บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 12
ในห้องหุ่น เดชเก็บรายละเอียดหุ่นเพทายที่ใกล้จะเสร็จแล้ว สีหน้าของเดชเต็มไปด้วยความกังวล ทำให้ทำช้ามาก กลุ่มสันติ อาทร จุ๊บปั้นอยู่อีกมุม
เพทายนั่งเป็นแบบกลางห้องด้วยสีหน้าหงุดหงิด เพทายลุกขึ้น “เดี๋ยวค่ะ” เดชชะงัก สันติ อาทร จุ๊บพลอยหยุดมองแปลกใจ เพทายเดินเข้าไปหาเดชมองรูปปั้นตัวเองอย่างไม่ค่อยพอใจ ก่อนมองเดช “ดูเหมือนคุณเดชไม่ค่อยอยากจะปั้นเลยนะคะ”
เดชได้ยินถึงกับอึ้ง สันติรีบเข้ามาพูดแก้ให้ “คุณอาเดชคงกังวลอาการป่วยของคุณอาอารีย์นะครับ”
“อ๋อ..ภรรยาไม่สบายก็เลยไม่มีอารมณ์ปั้นงั้นเหรอ แบบนี้ไม่ถูกนะคะคุณควรแยกงานกับเรื่องส่วนตัวให้ได้”
จุ๊บสีหน้าไม่พอใจทำท่าจะพูด แต่อาทรมองปรามไว้กระซิบ “อย่ายุ่งเรื่องผู้ใหญ่”
จุ๊บกระซิบตอบ “แต่ยัยนี่ชักจะมากไปนะ เห็นพวกเราง้อพูดจาไม่เกรงใจคุณอาเลย”
“ผมต้องขอโทษจริงๆ คุณเพทายพูดถูกแล้วละครับ เชิญคุณเพทายนั่งเลยครับผมจะตั้งใจทำงานต่อ”
สันติมองเดชอย่างเข้าใจ เดชพยักหน้าให้ เพทายยิ้มออก เสียงอ่อนลง “ฉันก็เข้าใจนะคะแต่ก็ต้องเห็นใจฉันด้วย ฉันอยากให้หุ่นตัวฉันเสร็จทันวันขึ้นบ้านใหม่“
“เสร็จแน่ครับ ว่าแต่ช่วงนี้เอ้อคุณเพทายสุขภาพแข็งแรงดีมั้ยครับ”
“ทำไมคะ ฉันก็แข็งแรงดีอยู่แล้ว”
“อ๋อครับ..คือผมเป็นห่วง เห็นอารีย์ไม่สบายก็เลยห่วงทุกคน”
เพทายยิ้มยั่วเข้าใจไปคนละเรื่อง ขยับเข้าไปใกล้เดชกระซิบ “เมียคุณอาจจะอ่อนแอน่ารำคาญแต่ฉัน...รับรองตรงข้ามแน่ๆ” เพทายยิ้มเซ็กซี่ก่อนหันกลับมาเดินผ่านสันติ ก็ยิ้มยั่วให้อีก ก่อนเดินไป บิดสะโพกนั่งลงอย่างมั่นใจในความเซ็กซี่ของตัวเองแต่เก้าอี้ดันเลื่อนไปโดยที่ไม่มีใครเห็น เพทายล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง “โอ๊ย....”
ทุกคนตกใจ สันติรีบวิ่งเข้าไปประคอง “คุณเพทายเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
จุ๊บหัวเราะเสียงดัง จนอาทรต้องหันมามองปราม จุ๊บกลั่นหัวเราะหน้าแดง
เพทายทั้งโกรธทั้งอาย เกาะสันติ เขยกๆไปนั่ง “ไอ้เก้าอี้บ้ามันเลื่อนออกไปได้ยังไงเนี่ย”
“คงเลื่อนตอนคุณเพทายสะบัดสะโพกจะนั่งมั้งคะ แหมสมกับฉายาสะโพกดินระเบิดจริงๆนะคะเนี่ย”
เพทายรู้ว่าจุ๊บกระแทก ค้อนจุ๊บแค้นๆแต่เจ็บและมัวห่วงดูว่าตัวเองมีรอยฟกช้ำหรือเปล่า “โอ๊ย ต้องเขียวแน่ๆเลย”
เดชรีบเข้ามาช่วยดูกับสันติ จุ๊บยังขำ อาทรมองดุ แต่แล้วสองคนต่างก็ขำ กลั้นหัวเราะกันหน้าตาแดงก่ำ หุ่นทั้งหมดยิ้มมุมปากนิดๆอย่างสะใจ