#หีบติดจอ ชวนดู “Shigatsu wa Kimi no Uso เพลงรักสองหัวใจ” สุดประทับใจ สุดฟิน ขึ้นหิ้งไปเลยจ้าสวัสดีครับทุก ๆ คน ที่ติดตาม “น้องหีบ” มาเป็นเวลานานแสนนาน วันนี้ น้องหีบขอพาทุก ๆ ท่านเข้าสู่มิติใหม่แห่งการรีวิว ที่จะแยกหมวดหมู่เอาไว้อย่างชัดเจน เพื่อให้การติดตามทุก ๆ อย่างง่ายขึ้นไปกว่าเดิมมาก ๆสำหรับช่วงนี้ ได้แก่ช่วง #หีบติดจอ ซึ่งจะเป็นช่วงที่หีบจะมาแนะนำซีรีส์ หรือการ์ตูนไม่ว่าเก่าหรือใหม่ที่เป็นกระแสหรือไม่เป็นก็ตาม เพื่อให้นักอ่านทุกๆ คนได้รู้จักกับเรื่องราวต่างๆ ทั้งที่คุ้นเคย ไม่ค่อยคุ้นเคย หรือไม่เคยรู้จัก เพื่อที่จะได้เป็นอีกหนึ่งทางเลือก ว่าน่าสนใจมากพอที่จะติดตามหรือไม่ครั้งนี้เป็นการแนะนำอนิเมะที่ผมเคยผ่าตามาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ไม่ใช่ในรูปแบบอนิเมชั่นครับ เป็นหนังสือการ์ตูนที่มีลายเส้นสวยๆ จนต้องหยิบมาในช่วงวัยที่ตัวเองกำลังอินกับความรัก และมีการ์ตูนหวานแหววที่ใครๆ เรียกติดปากว่า “การ์ตูนตาหวาน” ไว้เต็มบ้าน ซึ่งเรื่องนี้ เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ผมโยนมันขึ้นไปเป็นการ์ตูนที่ประทับใจและทำให้ผมอินได้จนร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังด้วยความซาบซึ้งสุดแสนละมุนจะไม...Shigatsu wa Kimi no Uso เพลงรักสองหัวใจ หรือชื่ออังกฤษว่า Your Lie In April ครับซึ่งตัวของหนังสือเรื่องนี้ เป็น]bขสิทธิ์ของ สนพ.วิบูลย์กิจครับมี 11 เล่ม + เล่มพิเศษอีก 1 เล่มครับ ผมยังคงเก็บมันไว้เนิ่นนานจนถึงตอนนี้ เรียกว่าเล่มเหลืองกันแล้วทีเดียว ทว่าในครั้งนี้ผมจะมาพูดและรีวิวถึงในส่วนของอนิเมะกันครับ เลยอาจจะไม่ได้กล่าวถึงตัวหนังสือสักเท่าไหร่ ซึ่งเรื่องราวของ “เพลงรักสองหัวใจนี้” เป็นการตูนแนวดนตรี ชีวิตรักของเด็กวัยรุ่น และสุดแสนโณมานซ์เริ่มต้นที่ตัวเอกของเรา อิริมะ โคเซิ เขาเป็นเด็กหนุ่มผู้มีความสามารถด้านการเล่นเปียโนที่หาตัวจับได้ยากแม้กระทั่งผู้ใหญ่ในวงการก็ตาม เรียกได้ว่าเป็นเด็กเทพแห่งวงการเปียโนก็ว่าได้ ทว่าเมื่อบุญมีกรรมก็ต้องบังครับ เรื่องราวอันแสนเลวร้ายในอดีตรวมทั้งการที่เด็กน้อยต้องสูญเสียแม่ บุคคลอันเป็นที่รักไป ทำให้เรื่องราวเหล่านั้นกลายเป็นความเศร้าและอารมณ์หม่นมืดโอบกอดเขาไว้ เป็นเหตุให้เขาต้องหายไปจากวงการดนตรีทั้งที่ยังเป็นคนที่ใครต่อใครต้องการ นั่นเป็นเพราะเขาเกิดความผิดปกติบางอย่างในร่างกายเขา...เมื่อไม่สามารถได้ยินเสียงเพลงที่ตนเองบรรเลงได้หากใครได้อ่านรีวิวเรื่อง Clannad ที่ผมรีวิวไป เรื่องราวของตัวเองจะมีการเดินทางที่คล้ายคลึงกัน หากแต่ปมเรื่องราวนั้นสร้างทางแยกให้แต่ละเรื่องที่โลกของตน แล้วในเรื่องนี้ โคเซที่ตกอยู่ในความมืดหม่นก็ได้พบเจอกับตัวเอกของเรา มิยาโซโนะ คาโอริ เด็กสาวนักไวโอลินที่เข้ามามีบทบาทในการพลิกผันการดำเนินชีวิตของโคเซไปอย่างสิ้นเชิงในมุมมองของหนังสือมังงะ ใครๆ ก็มักบอกว่าการ์ตูนแนวดนตรีมันเขียนยาก เพราะเราไม่สามารถได้ยินเสียงใดๆ จากลายเส้นนี้ ครั้งหนึ่งเคยอ่านในหนังสือเกี่ยวกับวงการการ์ตูนเมื่อนานมาแล้ว ว่าแม้แต่อาจารย์ผู้เขียนวันพีช ยังเอ่ยปากชื่นชมว่าการ์ตูนเรื่องนี้มีความสามารถที่ถ่ายทอดเรื่องราวประหนึ่งเกิดเสียงดนตรีระหว่างอ่านไปได้จริงๆ...ซึ่งผมไม่ได้ยินครับ(หัวเราะ)แต่ถึงอย่างนั้นผมก็รู้สึกว่าตัวมังงะนั้นทำออกมาได้ดีแล้วครับ ลายเส้นอันเป็นเอกลักษณ์ของอาจารย์ อาราคาวะ นาโอชิ ช่วยทำให้เรื่องราวมันสามารถถ่ายทอดออกมาได้ชัดเจน แต่น่าเสียดายที่ในเวอร์ชั่นอนิเมะนั้นมีการเปลี่ยนแปลงลายเส้น เข้าใจว่าเพื่อตามยุคสมัยครับ ทำให้ลายเส้นในอนิเมะมีความแตกต่างจากจากมังงะพอสมควร ถ้าให้พูดตรงๆ เลยคือ อนิเมะมีลายเส้นที่แอบดูเยาว์วัยกว่ามังงะพอประมาณครับทีนี้มาว่าด้วยเรื่องราวและความประทับใจต่างๆ ที่ผมมีต่อการ์ตูนเรื่องนี้กันซึ่งด้วยความที่ผมทั้ง “อ่าน” และ “ดู” การ์ตูนเรื่องนี้โดยบริบูรณ์ทั้งสองอย่างแล้ว มีการเปรียบเทียบกันเล็กน้อย ซึ่งไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่เมื่อมีการนำเสนอในด้านอนิเมชั่น ก็ต้องมีการตัดบางส่วนออกไป เสริมบางส่วนเข้ามาครับ ซึ่งในเวอร์ชั่นอนิเมะนี้ เป็นการตัดเนื้อหาส่วนของความตลกขบขันคอมเมดี้ออกไปบางส่วน และมีการเพิ่มเรื่องราวที่เน้นไปทางการถ่ายทอดความรู้สึก ความสัมพันธ์ของตัวละครเพิ่มขึ้นมา โดยมีบางเนื้อหาบางตอนที่อาจจะดูเนือยไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเป็นปัญหาในการรับชมใดๆ ครับแต่แม้ว่าจะมีความต่างกันออกไป ทว่าสิ่งที่เพิ่มเข้ามาจนรู้สึกได้ว่ามัน “สื่อสารถึงคนดู” คือเสียงครับ ความสัมพันธ์ในการเดินเรื่องนั้นทำออกมาได้ดีแล้ว เรื่องราวและเส้นทางชีวิตเหล่านั้นแสดงออกมาได้ชัดเจน เห็นพัฒนาการของความรู้สึกได้ดีครับ แต่พออนิเมะมันมีดนตรีประกอบขึ้นมา แถมดนตรีประกอบก็ยังแสนจะไพเราะด้วย มันทำให้อรรถรสในการรับชมการ์ตูนเรื่องนี้ “เต็มอิ่ม” ขึ้นครับ จังหวะการใส่ดนตรีประกอบ ซีนเล็ก ซีนใหญ่ ทุกอย่างจัดเต็มและลงตัวมากๆ จนผมมักเปิดเพลงประกอบการ์ตูนเรื่องนี้ฟังเวลาหัวสมองมันแบลงค์ๆ เลยละครับ ไม่อยากให้ไปหาฟังกันก่อนเลย แต่อยากให้ดูแล้วค่อยๆ ฟังเพลงประกอบไปทีละเพลง มันจะช่วยเสริมสร้างอารมณ์ระหว่างรับชมได้เป็นอย่างดีครับมาว่าถึงฉากเกี่ยวกับอารมณ์กันบ้าง นอกจากการถ่ายทอดเรื่องเสียงเพลงประกอบแล้ว การถ่ายทอดอารมณ์ที่ค่อยๆ เดินไปพร้อมกับตัวเรื่องก็ทำออกมาได้ดีครับ ช็อตฮาก็สนั่นลั่นบ้าน ช็อตอึ้งก็เดดแอร์กันไปพักหนึ่ง ช็อตประทับใจก็เล่นเอาผมนั่งน้ำตาคลออยู่ตลอด อาจจะด้วยความที่ผมเป็นคนอินต่ออะไรแบบนี้ง่าย เลยทำให้ไหลไปกับเรื่องราวได้ดีขึ้น ผมมองว่ามันเป็นข้อดีของตัวเองครับ ที่จะได้รับอารมณ์ต่างๆ ของเรื่องราวได้อย่างเต็มอิ่มแต่ก็แน่นอนละครับ พอเปิดประเด็นมาแบบปมหลักหนักๆ แบบนี้ ทุกๆ คนก็คงไม่กล้าดูเพราะว่ากลัว “เจ็บตับ” กันใช่ไหมครับ ซึ่งมีหลายๆ ที่สปอยล์ตอนจบเสียไม่น่ารักเลยจริงๆ แต่ผมว่าเรื่องราวมันก็ไม่ได้ปิดบังคนดูขนาดนั้นนะครับ มีการแสดงออกถึงเรื่องราวโยงใยไปมาอยู่เสมอๆ และผมก็คิดว่ามันคือความประทับใจที่สุดของผม ดังนั้น หากท่านยังไม่ถูกสปอยล์...จงตั้งใจดูอนิเมะเรื่องนี้ครับแต่ถ้าท่านถูกสปอยล์หรืออ่านมังงะแล้ว...เราลองมาเสพเรื่องราวเหล่านั้นด้วยตัวเองผ่านภาพเคลื่อนไหวดูครับ เพราะอารมณ์ต่างๆ มันไม่เหมือนกันเลยจริงๆ ผมว่าร้อยคนดูก็ร้อยคนคิดครับ ไม่มีใครรู้สึกเหมือนกัน ทว่าสำหรับผมและกลุ่มเพื่อนแล้ว บอกได้คำเดียวว่าการ์ตูนเรื่องนี้ “สุดแสนประทับใจ” ในหลายๆ เรื่อง ดังที่ผมได้กล่าวมาเชื่อผมเถอะครับ ว่าการ์ตูนเรื่องนี้มีความงดงามและความน่าประทับใจอยู่มากกว่าทั้งในมังงะและเรื่องเล่าที่ได้ยินมา เชิญมาสัมผัสมันด้วยตัวเองและแน่นอนว่าตอนนี้ มีเว็บฟรีๆ และแอปพลิเคชั่นดีๆ ที่ถูกกฎหมายให้เราได้รับชมความประทับใจนี้อย่าง True ID แล้วครับ ซึ่งทางเว็บได้อัพโหลดการ์ตูนเรื่องนี้ให้ดูแบบฟรีๆ คมชัด และไม่ผิดกฎหมายอีกด้วย เชิญมาร่วมรับความประทับใจกันได้ที่นี่เลยครับลิ้งค์รับชม >>> https://movie.trueid.net/series/lvDr5l3oDZ62/n0Ak6PD7yy7rไม่ใช่เพียงเรื่องนี้เรื่องเดียวนะครับ ยังมีการ์ตูนสนุกๆ น่าสนใจมากมายในเว็บไซต์ของ True ID ครับ มากมายจนเลือกไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แต่ถ้าไม่อยากจะเลือก ติดตามน้องหีบสิครับ แล้วน้องหีบจะสรุปเรื่องราวให้ฟังกันอย่างถึงพริกถึงขิง เพื่อที่จะได้จดลิสต์รายการที่น่าสนใจเอาไว้ โดยรับประกันว่าจะไม่มีการสปอยล์เนื้อหาสำคัญอันเป็นการบั่นทอนอรรถรสในการรับชมแน่นอนสวัสดีครับเรื่องโดย "น้องหีบ"ภาพจากการอนุญาตโดย True ID In-Trend