บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 18 หน้า 4
หมงรีบไปดักหน้าซิ่วเอ็งไว้ “เดี๋ยวสิ ซิ่ม เรื่องนี้มีซิ่มคนเดียวที่ช่วยได้” หมงขยับเข้าไปใกล้ซิ่วเอ็งพูดเสียงเบา ทั้งสองคนซุบซิบกันเรื่องที่จะล่อทรงกลดออกมาให้ฆ่า
เจ้าสัวตงกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง พยายามกำมือคลายมือเพื่อออกกำลังช่วยเหลือตัวเอง
ซิ่วเอ็งถือถาดชามยาจีน 3 ชามเดินเข้ามา “ได้เวลากินยาแล้ว”
“ไม่กิน! ไม่!”
“กินยาซะ จะได้หายเร็วๆ” ซิ่วเอ็งกรอกยาใส่ปากทั้งชามยาอย่างไม่ปราณีปราศรัย จนเจ้าสัวตงสำลักยาออกทั้งปากทั้งจมูก
“ทำไม..ทำไม” เจ้าสัวตงมองซิ่วเอ็งอย่างไม่เข้าใจ
“ลื้อจำไม่ได้หรือไง ลื้อทำอะไรกับอาเหลียงไว้!”
ซิ่วเอ็งมองเจ้าสัวตงยิ่งโกรธแค้นที่เจ้าสัวตงจำไม่ได้ว่าทำอะไรเหลียงไว้
ย้อนไปเมื่อก่อน ซิ่วเอ็งออกมาชะเง้อมองไปที่ปากซอยแล้วยิ้มดีใจ เหลียงเดินหน้าเซียวเข้ามาเพราะหมดตัวจากที่บ่อนมา
“ได้เงินมามั้ย”
เหลียงงง “เงินอะไร”
“ลื้อบอกว่า จะไปยืมเงินเพื่อนไงล่ะ ข้าวสารเราหมดแล้วนะ แม้แต่น้ำข้าวก็ไม่มีให้อาเว่ยกินแล้ว” เหลียงนิ่งอ้ำอึ้งไม่กล้าบอกความจริง “แล้วที่ไปเปิดร้านกับเพื่อนที่เซียงกง ไม่มีกำรี้กำไรเลยหรือไง”
เหลียงโกหก “ร้านนั้นเจ๊งไปนานแล้ว อั๊วถึงต้องใช้หนี้หัวโตอยู่นี่ยังไง”
“แล้วเพื่อนลื้อที่ลงหุ้นด้วยล่ะ”
“อย่าไปพูดถึงมัน มันไม่ยอมช่วยอั๊ว สลึงเดียวมันก็ไม่ให้ มันไม่ใช่เพื่อนอั๊วอีกต่อไปแล้ว!”
เหลียงเดินดุ่มๆจะเข้าบ้าน แต่ถูกซิ่วเอ็งดึงไว้ “เพื่อนลื้อชื่ออะไร”
“อึ้งตงกัว!” เหลียงผลุนผลันเข้าห้องเช่าไป ซิ่วเอ็งจำชื่ออึ้งตงกัวไว้
เจ้าสัวตงตกใจที่โดนซิ่วเอ็งกล่าวหาเรื่องที่เหลียงหมดตัว
“อึ้งตงกัว! ลื้อโกงลูกอั๊วจนหมดตัว!”
“อั๊วไม่..ได้..ทำ”
“ยังจะมาโกหกอีก” ซิ่วเอ็งกรอกยาใส่ปากเจ้าสัวตงอย่างไม่บันยะบันยัง “ลื้ออยากรู้ใช่มั้ยว่า อาเหลียงตายยังไง อีแขวนคอตาย! ลื้อทำให้อาเหลียงตาย!!” ซิ่วเอ็งกรอกยาใส่ปากตงต่ออย่างเลือดเย็น