รีวิวหนัง "Night Swim ค่ำคืนอย่าแหวกว่าย" สระว่ายน้ำที่จะทำเราหลอน..กี่โมง?

ความตื่นเต้นของหนังเรื่องนี้อยู่ตรงที่เป็นโปรเจกต์ที่ผนึกกำลังกันระหว่าง 2 ตัวพ่อนักสร้างหนังสยองแห่งยุค อย่าง เจสัน บลัม แห่ง Blumhouse กับ เจมส์ วาน จาก Atomic Monster กลายออกมาเป็น "Night Swim ค่ำคืนอย่าแหวกว่าย" ที่เคยมีคิวจะเข้าโรงฉายในเมืองไทยตั้งแต่ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา แต่ปรากฏว่าถูกถอดโปรแกรมออกไป เพราะฟีดแบกที่ไม่ค่อยสู้สีเท่าไหร่ของหนังตอนที่ออกฉาย ว่าแต่มันเพราะอะไรกันนะ?]

Night Swim ค่ำคืนอย่าแหวกว่าย เล่าเรื่องราวของ เรย์ วอลเลอร์ อดีตนักเบสบอลระดับเมเจอร์ลีกที่ถูกบีบบังคับให้แขวนถุงมือก่อนวัย เพราะภาวะอาการของโรคความเสื่อม เขาจึงได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังใหม่กับภรรยาและลูก ๆ ทั้งสองคนอย่างเรียบง่าย ที่บ้านหลังนี้มีสวนหลังบ้านและสระว่ายน้ำที่น่าหลงใหล แต่มันกลับมาพร้อมกับความลึกลับที่แอบซ่อนเอาไว้อยู่ในสระน้ำ ที่ได้ลากคนในครอบครัวเข้าสู่วังวนแห่งความหวาดผวาที่ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้

โดยหนังเรื่องนี้เป็นการพัฒนาสร้างมาจากหนังสั้นของ "ไบรซ์ แม็คไกวร์" ที่เขาเองก็มารับหน้าที่ดูแลกำกับหนังฉบับยาวเต็มเรื่องเรื่องนี้ด้วย พร้อมกับยังคงรับหน้าที่เขียนบทเองเช่นเคย แต่ทว่าหากคุณเคยดูเวอร์ชันหนังสั้นของ Night Swim มาก่อน เมื่อได้ลองมาสัมผัสกับเวอร์ชันที่ยาวและสมบูรณ์ขึ้นในเรื่องนี้ เชื่อว่าคุณน่าจะได้พบกับประสบการณ์และความรู้สึกบางอย่างที่สัมผัสได้อย่างเด่นชัด

เพราะถ้าบอกตามตรง Night Swim ฉบับหนังสั้น ค่อนข้างคมชัดและชวนสะพรึงได้ดีกว่า เมื่อมันถูกร้องเรียงมากเป็นหนังเรื่องยาวขนาดประมาณ 90 นาทีเศษ ๆ กลับพบว่ามนเป็นเพียงหนังที่พยายามปลุกปั่นความสยอง จืดชืด และแทบจะไม่มีอะไรที่แปลกใหม่เลยสักนิด ราวกับว่าพาย้อนกลับไปดูพวกหนังสยองสไตล์เดิม ๆ เมื่อ 20-30 ปีก่อน กับการใช้ลูกเล่นของซาวน์ดนตรีประกอบมาช่วยเร้าอารมณ์แบบทื่อ ๆ เท่านั้น

ปัญหาใหญ่ของ Night Swim ก็คือการควบคุมโครงสร้างของเรื่องราวและบทหนัง ที่จากเดิมเป็นแค่เพียงหนังสั้นไม่กี่นาที เมื่อนำมาขยายโครงสร้างออกมาให้ยาวขึ้น กลับพบว่าองค์ประกอบต่าง ๆ ที่หยิบจับใส่เข้ามานั้น ค่อนข้างไม่ดึงดูดใจและมัดใจผู้ชมเอาไว้แทบไม่ได้เลย กลายเป็นความสยองที่ค่อนข้างเลื่อนลอย และเต็มไปด้วยความพยายามปะปนเยอะไปหมด จนทำให้ความสยองแปรเปลี่ยนเป็นสิ้งไร้อรรถรสอย่างน่าผิดหวัง

แม้ว่าหนังพยายามจะสร้างบรรยากาศให้ชวนสะพรึง หยิบเอาภาวะอาการกลัวที่แคบ กลัวพื้นที่ใต้น้ำ มาหยิบใช้เป็นส่วนประกอบในการเล่าเรื่อง แต่ทุก ๆ จังหวะที่ใส่เข้ามา กลับไม่ได้ชวนให้ขนลุกขนพองอะไรเท่าไหร่ เพราะมันเต็มไปกิมมิกเดิม ๆ และสูตรสำเร็จเก่า ๆ ของหนังสยองขวัญเท่าไป ที่ถ้าทำได้ไม่ถึงก็คือไร้รสชาติไปในทันที ยังไม่นับถึงประเด็นความไม่สมเหตุสมผลมากมายที่หนังใส่เข้ามา ที่ยังไงก็ดูพยายามเป็น It พยายามเป็น The Conjuring ในฉบับที่ทำไม่ถึง

ขณะที่พาร์ทการแสดงก็กลับเป็นส่วนผสมที่เกือบจะไปไม่รอดเช่นเดียวกัน ด้วยความหนังเลือกใช้บริการทีมนักแสดงที่ไม่ได้อยู่ตรงชั้นแนวหน้า เป็นหนังสยองขวัญที่ใช้ดาราที่ยังไม่ค่อยมีชื่อเสียงมาเป็นตัวนำ ศักยภาพก็เป็นไปตามที่ควรจะเป็น ยิ่งมาอยู่ในหนังที่โครงสร้างต่าง ๆ ค่อนข้างยับเยินไม่น้อย ก็พลอยทำให้ "ไวแอตต์ รัสเซลล์", "เคอรี คอนดอน" หรือ "เกวิน วอร์เรน" มีคาแรกเตอร์ที่จืดจาง และไม่สามารถชูคาแรกเตอร์ออกมาได้อย่างโดดเด่นเท่าที่ควรไปด้วย

หนึ่งในส่วนที่ Night Swim น่าจะทำได้ดีที่สุดเท่าที่จะหาได้แล้วในเรื่องนี้ น่าจะเป็นงานออกแบบงานสร้าง หรือ Production Design ที่ถือว่าหนังทำออกมาใช้ได้ โดยเฉพาะการดีไซน์สระว่ายน้ำที่เป็นไฮไลต์หลักของหนังเรื่องนี้ การใช้จังหวะของแสงสีต่าง ๆ มาช่วยประกอบอารมณ์ของหนัง อีกทั้งหนังพยายามใส่มุมกล้องแปลก ๆ เข้ามาประปราย อาจจะยังไม่ใช่ส่วนที่ดีอะไร หรือแปลกใหม่อะไรมาก แต่หลาย ๆ มุมกล้องที่ใช้ในสระว่ายน้ำ ก็ถือว่าช่วยดึงดูดใจได้ระดับหนึ่ง

ดังนั้นโดยสรุปแล้ว Night Swim อาจจะเป็นหนังสยองขวัญที่ค่อนข้างให้ผลลัพธ์ที่น่าผิดหวังไปหน่อย หลาย ๆ องค์ประกอบในหนังเต็มไปด้วยความจืดชืดและไร้แรงดึงดูดใจเยอะไปหมด ยิ่งเฉพาะถ้าได้ดูเวอร์ชันหนังสั้นมาก่อน ก็อาจจะข้อเปรียบเทียบที่ชัดเจนสักหน่อยที่ว่าหนังฉบับยาวเรื่องนี้เทียบกันไม่ติดเลย หนังค่อนข้างไม่ซื้อความสนใจของคนดู เต็มไปด้วยสูตรสำเร็จเก่า ๆ ไร้เสน่ห์และความตื่นเต้นแบบหนังสยองเท่าที่ควร ราวกับว่าสร้างหนังออกมาเพื่อแค่อยากให้มีเฉย ๆ