บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 20
พรรณรายยืนอยู่หน้าศาลาวัดชะเง้อมองหาสันติอย่างร้อนใจ ด้านหลังพรรณราย บุญเรือนประคองอัมราที่หน้าตาซีดเซียวออกมา อาทร อ๊อด จุ๊บ ดำเกิง พากันเดินออกมาเตรียมตัวจะกลับ
บุญเรือนชวน “กลับกันเถอะจ้ะหนูพรรณ ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว”
พรรณรายหันมาบอกร้อนใจ “เดี๋ยวค่ะคุณป้า”
ทุกคนมอง ดำเกิงถามสงสัย “ท่าทางหนูดูไม่สบายใจ มีอะไรหรือเปล่า”
“พรรณเป็นห่วงอาร์ตค่ะ เมื่อกี้อาร์ตไม่สบายบอกว่าจะไปหายาทาน แต่จนป่านนี้ก็ยังไม่มา พรรณขอไปดูอาร์ตก่อนนะคะ”
พรรณรายทำท่าจะไป ดำเกิงรีบท้วง “แต่นี่มันดึกมากแล้วนะ อาร์ตเค้าก็อยู่ที่นี่ลุงว่าเค้าคงไปพักแล้วล่ะ เรากลับกันก่อนดีกว่า หนูอัมราก็ไม่ค่อยสบาย”
พรรณรายหันไปมองอัมรา ไม่ค่อยพอใจ “แต่พรรณอยากไปดูอาร์ตหน่อยค่ะ”
อาทรอาสา “เอาอย่างนี้ พี่จะไปดูอาร์ตให้ น้องพรรณกลับไปกับทุกคนก่อน” อาทรบอกจุ๊บ “เธอไปกับฉัน เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง” จุ๊บพยักหน้า
ดำเกิงเห็นด้วย “เอาอย่างออยว่าก็แล้วกัน ไปกันได้แล้วล่ะ” ดำเกิงจูงอ๊อดเดินนำไปที่รถตู้ บุญเรือนประคองอัมราตามไป พรรณรายรู้สึกไม่พอใจแต่ก็จำใจเดินตามไปที่รถ จุ๊บมองพรรณรายอย่างไม่พอใจ
อาทรกับจุ๊บเดินมาตามทางในวัด จุ๊บหยุดเดิน “นายรู้เรื่องอาร์ตกับยัยพรรณรายหรือเปล่า”
อาทรหยุดบ้าง ถามงงๆ “เรื่องอะไร”
“ก็ที่สองคน..ชอบกัน”
“ถ้าน้องพรรณชอบนายอาร์ตละก็ใช่ แต่อาร์ตไม่มีทางชอบน้องพรรณหรอก เธอก็รู้นี่ว่าอาร์ตชอบน้องอัมรา”
จุ๊บครุ่นคิด “เมื่อก่อนฉันก็คิดอย่างนั้น แต่ที่ฉันเห็นวันนี้มันไม่ใช่”
“เธอหมายความว่าอะไร”
“โอ๊ย....” เสียงของสันติดังเข้ามาเบาๆ
อาทรชะงัก “เสียงอาร์ต..”
จุ๊บมองหาเห็นสันตินอนฟุบอยู่ใต้ต้นไม้ จุ๊บตกใจ ชี้ให้อาทรดู “อาร์ตอยู่นั่น..”