การแบ่งแยกทางเพศเกิดขึ้นหลายร้อย หลายพันปีมาแล้ว เห็นได้ชัด ๆ จากค่านิยมชายใหญ่กว่าหญิง สังคมจะให้ความสำคัญผู้ชายมากกว่า ผู้หญิง และในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 มีกลุ่มลัทธิกีดกันทางเพศ (Sexism) เกิดขึ้น จึงเป็นหลักฐานที่บ่งชี้ให้เห็นว่าการแบ่งแยกทางเพศมีมา อย่างนมนาน และไม่ได้มีแค่แบ่งแยกชายสูงส่งกว่าหญิงเท่านั้น เมื่อสังคมเปลี่ยนไปคนที่เพศวิถีไม่ตรงตามเพศกำเนิดหรือ LGBT ก็ถูกปฏิบัติทางสังคมต่างไปจากชายจริง หญิงแท้ ถูกตีตรา ไม่เป็นที่ยอมรับ หนังเรื่องดิวไปด้วยนะ สะท้อนภาพ LGBT ในยุค 90’s ออกมาได้ค่อนข้างดี แต่เดี๋ยว!! ก่อนจะเข้าเรื่องหนังเป็นจริงเป็นจัง เต้ยต้องขอบอกก่อนว่า ‘เต้ยก็เป็น LGBT’ แต่เป็นคน Gen Z สังคมยอมรับความหลากหลายทางเพศมากกว่าเมื่อก่อนแล้ว : เด็กใหม่หรอ ไปด้วยกันไหม? บทสนทนาเริ่มต้นของเรื่องและเป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ระหว่างดิวกับภพ ดิวเป็นเด็กต่างถิ่นที่เพิ่งย้ายมาอยู่ปางน้อยกับแม่ 2 คน บุคลิกร่าเริง แจ่มใส มีความแด๊ดแด๋ เทคแคร์ความรู้สึกคนอื่น ส่วนภพเกิดในครอบครัวคนจีน พ่อเป็นทหาร นิ่ง สุขุม นุ่มลึก มีความ Introvert สูง หลังจากเหตุการณ์บนสะพานที่ภพได้ทักดิวว่า ‘เด็กใหม่หรอ ไปด้วยกันไหม’ ทั้งคู่ก็ได้ทำความรู้จักกัน สนิทสนมกันมากขึ้นจนความสัมพันธ์เลยเถิด แต่ก็ไม่สามารถเปิดเผยได้ ณ ยุคนั้น นักเรียนคนใดที่มีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศ ทางโรงเรียนจะส่งไปที่ค่ายบำบัด แต่แล้วเรื่องระหว่างเขาทั้งสองก็ดันโป๊ะแตกจนได้ เมื่อความลับนี้หลุดออกไปทั้งคู่ก็โดนแบนจากสังคม ถูกใส่สีตีข่าวไปเรื่อย เลยตัดสินใจว่า ‘จะออกไปจากที่นี่ด้วยกัน หาที่เริ่มต้นชีวิตใหม่’ อย่างที่เต้ยได้กล่าวไว้ตอนต้นว่าหนังเรื่องนี้ย้อนไปยุค 90’s (ปี 1996) ในห้วงเวลานั้นดนตรีอัลเทอร์เนทีฟเฟื่องฟูเป็นที่นิยมของเหล่าวัยรุ่น พี่มะเดี่ยว ชูเกียรติ (ผู้กำกับ) ได้หยิบยกเอาเพลงอัลเทอร์เนทีฟมาใส่เป็นกิมมิคให้หนังเรื่องนี้ด้วย นอกจากดนตรีเพลงแล้วก็ยังมีไอเท็มเด็ดยอดฮิตยุค 90’s เช่น เพจเจอร์ ตู้โทรศัพท์ หรือแม้แต่สมุดภาพ 3 มิติเอง (ดูยังไงก็ดูไม่ออก) ก็มีบทบาทสำคัญในการดำเนินเรื่อง ด้วยความที่หนังเรื่องนี้มันเล่าวิถียุค 90’s แต่โลกปัจจุบันได้พัฒนาไปค่อนข้างไกลหาความเป็น 90’s ได้ค่อนข้างยาก สิ่งที่ต้องทำคือการใช้ CGI เข้ามาช่วย เต้ยต้องยอมรับเลยว่าทีม CGI ทำดี ทำเนียนมากกก จนแทบดูไม่ออกเลยว่าเป็น CG และอีกหนึ่งสิ่งที่ต้องชื่นชมคือ colorist ปรับ-บิดสีได้ลงตัวเข้ากับบรรยากาศในแต่ละฉาก ทำให้เรามีอารมณ์ร่วม ดำดิ่งลงลึกจน move on ไม่ได้ ร้องไห้เหมือนหมาเลยจ้า (╥﹏╥) เขียน : Isalineภาพ : Major Group @ดิวไปด้วยกันนะ