รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 16 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 16 หน้า 2
5 ตุลาคม 2558 ( 23:45 )
1.3M
1
ห้องหุ่น ตอนที่ 16
18 หน้า

 

พิไลมองอย่างไม่ค่อยศรัทธาเท่าไร “กันผีได้แน่นะจ้ะ”

“ไม่ว่าผีตัวไหนถ้าเจอตะกรุดของข้าเป็นต้องวิ่งกลับหลุมแทบไม่ทัน” พิไลยื่นมือออกมารับ เวทย์วางสร้อยตะกรุดลงบนมือพิไล ถือโอกาสลูบมือเบาๆ  สายตามองพิไลอย่างโลมเลีย 

พิไลทำเขิน ส่งสายตายั่วยวนให้ “ถ้าจริงอย่างปากพี่เวทย์ว่า ฉันจะกลับมาตอบแทนพี่อย่างถึงใจเลยจ้ะ”

เวทย์หัวเราะชอบใจมองพิไลรีบสวมสร้อยตะกรุดไว้ในคอ

 

เทิดเดินออกมาส่งพิไล พิไลดึงแขนเทิดไว้ถามสงสัย “เดี๋ยว..ทำไมต้องโกหกพี่เวทย์ด้วยว่าฉันเป็นน้อง”

เทิดหันไปมองในบ้านก่อนหันมากระซิบ “นังโง่เอ๊ย แกไม่เห็นสายตาที่พี่เวทย์เค้ามองแกเหรอ”

พิไลยิ้มภูมิใจ “ฉันรู้ว่าเค้าถูกใจฉัน”

“ก็ใช่นะสิ ขนาดของดีๆยังให้แกง่ายๆ แกรู้มั้ยของขลังของพี่เวทย์นะเป็นเงินเป็นทองทั้งนั้นนะแก ใครอยากได้ต้องเสียเงินเป็นร้อย บางอย่างเป็นพัน ถึงหลักหมื่นก็มี”

พิไลตาโต “งั้นพี่เวทย์ก็มีเงินนะสิ”

“ก็มีนะสิวะ” เทิดลากแขนพิไลออกห่างตัวบ้านไปอีก กระซิบ “ฉันปูทางไว้ให้แกแล้วนะนังพิไล หาช่องทางเอาเองแล้วกัน ยังไงก็อย่าลืมส่วนแบ่งนะโว้ย”

พิไลหันไปมองที่ตัวบ้านเวทย์อย่างสนใจขึ้นมาทันที

 

เทิดเปิดประตูเข้ามาในบ้าน เทิดชะงักแทนสายตาเทิดเห็นเวทย์นั่งหันหน้าเข้าหาโต๊ะหมู่บูชา ในมือถือโอ่งดินใบเล็ก กำลังบริกรรมคาถาเคร่งขรึม ก่อนเป่าพรวดลงที่โอ่ง  เสียงเพทายหวีดร้องโหยหวนออกมา เทิดสะดุ้งจ้องมองที่โอ่งดินกลายเป็นโปร่งใส  เพทายนั่งคุดคู้ สีหน้าเจ็บปวด

“ปล่อยฉันออกไปนะไอ้หมอผีชั่ว”

เวทย์มองเพทาย หัวเราะชอบใจ “ยังปากเก่งเหมือนเดิมนะ รอให้ถึงวันแรมสิบห้าค่ำก่อนข้าจะทำพิธีให้แกเป็นโหงพรายฮ่ะๆๆๆๆ”

เพทายลุกพรวดขึ้นทุบโอ่ง “ไม่นะ..ไม่ฉันมาอยากเป็นโหงพราย ปล่อยฉันออกไป ปล่อยฉันออกไปไอ้คนเลว”

เทิดจ้องมองเพทายสีหน้าตกใจ เวทย์บริกรรมคาถาเป่าซ้ำลงไปที่โอ่ง ภาพเพทายหายไป  เวทย์วางโอ่งดินไว้ที่โต๊ะหมู่  เทิดถามตกใจ “นั่นมันยัยเพทายดาวโป๊นมโตที่กำลังดังไม่ใช่เหรอจ้ะพี่” เวทย์พยักหน้า เทิดตกใจ “มันตายตั้งแต่เมื่อไร ไม่เห็นได้ข่าวเลย”

“ข้าก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าวันนี้โชคดีได้ลาภก้อนใหญ่ แกรู้มั้ยไอ้เทิดถ้าข้าปลุกเสกนังนี่เป็นโหงพรายสำเร็จ คนที่อยากได้มันไปเลี้ยงต้องยอมทุ่มเงินให้ข้าอย่างไม่อั้นเลยล่ะฮ่ะๆๆๆๆ”

“อ๊ะ แบบนี้ก็ต้องฉลองกันหน่อยสิจ้ะพี่เวทย์”

เวทย์อารมณ์ดี ล้วงหยิบเงินออกมา “เออจริง แบบนี้ต้องก๊งเว้ย” เวทย์ส่งเงินให้เทิด เทิดรีบเข้ามารับเงินนอบน้อม รีบออกไป เวทย์นั่งกระหยิ่มมองโอ่งดินที่ขังเพทายอย่างพอใจมาก 


18 หน้า