ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบดูการ์ตูนอนิเมะ แต่ก็ไม่ได้ดูทุกเรื่องนะครับ จะเลือกดูเป็นบางเรื่องที่ดังมาก ๆ หรือมีตัวละครน่ารัก พระเอกเท่ ๆ หรือเพื่อนแนะนำให้ดู และเมื่อไม่นานมานี้ผมเปิด Netflix เลื่อน ๆ ว่ามีอะไรให้ดูฆ่าเวลาบ้าง จนไปเตะตาการ์ตูนเรื่อง “ยอดนักปรุงโซมะ” ยอมรับเลยว่าตอนแรกที่เห็นและเพิ่มไว้ในรายการโปรดเผื่อเอาไว้ดูทีหลังเป็นเพราะส่วนตัวชอบทำอาหารเท่านั้น ไม่ได้คิดว่ามันจะสนุกหรืออยากดูเป็นพิเศษเพราะแค่ทำอาหารนึกไม่ออกว่าพอทำเป็นการ์ตูนมันจะสนุกยังไง แล้ววันที่จะได้เปิดดูก็มาถึง แค่ได้ดูตอนที่ 1 ก็ต้องอุทานในใจเลยว่า โอ้ว แม่เจ้า เป็นแค่การ์ตูนทำอาหารแท้ ๆ ทำได้สนุกขนาดนี้เลย หลังจากนั้นผมก็ติดงอมแงมตามระเบียบเลยครับ ยอดนักปรุงโซมะ เป็นเรื่องราวของ “ยูกิฮิระ โซมะ” เด็กหนุ่มที่เติบโตมาในร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในญี่ปุ่นกับพ่อของเขา โดยพ่อของโซมะจะสอนให้วิธีทำอาหารรวมถึงทุกอย่างที่เกี่ยวกับการเปิดร้านอาหารให้กับเขา สองพ่อลูกช่วยกันจนร้านยูกิฮิระของเขาเป็นที่นิยมมากในแถวนั้น แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งพ่อของโซมะก็ได้บอกกับเขาว่าจะปิดร้าน 2 ปี และส่งเขาไปเรียนต่อที่โรงเรียนทำอาหารอันดับหนึ่งชื่อว่า โรงเรียนสอนทำอาหารโททสึกิ คัลลีนารี อคาเดมี เขาจึงได้รู้ว่าพ่อของเขาก็เป็นศิษย์เก่าของที่นี่ อีกทั้งยังเป็นอันดับ 2 ใน 10 หัวกะทิของโรงเรียนอีกด้วย โซมะจึงเหมือนได้เปิดตาสู่โลกกว้างแห่งวงการอาหาร เรียนรู้เทคนิคในแบบต่าง ๆ ที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน เขาต้องเจอกับบททดสอบสุดหินมากมายและวางเป้าหมายที่อยากขึ้นไปอยู่ในจุดสูงสุดของวงการทำอาหารให้เหนือกว่าพ่อของตัวเองให้ได้ เขาจะทำได้หรือไม่และเขาจะต้องเจอเรื่องราวอะไรต่อไป ให้เพื่อน ๆ ไปติดตามกันต่อได้ทาง Netflix ผ่านกล่อง True ID ได้เลยครับ ตอนนี้ผมดูจบไปแล้ว 3 ซีซั่น และขอจดเรื่องนี้ลงในลิสรายการอนิเมะยอดเยี่ยมของผมเลย ความสนุกของการ์ตูนเรื่องนี้ที่ผมชอบคือการทำเมนูอาหารแต่ละเมนูในเรื่องจะอ้างถึงวัตถุดิบ ส่วนผสมและข้อมูลที่มีอยู่จริง ๆ ในโลกของเรา ไม่ใช่ไอเทมหรือของวิเศษในจินตนาการ พูดง่าย ๆ คืออาหารทุกอย่างที่ปรากฏในเรื่องนี้ทำได้จริง ๆ ผมเคยไปค้นหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตดูเหมือนมีคนเคยลองทำตามด้วย แต่รสชาติที่ออกมามันก็ไม่ได้ฟินเหมือนในการ์ตูน ฮ่า ๆ นอกจากจะได้ดูการทำอาหารญี่ปุ่นเมนูต่าง ๆ ที่เราอาจไม่เคยเห็นแล้ว ภายในเรื่องก็จะสอดแทรกเทคนิคการทำอาหาร รวมไปถึงการรับมือปัญหาต่าง ๆ ในธุรกิจร้านอาหาร เช่น การรับมือกับลูกค้าทีละมาก ๆ ในเวลาจำกัด การเตรียมวัตถุดิบเพื่อย่นระยะเวลาในการปรุงอาหาร และอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกหลายอย่าง คือได้ทั้งความสนุก ความรู้และไอเดียดี ๆ ที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงของเราได้เลย ตัวละครหลักของเรื่องมีอยู่หลายคนด้วยกันแต่ที่ผมชอบที่สุดก็คงไม่พ้นพระเอกอย่าง โซมะ ทั้งรูปลักษณ์ภายนอกก็ดูสูง ขาว ผมตั้ง หล่อดี แต่เสน่ห์ของโซมะคือเป็นคนมุ่งมั่น และพร้อมที่จะพัฒนาตนเองอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเจอกับใครที่เก่งกว่าเขาก็จะซึมซับและเรียนรู้เอาข้อดีของคนอื่นมาปรับใช้ให้ตัวเองดีขึ้นอยู่เรื่อย ๆ หากมีการแข่งขันและต้องแพ้ โซมะก็จะไม่ท้อ ไม่จมอยู่กับผลลัพธ์นั้นและปลอบใจตัวเองด้วยการคิดบวก ผมชอบที่พ่อของโซมะเคยบอกว่าโซมะไม่มีสิ่งหนึ่งที่คนเรามักจะมี นั่นก็คือการบอกกับตัวเองว่าหากแพ้แล้วต้องแพ้ให้กับคนที่เก่งกว่าก็คือพอใจแล้ว มันเหมือนเป็นแค่คำแก้ตัวให้กับคนที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองยังทำดีไม่พอ ซึ่งพอได้ฟังแล้วย้อนกลับดูตัวเองมันเหมือนแทงใจดำครับ เพราะผมเองก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ อย่างตอนเล่นเกมแล้วแพ้ให้กับเพื่อนทีเล่นเกมนั้นมาก่อนนานแล้ว ก็จะรู้สึกว่ารับได้ ถ้าแพ้ให้คนนี้ก็ไม่ได้รู้สึกว่าแย่อะไร ทั้งที่จริง ๆ แล้ว เราควรจะต้องพยายามให้มากขึ้น ให้เก่งกว่าเพราะหากเราพอใจแค่นั้น เราก็จะเก่งแค่นั้นครับ พูดเองแล้วงงเอง ฮ่า ๆ ปัจจุบันการ์ตูนยอดนักปรุงโซมะในรูปแบบของอนิเมะมีทั้งหมด 6 ซีซั่นแล้ว แต่ยังไม่จบนะครับ สามารถติดตามต่อได้เรื่อย ๆ ส่วนมังงะคือจบแล้วนะครับ ใครที่ชอบอ่านมากกว่าก็ไปหาอ่านกันได้ได้ สุดท้ายนี้เพื่อน ๆ คนไหนที่ชอบดูอนิเมะแต่ยังไม่เคยดูเรื่องนี้ก็จัดได้เลยนะครับรับรองว่าติดหนึบเหมือนผมแน่นอนครับ *“ขอบคุณที่ได้รับใช้!”* “ขอบคุณที่ได้รับใช้!” เป็นคำติดปากของโซมะในเรื่องยอดนักปรุงโซมะขอบคุณภาพจาก Netflix