Series Full Review : Hotel Del Luna : รอรัก โรงแรมพันปีการตัดสินใจที่จะยอมปล่อย ต้องอาศัยหัวใจที่ยิ่งใหญ่กว่าการรั้งไว้เสียอีกNETFLIX , TrueID+ และ viu : 1 Season 16 Episodes (2019)หนึ่งคำถามที่ดูไปบ่นไปเจอบ่อยคือมีซีรีส์ที่ดูไม่จบหรือเรียกเป็นภาษาวัยรุ่นว่า "เท" บ้างหรือไม่ คำตอบคือมีและเยอะด้วยเพียงแต่ไม่ได้เขียนถึง เพราะการเขียนถึงโดยการดูไม่จบ (ไม่นับคอลัมน์ชวนชมและ Special Short Comment ที่ถ้ามีออกมานั่นคือเรื่องนั้นๆมีดีที่ผู้เขียนจะดูให้จบ) ก็เป็นการไม่ยุติธรรมกับเจ้าของงานและเหมือนกับไม่ซื่อสัตย์ต่อผู้อ่าน จนบางครั้งเมื่อไม่มีอะไรดูจริงๆเพราะอารมณ์ตึงๆที่ภาษาวัยรุ่น (อีกแล้ว) บอกว่า Move On ไม่ได้ สิ่งที่ตามมาคือการหาอะไรดูเรื่อยเปื่อยเพื่อคั่นเวลา แต่บางครั้งอีกเช่นกันที่ชีวิตคนติดซีรีส์ก็เป็นเช่นนี้เมื่อรถไฟที่ไร้จุดหมายได้พาไปพบกับทิวทัศน์ที่งดงาม ซีรีส์ที่กะจะดูคั่นเวลาไปเรื่อยๆไม่ไหวก็เทกลับกลายมาเป็นวลีที่ว่า "ไปอยู่ไหนมาถึงเพิ่งได้ดู"กับเรื่องหนึ่งที่เมื่อตอนตัดสินใจลองดูนั้นมีท่านผู้อ่านแนะนำมานานแล้วแต่ก็ข้ามไปข้ามมาอยู่เรื่อย จนมาตัดสินใจเปิดดูเพราะไม่รู้จะดูอะไรแต่แล้วต้องทึ่งอีกครั้งกับความงดงามในการต่อยอดหรือจะเรียกว่าคล้ายกับรับแรงบันดาลใจมาจาก Hotel Transylvania (โรงแรมผี หนีไปพักร้อน : 2012) แล้วมาปรับให้อารมณ์ออกมานุ่มละมุน และตีความแก่นของเรื่องในเรื่องการยึดติดและการปล่อยมือให้ออกมาเป็นเรื่องเป็นราว มีโรแมนติก โทนเรื่องอบอุ่น และมอบบทเรียนในหลากหลายมุมมองเมื่ออดีตชาตกาลมาตามไล่ล่าหัวใจ กับซีรีส์ที่ชื่อไทยแตกต่างกันไปตามแอปที่ท่านดู Hotel Del Lunaเรื่องย่อเปิดฉากมาในยุคโบราณกับสาวน้อยนัยน์ตาเศร้านางหนึ่งผู้มากับโลงศพ เบื้องหลังนัยน์ตาโศกของนางนั้นผ่านการเข่นฆ่ามาอย่างโชกโชน หากแต่นางกำลังเสาะหาสถานที่แห่งหนึ่งที่คนทั่วไปไม่สามารถมองเห็นด้วยตานั่นคือโรงเตี๊ยมจันทรา จนกระทั่งนางได้พบกับหญิงชราที่เพิงขายสุราในท้องที่ห่างร้างผู้คน และจากการสนทนา ณ ที่นั้นหญิงชราก็ได้ผนึกวิญญาณที่มีอะไรแอบแฝงของนางไว้กับต้นจันทรา แล้วโรงเตี๊ยมจันทราก็ปรากฏพร้อมกับเจ้าของคนใหม่ จวบพันกว่าปีให้หลังหนึ่งหัวขโมยกับหนึ่งเด็กชายผู้เป็นลูกก็ได้เจอกับหญิงชรานางนั้น ซึ่งไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรหัวขโมยคนนั้นได้ไปเยือนโรงแรมที่ชื่อว่า Hotel Del Luna โรงแรมที่เป็นที่พักพิงของวิญญาณเร่ร่อนที่ไม่สามารถปล่อยวางจากโลกมนุษย์ที่จากมาซึ่งก็คือโรงเตี๊ยมจันทรา ในขณะที่นอนโคม่าอยู่ ณ ที่โรงแรมหัวขโมยได้เจอกับเจ้าของโรงแรมคือจางมันวอล (ไอยู) และได้ทำข้อแลกเปลี่ยนเพื่อให้ตัวเองกลับมามีชีวิตโดยที่เขาคิดว่าเป็นความฝัน สิ่งนั้นคืออีกยี่สิบปีให้หลังลูกชายของหัวขโมยจะต้องตกเป็นของจางมันวอลและโรงแรมผีแห่งนี้ จนปัจจุบันเด็กชายคนนั้นโตขึ้นกลายเป็นหนุ่มนามว่ากูชานซอง (ยอจินกู) และกลับมาเกาหลีเพื่อเข้าทำงานในโรงแรมชั้นนำ แต่คำสัญญาที่พ่อของเขาให้กับจางมันวอลก็ตามมา แล้วแรกพบของจางมันวอลกับกูซานชองคือการที่เธอทำให้เขามองเห็นวิญญาณ แน่นอนว่ากูซานชองปฏิเสธที่จะไปทำงานในโรงแรมผี แต่เมื่อได้ผ่านเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เขาทราบว่าโรงแรมผีไม่ใช่แค่ที่ที่ผีหนีไปพักร้อนเท่านั้น แต่ยังมีบางอย่างที่ช่วยเยียวยาวิญญาณของพวกเขาก่อนจะเดินทางไปภพหน้าและกูชานซองก็เปลี่ยนใจ แต่จะด้วยชะตากรรมหรือการถูกคาดการณ์ไว้ของผู้คุมเกมนี้กูชานซองกลายเป็นผู้ชักนำอดีตชาตกาลของจางมันวอลให้มาตามเธอทันหลังจากผ่านมาพันสามร้อยปี และมันอาจจะเป็นสิ่งที่เยียวยาและปลดปล่อยวิญญาณที่ติดอยู่ที่นี่มาพันกว่าปีของจางมันวอล และเรื่องมันน่าจะลงเอยแบบดีกับทุกฝ่ายถ้าจางมันวอลกับกูชานซองไม่ตกหลุมรักกัน การตัดสินใจที่จะยอมปล่อย ต้องอาศัยหัวใจที่ยิ่งใหญ่กว่าการรั้งไว้เสียอีกนี่คือแก่นของเรื่องและที่น่าทึ่งคือมีเพียงเท่านี้บทกลับสามารถขยายต่อยอดออกมาได้อย่างละมุน เต็มอิ่มอารมณ์ในทุกทางที่ได้สัมผัส แม้ว่านี่คือการหยิบยกเอาไอเดียมาจาก Hotel Transylvania มาปรับโทนเพราะเรื่องของโรงแรมที่รับแขกเฉพาะวิญญาณและวันหนึ่งมีมนุษย์พลัดหลงเข้ามา ประกอบกับโทนของเรื่องและงานดนตรีที่ไม่ว่ายังไงต้องนึกไปถึงเรื่องนั้น แต่การหยิบไอเดียมาไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่าตำหนิมันคือเรื่องของแรงบันดาลใจหรือการนำไอเดียมาต่อยอดอย่างได้ผล ซึ่งความจริงไม่ใช่เรื่องใหม่แต่สิ่งที่ตามมาคือเรื่องจะขาดความสดความยากที่ตามมาอีกคือจะเขียนบทออกมายังไงให้มีความสดใหม่ นั่นคือการปรับเรื่องราวมาเป็นการขยายความแก่นของเรื่องมากกว่าบันเทิงฉาบฉวยของเรื่องนี้ ด้วยไอเดียของเรื่องสามารถเสนอออกมาได้หลายทาง จะตลกขบขันก็ได้ จะสยองขวัญก็ย่อมได้ หรือจะโรแมนติกไปเลยก็ยังได้ เพียงแต่ถ้าทำเป็นแนวนั้นๆไปเลยเรื่องจะมีมิติเดียว และด้วยความเป็นงานซีรีส์ขนาดยาวจึงเอื้อที่จะผสานเรื่องราวเหล่านั้นเข้ากับแก่นของเรื่อง ที่ว่าด้วยเรื่องการยึดติดที่ทำให้จางมันวอลต้องติดอยู่กับโรงแรมนี้เป็นพันปี และมีปัจจัยอยู่ที่การเลือกที่จะปล่อยวาง ปล่อยมือจากสิ่งที่ค้างคาในใจของเธอ ทุกอารมณ์ที่ใส่มาแม้จะคล้ายกับการหยิบเข้ามาใส่แต่ก็ไม่รู้สึกขาดหรือล้น นั่นคือทุกประเด็นที่ใส่มาผ่านการแก้ปัญหา หรือการเยียวยาวิญญาณที่จางมันวอลต้องร่วมมือกับกูชานซองมีผลต่อความเปลี่ยนแปลงข้างในใจของทั้งสองคน แม้ว่าอาจดูเหมือนไม่ได้คาบเกี่ยวกับเรื่องหลักที่ว่าด้วยอดีตในชาติก่อนที่ตามมาทันจางมันวอล แต่มีผลกับความเปลี่ยนแปลงคือเหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้ผู้ชมเชื่อในความเปลี่ยนแปลงในใจของคนทั้งสองอย่างหมดใจ ผู้ชมเชื่อในความรักที่รู้ว่ายังไงก็ต้องเจ็บปวดแต่ก็ยังไม่วายเอาใจช่วยและหวัง จนสุดท้ายบทสรุปก็ออกมาให้คิดตามแต่จินตนาการ นี่คือการวางเรื่องหลักไว้แล้วใส่เหตุการณ์ต่างๆเข้ามาตั้งแต่ต้นจนจบ เพียงแต่มันได้ถูกวางไว้อย่างลงตัวที่สุดการยึดติดกับอดีต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องเจ็บปวดก็ล้วนแล้วแต่ทำให้ใจไม่สามารถปล่อยวางได้เรื่องนี้คือเรื่องของจางมันวอล แกนหลักของเรื่องก็คือจางมันวอล ผู้ชมจึงได้เห็นการเล่าเรื่องอดีตชาตกาลของจางมันวอลตัดสลับกับปัจจุบัน นั่นหมายความว่าอดีตส่งผลกับปัจจุบันของทุกคนไม่ว่ามนุษย์หรือวิญญาณ แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี เรื่องสวยงาม หรือเรื่องราวที่เจ็บปวดในใจก็ล้วนจะทำให้ในใจไม่สามารถปล่อยวางในสิ่งนั้นๆ เพราะมนุษย์มักยึดติดอยู่กับความทรงจำ แต่ที่น่าเศร้าคือความทรงจำที่เจ็บปวดกลับติดในห้วงคำนึงได้นานกว่า มนุษย์มักจะจำความแค้นได้ดีกว่าบุญคุณ ซึ่งก็คือจางมันวอลที่ในใจติดอยู่กลับความคับแค้นในอดีต และเป็นเวลาพันกว่าปีที่เธอต้องเจ็บปวดกับความทรงจำเหล่านั้นที่เป็นดั่งการลงทัณฑ์ที่รุนแรงกว่าการถูกกักกันไว้ให้ติดกับโรงแรมเสียอีกและการจะสามารถปล่อยวางยอมปล่อยมือจากอดีตที่เจ็บปวดต้องมีจุดเปลี่ยนในที่นี้คือจิตใจอันบริสุทธิ์ของกูซานชอง เมื่อกูซานชองคือชายผู้ที่จางมันวอลรอคอยเสมอมาหรือไม่ เป็นใครคนใดคนหนึ่งในชาติก่อนกลับชาติมาเกิดหรือไม่ และกูซานชองจะนำพาอดีตที่ฝังใจจางมันวอลมาเยียวยาหัวใจเธอได้แบบไหน เหล่านั้นคือสิ่งที่ผู้ชมต้องติดตามและลุ้นนอกจากเหตุการณ์ทั่วไป และเมื่อเรื่องหลักมันเข้มข้นเรื่องรองเองก็ยังถึงอารมณ์ด้วยอดีตของคนที่ต้องติดอยู่กับโรงแรมผีแห่งนี้ ทั้งวิญญาณเร่ร่อนที่เป็นเรื่องที่มาเล่าให้มีสีสัน กับพนักงานโรงแรมทั้งแม่บ้าน พนักงานต้อนรับ และบาร์เทนเดอร์ทุกคนล้วนแล้วแต่มีอดีตที่ฝังใจที่ต้องการการเยียวยาก่อนเดินทางไปภพหน้าซึ่งแม้จะเป็นเรื่องรองที่ถูกนำมาเล่าแบบง่ายๆหาทางลงแบบง่ายๆแต่เรื่องของทุกคนก็มีพื้นฐานมีเหตุมีผลจึงให้อารมณ์สะเทือนใจในทุกเรื่อง ผู้ชมจะไม่แปลกใจที่พวกเขายังติดอยู่กับอดีตและมีรอยยิ้มเมื่อพวกเขาสามารถก้าวผ่านและปล่อยวางจนกระทั่งเสียน้ำตาเมื่อพวกเขาต้องเดินทางจากไป ทุกเหตุการณ์ทุกเรื่องราวไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของแขกโรงแรมที่เห็นอย่างชัดเจนกับเรื่องของเจ้าสาว เรื่องของพนักงานทั้งสาม หรือเรื่องของจางมันวอลที่เป็นเรื่องหลัก แม้กระทั่งกูซานชองที่ตกหลุมรักจางมันวอลทั้งใจ ทุกเรื่องถูกเล่าผ่านอารมณ์ตลกขบขัน สยองนิดๆ หลอนหน่อยๆ โรแมนติกหวานซึ้ง หรืออบอุ่นละมุนหัวใจ ล้วนแล้วไม่หลุดทางไปจากเรื่องของการยึดติด การปล่อยวาง และการตัดสินในปล่อยมือที่เป็นแก่นของเรื่องเลยการใช้ประโยชน์จากเสน่ห์ของ "ไอยู" ได้ยิ่งกว่าได้ผลบทจางมันวอลคือบทที่เขียนมาเพื่อไอยูหรืออีจีอึนคนเดียวเท่านั้น ผู้เขียนดูเรื่องนี้ไปด้วยความรู้สึกนี้ตั้งแต่ต้นจนจบเพราะมองว่าไม่มีใครจะมาแสดงเป็นจางมันวอลได้อีกแล้วนอกจากไอยู แม้ความจริงนักแสดงที่รายล้อมเธอไว้ทั้งเรื่องทั้งนักแสดงหลักหรือนักแสดงรับเชิญ ล้วนแต่มาตรฐานการแสดงระดับสูงทั้งตัวจองดองฮวานในบทผู้จัดการคนเก่า คังฮงซอกในบทยมทูตชุดดำ ซออีซุกในบทเทพมาโกที่มาในแบบโรคหลายบุคลิก PO ในบทฮยุนจองพนักงานต้อนรับ แบแฮซุนในบทแม่บ้านชเว ชินจิงกึนในบทบาร์เทนเดอร์คิมซอนบี และยอจินกูใบบทพระเอกกูชานซองซึ่งทุกคนล้วนเป็นตัวละครที่น่าจดจำและผู้ชมรัก แต่ทว่าเรื่องนี้ทุกคนถูกพลังดาราและเสน่ห์ของไอยูกลบหมด เพราะเหตุผลว่านี่คือความตั้งใจขายเสน่ห์ของไอยูชัดมาก ถ้าการเสดงของไอยูใน My Mister คืองานระดับมาสเตอร์พีซของเธอ เรื่องนี้ก็ใกล้เคียงด้วยตัวละครที่แม้จะมีเพียงมิติเดียวด้วยความเป็นคนที่ถูกอดีตตรึงไว้ แต่มากความหลากหลายทางอารมณ์คือดื้อรั้น แก่นเซี้ยว โศกเศร้า ยิ้มแย้ม และเจ็บลึกในใจ เพียงแต่บทประมาณนี้มันน่าจะเป็นของตายของไอยูที่ยังไงก็ทำได้ แต่เธอก็ฉายพลังออกมาได้อย่างเต็มที่แบกเรื่องทั้งหมดไว้ด้วยความสวยสง่า ด้วยราศีที่จับต้องทุกอิริยาบทรวมถึงการแต่งกายเสื้อผ้าหน้าผมและนี่คืองานที่เธอเปล่งประกายที่สุดและมอบเสน่ห์ที่ผู้ชมทุกเพศทุกวัยต้องหลงรักเสน่ห์ของเธอ ซึ่งเธอรับผิดชอบในการเป็นเสาหลักของเรื่องได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง แล้วมันก็ส่งผลให้พระเอกหมองไปอย่างสนิทอย่างน่าเสียดาย อีกสิ่งที่ต้องยกนิ้วให้คืองานด้านเทคนิคที่ถ้านับว่านี่คืองานซีรีส์ที่ฉายทางทีวีนี่ก็คืองานที่มาตรฐานสูง ภาพสวยคมกริบ ส่วนเพลงประกอบนั้นผู้เขียนคิดว่าจะไม่เขียนถึงอีกต่อไปในงานซีรีส์เกาหลี เพราะนอกจากเพลงธีมที่ทำให้คิดถึงงานทางตะวันตกบ้างแต่เพลงประกอบนั้นเพราะจริง และที่จะไม่เขียนถึงอีกแล้วคือยังไม่เคยเจอซีรีส์เกาหลีที่เพลงไม่ติดหูเลยแม้แต่เรื่องเดียวแล้วด้วยความที่บทวางเรื่องหลักไว้อย่างแข็งแรง สัตย์ซื่อที่จะขายแก่นของเรื่องไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ใดเข้ามาก็ยังคุมอยู่ไม่มีหลุด การมอบให้ผู้ชมด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ตลก ขบขัน โศกซึ้ง ตื้นตัน อบอุ่น และโรแมนติก ด้วยความที่ทุกอารมณ์ที่ถูกสื่อออกมามาด้วยความถึงพร้อมไม่มีโดดหรือล้น การผสานความต่างเหล่านั้นลงตัว ภาพสวย เพลงเพราะ การแสดงดี และเสน่ห์ที่ทุกคนต้องหลงรักของไอยู เลยมอบงานที่แสนประทับใจให้ผู้ชมอีกเรื่องหนึ่งได้อย่างเต็มภาคภูมิสิ่งที่เป็นเสน่ห์ของงานจากเกาหลีคือชั้นเชิง ถ้าการดูงานซีรีส์ตะวันตกคือความบันเทิงในแบบเส้นกราฟที่ค่อยๆพุ่งขึ้นสูงไปจนสุดในตอนท้าย แล้วความเข้มข้นก็ขึ้นอยู่กับองศาของเส้นกราฟนั้น หรือเหมือนกับการเริ่มต้นนับหนึ่งไปเรื่อยๆซึ่งมันก็เป็นเสน่ห์อีกแบบ แต่เสน่ห์ของทางเกาหลีบางทีจุดเริ่มต้นอาจไม่ใช่ที่เลขหนึ่ง จุดแรกของเส้นกราฟอาจไม่ใช่จุดต่ำสุด แล้วความเข้มข้นก็สวิงไปมาแบบคาดเดาลำบาก แต่ไม่ใช่ว่ามันจะทำได้ดีทุกเรื่องบางเรื่องก็ไม่ได้ในระดับที่น่าพอใจก็อยู่ที่ความสามารถของคนเขียนบท และสำหรับเรื่องนี้ถ้าเอาตามความรู้สึกคือรู้สึกเหมือนกับจับอะไรได้ก็ใส่เข้ามา ยิ่งตอนท้ายๆที่ผู้ชมเหมือนจะสิ้นหวังไปกับความรักที่คงไม่สมหวังเพราะยังไงก็ต้องปล่อยมือ เหมือนกับบทพยายามหาทางออกให้ลงตัวและบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น แต่ในความรู้สึกนั้นผู้เขียนกลับจับจุดที่จะเอามาลดทอนความประทับใจไม่ได้เพราะมันดูลงตัวและเนียนดี การหยิบอะไรใส่เข้ามาไม่ได้ทำให้เรื่องหลักที่วางไว้แกว่งหรือหลุดออกนอกทางที่ควร จึงเลยกลายเป็นความประทับใจปนความทึ่ง ยิ่งบทสรุปที่ปล่อยให้คิดไปได้ต่างกันยิ่งทำให้ผู้เขียนคิดว่าจบแบบนี้ก็ลงตัวดีเพราะที่ผ่านมาตลอดแม้เรื่องจะไม่ได้เดายากอะไร ความพลิกผันก็ไม่ได้รุนแรงมากมายแต่เรื่องก็เดินทางมาอย่างสนุก ความสนุกมาจากเรื่องราวรายทางที่มีสีสันทุกเรื่อง และเรื่องหลักที่ผู้ชมสงสัยคาใจว่าใครเป็นใครกระทั่งแม้จะรู้ทั้งรู้ก็ยังไม่เลิกหวัง ซึ่งมันคือความดีงามของการวางโครงเรื่อง การแต่งแต้มสีให้เรื่องมีสีสันตลอดทุกตอน และแน่นอนถ้าไม่มีเสน่ห์ของไอยูเรื่องนี้จะไม่ไปถึงระดับนี้ นับเป็นเรื่องที่ดูแล้วไม่เสียใจที่ได้หลงเข้ามาในโรงแรมผีแห่งนี้ เพราะในความเป็นจริงมนุษย์ต่างก็ต้องใช้พลังอย่างมากมายเพื่อที่จะลืมและปล่อยมือจากบางเรื่องได้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนใช่หรือไม่?ดูไปบ่นไป์NETFLIX ใช้ชื่อไทยว่า รอรักโรงแรมพันปีviu ใช้ชื่อไทยว่า คำสาปจันทรา กาลเวลาแห่งรักhttps://www.facebook.com/viuthailand/videos/978564542485698TrueID+ ใช้ชื่อไทยว่า คำสาปรักโรงแรมจันทรา (Link รับชม)ขอบคุณภาพประกอบภาพปก จาก Facebook tvN dramaภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 / ภาพที่ 9 / ภาพที่ 10 / ภาพที่ 11 จาก Facebook tvN (International)ภาพที่ 12 จาก Facebook Netflixภาพที่ 14 จาก Facebook TrueIDVDO จาก Facebook Viu Thailandเกาะติดซีรีส์เรื่องใหม่ ๆ ได้ที่ App TrueID โหลดฟรี !