บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 6 หน้า 5
“ไม่มีอะไรคะ พรรณแค่ฝากยัยอัมซื้อของใช้ส่วนตัวนิดหน่อย”
เดชไม่ค่อยเชื่อ มองหน้าอัมรา “รีบไปกันเถอะค่ะคุณพ่อ เดี๋ยวรถติด”
อัมราหันมาไหว้อารีย์ ก่อนวิ่งขึ้นรถข้างคนขับ เดชยิ้มให้อารีย์ ขึ้นรถไป พรรณรายหน้างอ “คุณพ่อเนี่ยชอบจับผิดพรรณอยู่เรื่อยเลย”
“ไม่ใช่หรอกจ้ะ คุณพ่อรักแล้วก็เป็นห่วงพรรณต่างหาก”
“ไม่จริงหรอกค่ะคุณพ่อไม่รักพรรณ ไม่เหมือนคุณแม่”
อารีย์ดึงตัวพรรณรายมากอด “เพราะคุณพ่อรัก ถึงคอยดุคอยเตือนไงจ้ะ สัญญากับแม่นะว่าจะไม่พูดจาแบบนี้อีก”
พรรณไม่เต็มใจ แต่ก็พยักหน้า อารีย์สีหน้ายังกังวล
พรรณรายนั่งดูหนังสือแฟชั่นอยู่บนเตียง กินขนมไปด้วยอย่างมีความสุข เสียงเคาะประตู พรรณรายตกใจ รีบซ่อนหนังสือ ขนม ล้มตัวนอน ถามเสียงอ่อย “ใคร...”
“ชิ้นเองค่ะคุณพรรณ..”
พรรณรายลุกพรวด กลับเป็นปกติ ลุกไปเปิดประตูถามห้วนๆ “มีอะไร”
ชิ้นมองท่าทางพรรณราย “คุณพรรณหายปวดหัวแล้วเหรอคะ”
“ไม่ต้องยุ่งฉันถามว่ามีอะไร”
“มีคนมาหาค่ะ”
พรรณรายดีใจ “รู้แล้ว เดี๋ยวฉันจะรีบลงไป” พรรณรายวิ่งไปที่หน้ากระจกเติมแป้ง หวีผมอย่างมีความสุข
พงษ์นั่งหันหลังอยู่ พรรณรายถึงตัวพงษ์ปิดตาพงษ์สองข้างถามเสียงร่าเริง “ทายสิคะใครเอ่ย..”
“ก็น้องพรรณคนสวยไงครับ”
พรรณรายตกใจ รีบสะบัดมือจากมือพงษ์ พงษ์ยังยื้อไว้ “ปล่อย..ฉันบอกให้ปล่อย”
“อ้าว ก็น้องพรรณเป็นคนเริ่มก่อนนะ”
พรรณรายสะบัดแรงจนหลุด ตวาด “บ้า..ฉันจะไปรู้เหรอว่าเป็นนาย”
“แหมอย่ามาทำไก๋น่า..ก็พี่พงษ์มาหาน้องพรรณก็รู้ ถ้าไม่รู้จะลงมาเจอพี่ทำไม” พงษ์คว้ามือพรรณรายมาอีก “ใจเราตรงกันก็ไม่เห็นต้องมามัวฟอร์มอยู่เลย”
พรรณรายสะบัดจนหลุด ตบหน้าพงษ์เต็มแรง “ไอ้บ้า อย่ามาฉวยโอกาสกับฉันนะ ไปออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ไป”
อารีย์ ชิ้นเดินเข้ามา อารีย์ตะลึง “ตายแล้วยัยพรรณ” อารีย์ดุ “ทำไมไปตบหน้าพี่พงษ์แบบนั้น”
“ก็มันมาจับมือพรรณ”
อารีย์มองพงษ์ พงษ์รีบแก้ตัว “คือน้องพรรณมาเล่นปิดตากับผม ผมก็เลยเล่นด้วย”