Special Short CommentTwenty Five Twenty One (2022)จีซึงวาน - มุนจีอุง ที่หนึ่งกับที่โหล่หาใช่ทุกคำตอบของชีวิตเพราะละคร(เกาหลี)เรื่องนี้แม้จะได้ชื่อว่าเป็นละครแต่ก็คือกระจกสะท้อนชีวิตที่หลากหลาย ในบางแง่มุมชีวิตที่มนุษย์เดินดินได้สัมผัสทุกวันตามป้ายรถเมล์หรือแถวบ้านร้านตลาดได้ถูกถ่ายทอดอย่างเข้าถึง ประกอบกับการที่บทละครเลือกเล่าในช่วงเวลาแห่งความยากลำบากที่มาจากยุคสมัย ทำให้ในบางแง่มุมหากใช้สมองพินิจมากดินไปจะรู้สึกขัดกับมโนสำนึก แต่ถ้าเป็นคนที่พอมีอายุอย่างดูไปบ่นไปที่ได้เคยถูกยุคสมัยนั้นขโมยความฝันบางอย่าง ได้ผ่านความยากลำบากและถูกยุคสมัยบังคับให้เป็นผู้ใหญ่ก่อนวัยอันควรมาแล้วและพินิจด้วยหัวใจ ทำให้เชื่อว่าทุกแง่มุมได้ถูกวางไว้แล้วอย่างจงใจ แม้จะถูกเขียนบทและถ่ายทอดผ่านการเล่าเรื่องที่แยบยลจนเป็นเนื้อเดียวกันไม่เห็นรอยต่อในทุกมิติก็ตามและหนึ่งเรื่องราวชีวิตที่ติดอยู่ในสมองจนยากสลัดหลุดของผู้เขียนคือเรื่องราวของสองเพื่อนซี้จีซึงวาน (อีจูมยอง) กับมุนจีอุง (ชเวฮยอนอุค) สองคนที่เหมืนกันบางแง่แต่ต่างกันบางมุม ความเหมือนคือทั้งสองคนอยู่ในยุคสมัยที่ต้องถีบตัวให้พ้นจากคามยากลำบากแต่ไม่ต้องลำบากเพราะยังมีพื้นฐานทางฐานะที่พอตัว อีกอย่างคือความโชคดีของทั้งสองที่ไม่ได้ถูกความคาดหวังของผู้ปกครองมากดทับ แม้ว่าหน้าที่ของเด็กในวัยนั้นคือการเรียนและการสอบเข้ามหาวิทยาลัย กระนั้นก็ไม่ได้เห็นปัจจัยใดที่บ่งบอกว่าแม่ของจีซึงวานคาดหวังอะไรกับลูก และกับมุนจีอุงบทยิ่งเอ่ยถึงแม่ของเขาน้อยกว่าทำให้จุดเริ่มต้นสมองของคนดูเริ่มคิดว่า ด้วยการเอาใจใส่ของผู้ปกครองเด็กที่สนิทกันปานนี้จึงมีผลการเรียนที่หนึ่งกับที่(เกือบ)โหล่แต่นั่นเพราะสมองคนดูยึดติดกับความปกติในชีวิตที่ถูกสั่งสมมานานเรื่องของผลการเรียนที่เหมือนเป็นทุกอย่างในชีวิต เป็นใบเบิกทางไปสู่ชีวิตที่ดีและมั่งคั่งในอนาคตเพราะทุกสังคมโดยเฉพาะทางตะวันออกมักเป็นเช่นนี้ การถูกกดทับด้วยทัศนคติแบบนี้จึงทำให้เด็กถูกคาดหวังมากเกินไป สองบ่าของเด็กต้องแบกภาระหนักเกินไป เพราะความฝันของพ่อแม่มีน้ำหนักมากกว่า ด้วยการเดินทางผ่านเวลาที่คนรุ่นพ่อแม่ไม่สามารถไล่ตามคามฝันเหล่านั้น และโชคร้ายที่บางคนก็ยึดติดกับความฝันที่ไม่ประสบผลของคนเองมากเกินไปแล้วผลักภาระทุกอย่างมาลงที่ลูก แต่ลูกก็คือมนุษย์เช่นเดียวกับพ่อแม่ลูกจึงมีความคิดเป็นขอตนเองและแน่นอนความคิดก็คือจินตนาการให้เกิดความฝันของตนเอง ซึ่งในมิติที่ต่างกันของความฝันอาจพาให้เด็กบางคนกลายเป็นที่หนึ่งอย่างจีซึงวานหรือเป็นที่โหล่อย่างมุนจีอุง เพราะรายละเอียดของความฝันมันต่างกันผลการเรียนที่ดีมีผลต่ออนาคตหรือไม่คำตอบคือใช่ แต่อาจต้องเปิดใจว่าไม่ใช่คำตอบของทุกสิ่ง จีซึงวานกับมุนจีอุงมีความต่างอีกอย่างที่เป็นตัวชี้วัดคือความยืดหยุ่นในการใช้ชีวิต ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีใครผิดไม่มีใครถูกเพราะความยืดหยุ่นยอมงอได้ในบางเรื่องมันคือทัศนคติส่วนบุคคล และเท่าที่เห็นจีซึงวานก็ไม่ได้ยอมหักในทุกเรื่องเพราะในเรื่องของระบบรุ่นพี่ระบบอาวุโสจีซึงวานก็ยังยอมรับมันได้ เพียงแต่เรื่องที่มันกระทบต่อจิตใจของเธอในฐานะเพื่อนเท่านั้นที่ทำให้เธอเหลืออด เมื่อคนที่ยืดหยุ่นมากแต่กลับท้าทายระเบียบอย่างมุนจีอุงถูกกระทำด้วยคำว่าเกินกว่าเหตุ ผู้เขียนมองว่าสิ่งที่จีซึงวานลุกมาต่อต้านจนต้องแตกหักไม่ใช่เพราะระบบเต็มร้อยแต่เป็นที่ระบบนั้นมาฟาดใส่คนของเธอคือเพื่อนแท้อย่างมุนจีอุง โชคดีที่จีซึงวานมีแม่ที่เลี้ยงลูกเป็นศูนย์กลางเลยทำให้ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย แต่เมื่อลองคิดอีกทางก็สยดสยองพอตัวผู้เขียนไม่ขอลงในรายละเอียดเรื่องระบบที่บูดเบี้ยวที่กลายเป็นรากแก้วที่หยั่งลึก แต่ของพินิจในความเป็นผู้ปกครองว่าจีซึงวานและมุนจีอุงมีอิสระทางความคิดความฝันที่มากพอ เพราะมองไม่เห็นมิติใดเลยที่แม่จะมาก้าวก่าย ชีวิตจีซึงวานคือชีวิตที่ถึงพร้อมทั้งด้านมันสมองที่พระเจ้าประทานให้ การใช้ชีวิตที่มีอิสระไม่ถูกกรอบความคิดของคนรุ่นก่อนมาครอบทับ ทำให้จีซึงวานมีความสุขในสิ่วที่ทำและสิ่งที่เป็นนั่นคือการเรียน ผลมันจึงออกมาเป็นการที่จีซึงวานเป็นที่หนึ่ง แต่ไม่มีสักครั้งที่คนดูจะเห็นจีซึงวานระทมทุกข์กับการเรียนหนักหรือการต้องตั้งใจให้มากกว่าเพื่อได้รับคำชื่นชมจากพ่อแม่ดังที่เคยเห็น กลับกันจีซึงวานที่คบกับมุนจีอุงมาตั้งแต่เด็กก็คือการซึมซับการใช้ชีวิตที่ยืดหยุ่นแล้วเพราะในชีวิตเธอมีความสำราญอยากทำอะไรก็ทำและแม่ก็เปิดกว้างพอ เป็นเด็กเก่งที่ใช่ความสุขมาทำหน้าที่ของตนในการเรียนให้ได้ดีและความฝันของจีซึงวานในการเขามหาวิทยาลัยก็คือรายละเอียดที่ผ่านกระบวนการความสุขและความสนุกในชีวิต ที่ไม่ได้บิดเบี้ยวจากพื้นฐานทางสังคมและทัศนคติคนทั่วไปแต่มันเป็นเพราะจีซึงวานมีความสุขที่ได้ฝันแบบนี้แต่กับมุนจีอุงไม่ใช่ เพราะมุนจีอุงรู้ตัวว่าพระเจ้าไม่ได้ประทานพรให้มนุษย์เท่ากัน สมองในการเรียนทางวิชาการของเขาจึงมีน้อยกว่าจีซึงวาน แต่สิ่งที่ทดแทนคือชีวิตที่ยืดหยุ่นกว่าความกล้าที่จะเดินบนเส้นทางที่ลำบากกว่าเพราะไม่มีคนแผ้วถางให้ นั่นคือการทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่การเรียนมหาวิทยาลัย เพราะในยุคปัจจุบันเราสามารถมองเห็นแล้วว่าคำตอบในชีวิตเรื่องอนาคตไม่ใช่ออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัยเท่านั้น ก็ใช่ที่การเรียนมหาวิทยาลัยคือภาษีหน้าเสื่อที่ดีกว่าถ้าเด็กมีความสามารถมีสิ่งที่พระเจ้าประทานให้มาอย่างจีซึงวาน แต่กับเด็กอีกมากหลายที่พระเจ้าให้มาแต่เป็นอีกด้านคือความคิดสร้างสรรที่นอกกรอบอย่างมุนจีอุงผู้เขียนไม่เชื่อว่าบทสรุปของชีวิตจีซึงวานกับมุนจีอุงที่คนดูได้เห็นจะไม่ถูกแฝงความนัยอะไรไว้ เพราะคนดูเห็นแล้วว่าจีซึงวานค้นพบตัวเองค้นพบความฝันคือสิ่งที่อยากทำก่อนแต่มุนจีอุงค้นพบทีหลัง ทว่าความฝันที่บรรลุผลมุนจีอุงกลับไปถึงก่อนอาจเพราะมุนจีอุงกล้าคิดกล้าเดินออกจากระบบเพื่อมาค้นพบสิ่งที่ฝันหรือพรจากพระเจ้าของตนเอง และมุนจีอุงมีอิสระที่จะทำและลองผิดจนลองถูกผ่านเส้นทางลัดนอกระบบ แต่กับจีซึงวานที่เดินมาตามระบบเพราะเป็นพรจากพระเจ้าของเธอต่างกัน ที่แม้จะหยุดไปเพราะลาออกจากโรงเรียนแต่เส้นทางนั้นก็คือเส้นทางที่เธอเลือก สุดท้ายในวันที่ที่โหล่อย่างมุนจีอุงกลายเป็นได้ลิ้มรสของความฝัน ได้ค้นพบความสามารถของตนเองที่อาจไม่มีในรั้วโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ที่หนึ่งอย่างจีซึงวานกลับกำลังเริ่มต้นความฝันของตนเองอยู่ ที่ผู้เขียนจะสื่อคือในความเป็นพ่อมองว่าที่หนึ่งหรือที่โหล่ไม่ได้เป็นทุกคำตอบของชีวิต เกรดเฉลี่ย 4.00 ก็ไม่ใช่คำตอบของการเรียน แต่สิ่งที่เด็กหรือลูกต้องการทำมันอย่างมีความสุขคือคำตอบของชีวิตพวกเขาไม่ใช่ของพวกเราที่เวลาชีวิตเหลือน้อยกว่า ฝันของคนรุ่นเราที่ไม่สามารถเป็นมันคือฝันมันคือเรื่องของเราเท่านั้น เพราะลูกควรมีสิทธิ์มีอิสระที่จะแบกความฝันของตนเองเพราะฝันของตนเองแม้จะหนักแต่เต็มใจที่จะแบก โลกปัจจุบันมีอะไรมากมายที่เอื้อต่อความคิดต่างและนอกกรอบต่างจากยุคสมัยของจีซึงวานและมุนจีอุง ทั้งสองอาจโชคดีที่มีแม่ที่เปิดกว้างและเปิดใจให้กับโลกของลูกจึงไม่แปลกใจที่แม่จีซึงวานมองมุนจีอุงดังลูกชายเสมอมา มุมนี้ยังไงผู้เขียนก็เชื่อว่าบทได้ตั้งใจแล้วที่จะบอกกับคนรุ่นพ่อแม่ว่า ลูกเลี้ยงได้แต่ตัวแต่ความคิดและหัวใจเป็นของเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นที่หนึ่งหรือที่โหล่เกรดจะออกมาแบบไหนอาจไม่ใช่คำตอบทั้งหมด แต่ลูกมีความสุขที่จะทำอะไรรักสิ่งไหนต่างหากที่ควรเป็นความสุขของพ่อแม่ เหมือนกับที่แม่จีซึงวานไปฟาดที่ห้องพักครูเพราะแม่รู้ แม่เข้าใจ และแม่สนับสนุนในตัวลูกด้วยสายตาของความเป็นพ่อที่มองเห็นความฝันของลูกดูไปบ่นไปNETFLIXขอบคุณภาพประกอบ ภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 จาก tvN drama เกาะติดซีรีส์เรื่องใหม่ๆ App TrueID โหลดฟรี!