บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 3 หน้า 5
28 มีนาคม 2557 ( 14:50 )
6.8M
5
บิวตี้มองตัวเองเป็นครั้งที่40แล้วตั้งแต่เปลี่ยนชุดเสร็จ ธีภพตาวาว กลั้นยิ้ม ด้วยความขบขันแสะสะใจ บิวตี้ ถอดหมวก ถอดถุงมือ โยนลงบนโต๊ะของธีภพอย่างรังเกียจ
“ไม่ ฉันไม่ใส่เสื้อผ้าแบบนี้เด็ดขาด”
“แค่ไม่ถึงชั่วโมงก็ขัดคำสั่งแล้ว เลิกเถอะ”
“แต่ฉันจะฝึกงานออฟฟิศ”
“คุณต้องไปเริ่มมาจากพื้นฐาน ไล่ขึ้นมา”
“ฉันเป็นถึงประธาน คุณจะให้ฉันไปเป็นสาวโรงงานได้ยังไง”
“กฎข้อที่ 1 คุณต้องไม่ดูถูกพนักงานของคุณเอง สาวโรงงานเป็นพนักงานที่มีค่าของบริษัทเรา ถ้าไม่มีพวกเธอเราก็ไม่มีผลิตภัณฑ์ดีๆที่จะทำเงินให้บริษัท”
“ฉันไม่ได้ดูถูกสาวโรงงาน แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงต้องไปทำงานแบบพวกเธอด้วยในเมื่อฉันเป็นถึงประธาน”
“เพราะเป็นประธาน คุณถึงต้องรู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในบริษัทอย่างลึกซึ้ง ยิ่งคุณดูแลฝ่ายการผลิต คุณยิ่งต้องเข้าใจกระบวนการในโรงงานอย่างละเอียด รู้ทุกปัญหา คุณถึงควบคุมงานได้”
“คุณพ่อตั้งกฎ อย่างนั้นจริงๆ เหรอ พ่อฉันไม่เห็นต้องไปเป็นสาวโรงงานเลยนี่”
ธีภพหยิบกฎของบริษัทจากลิ้นชัก วางกึ่งโยนให้บิวตี้ “เอาไปดูเอง พ่อคุณกับพ่อผมช่วยกันก่อตั้งธนบวรมาตั้งแต่ยังเป็นร้านตัดเสื้อผ้าห้องแถว กว่าจะเป็นทุกวันนี้ ไม่ว่าจะตัดเย็บ เก็บกวาดผ้า ท่านทำมาหมดแล้ว”
“แต่ฉันจบแฟชั่นดีไซน์มาจากลอนดอน คุณลืมไปแล้วหรือไง”
“กฎข้อที่ 2 คุณต้องทิ้งปริญญาทุกใบไว้ที่บ้าน แล้วเรียนรู้บริษัทของเราในสภาพที่มันเป็น พนักงานทุกคนต้องฝึกงานอย่างคุณเหมือนกัน”
“คุณด้วยเหรอ”
“ครับ ผมเองก็ต้องฝึกเหมือนกัน”
“ได้ งั้นฉันจะฝึก”
“เริ่มฝึกพรุ่งนี้ แต่งเครื่องแบบนี้ มาทำงาน”
“ไม่มีทาง จะให้ฉันใส่ชุดนี้ออกจากบ้านเนี่ยนะ”
“กฎข้อที่ 3 ผู้บริหารระดับสูงของธนบวร ต้องผ่านการฝึกงานทุกแผนก และต้องไม่แสดงตัวว่าเป็นใคร”
“นี่คุณ ในเมื่อเริ่มฝึกพรุ่งนี้แล้วจะให้ฉันใส่ชุดนี้ตอนนี้ทำไมเล่า”
“ผมไม่ได้บอกให้คุณใส่ตอนนี้ซะหน่อย” บิวตี้ค้อน “คุณฝึกกะบ่ายก็แล้วกัน อย่างคุณคงตื่นเช้าไม่ไหว”