บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 23 หน้า 3
“ไม่ค่ะ” พรรณรายตบหน้าอัมราฉาดใหญ่ อัมราตะลึงมองพรรณอย่างน้อยใจ “พี่พรรณ”
พรรณรายกระชากอัมรา เหวี่ยงไปล้มที่ตะกร้าผ้า ผ้ากระจายออกมา พรรณรายตะคอก “ซักผ้านี่ให้หมด ถ้าเธอไม่ทำก็เตรียมเก็บเสื้อผ้าทั้งของเธอกับตาอ๊อดออกไปจากบ้านนี้ได้เลย” พรรณรายเดินกลับเข้าบ้านไป อัมรามองตามอย่างเสียใจ
พิไลยืนมองก้มลงหยิบผ้าที่หล่นจากตะกร้าโยนใส่หน้าอัมรา พูดเยาะๆ “ซักให้สะอาดนะจ้ะ ถ้ายังไม่อยากไปนอนอยู่ข้างถนน” พิไลเดินลอยชายไป
อัมราพยายามข่มใจตัวเอง
พรรณรายเดินเข้ามาในบ้านรู้สึกเหมือนมีอะไรค่อยๆ ตามมา พรรณรายชะงักหันกลับมามอง ไม่มีใคร พรรณรายเดินต่อ แต่ก็รู้สึกเหมือนมีใครตาม พรรณรายชะงักหันมามองด้วยความแปลกใจหันกลับแต่ก็ต้องตกใจสุดขีดที่เห็นอารีย์ยืนมองหน้าตาน่ากลัว “คุณ..คุณแม่..”
พรรณรายจะหันกลับชะงักตกใจมาก เดชยืนดักอยู่หน้าตาน่ากลัวไม่แพ้กัน “คุณพ่อ”
เดชกับอารีย์เคลื่อนเข้าหาพรรณอย่างน่ากลัว “ทำไมทำกับน้องแบบนี้”
“อย่า..ค่ะ..พรรณกลัวแล้ว”
“แกล้งน้องทำไมพรรณราย”
พรรณรายยกมือไหว้ทรุดลงอย่างหวาดกลัว เดชกับอารีย์ก้มลงหาพรรณราย ยื่นมือเหมือนจะบีบคอ พรรณรายกลัวสุดขีด “ไม่ค่ะอย่า..อย่า...”
ที่ห้องนั่งเล่น พรรณรายนอนหลับอยู่ร้องโวยวายก่อนลุกพรวดขึ้นนั่ง “ไม่ค่ะ..อย่า”
พิไลนั่งทาสีเล็บอยู่ข้างๆตกใจ “เป็นอะไรไปลูก”
พรรณรายหันมามองพิไลทำหน้างงๆ “พรรณเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย”
“ฝันละสิท่า ฝันอะไรกันจ้ะร้องซะแม่ตกใจหมด”
พรรณรายกระโดดไปนั่งข้างๆพิไลด้วยทีท่าหวาดๆ “พรรณฝันเห็นคุณพ่อกับคุณแม่อารีย์ค่ะ” พิไลชะงัก พรรณรายเล่าอย่างกลัวๆ “น่ากลัวมากทำเหมือนจะบีบคอพรรณอย่างนั้นแหละ คุณพ่อคุณแม่คงโกรธที่พรรณแกล้งยัยอัมแน่ๆ”
“โกรธแล้วจะทำอะไรได้”
“แต่ถ้าวิญญาณคุณพ่อคุณแม่มาเล่นงานพรรณจริงๆ ล่ะคะ”
พิไลหัวเราะ โอบพรรณรายเข้ามากอดไว้ “ไม่มีทาง เชื่อแม่สิมันก็แค่มาในฝันเท่านั้นล่ะมันไม่มีทางมาทำอะไรเราได้หรอก” สีหน้าท่าทางพิไลมั่นใจมาก พรรณรายค่อยโล่งอก
เทิดเข้ามาถามแปลกใจ “อ้าว นายอาร์ตไปไหนล่ะ”
พรรณรายงง “อาร์ตมาเหรอคะลุงเทิด”