บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 23 หน้า 4

“ใช่..เจอกันที่หน้าบ้านก่อนลุงออกไปซื้อบุหรี่”

พิไลแปลกใจ “เอ๊ะ แล้วหายไปไหน”

พรรณรายลุกขึ้นฉุนๆ “พรรณรู้แล้วว่าอาร์ตอยู่ที่ไหน”

พรรณรายรีบออกไป พิไลกับเทิดรีบตามไปด้วย

อัมรานั่งซักผ้าอย่างเหนื่อยมากๆ เหงื่อซึมเต็มหน้า พรรณรายเดินเร็วๆเข้ามา  มีพิไล เทิดตามติดๆ อัมราเงยหน้ามอง พรรณรายมองรอบๆ ตะคอก “อาร์ตอยู่ไหน”

“ทำไมมาถามอัมละคะ”

พิไลจิกด่า “ไม่ถามแกแล้วจะถามใคร แกนี่มันมารยาร้อยเล่มเกวียนจริงๆนะ เห็นยัยพรรณหลับเลยอ้อนให้นายอาร์ตมาช่วยซักผ้าใช่มั้ย พอพวกฉันมาก็รีบให้หลบไป”

อัมราถอนใจสุดเบื่อ “อย่าเอาอัมไปเปรียบกับน้าพิไลสิคะ ที่น้าพิไลพูดมาทั้งหมดคนอย่างน้าพิไลคงทำได้ แต่อัมแม้นแต่คิดก็ยังไม่เคยคิด”

“นี่แกด่าฉันเหรอ”

อัมราเฉยก้มหน้าซักผ้าต่อ พิไลพุ่งเข้ามายกกะละมังคว่ำไปต่อหน้าต่อตาผ้ากระจายลงพื้นเลอะเทอะหมด ตัวอัมราก็เปียกปอน อัมราตะลึงลุกขึ้นโมโห “จะแกล้งกันไปถึงไหนคะ อัมจะทนไม่ไหวแล้วนะ”

พิไลมองเกลียดชังมาก “ทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทน นังกาฝากจะไปไหนก็ไปเลยไป”

“แน่ใจเหรอคะว่าคนที่เป็นกาฝากคืออัม ไม่ใช่น้าพิไล”

“แก..”

พิไลแค้น ตบหน้าอัมซ้ายขวาจนอัมราล้มไป พรรณรายมองสะใจ พิไลเข้าคร่อมตัวอัมราเตรียมจะกระหน่ำตบให้สะใจ

“อะไรกันครับ” พิไลชะงัก ทุกคนหันไปมองเห็นสันติเดินเข้ามา พรรณรายรีบวิ่งเข้าไปเกาะแขน  สันติมองอัมราอย่างตกใจ 

พรรณรายรีบถามคาดคั้น “อาร์ตไปไหนมาคะลุงเทิดบอกว่าอาร์ตมาตั้งนานแล้ว”

สันตินิ่งมองภาพที่เห็นตรงหน้าอย่างคาดไม่ถึง

สันติ พรรณราย พิไล เทิด มานั่งคุยกันที่โต๊ะสนามหน้าบ้าน พิไลมองสบตาเทิดก่อนจะหันมาถามสันติอย่างสงสัย

“เธอเข้าไปทำอะไรในห้องหุ่น”

ก่อนหน้านี้ สันติรีบเข้ามาในห้องหุ่น สันติมองหุ่นทั้งหมดนึกถึงคำสั่งหลวงตา

“การจะทำลายม่านอาคมต้องใช้พลังจิตที่รวมเป็นหนึ่งของหุ่นทั้งหมด ประสานกับพลังแห่งธรรมที่หลวงตาจะแผ่ไปให้ แต่ต้องมีสิ่งของ ของหุ่นแต่ละตัวเป็นสื่อกลางจะทำให้จิตของหุ่นกับหลวงตาสื่อกันได้ง่ายขึ้น”