พลังความเป็นซุปตาร์มืออาชีพเข้ามาช่วยประคับประคองหนังเรื่องนี้ให้อยู่กับร่องกับรอยในตลอดช่วงเวลา 2 ชั่วโมงกว่า ๆ เขาคือตัวจริงและของจริง เป็นตัวละครที่เขาทุ่มเทให้กับมันอย่างเต็มที่ และเป็นส่วนเติมเต็มที่น่าประทับใจ

แอบคิดเหมือนกันว่า ถ้าหนังเรื่องนี้ไม่มี คริส เฮมส์เวิร์ธ เข้ามาร่วมแจมแล้วละก็ ดูทรงก็น่าจะออกมารสชาติจืดและไม่มีรสชาติให้น่าจดจำได้เท่านี้ ลำพังแค่สาวอันยายังไม่สามารถพยุงหนังทั้งเรื่องเอาไว้ด้วยสองบ่าน้อย ๆ ของเธอได้ จนมีฉุกคิดเหมือนกันว่า หากถ้าหนังเลือกจะใช้บริการ "ชาร์ลีช เธอรอน" มารับบทเดิม ด้วยการใช้เทคนิค De-Aging เข้าไปเสริม บางทีอินเนอร์ความเป็นฟูริโอซ่าอาจจะแข็งแกร่งได้มากกว่านี้ขึ้นหน่อย

ดังนั้นโดยสรุปแล้ว Furiosa: A Mad Max Saga ก็จัดได้ว่าเป็นหนังที่แฟนเดนตาย หรือใครที่เคยติดตามและดูหนังภาคที่แล้วมาก่อน ก็เหมาะเจาะจะตามมาเก็บสตอรีนี้กันต่อ แต่มันก็ไม่ต่างกับหนังที่สร้างออกมาเพียงคั่นเวลา ก่อนจะไปสู่บทต่อไปของ Mad Max ที่ให้บอกตามตรงก็เป็นหนังที่ไปดูก็ได้ ไม่ดูก็ไม่ได้เสียดายอะไร เพราะเป็นเพียงแค่ส่วนเสริมจักรวาลส่วนหนึ่งเท่านั้น แม้ว่าหนังจะทำออกมาได้ค่อนข้างถึงใจอยู่ แต่อะไ รหลาย ๆ ส่วนในเรื่องนี้ก็อาจจะมอบรสชาติที่ยังไม่ถึงลิ้นได้เท่าที่ควรจะเป็นมากนัก