ก่อนหน้านี้ผมเคยแนะนำการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่ผมตัดสินใจซื้อเพราะชื่อเรื่องมาแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งคราวนั้นผลของการไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีก็ทำให้ผมเสียเงินร้อยกว่าบาทไปอย่างระทมใจ แต่คนชอบซื้อหนังสืออย่างผมมีหรือจะเข็ด มันจึงมีครั้งใหม่ตามมา ทว่าครั้งนี้ผมซื้อการ์ตูนไม่ใช่เพราะชื่อเรื่องครับ แต่เป็นเพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้างจากคนที่อ่านมาก่อน ส่วนจะให้ผลระทมใจเหมือนกับไหม เชิญอ่านบทความนี้ได้เลยครับคุณอันโจ หยอกนักเพราะรักนะ ชื่อเรื่องบ่งบอกอยู่แล้วว่าเป็นแนวรักคอเมอดี้ แนวทางของเรื่องมีความคล้ายคลึงกับการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่ผมเคยอ่านอยู่พอควร เนื้อเรื่องเล่าถึงตัวเซโตะ เด็กหนุ่มชั้นมัธยมปลายท่าทางแหย ๆ ไว้ผมทรงกะลาครอบและสวมแว่น การเรียนระดับกลาง ถ้าให้ว่าตามตรงคือเป็นลักษณะของหนุ่มจืดชืดที่น่าจะไร้สิ่งดึงดูดโดยสิ้นเชิง ทว่ากลับมีสาวเฮ้วอย่างอันโจที่มีข่าวลือว่าเป็นสาวใจง่าย ใครขอมีอะไรก็ได้ทั้งนั้น ท่าทางเกเร ทำผมสีทอง แถมชอบปลดกระดุมให้คอเสื้อเปิดกว้างโชว์สัดส่วนอยู่บ่อย ๆ เธอมาคอยวอแวกับเซโตะเป็นประจำ ซึ่งการเข้ามาวอแวของเธอนั้น ค่อนข้างถึงเนื้อถึงตัวอยู่ไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นการจงใจเปิดหน้าอกให้เห็น พูดจาสองแง่สองง่าม โน้มตัวเขาให้ล้มทับตัวเองแล้วส่งเสียงครางกระเส่า สองคนพัฒนาความสัมพันธ์ในรูปแบบลูกไล่กับยัยขี้แกล้งไปแบบนี้จนคาดเดาได้ว่าตอนจบคงไม่แคล้วคู่กันประเด็นคือแต่ละอย่างที่อันโจทำ เรียกได้ว่าถ้าไม่ใช่เซโตะ ทว่าเป็นโลกความเป็นจริง อันโจคงไม่ได้มีโอกาสหัวเราะสนุกที่ได้หยอกล้อคนอื่นเล่นแบบนี้ ซึ่งในส่วนของเล่มแรกเนื้อหายังไม่มีอะไรมากไปกว่าที่บอก ยกเว้นเหตุผลที่น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นให้อันโจติดใจในตัวเซโตะ ด้วยเรื่องที่ว่าท่ามกลางข่าวลือต่าง ๆ ของอันโจที่มีแต่ร้ายไม่มีดี เซโตะพูดปกป้องเธอไว้ด้วยใจบริสุทธิ์ แต่ส่วนตัวผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ตื้นเขินเกินไป ไม่รู้เพราะฮอร์โมนในวัยมัธยมปลาย เลยทำให้การหยอกล้อแต่ละอย่างช่างดูเกินเลยไปไม่น้อยจริง ๆ ซึ่งว่ากันด้วยเรื่องเสน่ห์ของตัวละคร ผมว่าการกระทำของอันโจไม่เข้าท่าเลย เหมือนคนเขียนเขียนโดยวางให้เธอพอใจเป็นเครื่องระบายตัณหาโดยการโชว์นั่นนี่ด้วยความเต็มใจอยู่ตลอด ส่วนเซโตะก็เป็นไอ้แหยที่โชคดี แค่พูดเท่ ๆ ประโยคเดียวก็มีสาวแบบอันโจมาตามติดตลอด อ่านแล้วรู้สึกว่าปลอมมาก ส่วนหนึ่งคงเพราะผมเพิ่งอ่านข่าวเรื่องหนุ่มเปย์เงินให้สาวไปเป็นหมื่นแต่สาวเจ้าไปแต่งงานกะคนอื่นด้วยละมั่ง เลยอินกับความสัมพันธ์ของอันโจกับเซโตะไม่ลงในส่วนของเซโตะ แม้จะดูเป็นหนุ่มเห่ยไม่มีอะไร นอกจากความพยายามในการตั้งใจเรียน ลึก ๆ เขาเป็นคนจิตใจดี ที่พยายามจนสุดตัวในตอนที่ต้องทำความดีเพื่อปกป้องคนอื่น ซีนดังกล่าวทำให้ผมประทับใจอยู่นะ เพราะนั่นทำให้เห็นว่าคนที่ตื่นกลัวตลอดอย่างเขา ก็เอาชนะความปอดแหกของตนเองกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้องด้านลายเส้นเป็นเส้นบาง ไม่สวยขั้นเทพแบบที่ใครเห็นก็ชม แต่ก็ไม่ห่วยขนาดที่ใครเห็นจะด่า การนำเสนอมุมภาพและความต่อเนื่อง ส่วนนี้ทำได้ดีครับ อ่านลื่นไหลไม่มีสะดุด สีหน้าตัวละครก็โอ แต่ถ้าถามจากความเห็นส่วนตัวผมว่าคนเขียนวาดอันโจแบบไม่ค่อยมีเสน่ห์อย่างที่คิด คือเขาวาดตัวละครอื่นสวยนะ น่ารักก็มีเยอะ แต่ทำไมวาดตัวเอกอย่างอันโจออกมาก่ำกึ่ง ๆ แบบนี้ก็ไม่รู้ อาจเป็นความจงใจของคนเขียนที่ผมเข้าไม่ถึงเองก็ได้ผลงานเรื่องนี้เป็นของ คาโต้ ยูอิจิ ตีพิมพ์และจัดจำหน่ายโดยสำนักพิมพ์ รักพิมพ์ พับลิ่งชิ่ง จำกัด ราคาเล่มละ 80 บาท ในไทยออกมาแล้วสองเล่ม ซึ่งในระหว่างที่สถานการณ์ที่ห้างถูกปิดทำให้ผมเองก็ยังไม่สามารถหาเล่มสองมาตามอ่านได้สรุปรวม หากคุณชอบการ์ตูนแนว ผู้หญิงชอบผู้ชายเห่ยแล้วเข้ามาจีบโดยใช้วิธีหยอกล้อ กลั่นแกล้งไปจนถึงจุดทีทำให้อับอาย ถ้าคุณถูกใจผมบอกได้เลยว่าเรื่องนี้เป็นแนวนั้นครับ เหมาะกับคุณอย่างแน่นอน