Movie Review Secret: A Hidden Score (2025) เพลงรักพาเธอกลับมา การรีเมคที่ยอดเยี่ยมและมีตัวตนของตนเองจนแทบไม่ได้กลิ่นของเก่าแต่ยังโดดเด่นด้วยความหม่นเศร้าแต่งดงามซาบซึ้งตราตรึง รับชมหนังซีรีส์ระดับพรีเมียม กดสมัคร TrueID+ ดูได้ทุกที่ 24ชม. คลิก!! ขึ้นชื่อว่าหนังดีจะผ่านเวลามานานแค่ไหนถ้ามีโอกาสได้ดูอีกครั้งอารมณ์ที่ได้ยังคงเดิมนั่นแหละสิ่งที่ยืนยันได้ว่าหนังเรื่องนั้นเป็นหนังดีแต่บางครั้งหนังดีก็มีทางไปของตัวเอง ทางไปนั้นคือการเอาของดีที่ผ่านเวลามาระยะหนึ่งมาสร้างใหม่ที่เรียกกันเก๋ๆว่าการรีเมคที่อาจจะมาจากใครก็ได้ที่ประทับใจแล้วอยากลองเอื้อมไปแตะต้องของสูงเพราะหนังที่เอามารีเมคนั้นมักเป็นงานดีที่อยู่บนหิ้ง และหนังเรื่องนี้ที่ท่านผู้อ่านกำลังจะได้อ่านกันก็คืองานรีเมคจากของเก่าขึ้นหิ้งจากไต้หวันที่ผู้เขียนก็มักไม่พลาดนั่นคือ Secret (2007) ที่นำแสดงโดยเจย์ โชว์ แล้วเมื่อปีที่ผ่านมามีการรีเมคเป็นฉบับญี่ปุ่นที่เอาจริงผู้เขียนไม่ค่อยถูกจริตกับหนังรีเมคที่กล้าไปแตะต้องของรักของหวงที่อยู่ในดวงใจ แต่เมื่อมันมาจากทางญี่ปุ่นที่ผู้เขียนก็ชอบดูหนังญี่ปุ่นไม่น้อยก็เบาใจได้และเมื่อเห็นหนังลงสตรีมก็ยังเอาไว้ก่อนเพราะเคยดูมาแม้ว่าจะนานมากจนลืมรายละเอียดบางอย่างไปแล้ว และแล้วก็เกือบพลาดของดีเพราะความจริงพล็อตแบบนี้นี่ญี่ปุ่นก็เป็นเต้ยเหมือนกันและญี่ปุ่นจะทำถึงได้ขนาดไหนก็ไปว่ากันตามนี้ มินาโตะ (ทาอิกะ เคียวโมโตะ) กลับมาจากการเรียนดนตรีที่ต่างประเทศด้วยสภาพจิตใจที่บอบช้ำจนอยากเลิกเล่นเปียโนที่เหมือนเป็นดั่งชีวิตและการเรียนมหาวิทยาลัยเพื่อให้ครบหน่วยกิตเท่านั้น วันหนึ่งมินาโตะเดินผ่านตึกเก่าหลังหนึ่งในมหาวิทยาลัยเขาก็สดับเสียงเปียโนที่ไพเราะและเมื่อเขาขึ้นตึกไปก็ได้พบกับหญิงสาวที่เล่นเปียโนอยู่ แล้วเมื่อถามถึงชื่อเพลงที่เธอเล่นเธอบอกว่ามันคือความลับ (Secret) จนมินาโตะได้รู้ว่าเธอชื่อว่ายูคิโนะ (โคโทเนะ ฟูรุคาวะ) นักศึกษาเอกเปียโนเหมือนกับเขาและเขาชอบเธอเธอก็ชอบเขา จนเมื่อสองคนได้ใกล้ชิดกันความสุขในการเล่นเปียโนที่หายไปจากมินาโตะก็กลับมาอีกครั้งจนกระทั่งเหมือนมีความเข้าใจผิดทำให้ยูคิโนะหายไปจากชีวิตมินาโตะ ทว่าเมื่อถึงเวลาที่มินาโตะสามารถเล่นเปียโนได้อีกครั้งยูคิโนะก็กลับมาในสภาพที่อ่อนล้าโรยแรงและเธอบอกว่าเธอมาบอกลามินาโตะและเธอก็หายไปอีกครั้ง จนเมื่อมินาโตะได้พบกับแม่ของยูคิโนะที่บ้านของเธอเขาก็ได้พบกับความจริงบางอย่างที่เกินกว่าใครจะจินตนาการได้ พล็อตเรื่องแข็งแรงเดินหน้าไปด้วยสิ่งที่เห็นด้วยตาพร้อมบอกใบ้อะไรบางอย่างแล้วมามีบทสรุปที่ถ้าไม่เคยรู้มาก่อนจะคิดว่าคิดได้ไง เอาเป็นว่าผู้เขียนจะเขียนถึงฉบับนี้อย่างเดียวโดยไม่เอาไปเปรียบเทียบกับของเก่าที่ถ้าว่าดีมันต้องดีอยู่แล้วแต่ฉบับนี้ก็ดีไม่แพ้กัน และนับจากนี้จะเหมารวมว่าท่านผู้อ่านยังไม่ได้ดูของเก่า เพราะนี่คือบทหนังที่แข็งแรงมีพล็อตหลักที่หนาแน่นไม่มีริ้วรอยให้จับผิดอาจเพราะโฟกัสที่ความสัมพันธ์ของคนสองคน นั่นคือการเดินหน้าไปด้วยการพัฒนาทางด้านจิตใจที่เปลี่ยนไปในทางที่ดีเมื่อมีคนรับฟังโดยให้เรื่องของพ่อและเพื่อนเป็นแรงสนับสนุนชั้นดี และนั่นคือการเล่าในสิ่งที่ตาเห็นเพื่อที่จะให้สมองคิดและสั่งหัวใจให้ล่องลอยไปกับสิ่งที่กระทบสายตาจนลืมเอะใจไปว่าเขาได้บอกใบ้อะไรบางอย่างไว้ตลอด แต่เมื่อสายตาจับจ้องไปที่คนสองคนที่อาจเป็นปริศนาจนมองผ่านสิ่งที่ควรจะเป็นจุดให้จับไต๋ได้เมื่อถึงเวลาความพลิกผันระดับล่มสลายก็มา ซึ่งเอาจริงมันก็ลูกเล่นที่ใช้มาบ่อยเพราะต้นฉบับมันก็นานพอดูแต่เมื่อลองมาคิดอีกทีก็อาจมีคิดว่าคิดได้ไง มีความเป็นตัวของตัวเองจนแทบไม่ได้กลิ่นความเป็นไต้หวันเพราะพล็อตแบบนี้ญี่ปุ่นก็ใช่ย่อยซะที่ไหน จะมีหนังรีเมคสักกี่เรื่องที่สามารถทำให้แทบไม่นึกถึงของเก่าแม้ว่าอาจมีเงื่อนไขด้านเวลาที่ผ่านมาก็ตามแต่เรื่องนี้ทำได้ในระดับที่เป็นตัวของตัวเองได้เลย อาจเพราะด้วยพล็อตแบบนี้อารมณ์ประมาณนี้ญี่ปุ่นจะเป็นเลิศกว่าที่อื่นด้วยซ้ำเพราะเห็นมาบ่อยมาก และอาจรวมถึงการเล่าเรื่องที่เหมือนเรียบเรื่อยสะกดอารมณ์ด้วยสายตาและโสตที่ไต้หวันเองก็เป็นแต่มันจะมีความต่างกันอยู่ที่อาจเพราะบริบททางสังคมจริตกริยาของคนทั้งสองชาติที่ต่างกัน ทำให้ถ้าตัดคำว่าหนังรีเมคออกไปนี่ก็คือหนังญี่ปุ่นชั้นดีที่อาจเป็นลูกเล่นที่เคยๆในหนังญี่ปุ่นด้วยซ้ำเพราะแทบไม่เหลือกลิ่นไต้หวันอยู่เลย จะมีก็แต่การที่คนดูที่เคยได้ดูมาจะยังมีภาพในหัวที่ผุดเข้ามาเมื่อมีฉากมีซีนที่ประทับใจมาให้หัวใจได้สัมผัสแต่ถ้าไม่เคยดูของเก่ามาจะอิ่มเอมเต็มความรู้สึก ง่ายๆเลยแม้ว่าคนที่เคยดูของเก่ามายังรู้สึกว่านี่คืองานโรแมนติกดราม่าที่เดินเรื่องด้วยเพลงที่ญี่ปุ่นถนัดและสามารถมีตัวตนของตนเอง "ถ้าโชคชะตาขีดไว้ให้เรามาเจอกันเดี๋ยวก็ได้เจอกันอีก" เรียบง่ายจนคล้ายเป็นเรื่องจริงที่โดดเด่นด้วยความโรแมนติกที่หม่นเศร้า ถ้าจะมองหาความโดดเด่นเรื่องนี้มีดีที่พัฒนาการที่น่าติดตามบนปริศนาของยูคิโนะที่เต็มไปหมดที่มาพร้อมความโรแมนติกแบบค่อยเป็นค่อยไปไม่เร่งรีบเร่งเร้า แต่หนังก็สับขาหลอกให้คนดูคิดว่าไม่น่าจะเป็นอย่างที่คิดแม้ว่าจะคิดเพราะมีบางอย่างบิดเบือนความคิดไปได้ เพราะเรื่องของโชคชะตาที่ลิขิตไว้ให้คนสองคนมาเจอกันและเป็นคนแรกที่ได้สบตาเพราะเสียงเปียโนนำพามาให้พบกัน และนั่นคือความเรียบง่ายเพราะมันแค่เรื่องง่ายๆเรื่องของคนสองคนที่รักในสิ่งเดียวกันคนหนึ่งมีความสุขในการเล่นเปียโนมีจุดประสงค์ในการเล่นเปียโนแต่เวลามีจำกัดกับอีกคนที่ระบายอารมณ์ผ่านเสียงเปียโนที่เล่น จะว่าไปถ้ามองดีๆในความสดใสของงานด้ายภาพกลับแฝงความหม่นเศร้าเหมือนอารมณ์อ้อยสร้อยตลอดเวลาทั้งที่มีความโรแมนติกนำหน้าแต่ดราม่าก็ยังแข็ง ทำให้ตลอดทุกวินาทีที่ปรากฎสู่สายตาเป็นความประทับใจจนยากจะมองข้ามได้ เพราะเสน่ห์และความน่ารักของนักแสดงที่ได้ใจตั้งแต่แรกหลังจากนั้นมาก็ไม่มีอะไรหยุดยั้งทุกสิ่งในใจคนดู แรกเลยที่ต้องชื่นชมคือนักแสดงนำสองคนมี First impression ที่ดีมากคือเห็นหน้าก็ถูกชะตาโดยเฉพาะรายของทาอิกะ เคียวโมโตะที่ผู้เขียนเพิ่งเคยดูงานแสดงของเขาเป็นเรื่องแรก ส่วนน้องโคโทเนะ ฟูรุคาวะนั้นเห็นเธอแสดงมาหลายเรื่องแต่สารภาพว่าไม่เคยเห็นว่าน้องน่ารักขนาดนี้มาก่อนคือเรื่องก่อนๆก็ดูน่ารักแต่น่ารักแบบแปลกๆไม่ใช่พิมพ์นิยมแต่เรื่องนี้เสน่ห์น้องจัดเต็มมาก เมื่อความประทับใจแรกของคนดูมีมาอย่างเต็มที่สิ่งที่ตามมาคืออะไรก็ตามที่ตัวละครเป็น คิด หรือทำอะไรในหัวใจคนดูจะไม่มีข้อโต้แย้งหรือกังขาแถมยังไม่พอการแสดงยังมาแบบคุณภาพเต็มราคาคือเชื่อหมดใจว่าเขาและเธอเล่นเปียโนเป็น และนี่คือหนังโรแมนคติกดราม่าด้วยบทที่ส่งและพัฒนาการด้านความสัมพันธ์ที่จับตองได้ด้วยใจด้วยเหตุผลที่ว่ามารวมถึงนักแสดงถ่ายทอดได้ทำให้ไม่ว่าจะซีนโรแมนติกหรือซีนดราม่าไม่มีที่ไหนให้ต้องตำหนิคือจัดการคนดูได้ทุกอารมณ์ เป็นการรีเมคที่ยอดเยี่ยมทำถึงทุกกรณีมีความโรแมนติกภาพสวยเพลงเพราะหม่นโศกมีภาวะเป็นจริงจนสัมผัสได้สุดท้ายงดงามตรึงใจ อย่างที่บอกคือผู้เขียนมักขยาดกับงานรีเมคที่เล่นของสูงแบบนี้เพราะบ่อยครั้งมันเหมือนกับคนรักถูกย่ำยีต่อหน้าต่อตาแต่ว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ แม้ว่าผู้เขียนเองจะยอมรับว่าชอบดูหนังญี่ปุ่นไม่น้อยแต่หนังไต้หวันก็ไม่ได้ชอบน้อยกว่าหนังญี่ปุ่นในความถี่บ่อยในการดูทำให้มองเห็นความต่างบางอย่าง นั่นคือความเป็นญี่ปุ่นที่ชัดมากในเรื่องนี้โดยที่แก่นและแกนเรื่องยังไม่ได้ถูกบิดเบือนจนบิดเบี้ยวเพราะการตีความที่มากไป แต่เรื่องนี้นับว่าเป็นการรีเมคในระดับที่ยอดเยี่ยมในทุกกรณีไม่ได้ยึดติดกับต้นฉบับจนทำให้เสียความเป็นญี่ปุ่นเพราะไม่ว่ายังไงคนไต้หวันกับคนญี่ปุ่นก็มีความต่าง ซึ่งในความเป็นหนังที่เรียบเรื่อยปล่อยให้ภาพสวยๆเพลงเพราะๆเป็นตัวเดินเรื่องและสะกดอารมณ์นั้นทั้งไต้หวันและญี่ปุ่นก็มี แต่การที่เล่าเรื่องที่เหนือจริงให้เหมือนจริงจนสัมผัสได้และทั้งที่หม่นโศกแต่กลับงดงามตรึงใจก็ทำให้ฉบับญี่ปุ่นก็กลายเป็นงานขึ้นหิ้งได้เหมือนกัน ดูไปบ่นไป ขอบคุณภาพประกอบ ภาพปก จาก X 映画『言えない秘密』公式 ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 จาก Instagram ienaihimitsu_movie จะฟังเพลงหรือดูหนัง ซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID โหลดฟรี !