สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านที่รักทุกคน วันนี้เราจะมาพูดถึงหนังสือแนวสอบสวนสืบสวน (อาจจะสยองขวัญนิด ๆ ด้วย) อย่างเรื่อง ชดใช้ จากแพรวสำนักพิมพ์เขียนโดย มินะโตะ คะนะเอะ ที่เคยเขียนนิยายชื่อดังเรื่อง คำสารภาพ มาให้คุณพูดอ่านได้อ่านกันค่ะเรื่องราวมีอยู่ว่า ใน เย็นวันที่ 14 สิงหาคม ช่วงเทศกาลโอบ้ง (เทศกาลเคารพศพและดวงวิญญาณของบรรพบุรุษ) มีเด็กหญิงห้าคนกำลังเล่นอยู่ที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียน แต่กลับมีเพียงเด็กสี่คนได้กลับบ้าน เด็กคนเสียชีวิตชื่อ เอมิลี สภาพศพที่ถูกพบนั้นค่อนข้างน่าสงสาร เสื้อถูกเลิกขึ้นเผยให้เห็นของเหลวเหนียวหนืดที่กระเด็นเปื้อนหน้าท้องและหน้าอกที่เริ่มตั้งเต้า กระโปรงจับจีบสีแดงลายสกอตถูกเลิกขึ้นทำให้เห็นช่วงล่างที่เปลือยเปล่า แม่ของเอมิลีสาปแช่งเด็กหญิงอีกสี่คนที่เหลือ โดยหาว่าเป็นเพราะพวกเธอลูกสาวของเธอถึงต้องตายว่า "ฉันไม่มีวันยกโทษให้พวกเธอเด็ดขาด พวกเธอหาตัวคนร้ายให้ได้ก่อนที่คดีจะหมดอายุความ ถ้าทำไม่ได้ พวกเธอต้องชดใช้" 15 ปีถัดมา คำพูดนั้นก็ยังคงตามหลอกหลอนหญิงสาวทั้งสี่คนซะเอะจัง พยายามทำให้ตนเองไม่เป็นผู้ใหญ่ เพราะสิ่งที่ผู้ชายคนที่ล่วงเกินเอมิลีต้องการก็คือเด็กผู้หญิงที่กำลังจะโตเป็นสาวมะกิ คิดว่าตนเองนั้นพยายามทำเต็มที่ที่สุดแล้ว และทำหน้าที่ของเธออย่างเพียงพอแล้วอะกิโกะ โทษตนเองว่าเป็นคนที่มีความผิดที่สุดยุกะ คิดว่าคนอื่นนั้นช่างแสแสร้งทั้ง ๆ ที่คิดว่าตัวเองผิด แต่ตัวเองก็ยังคิดว่าตนเองทำถูกแล้วอยู่ หนังสือเล่มนี้พูดถึงเรื่องวังวนแห่งความผิดที่ต้องมาชดใช้บาปของเด็กผู้หญิงสี่คน ที่เป็รพยานปากเอกในที่เกิดเหตุฆาตกรรมของ เอมิลี เพื่อนร่วมชั้น โดยสถานที่ในหนังสือก็จะเป็นเมืองบ้านนอกเล็ก ๆ ที่ไม่เป็นที่รู้จักของญี่ปุ่น ก็ตามแบบฉบับของหนังสือแบบนี้แหละนะคะ เมืองเล็ก ๆ มักจะเกิดเรื่องน่าสยดสยองขึ้นเสมอ ชีวิตของชาวเมืองที่ต้องเปลี่ยนไปเนื่องจากมีโรงงานมาตั้งพร้อมกับบรรดาพนักงานและครอบครัวที่ต้องอพยพย้ายเข้ามาจากเมืองหลวง ความรู้สึกต่อต้านและแปลกแยกระหว่าชาวเมืองดั้งเดิมกับผู้มาใหม่ก็เกิดขึ้นทันที มีเพียงพวกเด็ก ๆ ที่ไม่ประสีประสาก็ยังคงเป็นเพื่อนเล่นกันได้อย่างสนุกสนานการละเล่นของเด็ก ๆ ก็คือการเดินไปดูตุ๊กตาฝรั่งเศสที่มีอยู่ทุกบ้าน เพราะเป็นบ้านเมืองเล็ก ๆ ชาวบ้านจึงไว้ใจกันมาก และไม่มีการล็อกประตูเพราะไม่เคยมีอะไรหายไป แต่พอเด็กจากเมืองใหญ่ย้ายเข้ามาทำให้การละเล่นเดินดูตุ๊กตาไปเรื่อย ๆ เริ่มน่าเบื่อหน่าย จึงไปหาอย่างอื่นเล่นกันแทน ไม่มีใครสนใจตุ๊กตาพวกนั้นอีกเลยจนกระทั้งตุ๊กตาห้าตัวหายไป และคนร้ายก็ลอยนวลช่วงเทศกาลโอบ้ง มีเด็กนักเรียนหญิงห้าคนเล่นลูกบอลอยู่ใกล้ ๆ สระว่ายน้ำของโรงเรียน มีผู้ชายคนนึงในชุดช่างเครื่องเดินเข้ามาอ้างว่าจะมาดูสภาพพัดลมดูดอากาศในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า พร้อมทั้งบอกว่าลืมเอาบันไดมา จึงขอให้เด็กหนึ่งคนไปช่วยเขาขันนอต เอมิลีที่หน้าตาสะสวยได้ถูกรับเลือกไป เอมิลีหายไปนานจนเด็กคนอื่น ๆ ตัดสินใจตามหาและไปพบเอมิลีเป็นศพอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ความวุ่นวายจึงบังเกิด อะกิโกะวิ่งไปที่บ้านอเมิลี ยุกะไปสถานีตำรวจ มะกิไปตามหาคุณครู และซะเอะเป็นคนเฝ้าศพแต่ละคนให้คำให้การแตกต่างกัน และไม่สามารถจำหน้าคนร้ายได้ คดีเกิดการเชื่อมโยงไปยังตุ๊กตาฝรั่งเศสห้าตัวที่หายไป หลังจากนั้นสามปี อะซะโกะ แม่ของเอมิลีเชิญเด็ก ๆ ทั้งสี่ไปที่บ้าน เพื่อที่จะฟังเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอจะจากเมืองนี้ไป พร้อมทั้งหาว่าเด็กทั้งสี่เป็นฆาตกรที่ทำให้ลูกสาวของเธอต้องตาย และเรียกร้องให้ทั้งสี่คนชดใช้ให้เธอในรูปแบบที่เธอยอมรับได้ซะเอะ เมื่อตอนที่เฝ้าศพเอมิลีอยู่นั้นเกิดอาการหวาดกลัวเป็นอย่างมาก เธอกลัวว่าคนร้ายจะกลับมาและทำร้ายเธอ เหมือนที่ทำร้ายเอมิลี เธอจึงบอกกับตัวเองอยู่เสมอว่าถ้าไม่อยากโดนทำร้าย เธอจะต้องไม่เป็นผู้ใหญ่ เธอเติบโตขึ้นด้วยความหวาดกลัวจนร่างกายผิดปกติ ไม่มีประจำเดือนและร่างกายก็ยังดูเป็นเด็ก แต่เมื่อซะเอะเข้าทำงานนั้นก็ได้พบรักกับผู้ชายที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กในกลุ่มเดินดูตุ๊กตาด้วยกัน ในวันแต่งงานอะซะโกะโผล่มาและอวยพรให้ทั้งคู่มีความสุขมาก ๆ พร้อมบอกให้ลืมเรื่องราวทั้งหมด หลังจากนั้นซะเอะก็ย้ายไปที่สวิตเซอร์แลนด์กับสามี ก่อนที่จะพบกับความจริงที่ว่าสามีของเธอนั้นเป็นโจรขโมยตุ๊กตา และเขามีรสนิยมชมชอบตุ๊กตามาก จนจับเธอให้แต่งตัวเป็นตุ๊กตาฝรั่งเศส ด้วยความเครียดและหวาดกลัว เธอไม่อยากจะเป็นตุ๊กตาให้เขาอีกต่อไป เธอจึงทะเลาะกับเขาอย่างรุนแรง และพลาดพลั้งฆ่าเขาตายมะกิ ที่เป็นลูกสาวคนโต ถูกสั่งสอนมาให้เป็นผู้นำและพึ่งพาได้ เธอเป็นคนสั่งการให้ทุกคนแยกออกไปตามหาความช่วยเหลือ แต่เธอกลับไม่ได้ไปตามคุณครูอย่างที่บอก เธอตรงกลับบ้าน และนั่นทำให้เธอละอายใจอย่างมาก จากนั้นมะกิก็ทุ่มเททำกิจกรรมโรงเรียนทุกอย่างเพราะเธอไม่อาจทำใจทำให้พ่อแม่เธอผิดหวังได้อีก เมื่อเติบโตขึ้้นมะกิได้เดินทางในสายอาชีพครู และได้ช่วยนักเรียนจากการบุกทำร้ายของชายคลุ้มคลั่งในชั่วโมงเรียนว่ายน้ำ ทำให้ครูผู้ชายที่สอนในคาบเดียวกันต้องถูกกดดันจากสังคมว่าเป็นผู้ชายแต่ไม่ช่วยเหลืออะไรต้องฆ่าตัวตายเพราะทนแรงกดดันไม่ไหวอะกิโกะ มีพี่ชายที่รักมากคนหนึ่ง เธอชอบคิดว่าตัวเองไม่ใช่คนสวย และเรียกตัวเองว่าหมีอยู่เสมอ เธอชอบเล่นกีฬา เธอชอบเอมิลีเพราะเอมิลีมักจะชวนคุยเรื่องเสื้อผ้าน่ารัก ๆ อยู่เสมอ วันที่เอมิลีถูกฆ่าเธอวิ่งไปบอกอะซะโกะ แม่ของเอมิลี เธอควบคุมสติไม่อยู่จนผลักอะกิโกะไปชนพนังจรบาดเจ็บที่หัวและเลือดกำเดาไหล หลังจากวันนั้นเธอก็ปวดหัวอยู่ตลอดเวลา และเธอก็สาบานกับตัวเองว่าจะไม่ทำอะไรเกินกำลังอีก เธอไม่ได้เข้าเรียนต่อชั้นมัธยมปลาย และอยู่บ้านเฉย ๆ ไม่ทำงานทำการ เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปเพราะมีพี่ชายเป็นกำลังใจ ในวันหนึ่งพี่ชายของเธอกลับบ้านมาพร้อมกับ ฮารุกะ ภรรยาที่เป็นอดีตผู้หญิงของยากูซ่า พร้อมกับวาคาบะลูกติดอายุแปดขวบ ทั้งสามอาศัยอยู่ในบ้านที่แยกออกจากบ้านพ่อแม่ ฮารุกะอยู่ตัวติดกันกับลูกสาวเสมอ อะกิโกะเจอเอกสารการบ้านของวาคาบะเข้าวันนึงจึงนำไปคืน และพบกับพี่ชายของเธอกำลังข่มขืนหลานสาวของตนอยู่ ทำให้อะกิโกะนึกถึงภาพของเอมิลี เธอจึงเอาเชือกรัดคอพี่ชายของตัวเอง แต่พี่สะใภ้ที่เห็นเหตุการณ์กลับบอกไม่ให้อะกิโกะมายุ่งเรื่องของครอบครัวเธออีกยุกะ ช่วยงานที่บ้านที่ทำไร่องุ่น เธอเบื่องานของเธอมาก ๆ แต่เธอสนุกได้ก็เพราะว่าพี่สาวที่อายุห่างกันสามปีและป่วยเป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง เธอชอบแอบออกไปเล่นที่บ้านพักตากอากาศร้างใกล้ ๆ ไร่ ตอนช่วยงานที่บ้านเสมอ วันหนึ่งเธอแอบเข้าไปในบ้านได้ และชวนเพื่อน ๆ คนอื่นด้วย เด็ก ๆ ติ๊งต่างว่าบ้านนี้เป็นฐานบัญชาการลับ แต่ละคนก็เอาของมาซ่อนไว้ทำเป็นสมบัติลับ เอมิลีเอาแหวนของแม่มาซ่อนไว้ เธอขอให้ยุกะมาเอาแหวนเป็นเพื่อนเพราะแม่กำลังตามหาอยู่ แต่แหวนหายไปแล้ว จนพ่อของยุกะเอาแหวนมาคืนพร้อมคำขอโทษ วันที่เอมิลีตาย ยุกะวิ่งไปแจ้งตำรวจ นับจากวันนั้นเธอก็รู้พิเศษต่ออาชีพตำรวจ และมีความรู้สึกอิจฉาที่พี่สาวถูกเอาใจอยู่บ่อย ๆ เธอเริ่มมีพฤติกรรมลักเล็กขโมยน้อย เที่ยวกลางคืน จนพี่สาวคบกับตำรวจเธอจึงเริ่มกลับมาทำตัวดีอีกครั้ง เมื่อพี่สาวแต่งงานกับแฟนหนุ่ม เธอก็เริ่มโหยหาความรู้สึกพิเศษกับตำรวจอีกครั้ง เธอมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับพี่เขยจนตั้งท้อง ก่อนคลอดเธอทะเลาะกับพี่เขยรุนแรงจนผลักเขาตกบันไดตายเรื่องราวของทั้งสี่คนนั้นค่อนข้างรุนแรงและหดหู่เลยทีเดียวล่ะค่ะ แต่ละคนก็จะเล่าเรื่องในแบบที่แตกต่างกันออกไป ซะเอะเล่าออกมาแบบจดหมาย มิกะเล่าเรื่องแบบแถลงคำให้การณ์ อะกิโกะเป็นรูปแบบการสัมภาษณ์หลังถูกจับ ยุกะเป็นรูปแบบบทสนทนาระหว่างรอคลอดลูกกับอะซะโกะ แม่ของเอมิลี เรื่องราวทั้งสี่จะมีเบาะแสเกี่ยวกับคนร้ายซ่อนอยู่ ในบทสุดท้ายแม่ของเอมิลีจะเป็นเล่าให้เราฟังค่ะสรุปแล้ว เอมิลีนั้นเป็นลูกของนันโจ ผู้บริหารโรงเรียนทางเลือก ที่ไม่ใช่สามีของอะซะโกะ มีเรื่องราวเบื้องลึกอีกมากมายระหว่างทั้งสองคน ที่ทำไปสู่โศกนาฏกรรมของเด็กสาวเอมิลีนั่นเองด้วยความพลั้งปากของอะซะโกะนั้นก็ทำให้เกิดบาดแผลในใจของเด็กทั้งสี่คนไปตลอดชีวิต และทำลายชีวิตที่ควรจะมีความสุขของพวกเธอไปจนสิ้นถือว่าเป็นหนังสือแนวจิตวิทยาสยองขวัญสั่นประสาทที่ดีเลยทีเดียวค่ะคะแนน 10/10 เครดิตภาพ ภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 ภาพโดยผู้เขียน / ภาพที่ 3 ภาพโดยผู้เขียน / ภาพที่ 4 ภาพโดยผู้เขียน