บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 21 หน้า 4
พิไลเปิดกล่องทีละกล่อง พิไลตาโตตื่นเต้นมา หยิบสร้อยทองคำหลายเส้นจากกล่องใบแรกมาดู “โอ้โห ทอง..สร้อยทอง อุ๊ยนี่สร้อยคอมือ” พิไลลนลานหยิบสร้อยหลายเส้นมาดูพร้อมกัน แล้วรีบเปิดอีกกล่อง พิไลตาโตกว่าเดิม
“โหเพชร...อุ๊ยมีครบชุดเลยทั้งสร้อยแหวนตุ้มหู” พิไลหันไปเปิดอีกกล่องอย่างละโมบ “ว้ายเงิน..เงินสดๆทั้งนั้นเลย หึอารีย์ช่างมีชีวิตที่สุขสบายจริงๆในขณะที่แม่ลำบากอดมื้อกินมื้อเลือดตาแทบกระเด็น” พิไลทำเป็นสะอื้น
พรรณรายจับมือพิไลมากุมไว้ “ต่อไปนี้ของทุกอย่างที่คุณแม่ถูกคุณแม่อารีย์แย่งไป จะกลับมาเป็นของคุณแม่ทั้งหมดค่ะ”
พิไลตาโตละล่ำละลั่ก “ฮ้า..จริงๆเหรอจ้ะ”
“จริงค่ะ พรรณจะทวงความยุติธรรมคืนให้คุณแม่เอง”
พิไลดีใจโผเข้ากอดพรรณราย “โอลูกพรรณของแม่ลูกช่างเป็นลูกที่มีความกตัญญูจริงๆไม่เสียแรงเลยที่แม่เฝ้าคิดถึงลูกจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ” พิไลจูบพรรณรายที่แก้มซ้ายขวา “แม่รักลูกที่สุด รักมากที่สุดในโลกเลยจ้ะ”
“พรรณก็รักคุณแม่ค่ะ”
สองแม่ลูกชี้ชวนกันชื่นชมทรัพย์สมบัติในกล่องต่างๆอย่างมีความสุขมาก
วิญญาณอารีย์ซ้อนอยู่ในหุ่นร้อนใจมาก “ถ้าเป็นแบบนี้อัมรากับตาอ๊อดต้องไม่เหลืออะไรแน่”
วิญญาณเดชเจ็บใจพยายามจะออกจากหุ่นแต่ทำไม่ได้ หุ่นเดชมองหุ่นอารีย์อย่างขอโทษ “เพราะพี่เอง พี่ไม่น่าใจอ่อนไปกับพิไลอีกไม่อย่างนั้นเรื่องทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้”
หุ่นทุกตัวก็ร้อนใจ หุ่นนางรำถามหุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์ “พวกเราต้องติดอยู่ในหุ่นอย่างนี้ตลอดไปจริงๆหรือคะ ท่านเจ้าคุณ”
“ใช่...เราไม่มีทางหลุดพ้นจากอาคมที่มันสะกดไว้ได้ นอกจากจะมีผู้ที่มีบารมีแก่กล้ามาช่วยปลดปล่อยเรา”
หุ่นทั้งหมดสีหน้าหมดหวัง หุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์ถอนใจเครียด
หลวงตาเดินออกมาส่งสันติที่หน้ากุฏิ “พฤติกรรมของคนที่โดนของก็คือจะเชื่อฟังคำสั่งทุกอย่าง แบบชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ เจ้าต้องระวังตัวให้ดี”
“ครับหลวงตา ผมจะพยายามทำตัวให้เหมือนยังโดนของอยู่”
“ดี..อย่าพลาดให้เขาจับได้ไม่อย่างนั้นเราจะไม่มีโอกาสรู้เลยว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด”
“ครับ..ผมจะทำให้ดีที่สุด” สันติยกมือไหว้หลวงตาก่อนเดินไป
หลวงตามองตามสีหน้าเป็นห่วง
อัมราพาอ๊อดออกมาหน้าบ้าน อ๊อดถามอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมพี่พรรณถึงให้น้าพิไลเข้ามาอยู่ที่บ้านเราละครับ”
“พี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันจ้ะ”
“น้าพิไลไม่ชอบพวกเรา เราต้องแย่แน่ๆเลย”
“อ๊อดอย่าเพิ่งกลัวไปเลยนะ เดี๋ยวพี่จะลองคุยกับพี่พรรณดู ตอนนี้อ๊อดไปดูโทรทัศน์ดีมั้ยจ้ะวันหยุดแบบนี้รู้สึกจะมีการ์ตูนสนุกๆด้วยนะ”
“จริงด้วยงั้นอ๊อดไปดูโทรทัศน์ก่อนนะครับ”