Short CommentDearest (Saiai) เสน่หาล้ำลึก (2021)งานสืบสวนแบบญี่ปุ่นแท้ที่ชั้นเชิงล้ำลึกเหลือร้ายจะว่าหักมุมก็อาจไม่ใช่แต่ใจมันไม่ยอมเชื่อสมองท่านผู้อ่านเคยมีประสบการณ์แบบนี้หรือไม่ที่เวลาซื้อของบนแฟล็ตฟอร์มช็อปปิ้งออนไลน์หรือกดเข้าไปดูด้วยความสงสัยหรือสนใจแล้วหลังจากนั้นหน้าฟีดของท่านก็จะเต็มไปด้วยของที่ซื้อหรือของที่กดดู สำหรับดูไปบ่นไปนั้นที่น่ารำคาญปนเจ็บใจคือเมื่อซื้ออะไรบางอย่างแล้วที่แจ้งเตือนมาทีหลังดันราคาถูกกว่าซะงั้นซึ่งจากปากคำของคนรักหนังตัวเล็กที่ปัจจุบันเริ่มเข้าวัยรุ่นและหันไปดูอนิเมะอย่างเป็นล่ำเป็นสันเรียกปรากฎการณ์นั้นว่าอัลกอริทึม ที่น่าเจ็บใจหรือน่าสนใจคือในปัจจุบันที่อินเตอร์เน็ตเข้าถึงได้แม้กระทั่งในส้วมคือเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงไอ้เจ้าอัลกอริทึมที่ว่านี้ลูกชายบอกมาแบบนี้ แล้วสิ่งนี้ก็ตามมาถึงแพลตฟอร์มสตรีมมิ่งที่ผู้เขียนใช้บริการหลายเจ้าและทุกเจ้าเจ้าอัลกอริทึมก็จะคิดแทนว่าผู้เขียนน่าจะชอบหนังหรือซีรีส์ที่มันหามาให้จัดว่าอวดฉลาดเป็นอย่างยิ่ง กระนั้นบางครั้งไอ้ที่แนะนำมากลายเป็นความน่าสนใจเหมือนกับซีรีส์เรื่องนี้ที่ผู้เขียนไม่รู้เหมือนกันว่าลงสตรีมตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่พอผู้เขียนดูหนังญี่ปุ่นติดๆกันอัลกอริทึมก็แนะนำมาให้แล้วก็กลายเป็นงานที่ดูแล้วสมใจยิ่งนักกับซี่รีส์ญี่ปุ่นที่อัลกอริทึมเลือกให้เรื่องนี้ในปี 2006 ซานาดะ ริโอะ (ยูริโกะ โยชิทากะ) อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชนบทร่วมกับพ่อที่เป็นผู้จัดการหอพักนักกรีฑาและน้องชายโดยที่มีคนที่ชอบพอกันอยู่คือไดกิ มิยาซากิ (โคเฮ มัตสึชิตะ) ที่ต่างฝ่ายต่างอยากจะบอกความในแต่ก็คลาดแคล้วไปทุกที แต่แล้วก็มีคดีคนหายเกิดขึ้นซึ่งริโอะเหมือนจำได้ลางๆว่าเธอมีส่วนร่วมกับคดีนี้และหลังจากนั้นพ่อของเธอเสียชีวิตกระทันหันทำให้ริโอะต้องเข้ามาอยู่โตเกียวกับแม่ซานาดะ อาซึสะ (ฮิโรโกะ ยาคุชิมารุ) เพื่อศึกษาในแผนกเภสัชกรรมที่มหาวิทยาลัยในโตเกียว จนปัจจุบันในวัยสามสิบปีริโอะเข้ารับตำแหน่ง CEO ของ Sanada Wellness ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของ Sanada Holdings ที่แม่ของเธอบริหารอยู่ ซึ่งริโอะได้รับความสนใจจากสื่อและสาธารณชนเนื่องจากเธอยังอายุน้อยในฐานะ CEO แต่แล้วก็เกิดการฆาตกรรมขึ้นแล้วเธอกลายเป็นผู้ต้องสงสัยหลักในคดีที่เกี่ยวเนื่องกับคดีคนหายเมื่อปี 2006 ทว่าตำรวจนักสืบที่ตามสืบคดีนี้ดันเป็นรักแรกที่ไม่เคยได้เอ่ยบอกคือไดกิที่ต้องมาสอบสวนอดีตรักแรกของเขาเช่นกันแล้วริโอะและไดกิจะเผชิญหน้ากันอย่างไรเปิดหน้าท้าดวลด้วยความสงสัยเดินหน้าไปอย่างเข้มขลังกับความเป็นแนวสืบสวนญี่ปุ่นแท้ๆ แล้วสิ่งไหนที่บ่งชี้เรียกว่างานสืบสวนญี่ปุ่นแท้ๆ? นั่นคือความนิ่งไม่กระโตกกระตากไม่พยายามบีบคั้นเร่งเร้าวางปริศนาให้สงสัยปานวางหมากบนกระดานหมากรุกอย่างแยบยลก่อนที่จะรุกฆาต กระนั้นระหว่างนั้นก็ขยันหาจุดเล็กจุดน้อยมาท้าทายสมองประลองความคิดไปทั่วโดยวางกลยุทธ์ทางความคิดไว้ให้ไม่มีทางไม่คิด ก็ใช่ที่งานแนวสืบสวนจากที่ไหนก็จะเป็นแบบนี้แต่งานจากญี่ปุ่นจะมีความนิ่งกว่าเงียบกว่าและไม่พยายามหวือหวาทำให้ไม่หลุดออกนอกทาง หรือเรียกง่ายๆว่าไม่พยายามขยี้ดราม่าแม้ว่ามีช่องให้บดบี้อารมณ์มากมายแต่เมื่อถึงเวลาจะหยุดไว้แล้วปล่อยให้สงสัยว่าปัจจัยนั้นมีผลอะไรกับรูปคดี ซึ่งเรื่องนี้เป็นแบบนั้นเต็มที่คือเล่าไปเรื่อยๆชัดเจนกับความสงสัยของคนดูเปิดหัวด้วยการบังคับให้คิดว่าทำไมนางเอกต้องโดนจับทั้งที่มือเปื้อนเลือด สิ่งที่ตามมาคือคนดูจะคิดตลอดเวลาทำไมและต้องติดตามว่าเหตุการณ์จะเดินหน้าไปอย่างไรแล้วใส่ปริศนามาท้าทายหัวใจเรื่อยๆจนความเข้มข้นที่เห็นกลายเป็นความเข้มขลังเหมือนเปิดกล่องออกมาทีละชิ้นส่วนทำให้สมองคาดเดาไปทั่วถูกบ้างไม่ถูกบ้างพลิกผันไปมาอย่างเหลือร้าย อีกอย่างที่เรื่องนี้ทำได้ดีทำให้ความเข้มข้นที่มีไม่ลดคือการเฉลยในเวลาที่ควรทีละเปลาะเหมือนเปิดกล่องแห่งปริศนา ทว่าการเปิดกล่องนั้นกลับเป็นมัดปมให้แน่นคือเปิดเพื่อพัวพันกับอีกเหตุการณ์หนึ่งซึ่งมีสามเหตุการณ์ใหญ่ๆอย่างมีพัฒนาการบานไปเรื่อยๆ แรกเลยเมื่อเห็นนางเอกถูกจับก็ไม่มีทางคิดเป็นอย่างอื่นเพราะถูกชี้นำแต่เมื่อเฉลยจุดหนึ่งก็ชี้ทางไปอีกที่ก่อนจะวกมาที่เดิม แต่...ที่ผ่านมาคนดูกลับเชื่อใจนางเอกและคิดเดาว่าใครที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดทำให้เกิดความสงสัยไม่ไว้หน้าแม้กระทั่งพระเอกซึ่งมันเจ๋งดี ก็คือการท้าทายสมองประลองหัวใจให้สมองคิดและคาดเดาว่าใครจะเป็นผู้ร้ายใครจะเป็นฆาตกรและจับหัวใจเป็นตัวประกันด้วยความเชื่อใจในตัวละคร ที่สำคัญจุดเล็กจุดน้อยที่เป็นปัจจัยให้สมองกับหัวใจมาได้อย่างมีรายละเอียดแต่ไม่ได้ดูยากจนระทมกบาล แต่กลับดูเหมือนเล่าเรื่องง่ายๆแต่การเล่าเรื่องที่ยากๆพัวพันหลายมิติให้เข้าใจง่ายแบบนี้แหละที่เป็นเรื่องยากแต่เรื่องนี้ทำได้เสน่หาที่ล้ำลึกและซ่อนจุดพลิกเกมไว้อย่างลึกล้ำทำให้หัวใจไม่ยอมเชื่อสมอง เพราะเสน่หาที่ลึกล้ำทำให้เป็นความล้ำลึกในการซ่อนจุดพลิกเกมอย่างมิดชิดด้วยการชี้นำความคิดอย่างที่บอก แล้วระหว่างทางก็สร้างความเชื่อใจในตัวละครทั้งที่ไม่ทิ้งความสงสัยแต่สมองก็ยังคิดว่าน่าจะมีอะไรทั้งที่หัวใจไม่ยอมเชื่อว่าไม่น่าหรอกนะ นั่นเพราะกาวางมิติเรื่องความรักที่เหมาะสมไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไปในส่วนของรักแรกของพระเอกกับนางเอกและการปูเรื่องที่จับต้องได้เรื่องของน้องชาย ทำให้ทุกอย่างที่หัวใจคนดูจะขัดขืนสมองมีเหตุผลรองรับแถมด้วยการออกแบบตัวละครที่เป็นตัวละครมิติเดียวที่ซื่อตรงคงมั่นยึดมั่นเสน่หาในบางเรื่องอย่างโงหัวไม่ขึ้นตามที่เคยเห็นในมังงะหรือในหนังและซีรีส์ญี่ปุ่นที่เคยๆ ทำให้ต่อให้เห็นจุดเล็กจุดน้อยที่สงสัยเพราะบทชี้ทางให้สงสัยเป็นระยะๆหรือเจาะจงให้สงสัยใครในแต่ละช่วงนั้นอาจไม่เป็นอย่างที่คิด ทั้งนี้เพราะต้องการให้หัวใจไม่ยอมเชื่อสมองเพราะการสร้างตัวร้ายที่ไม่ร้ายจริงๆหรือเป็นตัวร้ายที่น่าเห็นใจ นั่นเพราะความเก่งกาจที่ทำให้สมองกับหัวใจคนดูไม่สัมพันธ์กันนั่นเองการแสดงระดับละครโทรทัศน์ที่อาจไม่เนี้ยบมีขาดมีล้นแต่ก็มองข้ามไปได้เพราะเสน่ห์บางอย่างก็เกินห้ามใจ เพราะนี่คือซีรีส์ที่ออกอากาศทางโทรทัศน์การแสดงเลยมาตามมาตรฐานงานระดับละครโทรทัศน์ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย เพราะอะไรที่ควรปิดก็ปิดได้อะไรที่ควรสื่อก็สื่อออกมาได้แม้จะมีมากไปน้อยไปคือบางครั้งก็ยังไม่เนียนดูขาดๆบางครั้งก็ดูตั้งใจเกินไปดูล้นๆ ซึ่งถ้าเข้าใจในความเป็นซีรีส์ญี่ปุ่นที่ฉายทางโทรทัศน์บ้านเขาก็จะเข้าใจเพราะแค่มีขาดมีล้นไม่ถึงกับแข็งกระด้างก้อนหินเรียกพี่ กระนั้นนักแสดงที่มีก็ทำได้ดีพอตัวโดยเฉพาะมิติของรักแรกที่ต้องเก็บซ่อนไว้ทางการแสดงออกแต่เห็นว่ามีอะไรในแววตาของยูริโกะ โยชิทากะกับโคเฮ มัตสึชิตะ โดยเฉพาะยูริโกะ โยชิทากะที่เป็นตัวแปรหลักของเรื่องราวที่เป็นสาเหตุของความรู้สึกที่ล้ำลึกบางอย่างเธอฉายมันออกมาอย่างลงตัวและเปล่งประกาย ทำให้ในมิติของเสน่ห์ที่ต้องการออกมาอย่างเกินห้ามใจแม้ว่าบางคราวบางมุมก็คล้ายกับทาโอ สึชิยะบ้างเหมือนยังมีพลังดาราของตัวเองไม่แรงพอแต่ก็สามารถเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเรื่องได้ด้วยเสน่ห์ที่คู่ควรให้เสน่หากลายเป็นงานที่เหมือนจะดูฆ่าเวลาผ่านๆแต่กลายเป็นความบันเทิงที่จัดเต็มกับแนวสืบสวนชั้นดี เพราะนี่คือซีรีส์ที่ออกอากาศทางเครือข่ายสถานีโทรทัศน์ TBS ซึ่งก็คือละครหลังข่าวบ้านเขา แต่ความต่างของละครหลังข่าวบ้านเขาคือจะมีการสร้างไว้แล้วจึงออกอากาศไม่มีการต่อความยาวสาวความยืดวางเป้าไว้แล้วไปตามนั้น ทำให้ถ้าเรื่องมีความแข็งแรงพอแล้วมาพร้อมความชัดเจนไม่ออกนอกลู่ก็จะกลายเป็นความเข้มข้นถึงใจ แล้วที่ผู้เขียนไปหาข้อมูลมาก็พบว่าเรทติ้งเฉลี่ยของเรื่องนี้จัดว่าสูงพอตัวถึง 8.7% ยิ่งตอนจบปาเข้าไปถึงสองหลักคือ 10.9% นั่นเพราะตลอดเก้าตอนที่ผ่านมาปริศนาทุกอย่างได้ปลุกเร้าสมองและหัวใจคนดูให้ติดตามว่าบทสรุปสุดท้ายจะเป็นอย่างไรใครที่เป็นผู้ร้ายจะใช่นางเองหรือไม่หรือจะมีอะไรพลิกตลบหลังครั้งใหญ่ และมันคือการใช้ชั้นเชิงที่ล้ำลึกจนอาจเรียกได้ว่าเหลือร้ายด้วยการใช้ความพลิกผันการปล่อยของและการให้รางวัลกับคนดูมาล่อหลอกอย่างถึงใจสุดท้ายอะไรที่คิดอาจเป็นหรือไม่เป็นอย่างที่คิด ทำให้กลายเป็นซีรีส์แนวสืบสวนชั้นดีที่ดูสนุกและลุ้นได้ตลอดสิบตอนดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 3 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5 / ภาพที่ 6 / ภาพที่ 7 / ภาพที่ 8 จาก saiai_tbs ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ คุณจะชอบเรื่องเหล่านี้https://entertainment.trueid.net/detail/LNVXByJlzpjwhttps://entertainment.trueid.net/detail/J9Wz81joAg3rhttps://entertainment.trueid.net/detail/8M3kOq90OKJMhttps://entertainment.trueid.net/detail/JpRBDYMad8Epคอมมูนิตี้ “โลกคนรักหนัง” ห้องหวีดซีรีส์ดังออกใหม่มาแรง ป้ายยาหนังดีหนังโดน