หนังเล่าเรื่องถึงฮารอยด์ เด็กผู้ชายอายุ 18 ปี ที่เกิดในครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวยมาก ๆ ฐานะหนึ่ง งานอดิเรกของเขาก็คือ... การแกล้งทำเป็นฆ่าตัวตาย และการไปงานศพคนแปลกหน้าที่เขาไม่เคยคุยด้วยหรือเจอกันมาก่อนฮารอยด์เป็นเด็กเก็บตัว ขี้อาย และมีความคิดแปลกประหลาดจนจิตแพทย์ลงความเห็นว่าเขาป่วยมีอาการทางจิต ฮารอยด์ไม่มีเพื่อนที่สนิทในวัยเดียวกันสักคน พ่อแม่ที่แสนร่ำรวยก็ไม่เคยสนใจเขา เพราะวัน ๆ เอาแต่ยุ่งอยู่กับการทำงาน และการเอาแต่จับคู่หมั้นทางการเมืองให้กับลูกชาย ซึ่งฮารอยด์ก็ประหลาดเกินกว่าที่คู่หมั้นของเขาจะอยู่ด้วยได้ เขาไม่รู้ว่าเขาจะใช้ชีวิตไปทำไม ชีวิตของเขาว่างเปล่าเหมือนหายใจทิ้งไปวัน ๆ ฮารอยด์ใช้ชีวิตอย่างไร้ความหมาย จนกระทั่งเจอกับโม้ด ผู้หญิงวัย 80 ที่ใช้ชีวิตตรงกันข้ามกับเขาทุกอย่างเธอใช้ชีวิตราวทุกวันคือเรื่องเกี่ยวกับวันนี้ เธอไม่สนใจอะไรรอบตัวเธอมากนัก เธอรักในต้นไม้ รักในการทำให้โลกนี้มีความหมาย ทั้งกับตัวเธอและคนรอบตัว เธอรักในการเต้นรำ เธอเป็นฮิปปี้ ที่มองว่าต้นไม้ไม่ควรอยู่ในริมถนนข้างทาง เธอมักจะเอาพลั่วมาขุดดินเพื่อขโมยรากต้นไม้ไปปลูกในป่าเสมอ ๆ ด้วยมอเตอร์ไซค์ฮาเลย์ของเธอ และเธอมองว่าสัตว์ไม่ควรถูกขังในกรง ความงดงามสามารถดำรงอยู่ได้ขอแค่ให้มันมีอิสระ โม้ดสอนให้ฮารอยด์รู้จัก เสียงดนตรี การเต้นรำ ความรัก สีที่แตกต่างกันของดอกไม้และต้นไม้ คุณค่าของการมีชีวิต และความหมายของการอยู่ต่อหนังดำเนินเรื่องอย่างโรแมนติกคอเมดี้ทั่ว ๆ ไป ถ้าเทียบกับการเล่าเรื่องหนังรอมคอมของยุคสมัยนี้ หนังเรื่องนี้คงทำได้ดีในยุค 1971 แต่กลับดูธรรมดาในยุค 20s แต่เพราะเนื้อเรื่องที่แปลกเลยดึงดูดความสนใจ และบางคนก็คงคิดถึงหนังยุคคลาสิคที่คนยังมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีและเด็กสมัยนี้ยังไม่ติดสมาร์ทโฟนมากเท่าสมัยนี้ แต่ในเรื่องความหดหู่ หม่นเทา ที่เด็กวัยรุ่นสมัยนั้นเจอแทบจะไม่ต่างจากอารมณ์วัยรุ่นของเด็กสมัยนี้เลยค่ะ ผู้เขียนให้คะแนน 7.5/10 ค่ะในความคิดเห็นของผู้เขียน ผู้เขียนชอบอะไรที่เป็นความจริงและจับต้องได้มากกว่าความสัมพันธ์แฟนตาซี แต่ใครที่ชอบหนังโรแมนติกแบบรอมคอม หรือเป็นแฟนหนังรอมคอมก็ดูได้นะคะขอบคุณเครดิตรูปภาพ หน้าปกรูปภาพประกอบที่ 1-3 จากเว็บ https://www.facebook.com/HaroldandMaudeMovie/