บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 13 หน้า 5
“ผมมีเรื่องสำคัญจะพูดกับป๊า ผมจะไปรอที่ห้องทำงานนะครับ”
“คุยกันตรงนี้แหละ เพราะเรื่องที่นายน้อยจะคุยกับป๊า เป็นเรื่องของผมกับคุณเหมยลี่ใช่มั้ยล่ะครับ มีอะไรพูดมาเลยครับ พูดต่อหน้าทุกคนที่นี่ ผมพร้อมรับฟังคำกล่าวหา”
ปอหันไปพยักหน้าให้คนรับใช้ออกไป
อันกล่าวแก้ “คงเรียกว่า “คำกล่าวหา” ไม่ได้หรอกมั้งครับ คุณหมง เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน มันชัดเจนแจ่มแจ้งขนาดนั้น ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุดหรอกครับ”
เจ้าสัวตงสงสัย “เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน”
“เกิดเรื่องอัปรีย์ในบ้านนี้น่ะสิครับ ผมจับได้ว่าไอ้หมงกับเหมยลี่เป็นชู้กัน!!”
เหมยลี่/หมงทำตกใจ “นายน้อย!!” เจ้าสัวตงนิ่งอึ้งตะลึง
ซิ่วเอ็งต้มยาอยู่ มุ่ยเก็บยาที่เหลือห่อกระดาษไป แต่ตาคอยมองวิธีต้มยาของซิ่วเอ็ง
ซิ่วเอ็งทำเป็นสอนวิธีต้มยาให้มุ่ยอย่างใจดี “เทน้ำพอท่วมยาก็พอ อย่าเทเยอะหรือน้อยเกินไป แล้วแช่ยาไว้ซัก 10-20 นาทีแล้วถึงต้ม ปล่อยทิ้งไว้เดือดซักห้านาที..แล้วเอาโสมที่เราต้มไว้แล้วเทรวมไป แล้วต้มต่ออีกห้านาที”
“อั๊วก็โง่เอายาต้มรวมกันหมดทีเดียวมาตลอด โสมราคาแพงก็ละลายหายหมด เสียของจริงๆ”
ซิ่วเอ็งยิ้ม “ไม่เป็นไร อั๊วจะคอยช่วยลื้อเอง ต่อไปนายใหญ่จะได้กินยาดีๆมีประโยชน์ จะได้มีสุขภาพแข็งแรงอายุยืนเป็นร้อยปี”
มุ่ยหันไปเห็นเง็กล้างถ้วยชามอยู่ “คุณเง็ก ไม่ต้องๆ วางไว้ เดี๋ยวให้เด็กๆมาล้าง นายใหญ่สั่งไว้แล้วนา”
“โอ๊ย จะไม่ให้ทำอะไร อั๊วก็เป็นง่อยพอดี คนเคยทำงาน อยู่เฉยๆไม่ได้หรอก”
ซิ่วเอ็งไล่เง็ก “ลื้อไม่ต้องมาช่วยงานในครัวหรอก อั๊วคนเดียวก็พอแล้ว ลื้อไปดูแลทำความสะอาดตึกเล็กแล้วกัน อามุ่ยจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาดูแลเรา”
มุ่ยยิ้มรู้สึกถูกชะตากับซิ่วเอ็งมากขึ้น
คนรับใช้เดินหน้าตื่นเข้ามาหามุ่ย ทำท่าคันปากมากๆ “เกิดเรื่องใหญ่แล้วๆ”
“จะมีเรื่องอะไร นายน้อยทะเลาะกับนายใหญ่อีกแล้วใช่มั้ยล่ะ”
“แต่คราวนี้เรื่องใหญ่จริงๆ” คนรับใช้เสียงเบาลง “นายน้อยหาว่า คุณหมงกับคุณเหมยลี่” คนรับใช้เอามือป้องปาก “มีอะไรกัน”
ซิ่วเอ็งเอียงหูแอบฟังอย่างตั้งใจ มุ่ยตีคนรับใช้ให้หยุดพูด “เช้าฉุ่ย!! (ปากเสีย/เหม็น) ลื้อเอาที่ไหนมาพูด”
“อั๊วได้ยินนายน้อยพูดจริงๆนะ”
“ลื้อเงียบไปเลยนะ ห้ามพูดเรื่องนี้อีก ถ้วยชามกองอยู่นั่น ไปล้างซะ”
ซิ่วเอ็งยิ้มอย่างพอใจที่รู้ว่า เจ้าสัวตงมีปัญหาเรื่องหมงกับเหมยลี่
เจ้าสัวตงลุกขึ้นอย่างโกรธจัดที่ทรงกลดกล่าวหาเรื่องร้ายแรง “ลื้ออย่ามาพูดพล่อยๆ”