Movie Review April, Come She Will (2024) เมษายน พาใครบางคนกลับมา "ทาเครุ ซาโตะ" "มาซามิ นากาซาวะ" และ "นานะ โมริ" กับเหตุผลที่คนรักหนังรักในแบบญี่ปุ่นต้องไม่พลาด รับชมหนังซีรีส์ระดับพรีเมียม กดสมัคร TrueID+ ดูได้ทุกที่ 24ชม. คลิก!! อาจเพราะความเป็นญี่ปุ่นมันคือความคุ้นเคยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเพราะผู้เขียนเชื่อว่าในชีวิตหนึ่งของคนเราหรือประชาชนในประเทศเราย่อมต้องได้เกี่ยวข้องกับความเป็นญี่ปุ่นอยู่บ้างกันทุกคนไม่ทางตรงก็ทางอ้อม ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วในความเป็นเด็กผู้ชายก็ได้สัมผัสความเป็นญี่ปุ่นมาตั้งแต่ครั้งอดีตเมื่อการได้อ่านการ์ตูน (มังงะ) การได้ดูซีรีส์ไอ้มดแดงหรือขบวนการห้าสีแม้กระทั่งรายการทีวีละครยอดฮิตจากญี่ปุ่นอยู่เนืองๆนั่นคือความผูกพัน จนในวัยที่โตขึ้นสมองสามารถสังเคราะห์อะไรที่มันซับซ้อนขึ้นงานจากญี่ปุ่นก็ยังวนเวียนอยู่ในประสบการณ์ชีวิตเรื่อยมาจนกระทั่งกลายเป็นชื่นชอบหลงไหลไปโดยไม่รู้ตัว แน่นอนเมื่อดูหนังหรือซีรีส์ญี่ปุ่นบ่อยเข้า (ความจริงก็ดูไปทั่วแต่ที่บ่อยๆก็เกาหลีกับญี่ปุ่นนี่ล่ะ) แรงจูงใจจึงอาจมาจากหลายอย่าง เช่นเรื่องนี้ที่เป็นหนังที่มองดูหน้าหนังแล้วยังเป็นแนวที่ญี่ปุ่นชอบสร้างเหมือนจะไม่มีอะไรใหม่แต่ที่ดึงดูดใจคือนักแสดง เพราะชื่อของทาเครุ ซาโตะกับมาซามิ นากาซาวะก็เร้าใจพอแล้วแถมยังร่วมด้วยน้องตัวเล็กนานะ โมริแล้วแบบนี้จะมองข้ามได้ยังไง ชุน ฟูจิฮิโระ (ทาเครุ ซาโตะ) หรือที่เรียกว่าฟูจิที่เป็นจิตแพทย์กับยาโยอิ ซาคาโมโตะ (มาซามิ นากาซาวะ) ที่เป็นสัตวแพทย์คือคู่รักที่กำลังจะแต่งงานกันและทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี ทว่ารุ่งขึ้นของคืนที่ดูปกติดีนั้นยาโยอิก็หายตัวไปโดยที่ติดต่อไม่ได้อย่างไม่มีเหตุผลเพราะไม่ว่าฟูจิจะคิดยังไงก็ยังไม่ทราบว่าทำไมยาโยอิถึงหนีไปซึ่งหนึ่งในเหตุผลที่น่าจะเป็นไปได้คือจดหมายจากคนรักเก่าของฟูจิคือฮารุ อิโยดะ (นานะ โมริ) แล้วภาพความทรงจำที่ฟูจิได้พบรักกับฮารุก็ทับซ้อนกับภาพที่เขาได้พบกับยาโยอิเป็นครั้งแรกและพัฒนามาจนถึงวันนี้ และแล้ววันหนึ่งที่ฟูจิสิ้นหวังกับการตามหาร่องรอยของยาโยอิจดหมายฉบับหนึ่งจากยาโยอิก็มาถึงเขาเพื่อบอกกับเขาว่าเธอจะไปหาชิ้นส่วนที่หายไปจากความรักที่เธอและเขามี แล้วเมื่อได้อ่านจดหมายนั้นฟูจิก็คิดได้ว่าทำไมยาโยอิจึงหนีไปแต่แม้จะคิดได้ก็ไม่รู้ว่ายาโยอิไปอยู่ไหนจนกนระทั่งข่าวร้ายมาถึงที่ว่าฮารุได้เสียชีวิตลงแล้ว ฟูจิจึงไปถึงสถานที่ที่ฮารุจากไปเพื่อที่จะพบกับชั้นส่วนในความรักที่ขาดหายหรือไม่กันแน่ เรียบเรื่อยลึกซึ้งงดงามตามประสาประมาณภาษาวรรณกรรมที่สละสลวยที่ไม่สำเร็จรูปและต้องใช้ใจคิดตาม ในความเป็นหนังญี่ปุ่นคนที่ดูหนังญี่ปุ่นเป็นประจำจะทราบและหลงเสน่ห์คือการเล่าเรื่องที่เรียบเรื่อยแต่ละเอียดละเมียดที่เป็นเสน่ห์ชวนให้หลงไหล ซึ่งหลายต่อหลายครั้งหนังญี่ปุ่นที่ถูกสร้างจากนิยายเช่นเดียวกับเรื่องนี้จะออกมาแบบนี้ที่มอบความรู้สึกประมาณอ่านหนังสือ คือการเล่าเรื่องไปเรื่อยๆไม่เร่งเร้ารุนแรงแต่ความคล้องจองสัมผัสทางภาษาที่เล่านั้นสละสลวยคือมีความเกี่ยวพันบรรทัดต่อบรรทัดหรือถ้าเป็นหนังอย่างเรื่องนี้ก็นาทีต่อนาที เพราะแม้จะเล่าด้วยเรื่องของสามคนมีชุดความรักสองชุดแต่ก็สัมผัสคล้องจองกันอย่างงดงาม ที่สำคัญการดูหนังเรื่องนี้ก็แทบไม่ต่างจากการอ่านบทประพันธ์เพราะแม้หนังจะเล่าเรื่องที่เหมือนจะธรรมดาเรื่องความรักเก่าที่ยังชัดอยู่ในใจคนหนึ่งกับความรักปัจจุบันที่เริ่มเปลี่ยนสถานะโดยไม่รู้ตัว แต่เรื่องที่เล่านั้นก็ลึกซึ้งมีความหมายซ้อนความหมายเหมือนเป็นความหมายระหว่างบรรทัดที่เมื่ออ่านก็ต้องใช้ใจคิดตาม แม้จะดูราบเรียบแต่พลังดึงดูดสูงส่งเพราะความสงสัยที่อาจเป็นเรื่องของหัวใจในมุมมองเรื่องความรักที่เปิดกว้างทางจินตนาการ ในความเรียบเรื่อยจนเหมือนราบเรียบนั้นหนังกลับมีพลังดึงดูดทั้งทางสายตาและทางหัวใจประมาณว่าสิ่งที่เห็นบนจอสามารถจับต้องด้วยสายตาและสัมผัสได้ด้วยหัวใจ เพราะกรุ่นไอความรักมันอบอวลอยู่ไม่เลือนหายตั้งแต่นาทีแรกจนนาทีสุดท้ายคือรู้ว่านี่คือหนังรักที่เดินเรื่องด้วยความรัก แต่ความรักนั้นกลับไม่ชัดมองเห็นเป็นภาพที่ลางเลือนตัดสลับกับภาพที่ชัดเจนที่เล่าได้อย่างมีชั้นเชิงเพราะเมื่อพินิจให้ดีนี่คือการเปรียบเทียบกันจะๆในเรื่องของความรักที่ทับซ้อนกันนั้น แล้วการเปรียบเทียบนั้นก็จะนำพาความสงสัยเข้ามาว่าทำไมยาโยอิถึงหนีฟูจิไปและสิ่งที่ตามมาคือคนดูจะคิดเหมือนฟูจิว่าเพราะอะไรตัวเองมีจุดไหนที่พลาดพลั้งผิด แล้วความสงสัยนั้นก็นำไปสู่เรื่องชิ้นส่วนที่ขาดหายของความรักที่ยาโยอิตามหา ซึ่งหนังเลือกเปิดกว้างทางจินตนาการอาจเพราะความรักของแต่ละบุคคลมีมิติที่ต่างกันจึงปล่อยให้คนดูจินตนาการเอาว่าอะไรคืออะไรที่ไม่มีผิดไม่มีถูก เพราะความรักจะอยู่อย่างนิรันดร์คือการไม่ครอบครอง....จริงหรือ? ไม่ว่าชิ้นส่วนที่หายไปในความรักของยาโยอิจะเป็นอะไรที่สิบคนที่ดูอาจคิดได้ไม่เหมือนกันแต่สิ่งหนึ่งที่คนดูทั้งสิบคนจะคิดเหมือนกันคือจุดเล็กจุดน้อยในมิติความรักที่เป็นรายละเอียดยิบย่อยที่ไม่ควรถูกละเลย ซึ่งหนังก็บอกชัดว่าในสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปสถานะที่เปลี่ยนไปความรักจะปรับตัวเปลี่ยนแปลงเชิงมิติไปตามนั้นอธิบายง่ายๆคือเมื่อคนเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวันมันมีอะไรให้เห็นระหว่างกันมากมายแม้กระทั่งเรื่องยิบย่อยเล็กน้อย ส่วนหนึ่งที่ยาโยอิสงสัยแต่คนดูอาจไม่เข้าใจในความคิดของยาโยอิคือเหตุใดความรักของฮารุที่มีต่อฟูจิจึงยังชัดแม้วันเวลาจะผ่านไปเป็นสิบปีและทั้งสองก็ไม่ได้พบหน้ากัน ส่วนความรักของเธอที่มีต่อฟูจิกลับเริ่มเปลี่ยนแปลงไปแม้จะพยายามรักษามันไว้แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก ซึ่งมันเป็นเพียงจุดเล็กน้อยบนความรักที่ขาวสะอาดที่แม้จะเป็นเพียงจุดเล็กๆแต่ถ้าเมือกมองมันก็ขัดเคืองสายตาคำตอบที่จะได้รับของยาโยอิจึงเป็นการที่ได้เรียนรู้การรักษาความรักในหัวใจของฮารุหรือไม่ และเช่นเดียวกับฟูจิที่ได้คิดในมุมของยาโยอิที่ทำให้ในที่สุดความรักอาจเปลี่ยนมิติไปแต่ไม่เลือนหายแน่นอนต่อให้ได้ครอบครองหรือไม่ก็ตาม? เสน่ห์ของนักแสดงที่เอาอยู่มาพร้อมการแสดงที่น่าฉงนบนความน่าสงสัยในทุกเรื่องราว เอาจริงนี่คือการรวมเอานักแสดงที่เสน่ห์แรงมาได้ชนิดที่แค่เห็นชื่อนักแสดงก็ต้องดูไม่ดูไม่ได้ เพราะคงมีไม่บ่อยที่หนึ่งพระเอกระดับแถวหน้าอย่างทาเครุ ซาโตะจะถูกประกบด้วยนางเอกแถวหน้าถึงสองคนนั่นคือมาซามิ นากาซาวะและน้องตัวเล็กนานะ โมริ ซึ่งตลอดทุกนาทีของหนังอาจถูกขับเคลื่อนโดยตัวละครฟูจิของทาเครุ ซาโตะแต่สองนางเอกก็สามารถเป็นสายลมไต้ปีกชั้นยอดให้กับมิติเรื่องความรักที่หนึ่งชัดเจนและหนึ่งอึมครึมได้ แรกเลยคือคนดูจะไม่สงสัยในการเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาระหว่างทาเครุ ซาโตะกับมาซามิ นากาซาวะที่ทั้งคู่ต่างมีเสน่ห์ที่รัดรึงใจ ต่อมาคือไร้ความกังขาในการตกหลุมรักกันของทาเครุ ซาโตะกับน้องตัวเล็กนานะ โมริที่เรื่องนี้รับบทเป็นผู้ใหญ่ได้อย่างมีเสน่ห์ที่ต่างไปจากที่เคยเห็น แล้วเมื่อทั้งสองความรักของคนสามคนไม่ถูกกังขาแต่สามารถสร้างความสงสัยหนังจึงเดินหน้าไปอย่างมีเสน่ห์เพราะหนึ่งคือละสายตาจากตัวละครไม่ได้และสองคือสงสัยว่าชายที่ดีพร้อมทุกอย่างอย่างฟูจิมีอะไรให้ขัดข้องหมองใจต่อยาโยอิ และนั่นมาจากการแสดงของสามคนสองความรักที่ยอดเยี่ยม เป็นหนังรักญี่ปุ่นขนานแท้ที่อาจต้องอาศัยความคุ้นชินในการจับสัมผัสมิฉะนั้นก็อาจเข้าไม่ถึงจึงอาจไม่บันเทิงกับบางคน แต่สุดท้ายก็ยังต้องมาบอกว่านี่อาจไม่ใช่ความบันเทิงสาธารณะนั่นเพราะนี่คือหนังญี่ปุ่นขนานแท้ที่ช้าแต่ชัวร์คนที่ไม่นิยมความบันเทิงที่ไม่สำเร็จรูปหรือคนที่ไม่คุ้นชินกับความเป็นหนังญี่ปุ่นก็อาจไม่บันเทิงเอาเพราะเข้าไม่ถึง แน่นอนว่าหนังมีดีมีเสน่ห์แต่เป็นเสน่ห์ในแบบหนังญี่ปุ่นที่ถ้าดูหนังญี่ปุ่นเป็นประจำสิ่งนี้ก็คือเสน่ห์ที่ชวนให้ไหลหลงในหนังญี่ปุ่นคือเรียบง่ายละเอียดละเมียดร้อยรัดหัวใจจนกลายเป็นความงดงามในเรื่องราวที่เล่าผ่านภาพสวยเพลงไพเราะ ทั้งยังมีประกายให้คิดตามอย่างชัดเจนบนความคลุมเครือนั้นคือมีอะไรให้คิดตามแน่เพราะไม่เปิดเผยอย่างโจ่งแจ้งแต่เร้นไว้ให้ต่างคนต่างคิด แต่สำหรับผู้เขียนเองที่ชอบหนังญี่ปุ่นดูหนังญี่ปุ่นเป็นประจำซ้ำยังชอบแนวดราม่าเป็นทุนหนังเรื่องนี้จึงเป็นความบันเทิงที่ทรงคุณค่า เพราะในมุมมองของผู้เขียนเองกับสิ่งที่หนังต้องการให้คิดอาจไม่เหมือนคนอื่นหรือเหมือนก็ไม่แปลกเพราะบางครั้งหนังบางเรื่องเป็นแบบนี้คือเปิดให้คนดูคิดอย่างอิสระและสิ่งที่จะกำหนดชุดความคิดของใครของมันอาจเป็นประสบการณ์ชีวิตที่พาดทับกับเรื่องราวนั้นๆแม้กระทั่งเรื่องความรัก... ดูไปบ่นไป ขอบคุณภาพประกอบ ภาพปก จาก X 映画『四月になれば彼女は』大ヒット上映中！ ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 จาก Instagram 4gatsu_movie เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !