เรื่องนี้มันเริ่มขึ้นเมื่อปีที่เเล้วที่ฉันจะต้องเดินทางไปยังสุสานเเห่งหนึ่ง (เพื่อไหว้บรรพบุรุษตามความเชื่อของคนจีน) เเละออกเดินทางในตอนเที่ยงคืนเพื่อให้ไปถึงได้ไปถึงที่สุสานในตอนเช้า ในคืนนั้นเองเมื่อเวลาประมาณ ห้าทุ่มกว่าๆฉันก็ได้ตื่นขึ้นตามเสียงนาฬิกาปลุกและรีบลุกไปอาบน้ำเเละเเต่งตัวด้วยความสะลึมสะลือ “ยังง่วงอยู่เลย” ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆ เพราะว่าช่วงนี้ฉันนอนดึกเกือบทุกคืนเเถมวันนี้ยังต้องตื่นนอนเช้ากว่าปกติอีกอันที่จริงอย่าเรียกว่าตื่นเช้าเลยดีกว่าต้องเรียกว่ายังไม่ทันได้นอนสักเท่าไหร่ดีกว่า และฉันเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาที่ฉันพยายามข่มตานอนนั้นฉันจะต้องรู้สึกได้ถึงความผิดปกติบางสิ่งรอบๆตัวฉันด้วย หากคุณยังไม่เข้าใจฉันจะยกตัวอย่างให้ฟัง เช่น การได้ยินเสียงบางอย่างเหมือนมีคนเดินอยู่รอบๆ บางทีก็ได้ยินเสียงของตก หรือรู้สึกขนลุกที่ปลายเท้า เป็นต้น เครดิตภาพ by บิกิเองจ้า ฉันเริ่มสระผมเเละทันใดนั้นเองฉันก็คิดฟุ้งซ่านในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องอีกครั้ง เเละเมื่อก้มลงมองที่เท้าฉันก็เห็นเเมลงสาบเดินอยู่เต็มพื้นของห้องน้ำ“กรี๊ดดด!!” ฉันกรีดร้องอย่าสุดเสียงด้วยความตกใจเเละวิ่งออกจากห้องน้ำทันทีทั้งๆที่ยังสระผมไม่เสร็จ (เพราะฉันเองก็เป็นคนนึงที่กลัวเเมลงเอามากๆ พูดได้เลยง่ากลัวจนขึ้นสมอง) “แม่!!!” ฉันร้องตะโกนสุดเสียงจนเเม่ฉันต้องรีบวิ่งมา ในตอนนั้นเองฉันก็เล่าเรื่องราวให้เเม่ฟังเเล้วเเม่ของฉันก็เปิดห้องน้ำดู เเต่ว่าที่เเปลกคือเเมลงสาบที่ฉันเห็นหลายสิบตัวเมื่อกี้นี้มันหายไปไหนเเล้วก็ไม่รู้... เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรเเล้วเเม่ของฉันก็เดินออกจากห้องของฉันไป เเละฉันเองก็ยืนอึ้งอยู่สักพักที่หน้าห้องน้ำ ฉันพยายามสะบัดหัวเบาๆเพื่อสลัดความคิดต่างๆออกจากหัวไป “บางทีฉันอาจคิดมากไปเองก็ได้” ฉันพูดปลอบใจตัวเองเบาๆพร้อมกับใจของฉันเต้นสั่นระรัวจนเเทบจะทะลุออกมาจากอกอยู่เเล้ว ฉันตัดสินใจที่จะไม่หลับตาสระผมอีกต่อไปนับจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น ฉันรีบล้างผมล้างตัวจนสะอาดเเละรีบมาเเต่งตัว ไฟทั้งบ้านจากที่เคยสว่างไสวถูกฉันปิดลงทีละดวงๆเพราะว่าตอนนี้เรากำลังจะออกเดินทางไปยังสุสานกันเเล้ว ฉัน พ่อเเม่ เเละพี่สาวของฉันยืนรอรถตู้ที่เช้ามาอยู่หน้าบ้าน เเละในที่สุดรถก็มาถึง ทุกคนต่างก็ขึ้นรถ เเละฉันเองก็เช่นกัน.. ทุกคนต่างก็ไปนั่งที่ของตัวเองอย่างเช่นเคย โดยมีคนขับเป็นคุณลุงผู้ชายเเก่ๆนั่งขับรถอยู่ในเเถวที่ 1 พ่อเเละเเม่ของฉันนั่งอยู่ในเเถวที่ 2 เเละถัดมาก็คือ ฉันเอง..ฉันนั่งอยู่ในเเถวที่3 ด้านซ้ายมือเเละเป็นที่ติดกับหน้าต่างเเละประตูรถเเต่ทว่ายังมีที่นั่งเหลือๆในเเถวที่3ทางด้านขาวมือของฉันอีก 2 ที่ ส่วนที่สาวของฉันทั้ง2คน นั่งอยู่ในเเถวที่4 ขอบคุณภาพจาก http://wow.in.th/wqGL รถเคลื่อนที่ด้วยความรวดเร็วไม่ตำ่กว่าสปีด 100 เเละเมื่อนั่งรถมองทางมาสักพักด้วยความรู้สึกง่วงฉันก็เลยเผลอหลับไปในที่สุด...ตอนนี้เวลาประมาณตี1เเล้วฉันสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อรถหยุดเติมน้ำมันที่ปั๊ม ในตอนนี้ทุกคนในรถต่างก็หลับกันหมดเเล้วไม่ว่าจะเป็นพ่อ เเม่ เเละพี่สาวทั้ง2คนของฉัน มีเพียงเเค่ตัวฉันที่ตื่นขึ้นมา ในตอนนั้นเองฉันตัดสินใจลงจากรถเเละเดินยืดเส้นยืดสายเพื่อคลายความเมื่อยล้าเเละหาของกินใน 7-11 เพื่อดับง่วง ฉันซื้อมะม่วงน้ำปลาหวานมาทานเเละเมื่อทานเสร็จรถก็เติมน้ำมันเสร็จพอดี (เนื่องจากว่าเป็นรถตู้คันใหญ่จึงต้องใช้เวลานาน นการเติมน้ำมันเเละพักระเพื่อความปลอดภัย) รถขับมาสักพัก ในตอนนี้ฉันไม่รู้สึกง่วงเเล้ว และยังีเพียงเเค่ฉันเเละคนขับรถที่ยังตื่นอยู่ ฉันนั่งมองทางไปเรื่อยๆ ไฟข้างทางส่องแสงสลั่วๆเมื่อมองเเล้วก็รู้สึกเพลินตา ฉันเริ่มรู้สึกขนลุกซู่เมื่อเหลือบตาไปเห็นหญิงสาวเสื้อขาว มีผมยาวจรดพื้นเเละมีผมปรกคลุมตามใบหน้าที่ยืนอยู่ข้างถนนเเละเมื่อรถขับผ่านผู้หญิงคนนั้นก็หายไป “ฉันถูกผีหลอกหรือนี่!” ฉันพูดในใจ และพยายามขมตาให้หลับลง ทันใดนั้นเองฉันก็รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนมานั่งอยู่ข้างๆฉันตรงที่ว่างตรงนั้นมันทำให้ฉันขนลุกซุ่ทั้งตัวเเละไม่กล้าเเม้เเต่จะขยับหรือลืมตามองสิ่งที่อยู่รอบตัว... ฉันตั้งนะโมหลายจบจนในที่สุดก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ขอบคุณภาพจาก http://wow.in.th/6deF“ตื่นเร็วถึงเเล้ว!” ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงเรียกของพี่สาวจากทางด้านหลัง ตอนนี้เวลาประมาณ6โมงเช้าเเละตอนนี่เราก็มาถึงที่สุสานเเล้ว ทุกคนต่างก็ขนของไหว้ลงจากรถเเละเกินไปยังที่สุสาน มีเเต่ฉันที่ยังคงชักช้าอยู่ตอนนี้ทุกคนเดินไปหมดเเล้วก็เหลือเเต่ฉันกับคนขับรถที่ยังคงอยู่ที่รถ “รถคันนี้เคยมีประวัติไหมคะ?” ฉันเอ่ยถามคนขับรถ “ลุงเองก็ไม่เเน่ใจเพราะว่ารถคันนี้ลุงซื้อมาเป็นมือที่3เเล้ว เเต่ลุงก็เคยได้ยินมาว่ารถคันนี้เคนประสบอุบัติเหตุชนคนตายอยู่น่ะ” คุณลุงตอบมาด้วยน้ำเสียงที่ปกติเเละมันก็ทำให้ฉันรู้สึกขนลุกซู่อีกครั้ง“หรือว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นคนที่โดนรถคันนี้ชนกันนะ” ฉันพูดในใจ พร้อมกับเดินตามคนอื่นๆไปยังสุสาน เเละเมื่อถึงที่สุสานเเล้วฉันก็ก้มลงไหว้บรรพบุรุษพร้อมกับนำน้ำมากรวดเพื่ออุทิศส่วนบุญเเละส่วนกุศลให้กับบรรพบุรุษเเละผู้หญิงคนนั้นด้วย... จบเเล้วค่ะ บิกิหวังว่าผู้อ่านทุกคนจะชอบเรื่องราวที่บิกินำมาฝากกันในวันนี้นะคะ เเละถ้าหากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยจ้า สำหรับตอนนี้ชขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่เข้ามา อ่านบทความของบิกิกันนะคะ~ ^^