Short CommentIsland เกาะปีศาจ 1-2 (2022-2023)ความบันเทิงที่ย่อยง่ายเดินหน้าไปเร็วด้วยความสนุกตื่นเต้นเร้าใจแต่ไม่ระทึกหลังจากที่ดูละครเกาหลีมานานงานคลาสสิคก็เก็บมาเกือบครบแล้วสิ่งที่ตามมาสำหรับดูไปบ่นไปก็คือพลังงานในการดูละครสักเรื่องให้ตลอดรอดฝั่ง แน่นอนว่าผู้เขียนก็ไม่ต่างจากคนดูทั่วไปที่เมื่อเริ่มเข้าสู่วังวนของละครเกาหลีที่คุณแม่บ้านเรียกว่าซีรีส์คือการหาดูงานคลาสสิคระดับขึ้นหิ้งที่ต้องไม่พลาด แต่เมื่อไล่ดูมากเข้าระยะหลังงานที่ออกมาจึงมีบ้างที่หมดความอดทนในการติดตามจนเททิ้งกลางทางบ้าง กระนั้นสิ่งที่มองเห็นในระยะหลังคือละครเกาหลีเริ่มตัดทอนจำนวนตอนให้น้อยลงจากมาตรฐานเดิมสิบหกตอนและหลังๆมาก็เหลือเพียงสิบสองตอน ซึ่งกลายเป็นว่าถ้าทำดีก็คือการเดินเรื่องที่เร็วไม่อืดแต่ถ้าทำไม่ถึงก็คือมีช่องโหว่มากมายจนทำให้คนดูต้องพยายามหาคำอธิบายเพื่อสร้างความชอบธรรมให้ ยังไม่พอยังมีการตัดทอนออกเป็นสองภาคให้คนดูต้องรอการสานต่อ ซึ่งถ้างานออกมาสนุกคนดูก็พร้อมรอแต่ถ้าไม่ก็ตัวใครตัวมัน เช่นเดียวกับละครที่ผู้เขียนเพิ่งดูจบไปที่ไม่ยอมดูภาคแรกตอนออกอากาศสดเพราะกลัวค้างคาจนภาคสองมาจึงเริ่มดูไล่ และบอกกันตรงนี้เลยว่าเรื่องนี้ชั้นเชิงการเล่าเรื่องเหมาะกับการดูรวดเดียวมากกว่าเพราะว่า.... วอนมีโฮ (อีดาฮี) ทายาทโรงแรมใหญ่ที่กำลังต่อสู้กับการแก่งแย่งในครอบครัวแล้วพลาดไม่ทันเกมจึงถูกส่งไปเป็นครูสอนโรงเรียนมัธยมที่เกาะเชจู แต่ที่นั่นกลับมีบางอย่างรออยู่ก็คือปีศาจโลกีย์ที่สิงร่างของมนุษย์และเมื่อวอนมีโฮมาถึงเป้าหมายของเหล่าปีศาจคือสังหารวอนมีโฮ ขณะที่กำลังคับขันก็มีชายในชุดสูทสีดำมาช่วยด้วยการจัดการปีศาจและเขาคนนั้นคือชายในตำนานที่เป็นครึ่งคนครึ่งปีศาจนามว่าพาน (คิมนัมกิล) ด้านสำนักวาติกันที่เห็นภาพคำทำนายว่าจะมีปีศาจหลุดออกมาจากขุมนรกและถ้าพวกมันกำจัดวอนมีโฮได้โลกก็ถึงคราวอวสาน เมื่อเป็นเช่นนั้นทางวาติกันจึงส่งบาทหลวงนักปราบผีชื่อว่าโยฮัน (ชาอึนอู) มาเกาหลีเพื่อค้นหาความจริงและหยุดยั้งหายนะ จนเมื่อทุกอย่างมาบรรจบอดีตชาติของวอนมีโฮก็ปรากฎออกมาว่าเธอคือเทพธิดาวอนจองที่สร้างหินปิดผนึกปีศาจไว้ในขุมนรก และวอนมีโฮต้องระลึกชาติให้ได้เพื่อสร้างหินปิดผนึกอีกครั้งเพื่อปกป้องโลกแต่ผู้ที่ปลุกปีศาจคือคุงทัน (ซองจุน) มีหรือจะยอม เพราะอดีตชาติของวอนมีโฮกับพานและคุงทันเกี่ยวข้องกันโดยมีความรักและความแค้นเป็นตัวแปรตั้งใจมาบันเทิงตามแนวงานสร้างจากเว็บตูนทำให้เป็นความบันเทิงที่ย่อยง่ายตื่นเต้นเร้าใจ อาจเพราะว่านี่คืองานสร้างมาจากเว็บตูนที่มันก็คือการ์ตูนที่จะใส่อะไรเข้าไปก็ย่อมได้และถ้าคนดูรู้ก็จะไม่คิดมาก เช่นกันเรื่องนี้เป็นงานแนวแฟนตาซีปราบปีศาจที่ตั้งใจมาขายความสนุกเพื่อมาบันเทิงเต็มที่จึงออกมาหน้าเดียวคือความสนุกทั้งที่สามารถมีอารมณ์ความรู้สึกได้แต่เลือกไม่ไป อาจเพราะจำนวนตอนน้อยหรือในการ์ตูนต้นฉบับเป็นแบบนี้ก็ไม่ทราบคนดูจึงได้เห็นการปราบปีศาจที่เหมือนการปะทะกับสัตว์ประหลาดของคนกลุ่มเดียวไม่เกี่ยวกับใครเพราะไม่มีใครมาเกี่ยวเลย แล้วเมื่อตั้งท่ามาบันเทิงเบอร์นี้จึงจัดมาเต็มที่ในฉากแอ็กชันที่ดูสนุกหวือหวาเพราะมาจากการ์ตูนอีกนั่นแหละที่ไม่ต้องสนอะไรในเรื่องความสมเหตุสมผล กระนั้นใช่ว่าจะมีแต่การต่อสู้เพราะเรื่องก็เล่าได้ดีประมาณหนึ่งรู้ที่มาที่ไปแม้ว่าจะปะติดปะต่อลำบากเพราะเหมือนมีรายละเอียดแต่ใส่มาไม่ได้จะกลายเป็นความเนิบนาบ และเรื่องแบบนี้เรื่องของคนที่ต้องสู้กับปีศาจที่มีบทสรุปที่ตายตัวก็ทำให้เรื่องเดินหน้าไปทางนั้นเต็มที่ไม่มีบิดเบี้ยวแต่รายละเอียดยังเอาอยู่เนื้อหาเอื้อมากที่จะท้าทายความศรัทธาหรือศาสนาแต่ไม่มาทำให้ไร้ความระทึกใจ ความจริงเรื่องนี้จะมีภาษีดีกว่าหรือน่าเชื่อถือกว่าถ้าเหตุการณ์และตัวละครเกิดในยุโรปหรือทวีปที่นับถือศาสนาคริสต์ ด้วยความเป็นตะวันออกที่เรื่องของศาสนาคริสต์น่าจะไม่แพร่หลายถึงขนาดฝังลึกลงไปในตำนานปรัมปราท้องถิ่นได้ก็ทำให้ถ้าดูไปพร้อมคิดตามก็จำเป็นต้องหาคิดเข้าข้างหาความชอบธรรมให้ แต่เมื่อคิดอีกทีนี่มันคืองานสร้างจากการ์ตูนก็พร้อมอภัยได้แต่เมื่อเล่นเรื่องของศาสนาและความศรัทธาจึงเห็นว่ามีช่องมากมายให้ท้าทายหัวใจ และถ้าเป็นไปได้ด้วยบรรยากาศน่าจะมีอารมณ์หลอนสักนิดลุ้นระทึกอีกสักหน่อยค่อยๆบีบหัวใจให้มีความรู้สึกไม่ใช่อัดความมันส์สำเร็จรูปมาใส่ท่าเดียว นั่นจึงทำให้อะไรก็ตามที่ตั้งใจมาบีบหัวใจไม่ทำงานจนเมื่อถึงบทสรุปที่คนดูรู้อยู่แล้วว่าจะต้องออกมาแบบนี้เลยไม่แปลกใจ เพราะอย่างที่บอกคือเรื่องเดินไปตามแนวอย่างเคร่งครัดเพราะตั้งใจมาให้สนุกตื่นเต้นตื่นตากับภาพที่เห็นตรงหน้ากับงานเอฟเฟกต์งานด้านเทคนิคที่เอาดีได้ แต่เมื่อแก่นของเรื่องแทงไม่ทะลุหัวใจจึงกลายเป็นความบันเทิงที่ไร้ความระทึก เล่าเรื่องแบบซีรีส์ฝรั่งที่ทำให้เหมาะกับการดูรวดเดียว เอาจริงคือไม่รู้จะแบ่งเป็นสองภาคเพื่ออะไรเมื่อภาคหนึ่งกับภาคสองมองไม่เห็นพัฒนาการใดๆเลยอันนี้คือผู้เขียนดูต่อเนื่องหนึ่งและสองรวมกัน แล้วด้วยความที่ใช้วิธีการเล่าเรื่องแบบซีรีส์ฝรั่งที่มักจะไม่เปิดหัวตอนต่อไปด้วยเหตุการณ์ต่อเนื่องกันคือจะเป็นการรำลึกอดีตหรืออธิบายเหตุการณ์ก็ว่าไปแล้วค่อยวกกลับมา ทำให้เมื่อดูภาคแรกก่อนการมาของภาคสองต่อกันยังเชื่อมกันง่ายแต่พอมาดูภาคสองที่มาสองตอนต่อสัปดาห์แต่พอทิ้งท้ายไว้ตรงนี้แล้วเมื่อมาอีกทีไม่ต่อที่เก่าไอ้เราก็จำต้องระลึกชาติเล็กน้อย แต่เมื่อจับทางได้ก็ไม่มีปัญหาเพราะเรื่องไม่ได้ซับซ้อนอะไรกลับกันคือเดินเรื่องเป็นเส้นตรงคือเรื่องของการปราบปีศาจและปกป้องโลก แต่ก็อย่างว่าเมื่อร่างกายสวยงามคือดูสนุกเดินหน้าเร็วไม่มีแวะเที่ยวข้างทางแต่ข้างหลังยังไม่ได้ คือเรื่องของหัวใจที่จะกำหนดอารมณ์สอบตกเหี้ยนจึงทำให้คนดูไม่มีความรู้สึกอะไรกับเหตุการณ์ กระทั่งจะเป็นผู้สังเกตการณ์ก็ยังไม่ได้เพราะขนาดปีศาจที่ทำลายโลกได้ยังแทบไม่กระทบกับชุมชนจึงคิดว่าอาจดูสนุกกว่านี้ถ้าดูรวดเดียวสิบสองตอนก็เป็นได้การแสดงที่มีมาตรฐานพอแม้จะไม่ถึงกับต้องยกย่องเชิดชู ด้วยบทที่ไม่ได้มีมิติเชิงลึกอยู่แล้วตัวละครจึงไม่ต่างจากตัวละครในการ์ตูนซึ่งก็แน่อยู่แล้วเพราะสร้างมาจากการ์ตูน คนดูจึงได้เห็นนักแสดงระดับคิมนัมกิลหรืออีดาฮีแสดงเรื่องนี้แบบชั่วไม่มีดีไม่ปรากฎเพราะบทในเชิงลึกไปไม่ถึงที่ควรไป ไอ้ที่จะมาร่ายรำทำท่าต่อสู้กับอากาศธาตุเพื่อใส่งานด้านภาพที่มาจากเทคนิคพิเศษลงไปนักแสดงระดับนี้หลับตาก็เล่นได้ ที่เหลือจึงเป็นเสน่ห์ส่วนตัวล้วนๆที่ดึงดูดสายตาไม่ใช่การแสดงเป็นตัวละครนั้นๆเพราะอีดาฮีมาพร้อมความสง่าปานเทพธิดานางพญา ด้านคิมนัมกิลก็มาพร้อมใบหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึกเพราะเป็นครึ่งปีศาจครึ่งมนุษย์แต่การขึ้นจอในสูทสีดำก็ทำให้ความเท่กินขาด ส่วนชาอึนอูที่มาในชุดบาทหลวงยาวๆก็ดูดีพอที่จะให้สายตาคนดูจับจ้องและด้วยการแสดงฉากแอ็กชั่นที่ดูดีและเน้นความเท่ก็ทำให้ความสนุกออกมาได้สุด ส่วนนักแสดงคนอื่นเอาใครมาเล่นก็คงไม่ต่างกันแม้กระทั่งยอดฝีมือรุ่นยายอย่างโกดูชิมที่น่าเสียดายที่บทไม่มีอะไรให้เล่นมากกว่านี้แต่ก็ไม่แปลกใจเพราะหนังหรือละครแนวนี้ก็มักจะเป็นแบบนี้อยู่แล้วเพราะเป็นงานที่มาเพื่อให้คนดูสนุกจึงจัดความสนุกมาเต็มที่โดยไม่มีแวะพัก หรือจะเรียกว่างานดูเอามันส์ดูเอาสนุกเหมือนอ่านการ์ตูนสักเรื่องสักตอนสองตอนก่อนนอนก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะถ้าเอากันที่ดีกรีความมันส์ความสนุกถ้าว่ากันที่นี่คืองานระดับละครเรื่องนี้ก็สุดจัดพอตัว แต่กรุณาอย่าคิดตามเป็นอันขาดเพราะบทมีรอยโหว่มากมายให้คนดูหาความชอบธรรมให้คล้ายกับว่าเวลาแค่สิบสองตอนตอนละประมาณสี่สิบกว่านาทีมีให้เล่าไม่พอ กระนั้นถ้าไม่คิดถึงเหตุผลและคิดว่านี่คืองานแฟนตาซีที่ดูเพื่อความบันเทิงเรื่องนี้คือความบันเทิงที่คุ้มค่าเพราะสิบสองตอนที่อาจไม่ได้มีพัฒนาการเห็นชัดก็มีที่ไปไม่ลืมที่มาแต่ก็มีอีกมากที่ทิ้งไปไม่ใยดีกลางทาง แม้อาจจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างกับที่มาและสาเหตุแต่เมื่อเรื่องไม่ได้ซับซ้อนอะไรที่หลุดไปหรืออะไรที่มีคำถามในใจก็ไม่สลักสำคัญเมื่อเรื่องมีเป้าหมายอยู่แล้วตั้งแต่จุดเริ่มต้น และในระหว่างทางก็ยังดึงคนดูได้แม้ในความที่เข้าไม่ถึงใจจะทำให้รู้สึกว่าบางช่วงน่าจะตัดทิ้งบ้างและเสียดายบรรยากาศของเรื่อง แต่โดยรวมแล้วดูสนุกได้แม้จะผ่านแล้วผ่านไปอีกหนึ่งเรื่องก็ยังดีพอให้ดูได้จนจบดูไปบ่นไปขอบคุณภาพประกอบภาพปก 1,ภาพปก 2 / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2,3,4,5 / ภาพที่ 6,7,8 จาก Instagram tving.official ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ คุณจะชอบเรื่องนี้https://entertainment.trueid.net/detail/doG1qw2AWNng คอมมูนิตี้ “โลกคนรักหนัง” ห้องหวีดซีรีส์ดังออกใหม่มาแรง ป้ายยาหนังดีหนังโดน