Special Short CommentOur Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "อ๊งดง-ดงซอก ร้อยเหตุผลของลูก หนึ่งเหตุผลของแม่ และแกงเต้าเจี้ยว"ทุกเรื่องราวมีจุดเริ่มและจุดสิ้นสุด ชีวิตมีเกิดมีแตกดับ ความรักมีวันเสื่อมสลาย ความกังขามีวันที่ต้องพบความกระจ่าง และความขัดแย้งในใจก็มีวันคลี่คลาย เหมือนใครบางคนกำลังไม่เข้าใจในสัจธรรมจึงต้องมีคนมาบอกเล่าให้ฟัง แม้อาจมีบางคนแย้งว่าทุกสิ่งอย่างที่เป็นปริศนาย่อมเปิดหน้าออกมาด้วยการหันหน้าเข้าหากันและเปิดอกคุยกัน แต่บางครั้งมิติความสัมพันธ์มันก็ซับซ้อนกว่านั้นเมื่อความไม่รู้ใจคนอื่นแต่คิดไปเองคือตัวกำหนดการแสดงออกไม่ว่าทางใด อาจเพราะความไม่รู้จึงเกิดความไม่กล้าปากและสายตาจึงไม่อาจนำเสนอสิ่งที่ติดค้างจนทำให้ยิ่งนานยิ่งหนัก ก่อเป็นกำแพงที่กั้นขวางระหว่างความสัมพันธ์ที่แปรสภาพชีวิตที่ควรจะมีความสุขให้ถูกกัดกร่อนจนเป็นทุกข์ ซึ่งมันขัดกับเจตนารมย์ของการมีชีวิตเพราะการมีชีวิตคือสิ่งสวยงาม กระนั้นบางครั้งเหตุผลเพียงข้อเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะยอมก้มหน้าทนทุกข์ แต่...ก็มีเหตุผลอีกเป็นร้อยที่จะมองเข้าไปด้วยความเข้าใจกับปริศนาความลับที่ดำมืดของความสัมพันธ์ระหว่างอีดงซอก (อีบยองฮอน) พ่อค้าเร่ผู้จิตใจดีแห่งเกะเชจู แต่คนคนเดียวที่ดงซอกจะไม่ยอมดีด้วยและเหมือนเกลียดกลับเป็นคนที่ควรรักที่สุดคือคังอ๊กดง (คิมฮเยจา) ผู้เป็นแม่แท้ๆ เมื่อสองแม่ลูกไม่มองหน้ากันซ้ำดงซอกก็ยังโมโหร้ายใส่แม่ทุกครั้งยิ่งทำให้เป็นปริศนาที่คาใจว่าทำไมคนซื่อผู้แสนดีอย่างดงซอกถึงได้ยกเว้นความดีที่เผื่อแผ่ไว้แค่แม่ของตนเอง จนกระทั่งเมื่อดงซอกรู้ว่าแม่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายจะด้วยความเต็มใจหรือไม่ดงซอกก็ได้ทำตามคำขอของแม่เพราะคิดว่าคงไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว แต่การเดินทางตะลอนไปทั่วมกโพที่เหมือนการเดินทางเพื่อรำลึกอดีตของแม่และการเอ่ยคำร่ำลาครั้งสุดท้าย กลับได้ทำให้พื้นที่หน้ารถขายของที่เหมือนเป็นบ้านของดงซอกมีไออุ่น เพราะการได้ทำอะไรร่วมกับแม่ครั้งนี้ได้ทำให้ดงซอกได้รู้เหตุผลของแม่ และที่สำคัญคือการได้รู้ตัวเองว่าแท้จริงแล้วเกลียดแม่จริงหรือเรียบง่ายชัดเจนไม่เล่นท่ายากไม่บีบคั้นแต่จับใจ เพราะคนดูรู้ว่าดงซอกใจร้ายกับแม่แต่ก็ไม่รู้สึกว่าดงซอกเกลียดแม่ เพราะคนดูก็รู้ว่าแม่มองดงซอกด้วยสายตาของแม่และพยายามบอกอะไรตลอดมาแต่ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง และทุกคนรู้ว่าเรื่องของสองแม่ลูกคู่นี้ต้องจบลงที่ความสูญเสียที่แลกมากับหัวใจ คนเขียนบทโนฮีคยองต้องได้รับเครดิตเต็มที่ที่วางมิติปิดท้ายได้จับใจบนความชัดเจนที่คนดูรู้อยู่แล้วว่าเรื่องจะไปถึงจุดไหน อีกส่วนหนึ่งคือการคุมโทนของเรื่องของผู้กำกับคิมคยูแทที่คุมอารมณ์ไว้ได้ดีไม่ให้ดูล้นจนฟูมฟายแต่กลายเป็นความจุกหัวใจผ่านความรู้สึกที่เข้าใจทั้งสองฝ่าย ทำให้ไม่ใช่การเร่งเร้าบีบคั้นเพราะคนดูรู้แล้วว่าเรื่องต้องลงเอยแบบนี้การปล่อยอารมณ์คนดูค่อยๆหม่นไปพร้อมภาพที่เห็นตรงหน้าก่อนที่ภาพของนักแสดงที่ขอบตาแดงก่ำผ่านการแสดงที่ยอดเยี่ยมยังน้อยไปพาอารมณ์คนดูไปจนสุดท้ายบางคนอาจกลั้นน้ำตาไม่ได้ ร้อยแหตุผลของลูก เพราะทุกคนมีเหตุผลของตัวเองแต่เหตุผลของทุกคนต่างมีองค์ประกอบที่ละเอียดอ่อน เมื่อคนดูได้เห็นดงซอกที่ดีกับคนอื่นแต่ร้ายกับแม่ก็คือความคาใจ แต่สิ่งหนึ่งที่คนดูไม่รู้สึกเลยแม้เขาจะพยายามเป็นคือความเกลียดแม่ สารภาพตรงนี้ว่าผู้เขียนมองออกตั้งแต่ต้นว่าคือการเรียกร้องความสนใจเพื่อที่สายตาของแม่จะมองมา เพื่อที่อย่างน้อยแม่จะดุด่าว่ากล่าวหรือร้องให้เสียใจ ทุกอย่างที่เป็นความจริงในมุมดงซอกคือความเจ็บปวดจนเจียนล่มสลายแน่นอน พ่อตายพี่ตายแม่เข้าไปเป็นเมียน้อยของพ่อเพื่อน รวมถึงเรื่องสะเทือนใจมากมายที่ได้เห็นและมาจากการกระทำของแม่ เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่เจอกับเรื่องแบบนี้แต่โตมาเป็นคนจิตใจดีขนาดนี้ก็คือเรื่องมหัศจรรย์ แต่ถึงที่สุดเขาก็ได้รู้ตัวว่าไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว ความจริงในมุมของเขาก็คือร้อยเหตุผลที่เขาพยายามหามาเพื่อให้เกลียดแม่ ให้ไม่มองหน้าแม่ ให้ใจร้ายกับแม่ แต่สุดท้ายมันก็คือน้ำแข็งที่ปกคลุมผิวของทะเลสาปที่ข้างใต้นั้นก็ยังเป็นน้ำอยู่ดีหนึ่งเหตุผลของแม่ แม้จะมีเพียงหนึ่งเหตุผลแต่ก็เต็มไปด้วยรายละเอียด น่าเศร้าที่การจัดการรายละเอียดของเหตุผลของคนไม่เท่ากันเช่นเหตุผลเดียวของสตรีผู้สูญเสียคังอ๊กดง รายะเอียดของคังอ๊กดงอาจเป็นเพราะในยามที่มืดแปดด้านกับเรื่องร้ายๆจนแทบไร้แรงยืน แต่ยังมีหนึ่งชีวิตที่ต้องมีข้าวกินครบสามมื้อและได้เรียนหนังสือที่ตัวเองไม่มีโอกาสเพราะความยากไร้ก็คือพาหัวใจที่แหลกสลายไปเกาะขอนไม้ที่ลอยน้ำมา อาจไม่ใช่ว่าคังอ๊กดงไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นได้ทำร้ายจิตใจลูกชายแต่บางครั้งทางเลือกอาจมีไม่มากนักสำหรับคนยากจนไม่มีความรู้อ่านหนังสือไม่ออกจึงต้องยอมเจ็บปวดขนาดไหนในชีวิตเพื่อให้ลูกยังมีชีวิตอยู่ แน่นอนว่าลูกคือดงซอกมีเหตุผลมากมายที่จะไม่เข้าใจเหตุผลของแม่จะด้วยความรู้สึกเช่นไรหรือช่องว่างระหว่างวัยก็คือความไม่เข้าใจ แต่เหตุผลเดียวของแม่คือรักลูกและในสายตาแม่แม่เข้าใจดงซอกเสมอมาแกงเต้าเจี้ยวอาหารธรรมดาที่คิดว่าบ้านไหนในเกาหลีก็ทำเป็น แต่เชื่อเถอะว่าทุกคนจะมีอาหารหนึ่งจานที่เป็นรสมือของแม่ที่จดจำอยู่ในประสาทสัมผัสปลายลิ้นที่ไม่ว่าจะกินที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าที่แม่ทำ การปฏิเสธที่จะกินหรือเลิกกินแกงเต้าเจี้ยวของดงซอกคือการปฏิเสธหัวใจตนเอง และเป็นการหลีกหนีความจริงเพราะความพยายามไม่คิดถึงแม่ แต่แม่ก็รู้อยู่เสมอในสมองที่อ่อนล้าโรยราว่าลูกชอบกินแกงเต้าเจี้ยว อาจเพราะความไม่รู้ด้อยการศึกษาหญิงชราที่เห็นชัดว่าพูดน้อยและเก็บความรู้สึกเสมอมาจึงเอ่ยปากบอกเหตุผลตรงๆให้ลูกรู้ไม่ได้ ซึ่งเหตุผลที่มีก็เพียงพอต่อการไม่รู้สึกผิดต่อลูกเพราะเวลาที่ผ่านมามีแค่คังอ๊กดงเท่านั้นที่รู้ว่าตัวเองผ่านเวลาที่ยากลำบากมาเช่นไร แม้อาจมีบ้างอยากหลีกหนีไปแต่บุญคุณที่เคยได้รับจากขอนไม้ที่เป็นดั่งร่มเงาในวันสิ้นไร้ก็ค้ำคอไว้ สุดท้ายสายตาและการแสดงออกก็บอกทุกอย่างว่าแม่ต้องเก็บซ่อนหลายอย่างไว้อย่างสาหัสเพียงใด แกงเต้าเจียวมื้อสุดท้ายก็ยังคงเป็นรสชาตที่คุ้นเคยสำหรับลูก"แม่ของแกคือนังผู้หญิงสติไม่ดี" ที่มาพร้อมกับเวลาที่มีความสุขที่สุดอาจเหมือนมีเพียงน้อยนิดแต่ใครจะรู้ว่ามีคุณค่าเพียงใด ทุกช่วงเวลาที่ขาดหายไประหว่างแม่กับลูกถ้านับเป็นชั่วโมงอาจยาวนาน แต่ปริมาณของเวลาอาจไม่ใช่ทั้งหมดเมื่อที่ผ่านมาคนดูรู้ว่าคังอ๊กดงเก็บอะไรไว้คนเดียวขนาดไหน เวลาแค่เศษเสี้ยวของที่เสียไปก็ชดเชยได้ด้วยความลำบากในการปีนเขา การได้เห็นตัวอักษรของชื่อคนในครอบครัวที่รัก การได้ทำแกงเต้าเจี้ยวให้ลูก การได้ใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายกับลูก การได้เห็นว่าลูกมีคนที่ชอบและรู้ว่าคนที่ลูกชอบเห็นความดีงามในตัวลูกที่แม่เห็นมาตลอด จึงนับว่าเวลาก็ยังทำหน้าที่ของมันเมื่อเวลาได้สร้างกำแพงหนาที่กั้นความรู้สึก แต่ความมหัศจรรย์ของเวลาก็คือการใช้ปริมาณเพียงน้อยนิดเพื่อทำลายกำแพงนั้น เพราะบางสิ่งที่อยู่ข้างในไม่เคยเลือนหายมันแค่ถูกกำแพงที่เวลาสร้างไว้กั้นขวางและดงซอกก็มองทะลุเข้าไปได้ด้วยเวลาที่มีกับแม่แม้เพียงน้อยนิด"แม่ ถ้ากลับมาเกิดใหม่ แม่จะเกิดมาเป็นแม่ของผมอีกไหม" คำตอบอาจคือ "ไม่" แต่ความหมายของมันยิ่งใหญ่กว่านั้นเมื่อแม่จะไม่กลับมาเป็นแม่ให้แกต้องลำบากอีก จนเมื่อความตายของแม่ได้สื่อภาพของความรักคือบทสรุปที่งดงามกับสายสัมพันธ์ที่ไม่ที่เคยขาดสะบั้นเหมือนที่คิด ความตายและการจากลาอาจเป็นเรื่องน่าเศร้าแต่บางครั้งความตายก็ได้ทำให้หัวใจใครบางคนได้รับการเยียวยา แน่นอนว่าสำหรับแม่ได้รับการเยียวยาจากลูกแล้วในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตกับความสุขที่น้อยนิดแต่มหาศาล แต่การตายของแม่ได้พังทำนบที่ลูกพยายามก่อสร้างไว้เพื่อปิดกั้นหัวใจไม่ให้รักแม่หรือพยายามเกลียดแม่ แต่แท้จริงแล้วมันคือการสร้างร้อยพันหมื่นเหตุผลที่จะพาตัวเองหลีกให้พ้นจากความรักที่มีต่อแม่ และเพราะดงซอกคือคนที่จิตใจดีทุกอย่างที่ติดค้างข้างในจึงมากมาย แต่เมือถึงเวลาต้องปล่อยมือก็ยากที่จะปล่อยและรู้ตัวเองว่า เขาไม่ได้เกลียดแม่....ต้องคารวะเชิดชูทั้งการเขียนบทการกำกับและการแสดงที่เหนือกว่าคำว่ายอดเยี่ยมดูไปบ่นไปNETFLIXขอบคุณภาพประกอบภาพปก 1 , ภาพปก 2 / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 / ภาพที่ 9 จาก Facebook tvN drama บทความที่เกี่ยวข้องกับ Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่นชวนชม Our Blues: เวลาฟ้าสีหม่น (2022) "ทุกคนอาจมีเหตุผลของตัวเอง คนดูก็เช่นกัน"ความเห็น(พิเศษ)หลังชม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) Ep.1-3 "ฮันซู-อึนฮี เพื่อนและรักแรกตลอดกาล"ความเห็น(พิเศษ)หลังชม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "ยองจู-ฮยอน กุญแจไขมิตรภาพที่ถูกกักขังของ โฮซิก-อินกวอน"ความเห็น(พิเศษ)หลังชม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "ดงซอก-ซอนอา แค่หันหลังมาดู... แค่หันหลังมาก็เจอโลกใบใหม่แล้ว..."ความเห็น(พิเศษ)หลังชม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "อึนฮี-มีรัน ทุกคนล้วนมีเพื่อนแบบนี้"ความเห็น(พิเศษ)หลังชม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "ยองอ๊ก-ยองฮี และจองจุน ความรักที่อาจไม่ใช่การมีเพียงสองเรา"ความเห็น(พิเศษ)หลังชม Our Blues : เวลาสีฟ้าหม่น (2022) "ชุนฮี-อึนกี ลูกเจ็บหนึ่งแม่เจ็บร้อยกับปาฏิหาริย์พระจันทร์ร้อยดวง" *STAR COVER"อย่ามัวแต่ดู มาดังกัน"*ทรูไอดีคอมมูนิตี้ ขอชวนทุกคนมาสนุกโคฟให้เหมือน นักแสดงนำซีรีส์ "คืนนับดาว" คิมหันต์ (ไบร์ท), นับดาว (ใหม่ ดาวิกา) หรือ แทนคุณ (ออฟ จุมพล)พร้อมลุ้นรับเงินรางวัลมูลค่ารวมกว่า 7,000 บาท (5 รางวัล) โคฟคนที่ใช่ ไลค์คนที่ชอบ`ร่วมสนุกได้ที่ ทรูไอดีคอมมูนิตี้ ห้อง cover บนแอปทรูไอดี`คลิกเลย >> https://ttid.co/UAnK/7y9jfqkqอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม >> https://bit.ly/3O1cmUQSTAR COVER คืนนับดาว ส่งภาพเข้ามาได้วันนี้ ถึง 15 มิถุนายนนี้