รีวิวหนัง "The Gorge" สตอรี่บู๊รักแสนทรหด ที่มีเครื่องปรุงส่วนผสมเยอะเกินไปมาก

ในช่วงฤดูกาลที่ความรักอบอวลอยู่เช่นนี้ ถ้าจะมีหนังสักเรื่องที่ขมวดทุกหมวดประเภทหนังที่ดูจะไปด้วยกันไม่ได้เข้าเอาไว้ในเรื่องเดียว ก็น่าจะเป็นหนังที่ชื่อว่า "The Gorge" เรื่องนี้ เพราะนี่คือหนังที่มีความหลากหลายใน Genre เป็นอย่างมาก เพราะมันถูกระบุว่าเป็นหนังโรแมนติกดรามาผสมผสานการต่อสู้เอาชีวิตรอดที่ต้องผจญไปกับสถานการณ์อันคาดเดาไม่ได้ ด้วยกลิ่นอายความไซไฟสยองขวัญสอดแทรกเข้าร่วมด้วย เรียกได้ว่าเก็บได้ทุกเม็ดในหนังเรื่องเดียวจริง ๆ

ลีวาย กับ ดราซา เจ้าหน้าที่ภาคสนามที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี พวกเขาได้รับมอบหมายภารกิจเฝ้าหอคอยอยู่คนละฟากฝังหุบเขาที่กว้างใหญ่และลึกลับ เพื่อปกป้องโลกจากภัยบางอย่างที่แอบซ่อนอยู่โดยที่พวกเขาก็ไม่รู้เช่นกันว่าคืออะไร ทั้งสองผูกพันกันและกันจากระยะไกลทั้งที่เป็นสิ่งต้องห้าม แต่เมื่อภัยคุกคามต่อมนุษยชาติได้เผยตัวตนออกมา ทั้งคู่ต้องร่วมมือกันทดสอบความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายและจิตใจ เพื่อทำการปกปิดความลับของหุบเขาแห่งนี้ก่อนที่จะสายเกินแก้

Apple TV+ ที่ค่อนข้างเจ็บตัวไปพอสมควรกับความพยายามสร้างคอนเทนท์ที่แตกต่างเสิร์ฟเข้าฉายโรงหนังและสตรีมมิง ไอเดียและความทะเยอทะยานของพวกเขาถือว่าใช้ได้ แต่ทว่าบางครั้งมันอาจจะยังไม่ตอบโจทย์เพียงพอในแง่จะเป็นหนังเชิงพาณิชย์ที่เจาะกลุ่มคนดูวงกว้าง เช่นเดียวกับใน The Gorge ที่ถือว่าเป็นทางเลือกที่ดี ที่ไม่ดันทุรังส่งไปฉายโรงหนัง เพราะอาจจะต้องเจ็บตัวซ้ำแล้วซ้ำเหล่าอีกเป็นแน่

นี่คือผลงานใหม่ของผู้กำกับ "สก็อต เดอร์ริคสัน" (จาก Doctor Strange และ The Black Phone) ที่แค่เห็นชื่อเขาเราก็พอจะรู้สึกอุ่นใจได้เบา ๆ  เพราะเขาว่าคือนักสร้างหนังที่เต็มไปด้วยลีลาน่าสนใจ ซ้ำยังถือว่ามีความแพรวพราวในงานสร้างหนังสยองขวัญมาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สเกลงานหนังเรื่องนี้ถือว่าเหมาะเจาะกับเขากำลังพอดี และเขาก็รับมือได้ดีเช่นเดียวกัน ด้วยการหยิบเอาลีลางานถนัดเกี่ยวกับการสร้างบรรยากาศชวนลึกลับน่าค้นหา แฝงไปด้วยความวังเวงชวนสยอง

โดยในครั้งนี้ได้มาผนวกเข้ากับความเป็นแอคชันโรแมนซ์เสริมเข้าไป ถึงแม้ว่าบรรยากาศที่สร้างออกมาจากจะค่อนข้างกำลังพอดี แต่รู้สึกว่าตัวหนังค่อนข้างมืดหม่นและแสงน้อยเกินไปสักหน่อย ทำให้ฉากบางฉากแทบจะมองจับใจความไม่ทัน ถึงขั้นต้องขอปรับแสงหน้าจอให้สว่างขึ้นกันเลยทีเดียว แต่ก็นับว่าเป็นการสร้างโทนของหนังที่ค่อนข้างมีเสน่ห์ และเป็นลูกเล่นที่มีประสิทธิภาพต่อผู้ชมได้เป็นอย่างดี นับว่างานสร้างของเขาค่อนข้างผ่านฉลุยไปได้

"แซ็ค ดีน" (จาก The Tomorrow War และ Fast X) มารับหน้าที่เขียนบทหนังเรื่องนี้ให้ พ่วงด้วยกับตำแหน่งอำนวยการสร้างหนัง ที่นับว่าเขาได้รับมอบหมายและความไว้วางใจให้ดูแลงานชิ้นใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และหนังเรื่องนี้ก็ถือว่าได้ใช้ประสบการณ์จากการได้เขียนบทหนังบ็อกซ์บัสเตอร์ในช่วง 3-4 ปีที่ผ่านมามาใช้ทั้งหมด บทอาจจะไม่ได้ลื่นไหลสักเท่าไหร่ ทำให้จังหวะการเล่าเรื่องยังค่อนข้างมีส่วนที่เกินจำเป็นสอดแทรกเข้ามาอยู่เยอะ ไม่กระชับมาก แต่ก็ไม่ได้แย่อะไร

สำหรับบทหนังในพาร์ทความลึกลับไซไฟนั้น อาจจะไม่ได้แปลกใหม่อะไรสักเท่าไหร่ เพราะกลิ่นอายน่าจะคุ้นเคยกันดีกับพวกหนังโลกดิสโทเปียที่มีเกลื่อนกลาด แต่โชคดีที่หนังมีลู่ทางในการใส่พล็อตในพาร์ทโรแมนซ์ความสัมพันธ์เข้าไปเป็นกิมมิกเสริม แม้ว่าจะเป็นลีลาที่หยิบยืมมาจากหนังรักเชย ๆ ไปสักหน่อย แต่มันก็ยังเป็นมุกการจีบและการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครที่เวิร์กได้ดีอยู่เหมือนกัน

ในแง่งานสร้างและโปรดักชันก็สัมผัสได้ชัดเลยว่า The Gorge เป็นหนังที่ได้ทุนค่อนข้างหนาพอสมควร แม้ว่าโปรดักชันดีไซน์ต่าง ๆ จะเห็นชัดไปหน่อยว่าเป็นฉากที่ทำการเซ็ตขึ้นมาแบบแข็งทื่อ แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่างานสร้างของเขาทำออกมาได้ค่อนข้างน่าพอใจ กลายเป็นหนังที่สร้างตอบโจทย์ได้ค่อนข้างดีในทุก ๆ Genre ที่หนังหยอดใส่เข้ามา แม้ว่าจะติดอยู่นิดเดียวตรงนี้โทนมืดทะมึนของตัวหนังเรื่องนี้ ที่เป็นอุปสรรคในการรับอรรถรสของหนังไปเล็กน้อย

การจับคู่เคมีการแสดงระหว่าง "ไมลส์ เทลเลอร์" กับ "อันยา เทย์เลอร์-จอย" ก็เหมือนมวยคู่ถูก เพราะพวกเขาทั้งคู่ต่างเป็นดาราที่ค่อนข้างมีเคมีสาธารณะพอสมควร ในช่วง 30 นาทีแรกที่เป็นการเกรี้ยวพาราสีกันแบบไม่มีคำพูดเลยสักคำ แต่กลับเป็นโมเมนต์ชวนโรแมนซ์ที่น่าประทับใจด้วยการถ่ายทอดทางการแสดงของทั้งคู่ ในขณะเดียวกัน พาร์ทการหยิบจับโชว์ลีลาบู๊ของทั้งสองก็ค่อนข้างถึงแก่นถึงอารมณ์กำลังพอดี เรียกได้ว่าพวกเขาสามารถประคับประคองช่วยกันพากันเรื่องนี้ไปได้ตลอดรอดฝั่งด้วยดี

ดังนั้นในภาพรวมแล้ว The Gorge ก็จัดได้ว่าเป็นหนังรักเรื่องหนึ่งนั่นแหละ แต่ว่าเป็นหนังรักที่เครื่องปรุงเสริมแต่งที่เยอะมาก ๆ เรื่องนี้ ด้วยการหยิบเอาสถานการณ์ความลึกลับของภารกิจที่ผู้ชมและตัวละครเองก็ต้องมาร่วมค้นหาพร้อม ๆ กัน พล็อตอาจจะไม่ได้แปลกใหม่อะไร แต่เคมีการแสดงของนักแสดงนำก็ช่วยทำให้หนังเรื่องนี้มีชีวิตชีวายิ่งขึ้น มันก็คือแห่งความสัมพันธ์ของคนทั้งสองที่จีบกันและผูกพันโดยที่ไม่ได้สนทนากันเลย เพิ่มเติมการออกท่วงท่าลีลาบู๊ที่เสริมอารมณ์ ก็เป็นอรรถรสที่ดูได้เพลินดี ถึงภาพจะมืดไปนิด จังหวะการเล่าเรื่องยังย้วยไปหน่อย และรวม ๆ ก็จัดได้ว่าไม่ได้แย่