Series Review La Grande Maison Tokyo สุดยอดเชฟหัวใจแกร่ง (2019) อาจเหมือนพบได้ทั่วไปแต่ก็ยังสนุกและได้ใจแบบเยี่ยมๆจนเป็นเหตุผลที่คนที่รักซีรีส์ญี่ปุ่นถอนตัวไม่ขึ้นและ "ทาคุยะ คิมูระ" สำหรับชื่อนักแสดงญี่ปุ่นที่ผู้เขียนไม่เคยมองข้ามงานของเขาเพราะความชื่นชอบเป็นการส่วนตัวที่เห็นต้องดูขึ้นอยู่กับว่าจะดูเมื่อไหร่เท่านั้นทาคุยะ คิมูระเป็นอันดับหนึ่ง แต่ความที่งานจากญี่ปุ่นเหมือนจะเป็นงานสำหรับคนดูเฉพาะกลุ่มคือถ้าชอบก็ชอบไปเลยแบบเดียวกับที่ผู้เขียนเป็นจนบางครั้งถอนตัวไม่ขึ้นแต่ถ้าไม่ชอบก็ไม่บันเทิงเอา เพราะความเป็นญี่ปุ่นที่ถูกนำเสนอออกมาในแต่ละชิ้นงานไม่ว่าจะเป็นหนังหรือซีรีส์แม้กระทั่งละครหลังข่าวบ้านเขาก็ตามจะมีความเรียบเรื่อยอยู่ในนั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่เห็นเสมอมาที่บางครั้งคนดูต้องจับใจความสิ่งที่ตาเห็นอีกทีที่บางทีมันไม่ใช่ความบันเทิงที่สำเร็จรูปแต่มีก็ใช่ว่าจะไม่มีความสำเร็จรูปเลยนั่นคือบางครั้งญี่ปุ่นก็สามารถเล่าแบบญี่ปุ่นให้สนุกได้ด้วยลูกเล่นแบบการ์ตูนหรือมังงะ นั่นคือการซอยเป็นเรื่องย่อยเพื่อเล่าเรื่องใหญ่และใส่จิตวิญญาณความเป็นญี่ปุ่นที่เคยปลุกเร้าบางอย่างในใจคนอ่านการ์ตูนมาใส่ในงานหนังหรือละคร และนั่นคือเสน่ห์ความเป็นญี่ปุ่นที่มาพร้อมกับทาคุยะ คิมูระเรื่องนี้ หลังจากเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่ทำให้บุคคลสำคัญแพ้อาหารจนร้านอาหารที่กำลังรุ่งโรจน์ดับมิชลินสตาร์สองดาวต้องปิดตัวลงในปารีสนัตสึกิ โอบานะ (ทาคุยะ คิมูระ) ก็ไม่มีใครต้องการในวงการอาหารอีกต่อไป วันหนึ่งรินโกะ ฮายามิ (เคียวกะ ซูสุกิ) เชฟหญิงจากญี่ปุ่นที่พยายามมาตามฝันที่ปารีสแต่การปฏิเสธความช่วยเหลือจากโอบานะทำให้ฝันนั้นหลุดลอยและหมดความเชื่อมั่นลง เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นหลังจากการสนทนาที่พบว่าอาหารของโอบานะเคยเป็นแรงบันดาลใจให้กับรินโกะเขาจึงชวนเธอมาเปิดร้านอาหารที่ญี่ปุ่นเพื่อที่จะเป็นร้านระดับสามดาวมิชลินสตาร์ และไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามรินโกะก็ตกลงแล้วทั้งคู่ก็พยายามมาเปิดร้านที่ญี่ปุ่นโดยใช้ชื่อว่า La Grande Maison Tokyo โดยที่โอบานะยอมให้รินโกะเป็นหัวหน้าเชฟส่วนเขาเป็นแค่ผู้ช่วย แต่อุปสรรคสำคัญอยู่ที่ชื่อของเขาฉาวโฉ่และการจะเดินหน้าร้านได้ย่อมต้องมีทีมงานแต่ก็ไม่ง่ายเพราะเขาได้สร้างรอยร้าวในใจให้กับทีมงานจนยากจะประสานเสียแล้ว เล่าเป็นตอนๆไปเหมือนอ่านการ์ตูนหรือมังงะทำให้เป็นความบันเทิงระยะสั้นและซ้อนเบื้องหลังที่เป็นระยะยาวไว้ ฉายซ้ำอีกครั้งว่าละครหลังข่าวหรือซีรีส์ญี่ปุ่นจะมีการเล่าเรื่องเป็นสองแบบหนึ่งคือการเล่าเรื่องยาวทั่วไปในแบบสากล ส่วนอีกแบบหนึ่งที่มักจะเห็นในละครหลังข่าวบ้านเขาคือการซอยเล่าเป็นตอนย่อยๆมีภารกิจมีปัญหาให้แก้ในแต่ละตอนแต่มีบางอย่างซ้อนอยู่ข้างหลังและเรื่องนี้เป็นแบบนั้น ซึ่งมันทำให้ให้มีความบันเทิงระยะสั้นคือสนุกในเวลาหนึ่งตอนแต่มีความน่าติดตามว่าจะเป็นยังไงต่อไปในระยะยาว แล้วเมื่อเป็นเรื่องของการเปิดร้านอาหารอุปสรรคจึงต้องเข้ามาไม่เว้นแต่ละตอนและนั่นคือความสนุกเพื่อที่จะโยงเข้าหาปริศนาที่อยู่เบื้องหลังว่าใครเป็นคนวางยาในอาหารที่เป็นสาเหตุของเรื่องราวทั้งหมดและพวกเขาจะไปถึงดาวสามดวงได้หรือไม่ ซึ่งเมื่อเป็นละครหลังข่าวก็จะเห็นว่ามีบ้างบางอย่างที่ดูง่ายไปหรืออาจจะโกงๆเล็กน้อยบางครั้งก็เหมือนจะโลกสวยเกินพิกัด แต่ถ้าคิดให้ดีการอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นก็จะเป็นแบบนี้ที่เมื่อมีดีที่ความบันเทิงจะใส่ใจไปทำไม อาจเป็นลูกเล่นเดิมๆกับความมุมานะเพื่อฝันในการเป็นร้านอาหารที่ดีที่สุดที่มอบพลังและความอึกเหิมในใจ สำหรับลูกเล่นและชั้นเชิงนี่คือความเป็นญี่ปุ๊นญี่ปุ่นคือไม่ย่อท้อต่อความฝันความมุมานะความเสียสละและความมุ่งมั่นเพื่อฝันที่ยิ่งใหญ่ประมาณว่าเรามาทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ด้วยกันนะ ทั้งยังวางตัวร้ายตัวดีให้เป็นคู่แข่งโดยตรงที่ร้ายไม่ร้ายจริงดีไม่ดีจริงยกเว้นฝ่าย Grande Maison Tokyo เท่านั้น นั่นคือการแบ่งขั้วทางหัวใจให้เลือกข้างก่อนที่จะมาลูบหลังในตอนท้ายทั้งยังเต็มไปด้วยอารมณ์ฮึกเหิมประโยคปลุกเร้าหัวใจสถานการณ์ที่สร้างวีรบุรุษสตรีบ่อยๆและความเป็นคนดีที่ทำเพื่อคนอื่นที่แฝงไว้ ซึ่งลูกเล่นชั้นเชิงแบบนี้ถ้าดูซีรีส์ญี่ปุ่นบ่อยก็จะเห็นว่าเป็นของเคยๆแต่แม้จะเป็นเช่นนั้นไม่รู้ทำไมมันก็ยังได้ผลทุกทีแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการจะคว้าสามดาวมิชลินสตาร์เพื่อเป็นร้านอาหารชั้นเลิศ โชคดีที่ผู้เขียนไม่มีอะไรเป็นพิเศษอาหารฝรั่งเศสเลยไม่รู้สึกกับจานอาหารที่เห็นไม่ใช่ไม่ชอบแต่ไม่เคยกินเพราะกินแต่อาหารข้างทางว่าไปนั่น มิตรภาพและทัศนคติในแบบญี่ปุ่นแท้ที่อาจเห็นได้ในทุกงานแนวนี้แต่ยังใช้ได้ผลเพราะคนดูต้องการแบบนี้ แม้จะเป็นของเคยๆที่เห็นมานักต่อนักแต่ที่ยังได้ผลเสมอเพราะเป็นเรื่องที่เป็นมิติทางลึกเชิงทัศนคติเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องมี กับเรื่องนี้ที่ต้องชื่นชมคือเรื่องของมิตรภาพที่พอดีระหว่างโอบานะและรินโกะที่เห็นเป็นมิตรภาพของยัยป้ากับตาลุงที่ไม่มีอะไรเกินเลย นั่นคือเป็นคู่หูเป็นหุ้นส่วนที่ดีได้ฝ่าฝันได้ฝันร่วมกันแล้วยังมีเรื่องของความดีที่อยู่เบื้องหลังหน้าฉากที่ปากร้ายไม่แสดงออกความในใจ แน่นอนความฝันอาจมีวันหมดอายุเมื่อเป้าหมายมันเปลี่ยนไปเมื่อไปโฟกัสที่ดาวแก่นแท้ของการทำอาหารอาจเปลี่ยนไปและสุดท้ายเมื่อเป็นเรื่องของการทำอาหารก็ต้องเปลี่ยนชีวิตคนด้วยการทำอาหาร นี่คือทัศนคติที่มีเสมอมาในความเป็นงานญี่ปุ่นที่มักเห็นในการ์ตูนหรือซีรีส์ประมาณนี้แต่ใช้ทุกครั้งก็ได้ผลทุกที อาจเพราะรู้ว่าคนดูต้องการแบบนี้เพราะเรื่องแบบนี้มันยังอยู่ในทัศนคติของทุกคนแม้ว่าบางคนอาจอยู่ลึกไปบ้างก็ไม่เป็นไรเพราะเมื่อมีอะไรมาสะกิดก็ยังคงรู้สึกอยู่ดี เต็มไปด้วยพลังซุปเปอร์สตาร์ที่ช่วยพาให้เรื่องเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคงแต่ใช่ว่าจะมีคนโดดเด่นเพียงคนเดียว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพลังดึงดูดสายตาของเรื่องนี้อยู่ที่ทาคุยะ คิมูระที่พลังซุปเปอร์สตาร์แรงจนแทบกลบเพื่อร่วมจอ ด้วยความที่การแสดงของเขายังเชื่อขนมกินได้ในการรับบทบาทเป็นเชฟที่เชื่อเลยว่านี่คือเชฟและมิติที่ซ่อนอยู่ที่หลากหลายบรรยายไม่หมดเอาเป็นว่าไปดูเอง แต่ที่ต้องชื่นชมอีกอย่างคือการกระจายบทที่เล่าเรื่องของทุกคนให้มีความเด่นเป็นช่วงๆไปทำให้แม้จะไม่แรงเท่าทาคุยะ คิมูระแต่เคียวกะ ซูสุกิก็มีเคมีของยัยป้ากับตาลุงเพื่อนร่วมทางเดินสู่ฝันกันก็ยอดเยี่ยม ซึ่งการกระจายบทที่ว่านั่นทำให้นักแสดงทุกคนสามารถมีเวลาที่ดีได้เฉิดฉายได้แสดงให้คนดูเทใจให้ทั้งฝ่ายดีและฝ่ายร้ายที่ไม่แท้ แต่มีคนหนึ่งที่ผู้เขียนดูแล้วคิดถึงอีกคนคือเชฟขนมหวานโมเอะที่รับบทโดยอายาโกะ โยชิทานิที่ถ้าเปลี่ยนเป็นโฮโนกะ มัตสึโมโตะล่ะก็พลังจะแรงกว่านี้ไม่ใช่เธอเล่นไม่ดีแต่มีเงาของอีกคนอยู่ในนั้นเท่านั้น ในภาพรวมอาจเหมือนพบเห็นได้ทั่วไปแต่มีอะไรมากกว่านั้นที่ให้ความบันเทิงที่คุ้มค่าจนสิบเอ็ดตอนน่าจะยังไม่พอ ถ้าว่ากันที่ภาพรวมนี่คือซีรีส์ที่พบเห็นได้ทั่วไปในงานจากญี่ปุ่นไม่ว่าจะเป็นมังงะอนิเมะหรือซีรีส์ที่เอาเรื่องของความฝันอันยิ่งใหญ่มาเป็นตัวตั้ง แล้วจับเอาเรื่องทักษะความสามารถที่ต้องฝ่าฟันใส่เข่าไปและเรื่องนี้คือเรื่องอาหารฝรั่งเศสและการทำอาหารฝรั่งเศส แต่สิ่งที่มีที่เป็นรายละเอียดมันดันได้ใจเพราะมิติที่อยู่ข้างในดูมีความลึกส่วนหนึ่งคือบทได้จี้จุดความรู้สึกคนดูด้วยการดึงหัวใจไปเป็นพวกแล้วดึงดูดสายตาด้วยจานอาการ ส่วนในด้านมิติทางใจก็ให้นักแสดงรับผิดชอบไปซึ่งเรื่องนี้ต้องยอมรับว่านักแสดงทำหน้าที่ได้อย่างไม่มีที่ติถ้านับว่านี่คืองานละครหลังข่าว ทำให้ระยะสั้นสนุกระยะยาวน่าติดตามความซาบซึ้งกินใจทำงานได้ผลแน่นอนมองโลกในแง่บวกเสมอ ทั้งยังมีเพลงประกอบที่ทรงพลังที่สามารถกระตุ้นน้ำตาคนดูที่ต่อมน้ำตาตื้นได้แน่หรืออย่างน้อยก็มีขนลุกกันบ้างที่มาพร้อมความฮึกเหิมได้ล่ะน่า ดูไปบ่นไป ขอบคุณภาพประกอบ ภาพปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 8 จาก X グランメゾンプロジェクト⭐️⭐️⭐️【公式】 ภาพที่ 2,3,4,5,6,7 จาก Instagram netflixtw ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ คุณจะชอบเรื่องเหล่านี้ https://entertainment.trueid.net/detail/4WjZlkyDK3LW https://entertainment.trueid.net/detail/pAe60pdz4k6E https://entertainment.trueid.net/detail/VPx1aVrk9ygZ เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !